1 Τοτε απεκριθη ο Κυριος προς τον Ιωβ εκ του ανεμοστροβιλου και ειπε? | 1 Yahveh respondió a Job desde el seno de la tempestad y dijo: |
2 Τις ουτος, οστις σκοτιζει την βουλην μου δια λογων ασυνετων; | 2 ¿Quién es éste que empaña el Consejo con razones sin sentido? |
3 Ζωσον ηδη την οσφυν σου ως ανηρ? διοτι θελω σε ερωτησει, και φανερωσον μοι. | 3 Ciñe tus lomos como un bravo: voy a interrogarte, y tú me instruirás. |
4 Που ησο οτε εθεμελιονον την γην; απαγγειλον, εαν εχης συνεσιν. | 4 Dónde estabas tú cuando fundaba yo la tierra? Indícalo, si sabes la verdad. |
5 Τις εθεσε τα μετρα αυτης, εαν εξευρης; η τις ηπλωσε σταθμην επ' αυτην; | 5 ¿Quién fijó sus medidas? ¿lo sabrías? ¿quién tiró el cordel sobre ella? |
6 Επι τινος ειναι εστηριγμενα τα θεμελια αυτης; η τις εθεσε τον ακρογωνιαιον λιθον αυτης, | 6 ¿Sobre qué se afirmaron sus bases? ¿quién asentó su piedra angular, |
7 οτε τα αστρα της αυγης εψαλλον ομου και παντες οι υιοι του Θεου ηλαλαζον; | 7 entre el clamor a coro de las estrellas del alba y las aclamaciones de todos los Hijos de Dios? |
8 η τις συνεκλεισε την θαλασσαν με θυρας, οτε εξορμωσα εξηλθεν εκ μητρας; | 8 ¿Quién encerró el mar con doble puerta, cuando del seno materno salía borbotando; |
9 οτε περιεβαλον αυτην με νεφελην και με ομιχλην εσπαργανωσα αυτην, | 9 cuando le puse una nube por vestido y del nubarrón hice sus pañales; |
10 και περιωρισα αυτην δια προσταγματος μου, και εβαλον μοχλους και πυλας, | 10 cuando le tracé sus linderos y coloqué puertas y cerrojos? |
11 και ειπα, Εως αυτου θελεις ερχεσθαι και δεν θελεις υπερβη? και εδω θελει συντριβεσθαι η υπερηφανια των κυματων σου; | 11 «¡Llegarás hasta aquí, no más allá - le dije -, aquí se romperá el orgullo de tus olas!» |
12 Προσεταξας συ την πρωιαν επι των ημερων σου; εδειξας εις την αυγην τον τοπον αυτης, | 12 ¿Has mandado, una vez en tu vida, a la mañana, has asignado a la aurora su lugar, |
13 δια να πιαση τα εσχατα της γης, ωστε οι κακουργοι να εκτιναχθωσιν απ' αυτης; | 13 para que agarre a la tierra por los bordes y de ella sacuda a los malvados? |
14 Αυτη μεταμορφουται ως πηλος σφραγιζομενος? και τα παντα παρουσιαζονται ως στολη. | 14 Ella se trueca en arcilla de sello, se tiñe lo mismo que un vestido. |
15 Και το φως των ασεβων αφαιρειται απ' αυτων, ο δε βραχιων των υπερηφανων συντριβεται. | 15 Se quita entonces su luz a los malvados, y queda roto el brazo que se alzaba. |
16 Εισηλθες εως των πηγων της θαλασσης; η περιεπατησας εις εξιχνιασιν της αβυσσου; | 16 ¿Has penetrado hasta las fuentes del mar? ¿has circulado por el fondo del Abismo? |
17 Ηνοιχθησαν εις σε του θανατου αι πυλαι; η ειδες τας θυρας της σκιας του θανατου; | 17 ¿Se te han mostrado las puertas de la Muerte? ¿has visto las puertas del país de la Sombra? |
18 Εγνωρισας το πλατος της γης; απαγγειλον, εαν ενοησας παντα ταυτα. | 18 ¿Has calculado las anchuras de la tierra? Cuenta, si es que sabes, todo esto. |
19 Που ειναι η οδος της κατοικιας του φωτος; και του σκοτους, που ειναι ο τοπος αυτου, | 19 ¿Por dónde se va a la morada de la luz? y las tinieblas, ¿dónde tienen su sitio?, |
20 δια να συλλαβης αυτο εις το οριον αυτου και να γνωρισης τας τριβους της οικιας αυτου; | 20 para que puedas llevarlas a su término, guiarlas por los senderos de su casa. |
21 Γνωριζεις αυτο, διοτι τοτε εγεννηθης; η διοτι ο αριθμος των ημερων σου ειναι πολυς; | 21 Si lo sabes, ¡es que ya habías nacido entonces, y bien larga es la cuenta de tus días! |
22 Εισηλθες εις τους θησαυρους της χιονος; η ειδες τους θησαυρους της χαλαζης, | 22 ¿Has llegado a los depósitos de nieve? ¿Has visto las reservas de granizo, |
23 τους οποιους φυλαττω δια τον καιρον της θλιψεως δια την ημεραν της μαχης και του πολεμου; | 23 que yo guardo para el tiempo de angustia, para el día de batalla y de combate? |
24 Δια τινος οδου διαδιδεται το φως, η ο ανατολικος ανεμος διαχεεται επι την γην; | 24 ¿Por qué camino se reparte la luz, o se despliega el solano por la tierra? |
25 Τις ηνοιξε ρυακας δια τας ραγδαιας βροχας, η δρομον δια την αστραπην της βροντης, | 25 ¿Quién abre un canal al aguacero, a los giros de los truenos un camino, |
26 δια να φερη βροχην επι γην ακατοικητον, εις ερημον, οπου ανθρωπος δεν υπαρχει, | 26 para llover sobre tierra sin hombre, sobre el desierto donde no hay un alma, |
27 δια να χορταση την αβατον και ακατοικητον, και να αναβλαστηση τον βλαστον της χλοης; | 27 para abrevar a las soledades desoladas y hacer brotar en la estepa hierba verde? |
28 Εχει πατερα η βροχη; η τις εγεννησε τας σταγονας της δροσου; | 28 ¿Tiene padre la lluvia? ¿quién engendra las gotas de rocío? |
29 Απο μητρας τινος εξερχεται ο παγος; και την παχνην του ουρανου, τις εγεννησε; | 29 ¿De qué seno sale el hielo? ¿quién da a luz la escarcha del cielo, |
30 Τα υδατα σκληρυνονται ως λιθος, και το προσωπον της αβυσσου πηγνυεται. | 30 cuando las aguas se aglutinan como piedra y se congela la superficie del abismo? |
31 Δυνασαι να δεσμευσης τας γλυκειας επιρροας της Πλειαδος η να λυσης τα δεσμα τον Ωριωνος; | 31 ¿Puedes tú anudar los lazos de las Pléyades o desatar las cuerdas de Orión? |
32 Δυνασαι να εκβαλης τα Ζωδια εις τον καιρον αυτων; η δυνασαι να οδηγησης τον Αρκτουρον μετα των υιων αυτου; | 32 ¿Haces salir la Corona a su tiempo? ¿conduces a la Osa con sus crías? |
33 Γνωριζεις τους νομους του ουρανου; δυνασαι να διαταξης τας επιρροας αυτου επι την γην; | 33 ¿Conoces las leyes de los Cielos? ¿aplicas su fuero en la tierra? |
34 Δυνασαι να υψωσης την φωνην σου εις τα νεφη, δια να σε σκεπαση αφθονια υδατων; | 34 ¿Levantas tu voz hasta las nubes?, la masa de las aguas, ¿te obedece? |
35 Δυνασαι να αποστειλης αστραπας, ωστε να εξελθωσι και να ειπωσι προς σε, Ιδου, ημεις; | 35 A tu orden, ¿los relámpagos parten, diciéndote: «Aquí estamos»? |
36 Τις εβαλε σοφιαν εντος του ανθρωπου; η τις εδωκε συνεσιν εις την καρδιαν αυτου; | 36 ¿Quién puso en el ibis la sabiduría? ¿quién dio al gallo inteligencia? |
37 Τις δυναται να αριθμηση τα νεφη δια σοφιας; η τις δυναται να κενονη τα δοχεια του ουρανου, | 37 ¿Quién tiene pericia para contar las nubes? ¿quién inclina los odres de los cielos, |
38 δια να χωνευθη το χωμα εις συμπηξιν και οι βωλοι να συγκολλωνται; | 38 cuando se aglutina el polvo en una masa y los terrones se pegan entre sí? |
39 Θελεις κυνηγησει θηραμα δια τον λεοντα; η χορτασει την ορεξιν των σκυμνων, | 39 ¿Cazas tú acaso la presa a la leona? ¿calmas el hambre de los leoncillos, |
40 οταν κοιτωνται εν τοις σπηλαιοις και καθηνται εις τους κρυπτηρας δια να ενεδρευωσι; | 40 cuando en sus guaridas están acurrucados, o en los matorrales al acecho? |
41 Τις ετοιμαζει εις τον κορακα την τροφην αυτου, οταν οι νεοσσοι αυτου κραζωσι προς τον Θεον, περιπλανωμενοι δι' ελλειψιν τροφης; | 41 ¿Quién prepara su provisión al cuervo, cuando sus crías gritan hacia Dios, cuando se estiran faltos de comida? |