Scrutatio

Giovedi, 16 maggio 2024 - San Simone Stock ( Letture di oggi)

ΙΩΒ - Giobbe - Job 14


font
GREEK BIBLENEW JERUSALEM
1 Ανθρωπος γεγεννημενος εκ γυναικος ειναι ολιγοβιος και πληρης ταραχης?1 a human being, born of woman, whose life is short but ful of trouble.
2 αναβλαστανει ως ανθος και κοπτεται? φευγει ως σκια και δεν διαμενει.2 Like a flower, such a one blossoms and withers, fleeting as a shadow, transient.
3 Και επι τοιουτον ανοιγεις τους οφθαλμους σου, και με φερεις εις κρισιν μετα σου;3 And this is the creature on whom you fix your gaze, and bring to judgement before you!
4 Τις δυναται να εξαγαγη καθαρον απο ακαθαρτου; ουδεις.4 But will anyone produce the pure from what is impure? No one can!
5 Επειδη αι ημεραι αυτου ειναι προσδιωρισμεναι, ο αριθμος των μηνων αυτου ευρισκεται παρα σοι, και συ εθεσας τα ορια αυτου, και δεν δυναται να υπερβη αυτα,5 Since his days are measured out, since his tale of months depends on you, since you assign himbounds he cannot pass,
6 αποστρεψον απ' αυτου, δια να ησυχαση, εωσου χαιρων εκπληρωση ως μισθωτος την ημεραν αυτου.6 turn your eyes from him, leave him alone, like a hired labourer, to finish his day in peace.
7 Διοτι περι του δενδρου, εαν κοπη, ειναι ελπις οτι θελει αναβλαστησει, και οτι ο τρυφερος αυτου βλαστος δεν θελει εκλειψει.7 There is always hope for a tree: when fel ed, it can start its life again; its shoots continue to sprout.
8 Και αν η ριζα αυτου παλαιωθη εν τη γη και ο κορμος αυτου αποθανη εν τω χωματι,8 Its roots may have grown old in the earth, its stump rotting in the ground,
9 ομως δια της οσμης του υδατος θελει αναβλαστησει και θελει εκβαλει κλαδους ως νεοφυτον.9 but let it scent the water, and it buds, and puts out branches like a plant newly set.
10 Αλλ' ο ανθρωπος αποθνησκει και παρερχεται? και ο ανθρωπος εκπνεει, και που ειναι;10 But a human being? He dies, and dead he remains, breathes his last, and then where is he?
11 Καθως τα υδατα εκλειπουσιν εκ της θαλασσης και ο ποταμος στειρευει και ξηραινεται,11 The waters of the sea wil vanish, the rivers stop flowing and run dry:
12 ουτως ο ανθρωπος, αφου κοιμηθη, δεν ανισταται? εωσου οι ουρανοι μη υπαρξωσι, δεν θελουσιν εξυπνησει, και δεν θελουσιν εγερθη εκ του υπνου αυτων.12 a human being, once laid to rest, will never rise again, the heavens wil wear out before he wakes up,or before he is roused from his sleep.
13 Ειθε να με εκρυπτες εν τω ταφω, να με εσκεπαζες εωσου παρελθη η οργη σου, να προσδιωριζες εις εμε προθεσμιαν, και τοτε να με ενθυμηθης13 Will no one hide me in Sheol, and shelter me there til your anger is past, fixing a certain day forcal ing me to mind-
14 Εαν αποθανη ο ανθρωπος, θελει αναζησει; πασας τας ημερας της εκστρατειας μου θελω περιμενει, εωσου ελθη η απαλλαγη μου.14 can the dead come back to life? - day after day of my service, I should be waiting for my relief tocome.
15 Θελεις καλεσει, και εγω θελω σοι αποκριθη? θελεις επιβλεψει εις το εργον των χειρων σου.15 Then you would cal , and I should answer, you would want to see once more what you have made.
16 Διοτι τωρα αριθμεις τα διαβηματα μου? δεν παραφυλαττεις τας αμαρτιας μου;16 Whereas now you count every step I take, you would then stop spying on my sin;
17 Η παραβασις μου ειναι επεσφραγισμενη εν βαλαντιω, και επισημειονεις την ανομιαν μου.17 you would seal up my crime in a bag, and put a cover over my fault.
18 Βεβαιως το μεν ορος πιπτον εξουδενουται, ο δε βραχος μετακινειται απο του τοπου αυτου.18 Alas! Just as, eventual y, the mountain fal s down, the rock moves from its place,
19 Τα υδατα τρωγουσι τας πετρας? αι πλημμυραι αυτων παρασυρουσι το χωμα της γης? ουτω συ καταστρεφεις την ελπιδα του ανθρωπου,19 water wears away the stones, the cloudburst erodes the soil; so you destroy whatever hope a personhas.
20 υπερισχυεις παντοτε εναντιον αυτου, και αυτος παρερχεται? μεταβαλλεις την οψιν αυτου και αποπεμπεις αυτον.20 You crush him once for al , and he is gone; first you disfigure him, then you dismiss him.
21 Οι υιοι αυτου υψουνται, και αυτος δεν εξευρει? και ταπεινουνται, και αυτος δεν εννοει ουδεν περι αυτων.21 His children may rise to honours -- he does not know it; they may come down in the world -- he doesnot care.
22 Μονον η σαρξ αυτου επ' αυτου θελει πονει, και η ψυχη αυτου εν αυτω θελει πενθει.22 He feels no pangs, except for his own body, makes no lament, except for his own self.