Scrutatio

Giovedi, 16 maggio 2024 - San Simone Stock ( Letture di oggi)

ΙΩΒ - Giobbe - Job 14


font
GREEK BIBLENEW AMERICAN BIBLE
1 Ανθρωπος γεγεννημενος εκ γυναικος ειναι ολιγοβιος και πληρης ταραχης?1 Man born of woman is short-lived and full of trouble,
2 αναβλαστανει ως ανθος και κοπτεται? φευγει ως σκια και δεν διαμενει.2 Like a flower that springs up and fades, swift as a shadow that does not abide.
3 Και επι τοιουτον ανοιγεις τους οφθαλμους σου, και με φερεις εις κρισιν μετα σου;3 Upon such a one will you cast your eyes so as to bring him into judgment before you,
4 Τις δυναται να εξαγαγη καθαρον απο ακαθαρτου; ουδεις.4 Can a man be found who is clean of defilement? There is none,
5 Επειδη αι ημεραι αυτου ειναι προσδιωρισμεναι, ο αριθμος των μηνων αυτου ευρισκεται παρα σοι, και συ εθεσας τα ορια αυτου, και δεν δυναται να υπερβη αυτα,5 however short his days. You know the number of his months; you have fixed the limit which he cannot pass.
6 αποστρεψον απ' αυτου, δια να ησυχαση, εωσου χαιρων εκπληρωση ως μισθωτος την ημεραν αυτου.6 Look away from him and let him be, while, like a hireling, he completes his day.
7 Διοτι περι του δενδρου, εαν κοπη, ειναι ελπις οτι θελει αναβλαστησει, και οτι ο τρυφερος αυτου βλαστος δεν θελει εκλειψει.7 For a tree there is hope, if it be cut down, that it will sprout again and that its tender shoots will not cease.
8 Και αν η ριζα αυτου παλαιωθη εν τη γη και ο κορμος αυτου αποθανη εν τω χωματι,8 Even though its root grow old in the earth, and its stump die in the dust,
9 ομως δια της οσμης του υδατος θελει αναβλαστησει και θελει εκβαλει κλαδους ως νεοφυτον.9 Yet at the first whiff of water it may flourish again and put forth branches like a young plant.
10 Αλλ' ο ανθρωπος αποθνησκει και παρερχεται? και ο ανθρωπος εκπνεει, και που ειναι;10 But when a man dies, all vigor leaves him; when man expires, where then is he?
11 Καθως τα υδατα εκλειπουσιν εκ της θαλασσης και ο ποταμος στειρευει και ξηραινεται,11 As when the waters of a lake fail, or a stream grows dry and parches,
12 ουτως ο ανθρωπος, αφου κοιμηθη, δεν ανισταται? εωσου οι ουρανοι μη υπαρξωσι, δεν θελουσιν εξυπνησει, και δεν θελουσιν εγερθη εκ του υπνου αυτων.12 So men lie down and rise not again. Till the heavens are no more, they shall not awake, nor be roused out of their sleep.
13 Ειθε να με εκρυπτες εν τω ταφω, να με εσκεπαζες εωσου παρελθη η οργη σου, να προσδιωριζες εις εμε προθεσμιαν, και τοτε να με ενθυμηθης13 Oh, that you would hide me in the nether world and keep me sheltered till your wrath is past; would fix a time for me, and then remember me!
14 Εαν αποθανη ο ανθρωπος, θελει αναζησει; πασας τας ημερας της εκστρατειας μου θελω περιμενει, εωσου ελθη η απαλλαγη μου.14 When a man has died, were he to live again, all the days of my drudgery I would wait, until my relief should come.
15 Θελεις καλεσει, και εγω θελω σοι αποκριθη? θελεις επιβλεψει εις το εργον των χειρων σου.15 You would call, and I would answer you; you would esteem the work of your hands.
16 Διοτι τωρα αριθμεις τα διαβηματα μου? δεν παραφυλαττεις τας αμαρτιας μου;16 Surely then you would count my steps, and not keep watch for sin in me.
17 Η παραβασις μου ειναι επεσφραγισμενη εν βαλαντιω, και επισημειονεις την ανομιαν μου.17 My misdeeds would be sealed up in a pouch, and you would cover over my guilt.
18 Βεβαιως το μεν ορος πιπτον εξουδενουται, ο δε βραχος μετακινειται απο του τοπου αυτου.18 But as a mountain falls at last and its rock is moved from its place,
19 Τα υδατα τρωγουσι τας πετρας? αι πλημμυραι αυτων παρασυρουσι το χωμα της γης? ουτω συ καταστρεφεις την ελπιδα του ανθρωπου,19 As waters wear away the stones and floods wash away the soil of the land, so you destroy the hope of man.
20 υπερισχυεις παντοτε εναντιον αυτου, και αυτος παρερχεται? μεταβαλλεις την οψιν αυτου και αποπεμπεις αυτον.20 You prevail once for all against him and he passes on; with changed appearance you send him away.
21 Οι υιοι αυτου υψουνται, και αυτος δεν εξευρει? και ταπεινουνται, και αυτος δεν εννοει ουδεν περι αυτων.21 If his sons are honored, he is not aware of it; if they are in disgrace, he does not know about them.
22 Μονον η σαρξ αυτου επ' αυτου θελει πονει, και η ψυχη αυτου εν αυτω θελει πενθει.22 Only his own flesh pains him, and his soul grieves for him.