1 Job replicó, diciendo: | 1 υπολαβων δε ιωβ λεγει |
2 ¡Qué bien has ayudado al débil y socorrido al brazo sin fuerza! | 2 τινι προσκεισαι η τινι μελλεις βοηθειν ποτερον ουχ ω πολλη ισχυς και ω βραχιων κραταιος εστιν |
3 ¡Qué bien has aconsejado al ignorante y enseñado la prudencia al simple! | 3 τινι συμβεβουλευσαι ουχ ω πασα σοφια η τινι επακολουθησεις ουχ ω μεγιστη δυναμις |
4 ¿A quién le has dirigido tus palabras y quién inspiraba lo que salió de ti? | 4 τινι ανηγγειλας ρηματα πνοη δε τινος εστιν η εξελθουσα εκ σου |
5 Bajo la tierra se retuercen las Sombras, las aguas y los que habitan en ellas. | 5 μη γιγαντες μαιωθησονται υποκατωθεν υδατος και των γειτονων αυτου |
6 El Abismo está desnudo ante él, y nada cubre a la Perdición. | 6 γυμνος ο αδης επωπιον αυτου και ουκ εστιν περιβολαιον τη απωλεια |
7 El extiende el Norte sobre el vacío, suspende la tierra sobre la nada. | 7 εκτεινων βορεαν επ' ουδεν κρεμαζων γην επι ουδενος |
8 Encierra el agua en sus densos nubarrones, y las nubes no se rompen bajo su peso. | 8 δεσμευων υδωρ εν νεφελαις αυτου και ουκ ερραγη νεφος υποκατω αυτου |
9 Oscurece la faz de la luna llena, desplegando sus nubes contra ella. | 9 ο κρατων προσωπον θρονου εκπεταζων επ' αυτον νεφος αυτου |
10 Trazó un círculo sobre la superficie de las aguas, en el límite mismo de la luz y las tinieblas. | 10 προσταγμα εγυρωσεν επι προσωπον υδατος μεχρι συντελειας φωτος μετα σκοτους |
11 Las columnas del cielo vacilan, presas de terror por su amenaza. | 11 στυλοι ουρανου επετασθησαν και εξεστησαν απο της επιτιμησεως αυτου |
12 Con su fuerza, reprimió al Mar, con su inteligencia, quebrantó a Rahab. | 12 ισχυι κατεπαυσεν την θαλασσαν επιστημη δε ετρωσε το κητος |
13 Con su soplo, despejó los cielos, su mano traspasó a la Serpiente huidiza. | 13 κλειθρα δε ουρανου δεδοικασιν αυτον προσταγματι δε εθανατωσεν δρακοντα αποστατην |
14 ¡Y esto no es más que un vestigio de su poder! ¡Qué eco tan débil percibimos de él! ¿Quién entenderá, entonces, su poderío atronador? | 14 ιδου ταυτα μερη οδου αυτου και επι ικμαδα λογου ακουσομεθα εν αυτω σθενος δε βροντης αυτου τις οιδεν οποτε ποιησει |