Shir ha-Shirim (שיר השירים ) - Cantico dei Cantici 38

STUTTGARTENSIA-DELITZSCH	SMITH VAN DYKE
1 וַיַּעַן־יְהוָה אֶת־אִיֹּוב [מִן כ] [הַסְּעָרָה כ] (מִן ׀ ק) (הַסְּעָרָה ק) וַיֹּאמַר	1 فاجاب الرب ايوب من العاصفة وقال
2 מִי זֶה ׀ מַחְשִׁיךְ עֵצָה בְמִלִּין בְּלִי־דָעַת	2 من هذا الذي يظلم القضاء بكلام بلا معرفة.
3 אֱזָר־נָא כְגֶבֶר חֲלָצֶיךָ וְאֶשְׁאָלְךָ וְהֹודִיעֵנִי	3 اشدد الآن حقويك كرجل. فاني اسألك فتعلمني.
4 אֵיפֹה הָיִיתָ בְּיָסְדִי־אָרֶץ הַגֵּד אִם־יָדַעְתָּ בִינָה	4 اين كنت حين اسست الارض. أخبر ان كان عندك فهم.
5 מִי־שָׂם מְמַדֶּיהָ כִּי תֵדָע אֹו מִי־נָטָה עָלֶיהָ קָּו	5 من وضع قياسها. لانك تعلم. او من مدّ عليها مطمارا.
6 עַל־מָה אֲדָנֶיהָ הָטְבָּעוּ אֹו מִי־יָרָה אֶבֶן פִּנָּתָהּ	6 على اي شيء قرّت قواعدها او من وضع حجر زاويتها
7 בְּרָן־יַחַד כֹּוכְבֵי בֹקֶר וַיָּרִיעוּ כָּל־בְּנֵי אֱלֹהִים	7 عندما ترنمت كواكب الصبح معا وهتف جميع بني الله
8 וַיָּסֶךְ בִּדְלָתַיִם יָם בְּגִיחֹו מֵרֶחֶם יֵצֵא	8 ومن حجز البحر بمصاريع حين اندفق فخرج من الرحم.
9 בְּשׂוּמִי עָנָן לְבֻשֹׁו וַעֲרָפֶל חֲתֻלָּתֹו	9 اذ جعلت السحاب لباسه الضباب قماطه
10 וָאֶשְׁבֹּר עָלָיו חֻקִּי וָאָשִׂים בְּרִיחַ וּדְלָתָיִם	10 وجزمت عليه حدّي واقمت له مغاليق ومصاريع
11 וָאֹמַר עַד־פֹּה תָבֹוא וְלֹא תֹסִיף וּפֹא־יָשִׁית בִּגְאֹון גַּלֶּיךָ	11 وقلت الى هنا تاتي ولا تتعدى وهنا تتخم كبرياء لججك
12 הְמִיָּמֶיךָ צִוִּיתָ בֹּקֶר [יִדַּעְתָּה כ] [שַׁחַר כ] (יִדַּעְתָּ ק) (הַשַּׁחַר ק) מְקֹמֹו	12 هل في ايامك امرت الصبح. هل عرّفت الفجر موضعه
13 לֶאֱחֹז בְּכַנְפֹות הָאָרֶץ וְיִנָּעֲרוּ רְשָׁעִים מִמֶּנָּה	13 ليمسك باكناف الارض فينفض الاشرار منها.
14 תִּתְהַפֵּךְ כְּחֹמֶר חֹותָם וְיִתְיַצְּבוּ כְּמֹו לְבוּשׁ	14 تتحول كطين الخاتم وتقف كانها لابسة.
15 וְיִמָּנַע מֵרְשָׁעִים אֹורָם וּזְרֹועַ רָמָה תִּשָּׁבֵר	15 ويمنع عن الاشرار نورهم وتنكسر الذراع المرتفعة
16 הֲבָאתָ עַד־נִבְכֵי־יָם וּבְחֵקֶר תְּהֹום הִתְהַלָּכְתָּ	16 هل انتهيت الى ينابيع البحر او في مقصورة الغمر تمشّيت.
17 הֲנִגְלוּ לְךָ שַׁעֲרֵי־מָוֶת וְשַׁעֲרֵי צַלְמָוֶת תִּרְאֶה	17 هل انكشفت لك ابواب الموت او عاينت ابواب ظل الموت.
18 הִתְבֹּנַנְתָּ עַד־רַחֲבֵי־אָרֶץ הַגֵּד אִם־יָדַעְתָּ כֻלָּהּ	18 هل ادركت عرض الارض. اخبر ان عرفته كله
19 אֵי־זֶה הַדֶּרֶךְ יִשְׁכָּן־אֹור וְחֹשֶׁךְ אֵי־זֶה מְקֹמֹו	19 اين الطريق الى حيث يسكن النور. والظلمة اين مقامها
20 כִּי תִקָּחֶנּוּ אֶל־גְּבוּלֹו וְכִי־תָבִין נְתִיבֹות בֵּיתֹו	20 حتى تاخذها الى تخومها وتعرف سبل بيتها.
21 יָדַעְתָּ כִּי־אָז תִּוָּלֵד וּמִסְפַּר יָמֶיךָ רַבִּים	21 تعلم لانك حينئذ كنت قد ولدت وعدد ايامك كثير
22 הֲבָאתָ אֶל־אֹצְרֹות שָׁלֶג וְאֹצְרֹות בָּרָד תִּרְאֶה	22 أدخلت الى خزائن الثلج ام ابصرت مخازن البرد
23 אֲשֶׁר־חָשַׂכְתִּי לְעֶת־צָר לְיֹום קְרָב וּמִלְחָמָה	23 التي ابقيتها لوقت الضر ليوم القتال والحرب.
24 אֵי־זֶה הַדֶּרֶךְ יֵחָלֶק אֹור יָפֵץ קָדִים עֲלֵי־אָרֶץ	24 في اي طريق يتوزع النور وتتفرق الشرقية على الارض.
25 מִי־פִלַּג לַשֶּׁטֶף תְּעָלָה וְדֶרֶךְ לַחֲזִיז קֹלֹות	25 من فرّع قنوات للهطل وطريقا للصواعق
26 לְהַמְטִיר עַל־אֶרֶץ לֹא־אִישׁ מִדְבָּר לֹא־אָדָם בֹּו	26 ليمطر على ارض حيث لا انسان. على قفر لا احد فيه.
27 לְהַשְׂבִּיעַ שֹׁאָה וּמְשֹׁאָה וּלְהַצְמִיחַ מֹצָא דֶשֶׁא	27 ليروي البلقع والخلاء وينبت مخرج العشب
28 הֲיֵשׁ־לַמָּטָר אָב אֹו מִי־הֹולִיד אֶגְלֵי־טָל	28 هل للمطر اب ومن ولد مآجل الطل.
29 מִבֶּטֶן מִי יָצָא הַקָּרַח וּכְפֹר מַיִם מִי יְלָדֹו	29 من بطن من خرج الجمد. صقيع السماء من ولده.
30 כָּאֶבֶן מַיִם יִתְחַבָּאוּ וּפְנֵי תְהֹום יִתְלַכָּדוּ	30 كحجر صارت المياه. أختبأت. وتلكد وجه الغمر
31 הַתְקַשֵּׁר מַעֲדַנֹּות כִּימָה אֹו־מֹשְׁכֹות כְּסִיל תְּפַתֵּחַ	31 هل تربط انت عقد الثريا او تفك ربط الجبّار.
32 הֲתֹצִיא מַזָּרֹות בְּעִתֹּו וְעַיִשׁ עַל־בָּנֶיהָ תַנְחֵם	32 أتخرج المنازل في اوقاتها وتهدي النعش مع بناته
33 הֲיָדַעְתָּ חֻקֹּות שָׁמָיִם אִם־תָּשִׂים מִשְׁטָרֹו בָאָרֶץ	33 هل عرفت سنن السموات او جعلت تسلطها على الارض.
34 הֲתָרִים לָעָב קֹולֶךָ וְשִׁפְעַת־מַיִם תְּכַסֶּךָּ	34 أترفع صوتك الى السحب فيغطيك فيض المياه.
35 הַתְשַׁלַּח בְּרָקִים וְיֵלֵכוּ וְיֹאמְרוּ לְךָ הִנֵּנוּ	35 اترسل البروق فتذهب وتقول لك ها نحن.
36 מִישָׁ־ת בַּטֻּחֹות חָכְמָה אֹו מִי־נָתַן לַשֶּׂכְוִי בִינָה	36 من وضع في الطخاء حكمة او من اظهر في الشّهب فطنة.
37 מִי־יְסַפֵּר שְׁחָקִים בְּחָכְמָה וְנִבְלֵי מַיִם מִי יַשְׁכִּיב	37 من يحصي الغيوم بالحكمة ومن يسكب ازقاق السموات
38 בְּצֶקֶת עָפָר לַמּוּצָק וּרְגָבִים יְדֻבָּקוּ	38 اذ ينسبك التراب سبكا ويتلاصق المدر
39 הֲתָצוּד לְלָבִיא טָרֶף וְחַיַּת כְּפִירִים תְּמַלֵּא	39 اتصطاد للّبوة فريسة ام تشبع نفس الاشبال
40 כִּי־יָשֹׁחוּ בַמְּעֹונֹות יֵשְׁבוּ בַסֻּכָּה לְמֹו־אָרֶב	40 حين تجرمز في عريّسها وتجلس في عيصها للكمون.
41 מִי יָכִין לָעֹרֵב צֵידֹו כִּי־ [יְלָדֹו כ] (יְלָדָיו ק) אֶל־אֵל יְשַׁוֵּעוּ יִתְעוּ לִבְלִי־אֹכֶל	41 من يهيئ للغراب صيده اذ تنعب فراخه الى الله وتتردد لعدم القوت