Giobbe (ايوب) 27

SMITH VAN DYKE	LXX
1 وعاد ايوب ينطق بمثله فقال	1 ετι δε προσθεις ιωβ ειπεν τω προοιμιω
2 حيّ هو الله الذي نزع حقي والقدير الذي امرّ نفسي	2 ζη κυριος ος ουτω με κεκρικεν και ο παντοκρατωρ ο πικρανας μου την ψυχην
3 انه ما دامت نسمتي فيّ ونفخة الله في انفي	3 η μην ετι της πνοης μου ενουσης πνευμα δε θειον το περιον μοι εν ρισιν
4 لن تتكلم شفتاي اثما ولا يلفظ لساني بغش.	4 μη λαλησειν τα χειλη μου ανομα ουδε η ψυχη μου μελετησει αδικα
5 حاشا لي ان ابرركم. حتى اسلم الروح لا اعزل كمالي عني.	5 μη μοι ειη δικαιους υμας αποφηναι εως αν αποθανω ου γαρ απαλλαξω μου την ακακιαν
6 تمسكت ببري ولا ارخيه. قلبي لا يعير يوما من ايامي.	6 δικαιοσυνη δε προσεχων ου μη προωμαι ου γαρ συνοιδα εμαυτω ατοπα πραξας
7 ليكن عدوي كالشرير ومعاندي كفاعل الشر.	7 ου μην δε αλλα ειησαν οι εχθροι μου ωσπερ η καταστροφη των ασεβων και οι επ' εμε επανιστανομενοι ωσπερ η απωλεια των παρανομων
8 لانه ما هو رجاء الفاجر عندما يقطعه عندما يسلب الله نفسه.	8 και τις γαρ εστιν ελπις ασεβει οτι επεχει πεποιθως επι κυριον αρα σωθησεται
9 أفيسمع الله صراخه اذا جاء عليه ضيق.	9 η την δεησιν αυτου εισακουσεται κυριος η επελθουσης αυτω αναγκης
10 ام يتلذذ بالقدير. هل يدعو الله في كل حين	10 μη εχει τινα παρρησιαν εναντι αυτου η ως επικαλεσαμενου αυτου εισακουσεται αυτου
11 اني اعلمكم بيد الله. لا اكتم ما هو عند القدير.	11 αλλα δη αναγγελω υμιν τι εστιν εν χειρι κυριου α εστιν παρα παντοκρατορι ου ψευσομαι
12 ها انتم كلكم قد رأيتم فلماذا تتبطلون تبطلا قائلين	12 ιδου δη παντες οιδατε οτι κενα κενοις επιβαλλετε
13 هذا نصيب الانسان الشرير من عند الله وميراث العتاة الذي ينالونه من القدير.	13 αυτη η μερις ανθρωπου ασεβους παρα κυριου κτημα δε δυναστων ελευσεται παρα παντοκρατορος επ' αυτους
14 ان كثر بنوه فللسيف وذريته لا تشبع خبزا.	14 εαν δε πολλοι γενωνται οι υιοι αυτου εις σφαγην εσονται εαν δε και ανδρωθωσιν προσαιτησουσιν
15 بقيته تدفن بالموتان وارامله لا تبكي.	15 οι δε περιοντες αυτου εν θανατω τελευτησουσιν χηρας δε αυτων ουθεις ελεησει
16 ان كنز فضة كالتراب واعدّ ملابس كالطين	16 εαν συναγαγη ωσπερ γην αργυριον ισα δε πηλω ετοιμαση χρυσιον
17 فهو يعدّ والبار يلبسه والبري يقسم الفضة.	17 ταυτα παντα δικαιοι περιποιησονται τα δε χρηματα αυτου αληθινοι καθεξουσιν
18 يبني بيته كالعث او كمظله صنعها الناطور.	18 απεβη δε ο οικος αυτου ωσπερ σητες και ωσπερ αραχνη
19 يضطجع غنيا ولكنه لا يضم. يفتح عينيه ولا يكون.	19 πλουσιος κοιμηθεις και ου προσθησει οφθαλμους αυτου διηνοιξεν και ουκ εστιν
20 الاهوال تدركه كالمياه. ليلا تختطفه الزوبعة	20 συνηντησαν αυτω ωσπερ υδωρ αι οδυναι νυκτι δε υφειλατο αυτον γνοφος
21 تحمله الشرقية فيذهب وتجرفه من مكانه.	21 αναλημψεται αυτον καυσων και απελευσεται και λικμησει αυτον εκ του τοπου αυτου
22 يلقي الله عليه ولا يشفق. من يده يهرب هربا.	22 και επιρριψει επ' αυτον και ου φεισεται εκ χειρος αυτου φυγη φευξεται
23 يصفقون عليه بايديهم ويصفرون عليه من مكانه	23 κροτησει επ' αυτου χειρας αυτου και συριει αυτον εκ του τοπου αυτου