Primo libro di Samuele 23
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
LA SACRA BIBBIA | NOVA VULGATA |
---|---|
1 Fu riferito a Davide: "Ecco, i Filistei stanno combattendo contro Keila e stanno saccheggiando le aie". | 1 Et nuntiaverunt David di centes: “ Ecce Philisthim op pugnant Ceila et diripiunt areas ”. |
2 Davide consultò il Signore dicendo: "Potrò andare a battere quei Filistei?". Il Signore rispose a Davide: "Va', batterai i Filistei e salverai Keila". | 2 Consuluit igitur David Dominum dicens: “ Num vadam et percutiam Philisthaeos istos? ”. Et ait Dominus ad David: “ Vade et percuties Philisthaeos et salvabis Ceila ”. |
3 Ma gli uomini di Davide gli dissero: "Ecco, noi siamo pieni di paura qui in Giuda, quanto più andando a Keila contro le schiere dei Filistei!". | 3 Et dixerunt viri, qui erant cum David, ad eum: “ Ecce nos hic in Iuda consistentes timemus; quanto magis si ierimus in Ceila adversum agmina Philisthinorum? ”. |
4 Davide consultò il Signore una seconda volta ed egli gli rispose: "Alzati, scendi a Keila, perché io metterò i Filistei nelle tue mani". | 4 Rursum ergo David consuluit Dominum, qui respondens ei ait: “ Surge et vade in Ceila; ego enim tradam Philisthaeos in manu tua ”. |
5 Allora Davide andò con i suoi uomini a Keila, dette battaglia ai Filistei, catturò il loro bestiame e inflisse loro una dura sconfitta. Così Davide salvò gli abitanti di Keila. | 5 Abiit ergo David et viri eius in Ceila et pugnavit adversum Philisthaeos et abegit iumenta eorum et percussit eos plaga magna: et salvavit David habitatores Ceilae. |
6 Quando Ebiatar, figlio di Achimelech, fuggì presso Davide, discese a Keila, con l'efod in mano. | 6 Porro cum fugisset Abiathar filius Achimelcch ad David, et ipse cum David in Ceila ephod secum habens descenderat. |
7 Fu riferito a Saul che Davide era entrato a Keila; allora Saul disse: "Dio l'ha consegnato in mio potere, perché si è chiuso entrando in una città munita di porte e di sbarra". | 7 Nuntiatum est autem Saul quod venisset David in Ceila, et ait Saul: “ Tradidit eum Deus in manus meas; conclususque est introgressus urbem, in qua portae et serae sunt ”. |
8 Saul convocò tutto il popolo alla guerra per discendere a Keila e stringere d'assedio Davide e i suoi uomini. | 8 Et convocavit Saul omnem populum, ut ad pugnam descenderet in Ceila et obsideret David et viros eius. |
9 Davide comprese che Saul stava macchinando dei mali contro di lui, e disse al sacerdote Ebiatar: "Avvicina l'efod!". | 9 Quod cum rescisset David quia praepararet ei Saul clam malum, dixit ad Abiathar sacerdotem: “ Applica ephod ”. |
10 Davide disse: "Signore, Dio d'Israele, il tuo servo ha inteso dire che Saul sta cercando di venire a Keila per distruggere la città a causa mia. | 10 Et ait David: “ Domine, Deus Israel, audivit famam servus tuus quod disponat Saul venire ad Ceila, ut evertat urbem propter me. |
11 I capi di Keila mi consegneranno nelle sue mani? Saul scenderà davvero come il tuo servo ha inteso dire? Signore, Dio d'Israele, deh, fallo sapere al tuo servo!". Il Signore rispose: "Scenderà!". | 11 Si tradent me viri Ceilae in manus eius? Et si descendet Saul, sicut audivit servus tuus? Domine, Deus Israel, indica servo tuo ”. Et ait Dominus: “ Descendet ”. |
12 Riprese Davide: "I capi di Keila mi consegneranno insieme con i miei uomini nella mano di Saul?". Rispose il Signore: "Vi consegneranno!". | 12 Dixitque David: “ Si tradent viri Ceilae me et viros, qui sunt mecum, in manu Saul? ”. Et dixit Dominus: “ Tradent ”. |
13 Allora Davide e i suoi uomini si alzarono, erano circa seicento, uscirono da Keila e vagarono alla ventura. Quando Saul ebbe la notizia che Davide si era messo in salvo da Keila, desistette dalla spedizione. | 13 Surrexit ergo David et viri eius quasi sescenti et egressi de Ceila huc atque illuc vagabantur incerti. Nuntiatumque est Saul quod fugisset David de Ceila, quam ob rem destitit exire. |
14 Davide abitò nel deserto tra i dirupi, abitò nella montagna nel deserto di Zif. E Saul gli dava la caccia tutti i giorni, ma Dio non lo consegnò nelle sue mani. | 14 Morabatur autem David in deserto in locis firmissimis mansitque in monte, in deserto Ziph; et quaerebat eum Saul cunctis diebus, sed non tradidit eum Deus in manus eius. |
15 Davide sapeva che Saul era uscito per attentare alla sua vita; egli stava allora nel deserto di Zif a Corsa. | 15 Et cognovit David quod egressus esset Saul, ut quaereret animam eius; porro David erat in deserto Ziph in Horesa. |
16 Gionata, figlio di Saul, si mosse e andò da Davide a Corsa per infondergli coraggio nel nome di Dio. | 16 Et surrexit Ionathan filius Saul et abiit ad David in Horesa; et confortavit manus eius in Deo dixitque ei: |
17 Gli disse: "Non temere perché la mano di mio padre Saul non ti potrà raggiungere; anzi tu regnerai su Israele e io ti sarò secondo. Anche mio padre Saul sa che è così!". | 17 “ Ne timeas, neque enim inveniet te manus Saul patris mei; et tu regnabis super Israel, et ego ero tibi secundus; sed et Saul pater meus scit hoc ”. |
18 I due conclusero un patto alla presenza del Signore. Poi Davide rimase a Corsa, mentre Gionata ritornò a casa sua. | 18 Percussit igitur uterque foedus coram Domino; mansitque David in Horesa, Ionathan autem reversus est in domum suam. |
19 Alcuni Zifiti salirono a Gàbaa e dissero a Saul: "Davide non sta nascosto presso di noi tra i dirupi a Corsa, ma sulla collina di Cachilà, che è a sud di Iesimòn? | 19 Ascenderunt autem Ziphaei ad Saul in Gabaa dicentes: “ Nonne David latitat apud nos in locis tutissimis in Horesa, in colle Hachila, quae est ad meridiem deserti? |
20 Or dunque, per tutta la brama che hai di scendere, o re, scendi! A noi il consegnarlo nelle mani del re!". | 20 Nunc ergo, si desideravit anima tua, rex, ut descenderes, descende; nostrum autem erit ut tradamus eum in manus regis ”. |
21 Rispose Saul: "Siate benedetti dal Signore, ché avete avuto compassione di me! | 21 Dixitque Saul: “ Benedicti vos a Domino, quia doluistis vicem meam. |
22 Andate dunque, assicuratevi ancora, cercate di individuare e vedere il luogo dove si posa il suo piede. Chi l'ha veduto là? Perché mi è stato detto: "Egli è molto astuto!". | 22 Abite, oro, et diligentius praeparate et curiosius agite; et considerate locum, ubi sit pes eius, vel quis viderit eum ibi; dictum est enim ad me quod callidus sit valde. |
23 Osservate e informatevi di tutti i nascondigli dove si possa rifugiare, poi ritornate da me con la conferma e verrò con voi, se sarà nella zona, lo ricercherò in tutti i casati di Giuda". | 23 Considerate et videte omnia latibula eius, in quibus absconditur, et revertimini ad me ad certum locum, ut vadam vobiscum; quodsi fuerit in regione, perscrutabor eum in cunctis regionibus Iudae ”. |
24 Essi partirono e ritornarono a Zif precedendo Saul. Intanto Davide e i suoi uomini erano nel deserto di Maon nella steppa a sud di Iesimòn. | 24 At illi surgentes abierunt in Ziph ante Saul. David autem et viri eius erant in deserto Maon, in Araba ad meridiem deserti. |
25 Saul andò con i suoi uomini a dargli la caccia, ma alcuni lo riferirono a Davide, il quale discese nel dirupo e rimase nel deserto di Maon. Quando Saul lo udì, si pose all'inseguimento di Davide nel deserto di Maon. | 25 Ivit ergo Saul et socii eius ad quaerendum eum, et nuntiatum est David; descenditque ad petram et versabatur in deserto Maon. Quod cum audisset Saul, persecutus est David in deserto Maon. |
26 Saul marciava da un versante del monte e Davide con i suoi uomini dall'altro versante del monte. Mentre Davide spaventato cercava di sfuggire dalla faccia di Saul e Saul e i suoi uomini stavano accerchiando Davide e i suoi uomini per catturarli, | 26 Et ibat Saul ad latus montis ex parte una, David autem et viri eius erant in latere montis ex parte altera; porro David praeceps fugiebat a facie Saul. Itaque Saul et viri eius in modum coronae cingebant David et viros eius, ut caperent eos. |
27 arrivò un messaggero a dire a Saul: "Su, sbrigati, parti, perché i Filistei hanno invaso il paese". | 27 Et nuntius venit ad Saul dicens: “ Festina et veni, quoniam infuderunt se Philisthim super terram ”. |
28 Così Saul cessò dall'inseguimento di Davide e marciò contro i Filistei. Per questo fu chiamato quel luogo: Rupe della separazione. | 28 Reversus est ergo Saul desistens persequi David; et perrexit in occursum Philisthinorum. Propter hoc vocaverunt locum illum: “ Petram dividentem ”. |