Giobbe 35

¹ Igitur Eliu haec rursum locutus est:

² “ Numquid aequa tibi videtur tua cogitatio,
ut diceres: “Iustificatio mea coram Deo”?

³ Dixisti enim: “Quid ad te?
Vel quid tibi proderit, si ego peccavero?”.

⁴ Itaque ego respondebo sermonibus tuis
et amicis tuis tecum.

⁵ Suspice caelum et intuere
et contemplare nubes quod altiores te sint.

⁶ Si peccaveris, quid facies ei?
Et si multiplicatae fuerint iniquitates tuae, quid facies contra eum?

⁷ Porro si iuste egeris, quid donabis ei?
Aut quid de manu tua accipiet?

⁸ Homini, qui similis tui est, nocebit impietas tua,
et filium hominis adiuvabit iustitia tua.

⁹ Propter multitudinem oppressorum clamabunt
et eiulabunt propter vim brachii tyrannorum,

¹⁰ sed nemo dixit: “Ubi est Deus, qui fecit me,
qui dedit carmina in nocte,

¹¹ qui docet nos super iumenta terrae
et super volucres caeli erudit nos?”.

¹² Ibi clamabunt, et non exaudiet,
propter superbiam malorum.

¹³ Etiam, frustra: non audiet Deus,
et Omnipotens non intuebitur.

¹⁴ Omnino cum dixeris: “Non considerat”,
iudicium est coram illo, et exspectas eum.

¹⁵ Et nunc cum dicis: “Ira eius poenas non infert,
nec ulciscitur scelus valde”,

¹⁶ Iob frustra aperit os suum
et absque scientia verba multiplicat ”.