Livre des Lamentations 5

JERUSALEM	LXX
1 Souviens-toi, Yahvé, de ce qui nous est arrivé, regarde et vois notre opprobre!	1 μνησθητι κυριε ο τι εγενηθη ημιν επιβλεψον και ιδε τον ονειδισμον ημων
2 Notre héritage a passé à des étrangers, nos maisons à des inconnus.	2 κληρονομια ημων μετεστραφη αλλοτριοις οι οικοι ημων ξενοις
3 Nous sommes orphelins, sans père; nos mères sont comme des veuves.	3 ορφανοι εγενηθημεν ουχ υπαρχει πατηρ μητερες ημων ως αι χηραι
4 A prix d'argent nous buvons notre eau, notre bois, il nous faut le payer.	4 εξ ημερων ημων ξυλα ημων εν αλλαγματι ηλθεν
5 Le joug est sur notre cou, nous sommes persécutés; nous sommes à bout, et pour nous pas de répit.	5 επι τον τραχηλον ημων εδιωχθημεν εκοπιασαμεν ουκ ανεπαυθημεν
6 Nous tendons la main à l'Egypte, à Assur pour nous rassasier de pain.	6 αιγυπτος εδωκεν χειρα ασσουρ εις πλησμονην αυτων
7 Nos pères ont péché: ils ne sont plus; et nous, nous portons leurs fautes.	7 οι πατερες ημων ημαρτον ουχ υπαρχουσιν ημεις τα ανομηματα αυτων υπεσχομεν
8 Des esclaves dominent sur nous, nul ne nous délivre de leur main.	8 δουλοι εκυριευσαν ημων λυτρουμενος ουκ εστιν εκ της χειρος αυτων
9 Au péril de nos vies nous rapportons notre pain en affrontant l'épée du désert.	9 εν ταις ψυχαις ημων εισοισομεν αρτον ημων απο προσωπου ρομφαιας της ερημου
10 Notre peau comme un four est brûlante, à cause des ardeurs de la faim.	10 το δερμα ημων ως κλιβανος επελειωθη συνεσπασθησαν απο προσωπου καταιγιδων λιμου
11 Ils ont violé des femmes dans Sion, des vierges dans les villes de Juda.	11 γυναικας εν σιων εταπεινωσαν παρθενους εν πολεσιν ιουδα
12 Des princes ont été pendus de leur main: la face des vieillards n'a pas été respectée.	12 αρχοντες εν χερσιν αυτων εκρεμασθησαν πρεσβυτεροι ουκ εδοξασθησαν
13 Des adolescents ont porté la meule, des garçons ont trébuché sous le bois.	13 εκλεκτοι κλαυθμον ανελαβον και νεανισκοι εν ξυλω ησθενησαν
14 Les anciens ont déserté la porte; les jeunes gens ont cessé leur musique.	14 και πρεσβυται απο πυλης κατεπαυσαν εκλεκτοι εκ ψαλμων αυτων κατεπαυσαν
15 La joie a disparu de notre coeur, notre danse s'est changée en deuil.	15 κατελυσεν χαρα καρδιας ημων εστραφη εις πενθος ο χορος ημων
16 La couronne de notre tête est tombée. Malheur à nous, car nous avons péché!	16 επεσεν ο στεφανος της κεφαλης ημων ουαι δη ημιν οτι ημαρτομεν
17 Voilà pourquoi notre coeur est malade, voilà pourquoi s'obscurcissent nos yeux:	17 περι τουτου εγενηθη οδυνηρα η καρδια ημων περι τουτου εσκοτασαν οι οφθαλμοι ημων
18 c'est que la montagne Sion est désolée, des chacals y rôdent!	18 επ' ορος σιων οτι ηφανισθη αλωπεκες διηλθον εν αυτη
19 Mais toi, Yahvé, tu demeures à jamais; ton trône subsiste d'âge en âge!	19 συ δε κυριε εις τον αιωνα κατοικησεις ο θρονος σου εις γενεαν και γενεαν
20 Pourquoi nous oublierais-tu pour toujours, nous abandonnerais-tu jusqu'à la fin des jours?	20 ινα τι εις νεικος επιληση ημων καταλειψεις ημας εις μακροτητα ημερων
21 Fais-nous revenir à toi, Yahvé, et nous reviendrons. Renouvelle nos jours comme autrefois,	21 επιστρεψον ημας κυριε προς σε και επιστραφησομεθα και ανακαινισον ημερας ημων καθως εμπροσθεν
22 si tu ne nous as tout à fait rejetés, irrité contre nous sans mesure.	22 οτι απωθουμενος απωσω ημας ωργισθης εφ' ημας εως σφοδρα .