Scrutatio

Domenica, 12 maggio 2024 - Santi Nereo e Achilleo ( Letture di oggi)

Psalms 104


font
DOUAI-RHEIMSLXX
1 For David himself. Bless the Lord, O my soul: O Lord my God, thou art exceedingly great. Thou hast put on praise and beauty:1 αλληλουια εξομολογεισθε τω κυριω και επικαλεισθε το ονομα αυτου απαγγειλατε εν τοις εθνεσιν τα εργα αυτου
2 and art clothed with light as with a garment. Who stretchest out the heaven like a pavilion:2 ασατε αυτω και ψαλατε αυτω διηγησασθε παντα τα θαυμασια αυτου
3 who coverest the higher rooms thereof with water. Who makest the clouds thy chariot: who walkest upon the wings of the winds.3 επαινεισθε εν τω ονοματι τω αγιω αυτου ευφρανθητω καρδια ζητουντων τον κυριον
4 Who makest thy angels spirits: and thy ministers a burning fire.4 ζητησατε τον κυριον και κραταιωθητε ζητησατε το προσωπον αυτου δια παντος
5 Who hast founded the earth upon its own bases: it shall not be moved for ever and ever.5 μνησθητε των θαυμασιων αυτου ων εποιησεν τα τερατα αυτου και τα κριματα του στοματος αυτου
6 The deep like a garment is its clothing: above the mountains shall the waters stand.6 σπερμα αβρααμ δουλοι αυτου υιοι ιακωβ εκλεκτοι αυτου
7 At thy rebuke they shall flee: at the voice of thy thunder they shall fear.7 αυτος κυριος ο θεος ημων εν παση τη γη τα κριματα αυτου
8 The mountains ascend, and the plains descend into the place which thou hast founded for them.8 εμνησθη εις τον αιωνα διαθηκης αυτου λογου ου ενετειλατο εις χιλιας γενεας
9 Thou hast set a bound which they shall not pass over; neither shall they return to cover the earth.9 ον διεθετο τω αβρααμ και του ορκου αυτου τω ισαακ
10 Thou sendest forth springs in the vales: between the midst of the hills the waters shall pass.10 και εστησεν αυτην τω ιακωβ εις προσταγμα και τω ισραηλ διαθηκην αιωνιον
11 All the beasts of the field shall drink: the wild asses shall expect in their thirst.11 λεγων σοι δωσω την γην χανααν σχοινισμα κληρονομιας υμων
12 Over them the birds of the air shall dwell: from the midst of the rocks they shall give forth their voices.12 εν τω ειναι αυτους αριθμω βραχεις ολιγοστους και παροικους εν αυτη
13 Thou waterest the hills from thy upper rooms: the earth shall be filled with the fruit of thy works:13 και διηλθον εξ εθνους εις εθνος εκ βασιλειας εις λαον ετερον
14 Bringing forth grass for cattle, and herb for the service of men. That thou mayst bring bread out of the earth:14 ουκ αφηκεν ανθρωπον αδικησαι αυτους και ηλεγξεν υπερ αυτων βασιλεις
15 and that wine may cheer the heart of man. That he may make the face cheerful with oil: and that bread may strengthen man's heart.15 μη απτεσθε των χριστων μου και εν τοις προφηταις μου μη πονηρευεσθε
16 The trees of the field shall be filled, and the cedars of Libanus which he hath planted:16 και εκαλεσεν λιμον επι την γην παν στηριγμα αρτου συνετριψεν
17 there the sparrows shall make their nests. The highest of them is the house of the heron.17 απεστειλεν εμπροσθεν αυτων ανθρωπον εις δουλον επραθη ιωσηφ
18 The high hills are a refuge for the harts, the rock for the irchins.18 εταπεινωσαν εν πεδαις τους ποδας αυτου σιδηρον διηλθεν η ψυχη αυτου
19 He hath made the moon for seasons: the sun knoweth his going down.19 μεχρι του ελθειν τον λογον αυτου το λογιον κυριου επυρωσεν αυτον
20 Thou hast appointed darkness, and it is night: in it shall all the beasts of the woods go about:20 απεστειλεν βασιλευς και ελυσεν αυτον αρχων λαων και αφηκεν αυτον
21 The young lions roaring after their prey, and seeking their meat from God.21 κατεστησεν αυτον κυριον του οικου αυτου και αρχοντα πασης της κτησεως αυτου
22 The sun ariseth, and they are gathered together: and they shall lie down in their dens.22 του παιδευσαι τους αρχοντας αυτου ως εαυτον και τους πρεσβυτερους αυτου σοφισαι
23 Man shall go forth to his work, and to his labour until the evening.23 και εισηλθεν ισραηλ εις αιγυπτον και ιακωβ παρωκησεν εν γη χαμ
24 How great are thy works, O Lord? thou hast made all things in wisdom: the earth is filled with thy riches.24 και ηυξησεν τον λαον αυτου σφοδρα και εκραταιωσεν αυτον υπερ τους εχθρους αυτου
25 So is this great sea, which stretcheth wide its arms: there are creeping things without number: Creatures little and great.25 μετεστρεψεν την καρδιαν αυτων του μισησαι τον λαον αυτου του δολιουσθαι εν τοις δουλοις αυτου
26 There the ships shall go. This sea dragon which thou hast formed to play therein.26 εξαπεστειλεν μωυσην τον δουλον αυτου ααρων ον εξελεξατο αυτον
27 All expect of thee that thou give them food in season.27 εθετο εν αυτοις τους λογους των σημειων αυτου και των τερατων εν γη χαμ
28 What thou givest to them they shall gather up: when thou openest thy hand, they shall all be filled with good.28 εξαπεστειλεν σκοτος και εσκοτασεν και παρεπικραναν τους λογους αυτου
29 But if thou turnest away thy face, they shall be troubled: thou shalt take away their breath, and they shall fail, and shall return to their dust.29 μετεστρεψεν τα υδατα αυτων εις αιμα και απεκτεινεν τους ιχθυας αυτων
30 Thou shalt send forth thy spirit, and they shall be created: and thou shalt renew the face of the earth.30 εξηρψεν η γη αυτων βατραχους εν τοις ταμιειοις των βασιλεων αυτων
31 May the glory of the Lord endure for ever: the Lord shall rejoice in his works.31 ειπεν και ηλθεν κυνομυια και σκνιπες εν πασι τοις οριοις αυτων
32 He looketh upon the earth, and maketh it tremble: he toucheth the mountains, and they smoke.32 εθετο τας βροχας αυτων χαλαζαν πυρ καταφλεγον εν τη γη αυτων
33 I will sing to the Lord as long as I live: I will sing praise to my God while I have my being.33 και επαταξεν τας αμπελους αυτων και τας συκας αυτων και συνετριψεν παν ξυλον οριου αυτων
34 Let my speech be acceptable to him: but I will take delight in the Lord.34 ειπεν και ηλθεν ακρις και βρουχος ου ουκ ην αριθμος
35 Let sinners be consumed out of the earth, and the unjust, so that they be no more: O my soul, bless thou the Lord.35 και κατεφαγεν παντα τον χορτον εν τη γη αυτων και κατεφαγεν τον καρπον της γης αυτων
36 και επαταξεν παν πρωτοτοκον εν τη γη αυτων απαρχην παντος πονου αυτων
37 και εξηγαγεν αυτους εν αργυριω και χρυσιω και ουκ ην εν ταις φυλαις αυτων ασθενων
38 ευφρανθη αιγυπτος εν τη εξοδω αυτων οτι επεπεσεν ο φοβος αυτων επ' αυτους
39 διεπετασεν νεφελην εις σκεπην αυτοις και πυρ του φωτισαι αυτοις την νυκτα
40 ητησαν και ηλθεν ορτυγομητρα και αρτον ουρανου ενεπλησεν αυτους
41 διερρηξεν πετραν και ερρυησαν υδατα επορευθησαν εν ανυδροις ποταμοι
42 οτι εμνησθη του λογου του αγιου αυτου του προς αβρααμ τον δουλον αυτου
43 και εξηγαγεν τον λαον αυτου εν αγαλλιασει και τους εκλεκτους αυτου εν ευφροσυνη
44 και εδωκεν αυτοις χωρας εθνων και πονους λαων εκληρονομησαν
45 οπως αν φυλαξωσιν τα δικαιωματα αυτου και τον νομον αυτου εκζητησωσιν