Salmi 34
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
DIODATI | VULGATA |
---|---|
1 Salmo di Davide, intorno a ciò ch’egli si contraffece davanti ad Abimelec; onde esso lo cacciò via, ed egli se ne andò IO benedirò il Signore in ogni tempo; La sua lode sarà sempre nella mia bocca. | 1 Ipsi David. Judica, Domine, nocentes me ; expugna impugnantes me. |
2 L’anima mia si glorierà nel Signore; Gli umili l’udiranno, e si rallegreranno. | 2 Apprehende arma et scutum, et exsurge in adjutorium mihi. |
3 Magnificate meco il Signore, Ed esaltiamo tutti insieme il suo Nome. | 3 Effunde frameam, et conclude adversus eos qui persequuntur me ; dic animæ meæ : Salus tua ego sum. |
4 Io ho cercato il Signore, ed egli mi ha risposto, E mi ha liberato da tutti i miei spaventi. | 4 Confundantur et revereantur quærentes animam meam ; avertantur retrorsum et confundantur cogitantes mihi mala. |
5 Quelli che hanno riguardato a lui sono stati illuminati, E le lor facce non sono state svergognate. | 5 Fiant tamquam pulvis ante faciem venti, et angelus Domini coarctans eos. |
6 Questo povero afflitto ha gridato, e il Signore l’ha esaudito, E l’ha salvato da tutte le sue distrette. | 6 Fiat via illorum tenebræ et lubricum, et angelus Domini persequens eos. |
7 Gli Angeli del Signore sono accampati intorno a quelli che lo temono, E li liberano. | 7 Quoniam gratis absconderunt mihi interitum laquei sui ; supervacue exprobraverunt animam meam. |
8 Gustate, e vedete quanto il Signore è buono; Beato l’uomo che spera in lui. | 8 Veniat illi laqueus quem ignorat, et captio quam abscondit apprehendat eum, et in laqueum cadat in ipsum. |
9 Temete il Signore, voi suoi santi; Poichè nulla manca a quelli che lo temono. | 9 Anima autem mea exsultabit in Domino, et delectabitur super salutari suo. |
10 I leoncelli soffrono necessità e fame; Ma quelli che cercano il Signore non hanno mancamento di alcun bene | 10 Omnia ossa mea dicent : Domine, quis similis tibi ? eripiens inopem de manu fortiorum ejus ; egenum et pauperem a diripientibus eum. |
11 Venite, figliuoli, ascoltatemi; Io v’insegnerò il timor del Signore. | 11 Surgentes testes iniqui, quæ ignorabam interrogabant me. |
12 Quale è l’uomo che abbia voglia di vivere, Che ami lunghezza di giorni per veder del bene? | 12 Retribuebant mihi mala pro bonis, sterilitatem animæ meæ. |
13 Guarda la tua lingua dal male, E le tue labbra da parlar frode. | 13 Ego autem, cum mihi molesti essent, induebar cilicio ; humiliabam in jejunio animam meam, et oratio mea in sinu meo convertetur. |
14 Ritratti dal male, e fa’ il bene; Cerca la pace, e procacciala. | 14 Quasi proximum et quasi fratrem nostrum sic complacebam ; quasi lugens et contristatus sic humiliabar. |
15 Gli occhi del Signore son verso i giusti, E le sue orecchie sono attente al grido loro. | 15 Et adversum me lætati sunt, et convenerunt ; congregata sunt super me flagella, et ignoravi. |
16 La faccia del Signore è contro a quelli che fanno male, Per isterminare la lor memoria d’in su la terra. | 16 Dissipati sunt, nec compuncti ; tentaverunt me, subsannaverunt me subsannatione ; frenduerunt super me dentibus suis. |
17 I giusti gridano, e il Signore li esaudisce, E li libera da tutte le lor distrette. | 17 Domine, quando respicies ? Restitue animam meam a malignitate eorum ; a leonibus unicam meam. |
18 Il Signore è presso di quelli che hanno il cuor rotto, E salva quelli che hanno lo spirito contrito. | 18 Confitebor tibi in ecclesia magna ; in populo gravi laudabo te. |
19 Molte son le afflizioni del giusto; Ma il Signore lo libererà da tutte. | 19 Non supergaudeant mihi qui adversantur mihi inique, qui oderunt me gratis, et annuunt oculis. |
20 Egli guarda tutte le ossa di esso: E niuno ne può esser rotto. | 20 Quoniam mihi quidem pacifice loquebantur ; et in iracundia terræ loquentes, dolos cogitabant. |
21 La malvagità farà morire il malvagio, E quelli che odiano il giusto saran distrutti. | 21 Et dilataverunt super me os suum ; dixerunt : Euge, euge ! viderunt oculi nostri. |
22 Il Signore riscatta l’anima de’ suoi servitori; E niuno di quelli che sperano in lui sarà distrutto | 22 Vidisti, Domine : ne sileas ; Domine, ne discedas a me. |
23 Exsurge et intende judicio meo, Deus meus ; et Dominus meus, in causam meam. | |
24 Judica me secundum justitiam tuam, Domine Deus meus, et non supergaudeant mihi. | |
25 Non dicant in cordibus suis : Euge, euge, animæ nostræ ; nec dicant : Devoravimus eum. | |
26 Erubescant et revereantur simul qui gratulantur malis meis ; induantur confusione et reverentia qui magna loquuntur super me. | |
27 Exsultent et lætentur qui volunt justitiam meam ; et dicant semper : Magnificetur Dominus, qui volunt pacem servi ejus. | |
28 Et lingua mea meditabitur justitiam tuam ; tota die laudem tuam. |