1 Frères, ne devenez pas tous des maîtres; vous savez que cela nous vaudra un jugement plus rigoureux, | 1 Μη γινεσθε πολλοι διδασκαλοι, αδελφοι μου, εξευροντες οτι μεγαλητεραν κατακρισιν θελομεν λαβει? |
2 et tous nous avons nos chutes. Celui qui ne faute pas en paroles est un homme vraiment parfait: il sera capable de se contrôler tout entier. | 2 διοτι εις πολλα πταιομεν απαντες. Εαν τις δεν πταιη εις λογον, ουτος ειναι τελειος ανηρ, δυνατος να χαλιναγωγηση και ολον το σωμα. |
3 Nous mettons un frein dans la bouche des chevaux pour qu’ils nous obéissent: avec cela nous dirigeons tout leur corps. | 3 Ιδου, τους χαλινους βαλλομεν εις τα στοματα των ιππων δια να πειθωνται εις ημας, και μεταφερομεν ολον το σωμα αυτων. |
4 Voyez aussi les bateaux: il suffit d’un modeste gouvernail pour qu’un grand bateau poussé par des vents puissants aille au gré du pilote. | 4 Ιδου, και τα πλοια, οντα τοσον μεγαλα και υπο σφοδρων ανεμων ελαυνομενα, μεταφερονται υπο ελαχιστου πηδαλιου, οπου αν θελη η επιθυμια του κυβερνωντος. |
5 C’est pareil pour la langue. Elle est petite mais les effets en sont terribles: voyez le feu et ce qu’il est capable de brûler. | 5 Ουτω και η γλωσσα ειναι μικρον μελος, ομως μεγαλαυχει. Ιδου, ολιγον πυρ ποσον μεγαλην υλην αναπτει? |
6 La langue est un feu et elle est un monde d’injustice: la langue est au centre de notre organisme. Elle est capable de souiller tout le corps, et quand le feu de l’enfer s’y met, elle le communique à toute notre existence. | 6 και η γλωσσα πυρ ειναι, ο κοσμος της αδικιας. Ουτω μεταξυ των μελων ημων η γλωσσα ειναι η μολυνουσα ολον το σωμα και φλογιζουσα τον τροχον του βιου και φλογιζομενη υπο της γεεννης. |
7 Les bêtes de toute espèce, les oiseaux, les serpents et les poissons peuvent être soumis et se soumettent à la race humaine. | 7 Διοτι παν ειδος θηριων και πτηνων, ερπετων και θαλασσιων δαμαζεται και εδαμασθη υπο της ανθρωπινης φυσεως, |
8 Mais chez nous, personne ne peut dominer la langue. C’est un mal qu’on ne peut arrêter; elle est pleine d’un venin mortel. | 8 την γλωσσαν ομως ουδεις των ανθρωπων δυναται να δαμαση? ειναι ακρατητον κακον, μεστη θανατηφορου φαρμακου. |
9 Avec elle nous bénissons notre Seigneur et Père; avec elle nous maudissons les hommes faits à l’image de Dieu. | 9 Δι' αυτης ευλογουμεν τον Θεον και Πατερα, και δι' αυτης καταρωμεθα τους ανθρωπους τους καθ' ομοιωσιν Θεου πλασθεντας? |
10 De la même bouche sortent la bénédiction et la malédiction. Frères, cela ne peut pas être! | 10 εκ του αυτου στοματος εξερχεται ευλογια και καταρα. Δεν πρεπει, αδελφοι μου, ταυτα να γινωνται ουτω. |
11 Une source peut-elle faire jaillir le doux et l’amer? | 11 Μηπως η πηγη απο της αυτης τρυπης αναβρυει το γλυκυ και το πικρον; |
12 Frères, le figuier ne donne pas des olives, ni la vigne des figues, et la lagune saumâtre ne donnera jamais d’eau douce. | 12 μηπως ειναι δυνατον, αδελφοι μου, η συκη να καμη ελαιας η η αμπελος συκα; ουτως ουδεμια πηγη ειναι δυνατον να καμη υδωρ αλμυρον και γλυκυ. |
13 Te voilà donc sage et instruit? Si ta sagesse est sans prétention, on en verra les effets dans ta belle conduite. | 13 Τις ειναι μεταξυ σας σοφος και επιστημων; ας δειξη εκ της καλης διαγωγης τα εργα εαυτου εν πραοτητι σοφιας. |
14 Mais si elle te rend amer, jaloux, prétentieux, ne te vante pas: tu parlerais contre la vérité. | 14 Εαν ομως εχητε εν τη καρδια υμων φθονον πικρον και φιλονεικιαν, μη κατακαυχασθε και ψευδεσθε κατα της αληθειας. |
15 Ce genre de sagesse ne vient pas d’en haut mais de la terre, elle vient de toi-même ou du démon. | 15 Η σοφια αυτη δεν ειναι ανωθεν καταβαινουσα, αλλ' ειναι επιγειος, ζωωδης, δαιμονιωδης. |
16 Là où il y a jalousie et rivalité, on trouve aussi le désordre et bien des choses mauvaises. | 16 Διοτι οπου ειναι φθονος και φιλονεικια, εκει ακαταστασια και παν αχρειον πραγμα. |
17 La sagesse qui vient d’en haut est toujours noble. Elle est pacifique, capable de comprendre les autres et d’obéir, pleine d’indulgence et de bonnes initiatives; elle est impartiale et jamais hypocrite. | 17 Η ανωθεν ομως σοφια πρωτον μεν ειναι καθαρα, επειτα ειρηνικη, επιεικης, ευπειθης, πληρης ελεους και καλων καρπων, αμεροληπτος και ανυποκριτος. |
18 Les fruits de la conversion se sèment dans la paix; ils seront pour ceux qui poursuivent la paix. | 18 Και ο καρπος της δικαιοσυνης σπειρεται εν ειρηνη υπο των ειρηνοποιων. |