Évangile selon Jean 5

BIBLES DES PEUPLES	GREEK BIBLE
1 Après cela il y eut une fête des Juifs, et Jésus monta à Jérusalem.	1 Μετα ταυτα ητο εορτην των Ιουδαιων, και ανεβη ο Ιησους εις Ιεροσολυμα.
2 À Jérusalem, près de la Porte des Brebis, il y a une piscine appelée en hébreu Bétesda. Elle a cinq rangées d’arcades,	2 Ειναι δε εν τοις Ιεροσολυμοις πλησιον της προβατικης πυλης κολυμβηθρα, η επονομαζομενη Εβραιστι Βηθεσδα, εχουσα πεντε στοας.
3 et sous les arcades étaient étendus une quantité de malades, avec des aveugles, des boiteux et des paralysés. (Tous attendaient que l’eau bouge,	3 Εν ταυταις κατεκειτο πληθος πολυ των ασθενουντων, τυφλων, χωλων, ξηρων, οιτινες περιεμενον την κινησιν του υδατος.
4 car de temps en temps un ange du Seigneur descendait dans la piscine et faisait bouillonner l’eau. Lorsque l’eau avait été agitée, le premier qui descendait était guéri, quelle que soit sa maladie.)	4 Διοτι αγγελος κατεβαινε κατα καιρον εις την κολυμβηθραν και εταραττε το υδωρ? οστις λοιπον εισηρχετο πρωτος μετα την ταραχην του υδατος, εγινετο υγιης απο οποιανδηποτε νοσον επασχεν.
5 Il y avait donc là un homme qui était infirme depuis 38 ans.	5 Ητο δε εκει ανθρωπος τις τριακοντα οκτω ετη πασχων ασθενειαν.
6 Jésus le voit étendu. Quand il apprend que l’homme est là depuis fort longtemps, il lui dit: "Veux-tu guérir?”	6 Τουτον ιδων ο Ιησους κατακειμενον, και εξευρων οτι πολυν ηδη καιρον πασχει, λεγει προς αυτον? Θελεις να γεινης υγιης;
7 L’infirme lui répond: "Seigneur, je n’ai personne pour me jeter dans la piscine aussitôt que l’eau a été agitée, et avant que j’y aille, un autre est déjà descendu.”	7 Απεκριθη προς αυτον ο ασθενων? Κυριε, ανθρωπον δεν εχω, δια να με βαλη εις την κολυμβηθραν, οταν ταραχθη το υδωρ? ενω δε ερχομαι εγω, αλλος προ εμου καταβαινει.
8 Jésus lui dit alors: "Lève-toi, prends ton brancard et marche.”	8 Λεγει προς αυτον ο Ιησους? Εγερθητι, σηκωσον τον κραββατον σου και περιπατει.
9 Au même moment l’homme est guéri, il prend son brancard et il marche. Mais c’était un jour de sabbat,	9 Και ευθυς εγεινεν ο ανθρωπος υγιης και εσηκωσε τον κραββατον αυτου, και περιεπατει. Ητο δε σαββατον εκεινην την ημεραν.
10 et les Juifs dirent à celui qui avait été guéri: "C’est le sabbat, tu ne peux pas transporter ton brancard.”	10 Ελεγον λοιπον οι Ιουδαιοι προς τον τεθεραπευμενον? Σαββατον ειναι? Δεν σοι ειναι συγκεχωρημενον να σηκωσης τον κραββατον.
11 Il leur répondit: "Celui qui m’a guéri m’a dit d’emporter mon brancard et de marcher.”	11 Απεκριθη προς αυτους? Ο ιατρευσας με, εκεινος μοι ειπε? Σηκωσον τον κραββατον σου, και περιπατει.
12 Ils lui demandèrent donc: "Mais qui est cet homme qui t’a dit: Va, emporte-le?”	12 Ηρωτησαν λοιπον αυτον? Τις ειναι ο ανθρωπος, οστις σοι ειπε, Σηκωσον τον κραββατον σου και περιπατει;
13 L’homme qui avait été guéri ne le savait pas, car Jésus avait disparu dans la foule.	13 Ο δε ιατρευθεις δεν ηξευρε τις ειναι? διοτι ο Ιησους υπεξηλθεν, επειδη ητο οχλος πολυς εν τω τοπω.
14 Plus tard cependant, Jésus le rencontre dans le Temple et lui dit: "Te voilà guéri; ne pèche plus, car il pourrait t’arriver bien pire.”	14 Μετα ταυτα ευρισκει αυτον ο Ιησους εν τω ιερω και ειπε προς αυτον? Ιδου, εγεινες υγιης? μηκετι αμαρτανε, δια να μη σοι γεινη τι χειροτερον.
15 L’homme alla donc dire aux Juifs que c’était Jésus qui l’avait guéri,	15 Υπηγε λοιπον ο ανθρωπος και ανηγγειλε προς τους Ιουδαιους οτι ο Ιησους ειναι ο ιατρευσας αυτον.
16 et les Juifs s’indignèrent contre Jésus parce qu’il avait fait cela le jour du sabbat.	16 Και δια τουτο κατετρεχον τον Ιησουν οι Ιουδαιοι και εζητουν να θανατωσωσιν αυτον, διοτι εκαμνε ταυτα εν σαββατω.
17 Mais Jésus leur dit: "Mon Père est encore au travail, alors moi aussi je travaille.”	17 Ο δε Ιησους απεκριθη προς αυτους? Ο Πατηρ μου εργαζεται εως τωρα, και εγω εργαζομαι.
18 Ainsi Jésus ne se contentait pas de violer la loi du sabbat, mais encore il appelait Dieu son propre Père, se faisant ainsi l’égal de Dieu. Avec cela les Juifs avaient bien plus envie de le tuer.	18 Δια τουτο λοιπον μαλλον εζητουν οι Ιουδαιοι να θανατωσωσιν αυτον, διοτι ουχι μονον παρεβαινε το σαββατον, αλλα και Πατερα εαυτου ελεγε τον Θεον, ισον με τον Θεον καμνων εαυτον.
19 Jésus prit la parole; il leur dit: "En vérité, en vérité, je vous le dis: le Fils ne peut rien faire de lui-même; il faut qu’il le voie faire par son Père. Si celui-ci fait quelque chose, le Fils le fait également.	19 Απεκριθη λοιπον ο Ιησους και ειπε προς αυτους? Αληθως, αληθως σας λεγω, δεν δυναται ο Υιος να πραττη ουδεν αφ' εαυτου, εαν δεν βλεπη τον Πατερα πραττοντα τουτο? επειδη οσα εκεινος πραττει, ταυτα και ο Υιος πραττει ομοιως.
20 Comme le Père aime le Fils, il lui montre tout ce qu’il fait; et il lui fera voir des œuvres bien plus importantes que ces choses-là: vous en serez tous stupéfaits.	20 Διοτι ο Πατηρ αγαπα τον Υιον και δεικνυει εις αυτον παντα οσα αυτος πραττει, και μεγαλητερα τουτων εργα θελει δειξει εις αυτον, δια να θαυμαζητε σεις.
21 Puisque le Père réveille les morts et leur donne la vie, de la même façon le Fils donne la vie à qui il veut.	21 Επειδη καθως ο Πατηρ εγειρει τους νεκρους και ζωοποιει, ουτω και ο Υιος ουστινας θελει ζωοποιει.
22 “Sachez aussi que le Père ne juge personne; mais il a donné au Fils la responsabilité de juger,	22 Επειδη ουδε κρινει ο Πατηρ ουδενα, αλλ' εις τον Υιον εδωκε πασαν την κρισιν,
23 afin que tous respectent le Fils comme ils respectent le Père. Celui qui ne respecte pas le Fils ne respecte pas le Père qui l’a envoyé.	23 δια να τιμωσι παντες τον Υιον καθως τιμωσι τον Πατερα. Ο μη τιμων τον Υιον δεν τιμα τον Πατερα τον πεμψαντα αυτον.
24 En vérité, en vérité, je vous le dis: celui qui écoute mes paroles et croit en celui qui m’a envoyé, vit de vie éternelle. Il n’a plus à être jugé, car il est passé de la mort à la vie.	24 Αληθως, αληθως σας λεγω οτι ο ακουων τον λογον μου και πιστευων εις τον πεμψαντα με εχει ζωην αιωνιον, και εις κρισιν δεν ερχεται, αλλα μετεβη εκ του θανατου εις την ζωην.
25 “En vérité, en vérité, je vous le dis: l’heure vient, et elle est déjà là, où les morts vont entendre l’appel du Fils de Dieu et ceux qui l’écouteront vivront.	25 Αληθως, αληθως σας λεγω οτι ερχεται ωρα, και ηδη ειναι, οτε οι νεκροι θελουσιν ακουσει την φωνην του Υιου του Θεου, και οι ακουσαντες θελουσι ζησει.
26 Car le Fils possède en lui-même la vie, tout comme le Père possède en lui-même la vie.	26 Διοτι καθως ο Πατηρ εχει ζωην εν εαυτω, ουτως εδωκε και εις τον Υιον να εχη ζωην εν εαυτω?
27 Et le Père lui a donné le pouvoir de juger parce qu’il est le Fils de l’homme.	27 και εξουσιαν εδωκεν εις αυτον να καμνη και κρισιν, διοτι ειναι Υιος ανθρωπου.
28 “Ne soyez pas surpris: l’heure vient, et elle est déjà là, où tous ceux qui sont dans la tombe entendront son appel.	28 Μη θαυμαζετε τουτο? διοτι ερχεται ωρα, καθ' ην παντες οι εν τοις μνημειοις θελουσιν ακουσει την φωνην αυτου,
29 Ceux qui ont fait le bien sortiront et se relèveront pour la vie; ceux qui ont fait le mal se relèveront pour la condamnation.	29 και θελουσιν εξελθει οι πραξαντες τα αγαθα εις αναστασιν ζωης, οι δε πραξαντες τα φαυλα εις αναστασιν κρισεως.
30 “Je ne peux rien faire de moi-même, mais je juge selon ce que j’entends, et mon jugement est juste parce que je ne cherche pas ma volonté, mais la volonté de celui qui m’a envoyé.	30 Δεν δυναμαι εγω να καμνω απ' εμαυτου ουδεν. Καθως ακουω κρινω, και η κρισις η εμη δικαια ειναι? διοτι δεν ζητω το θελημα το εμον, αλλα το θελημα του πεμψαντος με Πατρος.
31 Si je me recommande moi-même, mon témoignage ne vaut pas,	31 Εαν εγω μαρτυρω περι εμαυτου, η μαρτυρια μου δεν ειναι αληθης.
32 mais c’est un autre qui me recommande et je sais que son témoignage est vrai quand il me recommande.	32 Αλλος ειναι ο μαρτυρων περι εμου, και εξευρω οτι ειναι αληθης η μαρτυρια, την οποιαν μαρτυρει περι εμου.
33 “De votre côté, vous avez fait demander à Jean et il a rendu témoignage à la vérité.	33 Σεις απεστειλατε προς τον Ιωαννην, και εμαρτυρησεν εις την αληθειαν?
34 Je rappelle cela pour vous-mêmes, pour que vous soyez sauvés, car personnellement je ne me fais pas recommander par un homme.	34 εγω δε παρα ανθρωπου δεν λαμβανω την μαρτυριαν, αλλα λεγω ταυτα δια να σωθητε σεις.
35 Jean était une lampe qui brûle et illumine, et pour un moment vous vous sentiez bien avec sa lumière.	35 Εκεινος ητο ο λυχνος ο καιομενος και φεγγων, και σεις ηθελησατε να αγαλλιασθητε προς ωραν εις το φως αυτου.
36 Mais moi, j’ai une recommandation meilleure que celle de Jean: ce sont les œuvres que mon Père m’a demandé de mener à bien. “Les œuvres que je fais parlent en ma faveur et montrent que le Père m’a envoyé.	36 Αλλ' εγω εχω την μαρτυριαν μεγαλητεραν της του Ιωαννου? διοτι τα εργα, τα οποια μοι εδωκεν ο Πατηρ δια να τελειωσω αυτα, αυτα τα εργα, τα οποια εγω πραττω, μαρτυρουσι περι εμου οτι ο Πατηρ με απεστειλε?
37 Et le Père qui m’a envoyé a aussi parlé en ma faveur. Vous n’avez jamais entendu sa voix, comme vous n’avez jamais vu sa face,	37 και ο πεμψας με Πατηρ, αυτος εμαρτυρησε περι εμου. Ουτε φωνην αυτου ηκουσατε πωποτε ουτε οψιν αυτου ειδετε.
38 mais même sa parole ne demeure pas en vous si vous ne croyez pas en celui qu’il a envoyé.	38 Και τον λογον αυτου δεν εχετε μενοντα εν εαυτοις, διοτι σεις δεν πιστευετε εις τουτον, τον οποιον εκεινος απεστειλεν.
39 “Cherchez dans les Écritures, puisque vous pensez y trouver la vie éternelle: ces Écritures, justement, parlent de moi.	39 Ερευνατε τας γραφας, διοτι σεις νομιζετε οτι εν αυταις εχετε ζωην αιωνιον? και εκειναι ειναι αι μαρτυρουσαι περι εμου?
40 Mais vous ne voulez pas venir à moi et trouver ainsi la vie.	40 πλην δεν θελετε να ελθητε προς εμε, δια να εχητε ζωην.
41 “Je ne cherche pas une gloire humaine.	41 Δοξαν παρα ανθρωπων δεν λαμβανω?
42 Mais je sais qu’il n’y a pas d’amour de Dieu en vous,	42 αλλα σας εγνωρισα οτι την αγαπην του Θεου δεν εχετε εν εαυτοις?
43 car je suis venu au nom de mon Père et vous ne me faites pas accueil; si un autre vient en son propre nom, vous le recevez.	43 εγω ηλθον εν τω ονοματι του Πατρος μου, και δεν με δεχεσθε? εαν αλλος ελθη εν τω ονοματι εαυτου, εκεινον θελετε δεχθη.
44 Ainsi vous faites crédit à la renommée qu’on se donne l’un à l’autre, et vous ne recherchez pas la gloire qui vient du Dieu unique: comment donc pourriez-vous croire?	44 Πως δυνασθε σεις να πιστευσητε, οιτινες λαμβανετε δοξαν ο εις παρα του αλλου, και δεν ζητειτε την δοξαν την παρα του μονου Θεου;
45 “Ne pensez pas que je serai votre accusateur auprès du Père: c’est Moïse qui vous accuse, celui en qui vous mettez vos espoirs.	45 Μη νομιζετε οτι εγω θελω σας κατηγορησει προς τον Πατερα? υπαρχει ο κατηγορος σας ο Μωυσης, εις τον οποιον σεις ηλπισατε.
46 Si vous aviez foi en Moïse, vous croiriez en moi, car il a écrit sur moi.	46 Διοτι εαν επιστευετε εις τον Μωυσην, ηθελετε πιστευσει εις εμε? επειδη περι εμου εκεινος εγραψεν.
47 Mais si vous ne croyez pas ses écrits, comment croirez-vous mes paroles?	47 Εαν δε εις τα γεγραμμενα εκεινου δεν πιστευητε, πως θελετε πιστευσει εις τους ιδικους μου λογους;