Deutéronome 2

BIBLES DES PEUPLES	LXX
1 Nous avons donc fait demi-tour et nous sommes repartis pour le désert, par la route de la Mer des Joncs, comme Yahvé me l’avait ordonné. Pendant de longs jours nous avons contourné la montagne de Séïr.	1 και επιστραφεντες απηραμεν εις την ερημον οδον θαλασσαν ερυθραν ον τροπον ελαλησεν κυριος προς με και εκυκλωσαμεν το ορος το σηιρ ημερας πολλας
2 C’est alors que Yahvé me dit:	2 και ειπεν κυριος προς με
3 “Vous avez suffisamment tourné autour de cette montagne, repartez vers le nord.	3 ικανουσθω υμιν κυκλουν το ορος τουτο επιστραφητε ουν επι βορραν
4 Tu donneras cet ordre au peuple: Vous allez arriver à la frontière de vos frères, les fils d’Ésaü qui habitent en Séïr. Ils auront peur de vous, mais faites bien attention:	4 και τω λαω εντειλαι λεγων υμεις παραπορευεσθε δια των οριων των αδελφων υμων υιων ησαυ οι κατοικουσιν εν σηιρ και φοβηθησονται υμας και ευλαβηθησονται υμας σφοδρα
5 ne les attaquez pas, car je ne vous donnerai rien de leur pays, pas même la surface de la plante de vos pieds. Car j’ai donné à Ésaü le mont Séïr, il est à lui.	5 μη συναψητε προς αυτους πολεμον ου γαρ μη δω υμιν απο της γης αυτων ουδε βημα ποδος οτι εν κληρω δεδωκα τοις υιοις ησαυ το ορος το σηιρ
6 Vous leur achèterez donc la nourriture que vous mangerez; vous paierez même l’eau que vous boirez.	6 βρωματα αργυριου αγορασατε παρ' αυτων και φαγεσθε και υδωρ μετρω λημψεσθε παρ' αυτων αργυριου και πιεσθε
7 Car Yahvé ton Dieu t’a béni dans tout ce que tu as entrepris, il avait prévu ta marche dans ce grand désert; voilà quarante ans que Yahvé ton Dieu est avec toi, et tu n’as manqué de rien.”	7 ο γαρ κυριος ο θεος ημων ευλογησεν σε εν παντι εργω των χειρων σου διαγνωθι πως διηλθες την ερημον την μεγαλην και την φοβεραν εκεινην ιδου τεσσαρακοντα ετη κυριος ο θεος σου μετα σου ουκ επεδεηθης ρηματος
8 Nous sommes donc passés à l’écart de nos frères, les fils d’Ésaü qui habitent en Séïr. Nous nous sommes détournés de la route de la Araba, d’Élat et d’Ézyon-Guéber, nous avons tourné et nous sommes passés par la route du désert de Moab.	8 και παρηλθομεν τους αδελφους ημων υιους ησαυ τους κατοικουντας εν σηιρ παρα την οδον την αραβα απο αιλων και απο γασιωνγαβερ και επιστρεψαντες παρηλθομεν οδον ερημον μωαβ
9 Yahvé me dit alors: “N’attaque pas Moab, ne lui livre pas combat, car je ne te donnerai rien de son pays: j’ai donné Ar aux fils de Lot, il leur appartient.”	9 και ειπεν κυριος προς με μη εχθραινετε τοις μωαβιταις και μη συναψητε προς αυτους πολεμον ου γαρ μη δω υμιν απο της γης αυτων εν κληρω τοις γαρ υιοις λωτ δεδωκα την σηιρ κληρονομειν
10 (Autrefois ce pays était celui des Émim, peuple grand et nombreux, de haute taille comme les Anakim.	10 οι ομμιν προτεροι ενεκαθηντο επ' αυτης εθνος μεγα και πολυ και ισχυοντες ωσπερ οι ενακιμ
11 On les comptait parmi les Réphaïm, ainsi que les Anakim, mais les Moabites les appelaient les Émim.	11 ραφαιν λογισθησονται και ουτοι ωσπερ οι ενακιμ και οι μωαβιται επονομαζουσιν αυτους ομμιν
12 En Séïr habitaient autrefois les Horites, mais les fils d’Ésaü les avaient dépossédés. Ils les avaient tués et s’étaient installés à leur place, comme Israël allait le faire pour le pays que Yahvé lui donnait en possession.)	12 και εν σηιρ ενεκαθητο ο χορραιος προτερον και υιοι ησαυ απωλεσαν αυτους και εξετριψαν αυτους απο προσωπου αυτων και κατωκισθησαν αντ' αυτων ον τροπον εποιησεν ισραηλ την γην της κληρονομιας αυτου ην δεδωκεν κυριος αυτοις
13 “Maintenant donc, traversez le torrent de Zéred.” Nous l’avons traversé.	13 νυν ουν αναστητε και απαρατε υμεις και παραπορευεσθε την φαραγγα ζαρετ και παρηλθομεν την φαραγγα ζαρετ
14 De Qadesh-Barné à la traversée du torrent de Zéred, nous avons marché 38 ans, le temps que disparaisse du milieu du camp toute la génération des hommes de guerre, comme Yahvé l’avait ordonné.	14 και αι ημεραι ας παρεπορευθημεν απο καδης βαρνη εως ου παρηλθομεν την φαραγγα ζαρετ τριακοντα και οκτω ετη εως ου διεπεσεν πασα γενεα ανδρων πολεμιστων αποθνησκοντες εκ της παρεμβολης καθοτι ωμοσεν αυτοις ο θεος
15 La main de Yahvé se chargea de les faire disparaître du milieu du camp.	15 και η χειρ του θεου ην επ' αυτοις εξαναλωσαι αυτους εκ της παρεμβολης εως ου διεπεσαν
16 Après leur disparition du milieu du peuple,	16 και εγενηθη επει διεπεσαν παντες οι ανδρες οι πολεμισται αποθνησκοντες εκ μεσου του λαου
17 Yahvé me dit:	17 και ελαλησεν κυριος προς με λεγων
18 “Aujourd’hui tu vas passer au-delà d’Ar sur la frontière de Moab.	18 συ παραπορευση σημερον τα ορια μωαβ την σηιρ
19 Tu te trouveras face à face avec les Ammonites, mais ne les attaque pas, ne leur livre pas combat, car je ne te donnerai rien du pays des Ammonites: je l’ai donné aux fils de Lot, il est à eux.	19 και προσαξετε εγγυς υιων αμμαν μη εχθραινετε αυτοις και μη συναψητε αυτοις εις πολεμον ου γαρ μη δω απο της γης υιων αμμαν σοι εν κληρω οτι τοις υιοις λωτ δεδωκα αυτην εν κληρω
20 (Ce pays était considéré comme celui des Réphaïm. Les Réphaïm l’habitaient autrefois et les Ammonites les appelaient Zamzoummim.	20 γη ραφαιν λογισθησεται και γαρ επ' αυτης κατωκουν οι ραφαιν το προτερον και οι αμμανιται ονομαζουσιν αυτους ζομζομμιν
21 C’était un peuple grand et nombreux, de haute taille comme les Anakim. Mais Yahvé les avait exterminés devant les Ammonites qui les dépouillèrent et s’installèrent à leur place.	21 εθνος μεγα και πολυ και δυνατωτερον υμων ωσπερ οι ενακιμ και απωλεσεν αυτους κυριος προ προσωπου αυτων και κατεκληρονομησαν και κατωκισθησαν αντ' αυτων εως της ημερας ταυτης
22 Il les avait traités de la même façon que les Horites, qui furent exterminés en Séïr par les fils d’Ésaü. Ainsi les Ammonites ont habité à la place des Réphaïm jusqu’à ce jour.	22 ωσπερ εποιησαν τοις υιοις ησαυ τοις κατοικουσιν εν σηιρ ον τροπον εξετριψαν τον χορραιον απο προσωπου αυτων και κατεκληρονομησαν και κατωκισθησαν αντ' αυτων εως της ημερας ταυτης
23 En ce temps-là les Avvites aussi habitaient des camps en allant vers Gaza, mais les Kaftorim venus de Kaftor les exterminèrent et s’installèrent à leur place.)	23 και οι ευαιοι οι κατοικουντες εν ασηρωθ εως γαζης και οι καππαδοκες οι εξελθοντες εκ καππαδοκιας εξετριψαν αυτους και κατωκισθησαν αντ' αυτων
24 “Pars maintenant et traverse le torrent d’Arnon. Regarde! J’ai livré entre tes mains Sihon roi de Heshbon, l’Amorite, ainsi que son pays: commence la conquête, engage le combat.	24 νυν ουν αναστητε και απαρατε και παρελθατε υμεις την φαραγγα αρνων ιδου παραδεδωκα εις τας χειρας σου τον σηων βασιλεα εσεβων τον αμορραιον και την γην αυτου εναρχου κληρονομειν συναπτε προς αυτον πολεμον
25 À partir d’aujourd’hui je vais répandre la peur devant toi, et tous les peuples sous les cieux seront saisis de crainte devant toi. Ceux qui entendront parler de toi, trembleront et frissonneront de frayeur à cause de toi.”	25 εν τη ημερα ταυτη εναρχου δουναι τον τρομον σου και τον φοβον σου επι προσωπον παντων των εθνων των υποκατω του ουρανου οιτινες ακουσαντες το ονομα σου ταραχθησονται και ωδινας εξουσιν απο προσωπου σου
26 Du désert de Kédémot, j’ai fait porter ces paroles de paix à Sihon, roi de Heshbon:	26 και απεστειλα πρεσβεις εκ της ερημου κεδαμωθ προς σηων βασιλεα εσεβων λογοις ειρηνικοις λεγων
27 “Je dois traverser ton pays, j’irai par la grand-route, je ne m’écarterai ni à droite ni à gauche.	27 παρελευσομαι δια της γης σου εν τη οδω παρελευσομαι ουχι εκκλινω δεξια ουδε αριστερα
28 Tu me vendras à prix d’argent la nourriture que je mangerai; tu me vendras même l’eau que je boirai. Laisse-moi seulement traverser à pied.	28 βρωματα αργυριου αποδωση μοι και φαγομαι και υδωρ αργυριου αποδωση μοι και πιομαι πλην οτι παρελευσομαι τοις ποσιν
29 Agis envers moi comme l’ont fait les fils d’Ésaü qui habitent en Séïr et les Moabites qui habitent à Ar, jusqu’au jour où je traverserai le Jourdain en direction du pays que Yahvé notre Dieu nous donne.”	29 καθως εποιησαν μοι οι υιοι ησαυ οι κατοικουντες εν σηιρ και οι μωαβιται οι κατοικουντες εν αροηρ εως παρελθω τον ιορδανην εις την γην ην κυριος ο θεος ημων διδωσιν ημιν
30 Mais Sihon, roi de Heshbon, refusa de nous laisser passer sur ses terres. Yahvé votre Dieu avait endurci son esprit et son cœur, pour le livrer entre vos mains ce jour-là.	30 και ουκ ηθελησεν σηων βασιλευς εσεβων παρελθειν ημας δι' αυτου οτι εσκληρυνεν κυριος ο θεος ημων το πνευμα αυτου και κατισχυσεν την καρδιαν αυτου ινα παραδοθη εις τας χειρας σου ως εν τη ημερα ταυτη
31 Yahvé me dit alors: “Regarde! J’ai commencé à livrer Sihon et son pays entre tes mains. Ta première conquête sera celle de son pays.”	31 και ειπεν κυριος προς με ιδου ηργμαι παραδουναι προ προσωπου σου τον σηων βασιλεα εσεβων τον αμορραιον και την γην αυτου εναρξαι κληρονομησαι την γην αυτου
32 Sihon sortit à notre rencontre à Yahas pour combattre avec tout son peuple,	32 και εξηλθεν σηων βασιλευς εσεβων εις συναντησιν ημιν αυτος και πας ο λαος αυτου εις πολεμον ιασσα
33 et Yahvé notre Dieu le livra entre nos mains. Nous l’avons écrasé ainsi que ses fils et tout son peuple.	33 και παρεδωκεν αυτον κυριος ο θεος ημων προ προσωπου ημων και επαταξαμεν αυτον και τους υιους αυτου και παντα τον λαον αυτου
34 À ce moment-là nous avons pris toutes ses villes et nous avons voué à l’anathème chacune de ces villes avec les hommes, les femmes et les petits-enfants. Nous n’avons laissé aucun survivant.	34 και εκρατησαμεν πασων των πολεων αυτου εν τω καιρω εκεινω και εξωλεθρευσαμεν πασαν πολιν εξης και τας γυναικας αυτων και τα τεκνα αυτων ου κατελιπομεν ζωγρειαν
35 Nous avons seulement gardé comme butin le bétail et les dépouilles des villes conquises.	35 πλην τα κτηνη επρονομευσαμεν και τα σκυλα των πολεων ελαβομεν
36 Depuis Aroër qui se trouve sur le versant de l’Arnon, et la ville qui est dans le torrent jusqu’à Galaad, aucune ville ne nous a échappé: Yahvé notre Dieu a tout livré entre nos mains.	36 εξ αροηρ η εστιν παρα το χειλος χειμαρρου αρνων και την πολιν την ουσαν εν τη φαραγγι και εως ορους του γαλααδ ουκ εγενηθη πολις ητις διεφυγεν ημας τας πασας παρεδωκεν κυριος ο θεος ημων εις τας χειρας ημων
37 Cependant, comme Yahvé notre Dieu nous avait interdit le pays des Ammonites, le versant du torrent du Yabok et les villes de la montagne, nous ne nous en sommes pas approchés.	37 πλην εις γην υιων αμμων ου προσηλθομεν παντα τα συγκυρουντα χειμαρρου ιαβοκ και τας πολεις τας εν τη ορεινη καθοτι ενετειλατο ημιν κυριος ο θεος ημων