Baruch 3

BIBLES DES PEUPLES	LXX
1 Seigneur tout puissant, Dieu d’Israël, c’est une âme angoissée, un esprit accablé qui crient vers toi.	1 κυριε παντοκρατωρ ο θεος ισραηλ ψυχη εν στενοις και πνευμα ακηδιων κεκραγεν προς σε
2 Écoute Seigneur et prends pitié car nous avons péché contre toi.	2 ακουσον κυριε και ελεησον οτι ημαρτομεν εναντιον σου
3 Tu règnes éternellement alors que nous, nous périssons pour toujours.	3 οτι συ καθημενος τον αιωνα και ημεις απολλυμενοι τον αιωνα
4 Seigneur tout puissant, Dieu d’Israël, écoute la prière des morts d’Israël. Nous sommes les enfants de ceux qui ont péché contre toi; ils n’ont pas écouté la voix du Seigneur leur Dieu, et c’est pourquoi tous ces malheurs sont tombés sur nous.	4 κυριε παντοκρατωρ ο θεος ισραηλ ακουσον δη της προσευχης των τεθνηκοτων ισραηλ και υιων των αμαρτανοντων εναντιον σου οι ουκ ηκουσαν της φωνης κυριου θεου αυτων και εκολληθη ημιν τα κακα
5 Ne te souviens plus des péchés de nos pères mais rappelle-toi ta puissance et pense à ton nom,	5 μη μνησθης αδικιων πατερων ημων αλλα μνησθητι χειρος σου και ονοματος σου εν τω καιρω τουτω
6 car tu es le Seigneur notre Dieu, et c’est toi que nous louerons, Seigneur.	6 οτι συ κυριος ο θεος ημων και αινεσομεν σε κυριε
7 Tu as mis dans nos cœurs ta crainte pour que nous invoquions ton nom. De notre lieu d’exil nous te louerons, car nous avons chassé de nos cœurs tout la ce qui portait nos pères à pécher contre toi.	7 οτι δια τουτο εδωκας τον φοβον σου επι καρδιαν ημων του επικαλεισθαι το ονομα σου και αινεσομεν σε εν τη αποικια ημων οτι απεστρεψαμεν απο καρδιας ημων πασαν αδικιαν πατερων ημων των ημαρτηκοτων εναντιον σου
8 Tu nous vois aujourd’hui dans le pays de notre exil, où tu nous as dispersés pour y être maudits, insultés, humiliés, à cause des péchés de nos pères qui se sont détournés du Seigneur notre Dieu.	8 ιδου ημεις σημερον εν τη αποικια ημων ου διεσπειρας ημας εκει εις ονειδισμον και εις αραν και εις οφλησιν κατα πασας τας αδικιας πατερων ημων οι απεστησαν απο κυριου θεου ημων
9 Écoute, Israël, les commandements de vie, prête l’oreille et apprends à te conduire.	9 ακουε ισραηλ εντολας ζωης ενωτισασθε γνωναι φρονησιν
10 D’où vient, Israël, que tu es au pays de tes ennemis, et que tu vieillis sur une terre étrangère?	10 τι εστιν ισραηλ τι οτι εν γη των εχθρων ει επαλαιωθης εν γη αλλοτρια
11 D’où vient que tu te souilles avec les morts, déjà compté entre ceux qui partent chez les morts?	11 συνεμιανθης τοις νεκροις προσελογισθης μετα των εις αδου
12 C’est que tu as laissé la source de la sagesse.	12 εγκατελιπες την πηγην της σοφιας
13 Si tu avais marché dans la voie de ton Dieu, la paix serait pour toujours ta demeure.	13 τη οδω του θεου ει επορευθης κατωκεις αν εν ειρηνη τον αιωνα
14 Apprends donc où est la sagesse, où est la force, où est l’intelligence; pour que tu saches où se trouvent longs jours et vie, la paix et les yeux rayonnants.	14 μαθε που εστιν φρονησις που εστιν ισχυς που εστιν συνεσις του γνωναι αμα που εστιν μακροβιωσις και ζωη που εστιν φως οφθαλμων και ειρηνη
15 Qui a découvert le lieu de la sagesse, qui pénétrera là où sont ses richesses?	15 τις ευρεν τον τοπον αυτης και τις εισηλθεν εις τους θησαυρους αυτης
16 Où sont les chefs des nations qui dominaient jusqu’aux bêtes de la terre,	16 που εισιν οι αρχοντες των εθνων και οι κυριευοντες των θηριων των επι της γης
17 qui jouaient avec les oiseaux du ciel?	17 οι εν τοις ορνεοις του ουρανου εμπαιζοντες και το αργυριον θησαυριζοντες και το χρυσιον ω επεποιθεισαν ανθρωποι και ουκ εστιν τελος της κτησεως αυτων
18 Ils amassaient l’argent, l’or en qui les hommes placent leur confiance. Ils ne se lassaient pas d’accumuler l’argent, et ils avaient l’art de l’utiliser: on ne saurait compter leurs œuvres.	18 οι το αργυριον τεκταινοντες και μεριμνωντες και ουκ εστιν εξευρεσις των εργων αυτων
19 Ils ont passé, ils sont descendus chez les morts, et d’autres se sont levés à leur place.	19 ηφανισθησαν και εις αδου κατεβησαν και αλλοι αντανεστησαν αντ' αυτων
20 Une jeune génération a vu le jour, s’est installée sur la terre, mais qui n’a pas su la voie de la connaissance.	20 νεωτεροι ειδον φως και κατωκησαν επι της γης οδον δε επιστημης ουκ εγνωσαν
21 Ils n’ont pas vu ses sentiers, ils ne l’ont pas trouvée; leurs fils se sont égarés en chemin.	21 ουδε συνηκαν τριβους αυτης ουδε αντελαβοντο αυτης οι υιοι αυτων απο της οδου αυτων πορρω εγενηθησαν
22 On ne l’a pas connue en Canaan, on ne l’a pas vue dans Téman.	22 ουδε ηκουσθη εν χανααν ουδε ωφθη εν θαιμαν
23 Fils d’Agar, avides de sagesse humaine, marchands de Madian et de Téma, conteurs de fables ou philosophes, ils n’ont pas connu le chemin de la sagesse, ils n’ont pu découvrir ses voies.	23 ουτε υιοι αγαρ οι εκζητουντες την συνεσιν επι της γης οι εμποροι της μερραν και θαιμαν οι μυθολογοι και οι εκζητηται της συνεσεως οδον της σοφιας ουκ εγνωσαν ουδε εμνησθησαν τας τριβους αυτης
24 Vois, Israël, comme est grande la Demeure de Dieu, qu’il est vaste son domaine,	24 ω ισραηλ ως μεγας ο οικος του θεου και επιμηκης ο τοπος της κτησεως αυτου
25 étendu et sans limites, élevé au delà de toute mesure!	25 μεγας και ουκ εχει τελευτην υψηλος και αμετρητος
26 Là sont nés les fameux géants d’autrefois, d’une taille énorme, exercés à la guerre.	26 εκει εγεννηθησαν οι γιγαντες οι ονομαστοι οι απ' αρχης γενομενοι ευμεγεθεις επισταμενοι πολεμον
27 Dieu pourtant ne les a pas choisis pour leur enseigner les voies de la connaissance.	27 ου τουτους εξελεξατο ο θεος ουδε οδον επιστημης εδωκεν αυτοις
28 Ils sont morts pour n’avoir pas eu le savoir leur folie a fait leur perte.	28 και απωλοντο παρα το μη εχειν φρονησιν απωλοντο δια την αβουλιαν αυτων
29 Qui est monté au ciel afin de la saisir? L’a-t-il fait descendre des nuages?	29 τις ανεβη εις τον ουρανον και ελαβεν αυτην και κατεβιβασεν αυτην εκ των νεφελων
30 Qui l’a trouvée, traversant les mers? L’a-t-on rapportée à prix d’or?	30 τις διεβη περαν της θαλασσης και ευρεν αυτην και οισει αυτην χρυσιου εκλεκτου
31 Personne ne connaît son chemin, nul n’a la moindre idée de ses sentiers.	31 ουκ εστιν ο γινωσκων την οδον αυτης ουδε ο ενθυμουμενος την τριβον αυτης
32 Mais celui qui sait toutes choses la connaît; il l’a trouvée par sa propre intelligence, lui qui forma la terre pour une éternité et la remplit de bêtes à quatre pattes.	32 αλλα ο ειδως τα παντα γινωσκει αυτην εξευρεν αυτην τη συνεσει αυτου ο κατασκευασας την γην εις τον αιωνα χρονον ενεπλησεν αυτην κτηνων τετραποδων
33 Il envoie la lumière et elle part; s’il la rappelle, elle tremble et obéit.	33 ο αποστελλων το φως και πορευεται εκαλεσεν αυτο και υπηκουσεν αυτω τρομω
34 Les étoiles se sont mises à briller, joyeuses, et chacune à son poste veille sur la nuit.	34 οι δε αστερες ελαμψαν εν ταις φυλακαις αυτων και ευφρανθησαν
35 Il les appelle; elles lui répondent: “Nous voici!” Quelle joie pour elles de briller pour leur Créateur!	35 εκαλεσεν αυτους και ειπον παρεσμεν ελαμψαν μετ' ευφροσυνης τω ποιησαντι αυτους
36 C’est lui qui est notre Dieu, rien ne saurait lui être comparé.	36 ουτος ο θεος ημων ου λογισθησεται ετερος προς αυτον
37 Il a trouvé, lui, la voie de la connaissance, et l’a confiée à Jacob, son serviteur, à Israël, son bien-aimé.	37 εξευρεν πασαν οδον επιστημης και εδωκεν αυτην ιακωβ τω παιδι αυτου και ισραηλ τω ηγαπημενω υπ' αυτου
38 C’est alors que la Sagesse est apparue sur terre elle a séjourné parmi les hommes.	38 μετα τουτο επι της γης ωφθη και εν τοις ανθρωποις συνανεστραφη