Livre de Jérémie 2

BIBLES DES PEUPLES	GREEK BIBLE
1 La parole de Dieu me fut adressée:	1 Και εγεινε λογος Κυριου προς εμε λεγων,
2 Va, crie ceci aux oreilles de Jérusalem: Voici ce que dit Yahvé: Je me rappelle ton affection quand tu étais jeune, ton amour lors de tes fiançailles, lorsque tu me suivais au désert, dans ces terres incultes.	2 Υπαγε και βοησον εις τα ωτα της Ιερουσαλημ λεγων, Ουτω λεγει Κυριος? Ενθυμουμαι περι σου την προς σε ευμενειαν μου εν τη νεοτητι σου, την αγαπην της νυμφευσεως σου, οτε με ηκολουθεις εν τη ερημω, εν γη ασπαρτω?
3 Israël était consacré à Yahvé, c’était le meilleur de sa récolte; ceux qui en mangeaient devaient le payer et le malheur tombait sur eux - parole de Yahvé.	3 ο Ισραηλ ητο αγιος εις τον Κυριον, απαρχη των γεννηματων αυτου? παντες οι κατατρωγοντες αυτον ησαν ενοχοι? κακον ηλθεν επ' αυτους, λεγει Κυριος.
4 Écoutez la parole de Yahvé, maison de Jacob, voici ce que dit Yahvé à toutes les familles de la maison d’Israël:	4 Ακουσατε τον λογον του Κυριου, οικος Ιακωβ και πασαι αι συγγενειαι του οικου Ισραηλ?
5 Vos pères m’avaient-ils pris en tort lorsqu’ils se sont éloignés de moi? Ils ont voulu courir après du rien, et eux-mêmes ne sont plus que du rien.	5 Ουτω λεγει Κυριος? Ποιαν αδικιαν ευρηκαν εν εμοι οι πατερες σας, ωστε απεμακρυνθησαν απ' εμου και περιεπατηααν οπισω της ματαιοτητος και εματαιωθησαν;
6 Ils n’ont pas demandé: Où est Yahvé qui nous a fait monter du pays d’Égypte, qui nous a conduit par le désert, à travers ces lieux de steppes et de ravins, pays de la sécheresse et de l’ombre mortelle, pays que nul ne traverse, où nul n’a sa demeure?	6 και δεν ειπον, Που ειναι ο Κυριος, ο αναβιβασας ημας εκ γης Αιγυπτου, ο οδηγησας ημας δια της ερημου, δια τοπου ερημιας και χασματων, δια τοπου ανυδριας και σκιας θανατου, δια τοπου τον οποιον δεν επερασεν ανθρωπος και οπου ανθρωπος δεν κατωκησε;
7 Je vous ai fait entrer dans un pays de vergers pour en profiter, pour en manger les fruits. Mais à peine entrés vous avez souillé mon pays, vous avez fait de mon domaine un fumier.	7 Και σας εισηγαγον εις τοπον καρποφορον, δια να τρωγητε τους καρπους αυτου και τα αγαθα αυτου? αφου ομως εισηλθετε, εμιανατε την γην μου και κατεστησατε βδελυγμα την κληρονομιαν μου.
8 Les prêtres n’ont pas dit: ‘Cherchons Yahvé’. Les maîtres de la Loi m’ont ignoré. Les bergers m’ont été infidèles, les prophètes ont prophétisé au nom de Baal, on s’est mis à la traîne de ce qui ne sert à rien.	8 Οι ιερεις δεν ειπον, Που ειναι ο Κυριος; και οι κρατουντες τον νομον δεν με εγνωρισαν? και οι ποιμενες εγινοντο παραβαται εναντιον μου, και οι προφηται προεφητευον δια του Βααλ και περιεπατουν οπισω πραγματων ανωφελων.
9 C’est pourquoi je maintiens mon procès contre vous et vos fils - parole de Yahvé.	9 Δια τουτο ετι θελω κριθη με εσας, λεγει Κυριος, και με τους υιους των υιων σας θελω κριθη.
10 Passez aux îles de Kittim et regardez! Envoyez faire une enquête à Kédar et voyez s’il existe quelque chose de pareil:	10 Διοτι διαβητε εις τας νησους των Κητιαιων και ιδετε? και πεμψατε εις Κηδαρ? και παρατηρησατε επιμελως, και ιδετε αν εσταθη τοιουτον πραγμα.
11 Une nation change-t-elle de Dieu? Et pourtant ils ne sont pas Dieu. Mais mon peuple a changé sa Gloire contre ce qui ne sert à rien.	11 Ηλλαξεν εθνος θεους, αν και ουτοι δεν ηναι θεοι; ο λαος μου ομως ηλλαξε την δοξαν αυτου με πραγμα ανωφελες.
12 Cieux, soyez étonnés, tremblez d’horreur, soyez bouleversés - parole de Yahvé.	12 Εκπλαγητε, ουρανοι, δια τουτο, και φριξατε, συνταραχθητε σφοδρα, λεγει Κυριος.
13 Car mon peuple a commis une double faute: ils m’ont abandonné, et j’étais la source d’eau vive; ils se sont creusé des citernes, et ce sont des citernes fissurées qui ne retiennent pas l’eau!	13 Διοτι δυο κακα επραξεν ο λαος μου? εμε εγκατελιπον, την πηγην των ζωντων υδατων, και εσκαψαν εις εαυτους λακκους, λακκους συντετριμμενους, οιτινες δεν δυνανται να κρατησωσιν υδωρ.
14 Israël est-il un esclave, un fils d’esclave? Pourquoi fait-il partie du butin?	14 Μηπως ειναι δουλος ο Ισραηλ; η δουλος οικογενης; δια τι κατεσταθη λαφυρον;
15 Des lions ont rugi contre lui, ils ont élevé la voix, ils ont réduit son pays en ruines et ses villes ont été livrées au feu: plus un habitant!	15 Οι σκυμνοι εβρυχησαν επ' αυτον, εξεδωκαν την φωνην αυτων και κατεστησαν την γην αυτου ερημον? αι πολεις αυτου κατεκαησαν και εμειναν ακατοικητοι.
16 Même les gens de Nof et de Tahpanhès t’ont rasé le crâne!	16 Οι υιοι προσετι της Νωφ και της Ταφνης συνετριψαν την κορυφην σου.
17 Mais si tout cela t’est arrivé, n’est-ce pas parce que tu as abandonné Yahvé ton Dieu?	17 Δεν εκαμες τουτο συ εις σεαυτον, διοτι εγκατελιπες Κυριον τον Θεον σου οτε σε ωδηγει εν τη οδω;
18 Pourquoi prends-tu maintenant la route de l’Égypte? Veux-tu boire l’eau du Nil? Si tu prends la route de l’Assyrie, te laissera-t-on boire l’eau du Fleuve?	18 Και τωρα τι εχεις να καμης εν τη οδω της Αιγυπτου, δια να πιης τα υδατα Σιωρ; η τι εχεις να καμης εν τη οδω της Ασσυριας, δια να πιης τα υδατα του ποταμου;
19 Non, ta méchanceté appelle le fouet, tes infidélités t’amèneront la punition. Il faut que tu voies et que tu saches combien il est dur et amer d’abandonner Yahvé ton Dieu, et de n’avoir plus de respect envers moi - parole de Yahvé Sabaot.	19 Η ασεβεια σου θελει σε παιδευσει και αι παραβασεις σου θελουσι σε ελεγξει? γνωρισον λοιπον και ιδε, οτι ειναι κακον και πικρον, το οτι εγκατελιπες Κυριον τον Θεον σου, και δεν ειναι ο φοβος μου εν σοι, λεγει Κυριος ο Θεος των δυναμεων.
20 Depuis longtemps tu as brisé ton joug, tu as rompu tes liens, et tu as dis: Je ne te servirai plus! Et puis, comme une prostituée que tu es, tu t’es couchée sur les collines élevées sous tous les arbres verts!	20 Επειδη προ πολλου συνετριψα τον ζυγον σου, διεσπασα τα δεσμα σου, και συ ειπας, δεν θελω σταθη παραβατης πλεον? ενω επι παντα υψηλον λοφον και υποκατω παντος δενδρου πρασινου περιεπλανηθης εκπορνευων.
21 Je t’avais plantée comme une vigne excellente où tous les pieds sont de qualité. Comment es-tu devenue pour moi cette vigne de fortune au raisin dégénéré?	21 Εγω δε σε εφυτευσα αμπελον εκλεκτην, σπερμα ολως αληθινον? πως λοιπον μετεβληθης εις παρεφθαρμενον κλημα αμπελου ξενης εις εμε;
22 Même si tu te lavais à la soude, si tu te lessivais à la potasse, la saleté de ta faute resterait devant moi - parole de Yahvé.	22 Δια τουτο και εαν πλυθης με νιτρον και πληθυνης εις σεαυτον το σμηγμα, η ανομια σου μενει σεσημειωμενη ενωπιον μου, λεγει Κυριος ο Θεος.
23 Comment peux-tu dire: “Je ne me suis pas souillée, je n’ai pas couru derrière les Baals?” Regarde tes traces dans la vallée et reconnais ce que tu as fait! Comme une chamelle légère qui croise ses pas en tous sens,	23 Πως δυνασαι να ειπης, δεν εμιανθην, δεν υπηγα οπισω των Βααλειμ; ιδε την οδον σου εν τη φαραγγι, γνωρισον τι επραξας? εισαι ταχεια δρομας διατρεχουσα εν ταις οδοις αυτης?
24 comme une ânesse habituée au désert, elle respire le vent car sa passion la brûle: qui l’empêchera de satisfaire son désir? Ceux qui la recherchent n’ont pas à se fatiguer, ils la trouvent quand elle est en chaleur.	24 ονος αγρια συνειθισμενη εις την ερημον, αναπνεουσα τον αερα κατα την επιθυμιαν της καρδιας αυτης? την ορμην αυτης, τις δυναται να επιστρεψη αυτην; παντες οι ζητουντες αυτην δεν θελουσι κοπιαζει? εν τω μηνι αυτης θελουσιν ευρει αυτην.
25 On te dit: “Tes chaussures vont lâcher, tu vas mourir de soif.” Et tu réponds: “Non, laissez-moi, j’aime les étrangers et je veux les retrouver.”	25 Κρατησον τον ποδα σου απο του να περιπατησης ανυποδητος, και τον λαρυγγα σου απο διψης? αλλα συ ειπας, εις ματην? ουχι? διοτι ηγαπησα ξενους και κατοπιν αυτων θελω υπαγει.
26 Quelle honte quand on est pris sur le fait! Ce sera pareil pour les gens d’Israël, pour les rois et les chefs, les prêtres et les prophètes.	26 Καθως ο κλεπτης αισχυνεται οταν ευρεθη, ουτω θελει αισχυνθη ο οικος Ισραηλ, αυτοι, οι βασιλεις αυτων, οι αρχοντες αυτων και οι ιερεις αυτων και οι προφηται αυτων?
27 Ils disent au bois: “Tu es mon père”, et à la pierre: “C’est toi qui m’as mis au monde”. Ils m’ont tourné le dos et non pas leur visage, puis au jour du malheur ils crient vers moi: “Allons, délivre-nous!”	27 οιτινες λεγουσι προς το ξυλον, Πατηρ μου εισαι? και προς τον λιθον, Συ με εγεννησας? διοτι εστρεψαν νωτα προς εμε και ουχι προσωπον? εν τω καιρω ομως της συμφορας αυτων θελουσιν ειπει, Αναστηθι και σωσον ημας.
28 Où sont-ils donc les dieux que tu te fabriquais? Qu’ils essayent de te délivrer au jour de ton malheur! Car tes dieux, Juda, sont aussi nombreux que tes villes.	28 Και που ειναι οι θεοι σου, τους οποιους εκαμες εις σεαυτον; ας αναστηθωσιν, εαν δυνανται να σε σωσωσιν εν τω καιρω της συμφορας σου? διοτι κατα τον αριθμον των πολεων σου ησαν οι θεοι σου, Ιουδα.
29 Vous voudriez me faire un procès? Tous, vous m’avez été infidèles,- parole de Yahvé.	29 Δια τι ηθελετε κριθη μετ' εμου; σεις παντες εισθε παραβαται εις εμε, λεγει Κυριος.
30 Je n’ai rien gagné à frapper vos fils, vous n’avez pas compris la leçon; l’épée, comme un lion, a dévoré vos prophètes: mais vous n’avez pas pris garde.	30 Εις ματην επαταξα τα τεκνα σας? δεν εδεχθησαν διορθωσιν? η μαχαιρα σας κατεφαγε τους προφητας σας ως λεων εξολοθρευων.
31 Écoutez cette parole de Yahvé: n’ai-je pas été pour Israël mieux qu’un désert ou une terre en friche? Pourquoi donc mon peuple dit-il: “Peu importe où nous irons, nous ne reviendrons pas vers toi”?	31 Ω γενεα, ιδετε τον λογον του Κυριου? Εσταθην ερημος εις τον Ισραηλ, γη σκοτους; δια τι λεγει ο λαος μου, Ημεις ειμεθα κυριοι? δεν θελομεν ελθει πλεον προς σε;
32 Une vierge n’oublie pas ses vêtements de fête, une fiancée n’oublie pas sa ceinture; mais voici bien longtemps que mon peuple m’oublie.	32 Δυναται η κορη να λησμονηση τους στολισμους αυτης, η νυμφη τον καλλωπισμον αυτης; και ομως ο λαος μου με ελησμονησεν ημερας αναριθμητους.
33 Tu sais tous les chemins de l’amour, tu as même appris le chemin du crime.	33 Δια τι καλλωπιζεις την οδον σου δια να ζητης εραστας; εις τροπον ωστε και εδιδαξας τας οδους σου εις τας κακας.
34 Jusque sur les pans de ta robe on retrouve le sang des innocents, tu ne les avais pas surpris en train de voler!	34 Ετι εις τα κρασπεδα σου ευρεθησαν αιματα ψυχων πτωχων αθωων? δεν ευρηκα αυτα ανορυττων, αλλ' επι παντα ταυτα.
35 Mais tu fais l’innocente: “Va-t-il enfin détourner de moi sa colère?” Je te reprends si tu dis: “Je n’ai pas péché.”	35 Και ομως λεγεις, Επειδη ειμαι αθωος, βεβαιως ο θυμος αυτου θελει αποστραφη απ' εμου. Ιδου, εγω θελω κριθη μετα σου, διοτι λεγεις, Δεν ημαρτησα.
36 Est-ce une solution de chercher ailleurs? L’Assyrie te décevra comme l’Égypte t’a déçue.	36 Δια τι περιπλανασαι τοσον δια να αλλαξης την οδον σου; θελεις καταισχυνθη και υπο της Αιγυπτου, καθως κατησχυνθης υπο της Ασσυριας.
37 De là aussi tu sortiras les mains sur la tête. Car Yahvé ne veut pas de ceux en qui tu crois; et avec eux tu n’arriveras à rien!	37 Ναι, θελεις εξελθει εντευθεν με τας χειρας σου επι την κεφαλην σου? διοτι ο Κυριος απεβαλε τας ελπιδας σου και δεν θελεις ευημερησει εις αυτας.