Livre d'Isaïe 33

BIBLES DES PEUPLES	LXX
1 Malheur à toi, pillard qui n’a pas été pillé, traître qui n’a pas été trahi! Quand tu auras fini de piller, tu seras pillé, quand tu auras bien trahi, tu seras trahi.	1 ουαι τοις ταλαιπωρουσιν υμας υμας δε ουδεις ποιει ταλαιπωρους και ο αθετων υμας ουκ αθετει αλωσονται οι αθετουντες και παραδοθησονται και ως σης επι ιματιου ουτως ηττηθησονται
2 Mais toi, Yahvé, aie pitié de nous, c’est en toi que nous espérons. Sois notre force chaque matin, notre sauveur au jour de la détresse.	2 κυριε ελεησον ημας επι σοι γαρ πεποιθαμεν εγενηθη το σπερμα των απειθουντων εις απωλειαν η δε σωτηρια ημων εν καιρω θλιψεως
3 Au son de ta voix les peuples s’enfuient, tu te lèves et les nations se dispersent.	3 δια φωνην του φοβου σου εξεστησαν λαοι απο του φοβου σου και διεσπαρησαν τα εθνη
4 Votre butin, ô nations, sera ramassé tout comme fait la sauterelle; comme un nuage de sauterelles on se jettera dessus.	4 νυν δε συναχθησεται τα σκυλα υμων μικρου και μεγαλου ον τροπον εαν τις συναγαγη ακριδας ουτως εμπαιξουσιν υμιν
5 Yahvé est élevé: il siège dans les hauteurs, lui qui comble Sion de justice et de droiture.	5 αγιος ο θεος ο κατοικων εν υψηλοις ενεπλησθη σιων κρισεως και δικαιοσυνης
6 Il assure en tout temps ta sécurité: sagesse et connaissance sont la richesse qui sauve, la crainte de Yahvé sera ton trésor.	6 εν νομω παραδοθησονται εν θησαυροις η σωτηρια ημων εκει σοφια και επιστημη και ευσεβεια προς τον κυριον ουτοι εισιν θησαυροι δικαιοσυνης
7 Comme on se lamente en Ariel dans les rues! les messagers de paix pleurent amèrement,	7 ιδου δη εν τω φοβω υμων αυτοι φοβηθησονται ους εφοβεισθε φοβηθησονται αφ' υμων αγγελοι γαρ αποσταλησονται αξιουντες ειρηνην πικρως κλαιοντες παρακαλουντες ειρηνην
8 les routes sont désertes, plus de passants sur les chemins. On n’a pas respecté l’alliance, on a méprisé les témoins, on n’a même pas été correct.	8 ερημωθησονται γαρ αι τουτων οδοι πεπαυται ο φοβος των εθνων και η προς τουτους διαθηκη αιρεται και ου μη λογισησθε αυτους ανθρωπους
9 La terre est en deuil, elle est épuisée; le Liban se cache le visage et se dessèche, Saron est devenu comme une steppe, Bashan et le Carmel tremblent.	9 επενθησεν η γη ησχυνθη ο λιβανος ελη εγενετο ο σαρων φανερα εσται η γαλιλαια και ο καρμηλος
10 Maintenant, dit Yahvé, je me lève, maintenant je me dresse de toute ma hauteur.	10 νυν αναστησομαι λεγει κυριος νυν δοξασθησομαι νυν υψωθησομαι
11 Vous avez conçu du foin, vous enfanterez de la paille, et mon souffle vous dévorera comme le feu.	11 νυν οψεσθε νυν αισθηθησεσθε ματαια εσται η ισχυς του πνευματος υμων πυρ υμας κατεδεται
12 Les peuples seront brûlés, calcinés, dévorés par le feu comme des épines coupées.	12 και εσονται εθνη κατακεκαυμενα ως ακανθα εν αγρω ερριμμενη και κατακεκαυμενη
13 Vous qui êtes au loin, sachez ce que j’ai fait, vous qui êtes tout près, mesurez ma puissance.	13 ακουσονται οι πορρωθεν α εποιησα γνωσονται οι εγγιζοντες την ισχυν μου
14 Dans Sion les pécheurs ont tremblé, les hypocrites ont été pris de panique. “Qui de nous tiendra dans ce feu dévorant? Qui pourra séjourner, sans fin, dans un brasier?”	14 απεστησαν οι εν σιων ανομοι λημψεται τρομος τους ασεβεις τις αναγγελει υμιν οτι πυρ καιεται τις αναγγελει υμιν τον τοπον τον αιωνιον
15 Celui qui marche dans la justice et qui dit la vérité, celui qui refuse les profits malhonnêtes, qui refuse de se laisser acheter, qui ne veut pas entendre parler de violence, et ne regarde pas les moyens de mal faire.	15 πορευομενος εν δικαιοσυνη λαλων ευθειαν οδον μισων ανομιαν και αδικιαν και τας χειρας αποσειομενος απο δωρων βαρυνων τα ωτα ινα μη ακουση κρισιν αιματος καμμυων τους οφθαλμους ινα μη ιδη αδικιαν
16 Celui-là habitera sur les hauteurs, une roche inaccessible sera son refuge, le pain lui sera donné, son eau lui sera assurée.	16 ουτος οικησει εν υψηλω σπηλαιω πετρας ισχυρας αρτος αυτω δοθησεται και το υδωρ αυτου πιστον
17 Tes yeux contempleront un roi dans sa splendeur, ils verront le pays élargi sans limites.	17 βασιλεα μετα δοξης οψεσθε και οι οφθαλμοι υμων οψονται γην πορρωθεν
18 Alors tu te souviendras de tes terreurs: “Où est le contremaître, où est l’homme des impôts, celui qui réquisitionnait les jeunes?”	18 η ψυχη υμων μελετησει φοβον που εισιν οι γραμματικοι που εισιν οι συμβουλευοντες που εστιν ο αριθμων τους τρεφομενους
19 Tu ne verras plus le peuple arrogant, au langage impossible à comprendre, le peuple dont les mots font rire et n’ont pas de sens.”	19 μικρον και μεγαν λαον ω ου συνεβουλευσαντο ουδε ηδει βαθυφωνον ωστε μη ακουσαι λαος πεφαυλισμενος και ουκ εστιν τω ακουοντι συνεσις
20 Contemple Sion, la ville de nos fêtes, regarde de tous tes yeux Jérusalem, l’oasis de paix, la tente qui ne sera pas déplacée. Jamais ses pieux ne seront arrachés, nulle de ses cordes ne sera rompue.	20 ιδου σιων η πολις το σωτηριον ημων οι οφθαλμοι σου οψονται ιερουσαλημ πολις πλουσια σκηναι αι ου μη σεισθωσιν ουδε μη κινηθωσιν οι πασσαλοι της σκηνης αυτης εις τον αιωνα χρονον ουδε τα σχοινια αυτης ου μη διαρραγωσιν
21 Yahvé est là, plus magnifique pour nous que les fleuves et les larges canaux. Navires à rames et vaisseaux puissants n’y passeront pas,	21 οτι το ονομα κυριου μεγα υμιν τοπος υμιν εσται ποταμοι και διωρυγες πλατεις και ευρυχωροι ου πορευση ταυτην την οδον ουδε πορευσεται πλοιον ελαυνον
22 mais Yahvé nous gouverne, il nous donne ses lois; Yahvé est notre roi, c’est lui qui nous sauve. 24b Le peuple qui habite ici est pardonné de son péché.	22 ο γαρ θεος μου μεγας εστιν ου παρελευσεται με κυριος κριτης ημων κυριος αρχων ημων κυριος βασιλευς ημων κυριος ουτος ημας σωσει
23 (Tes cordes ont lâché, tes mâts ne sont plus maintenus et le drapeau n’a pas été hissé; on s’est alors partagé un immense butin, les boiteux eux-mêmes se sont jetés dessus	23 ερραγησαν τα σχοινια σου οτι ουκ ενισχυσεν ο ιστος σου εκλινεν ου χαλασει τα ιστια ουκ αρει σημειον εως ου παραδοθη εις προνομην τοινυν πολλοι χωλοι προνομην ποιησουσιν
24 et personne n’a dit ce jour-là: “Je suis malade”.)	24 και ου μη ειπη κοπιω ο λαος ο ενοικων εν αυτοις αφεθη γαρ αυτοις η αμαρτια