Livre des Psaumes 53

BIBLES DES PEUPLES	LXX
1 Au maître de chant. Sur un ton plaintif. Méditation. De David.	1 εις το τελος εν υμνοις συνεσεως τω δαυιδ
2 L’insensé a décidé: “Il n’y a pas de Dieu”. C’est la corruption, c’est l’immoralité: pas un qui fasse le bien.	2 εν τω ελθειν τους ζιφαιους και ειπειν τω σαουλ ουκ ιδου δαυιδ κεκρυπται παρ' ημιν
3 Dieu se penche du haut des cieux sur cette race d’Adam. Il cherche du regard un homme qui vaille, quelqu’un qui recherche Dieu.	3 ο θεος εν τω ονοματι σου σωσον με και εν τη δυναμει σου κρινον με
4 Mais tous se sont dévoyés, également pervertis, pas un qui fasse le bien, pas même un seul.	4 ο θεος εισακουσον της προσευχης μου ενωτισαι τα ρηματα του στοματος μου
5 Ils ne pensent donc pas, ces gens qui font le mal et qui dévorent mon peuple: c’est là leur pain, ils ne prient jamais Dieu.	5 οτι αλλοτριοι επανεστησαν επ' εμε και κραταιοι εζητησαν την ψυχην μου ου προεθεντο τον θεον ενωπιον αυτων διαψαλμα
6 Mais les voici frappés d’effroi, sans raison, Dieu soudain disperse les os du renégat. Dieu les a rejetés, c’est pourquoi ils restent couverts de honte.	6 ιδου γαρ ο θεος βοηθει μοι και ο κυριος αντιλημπτωρ της ψυχης μου
7 Quand donc brillera en Sion le salut d’Israël? Quand Dieu ramènera son peuple, ce sera la joie en Jacob, Israël sera comblé.	7 αποστρεψει τα κακα τοις εχθροις μου εν τη αληθεια σου εξολεθρευσον αυτους
	8 εκουσιως θυσω σοι εξομολογησομαι τω ονοματι σου κυριε οτι αγαθον
	9 οτι εκ πασης θλιψεως ερρυσω με και εν τοις εχθροις μου επειδεν ο οφθαλμος μου