Livre des Psaumes 101

BIBLES DES PEUPLES	LXX
1 Psaume de David. Je veux chanter la bonté, la justice, mon psaume sera pour toi, Seigneur.	1 προσευχη τω πτωχω οταν ακηδιαση και εναντιον κυριου εκχεη την δεησιν αυτου
2 Je veux m’entraîner pour la voie parfaite; mais toi, viendras-tu vers moi? Je n’aurai que des intentions droites pour agir en ma maison.	2 εισακουσον κυριε της προσευχης μου και η κραυγη μου προς σε ελθατω
3 Je n’aurai rien en vue qui puisse être mauvais. Je hais la conduite des dévoyés, elle ne prendra pas sur moi.	3 μη αποστρεψης το προσωπον σου απ' εμου εν η αν ημερα θλιβωμαι κλινον το ους σου προς με εν η αν ημερα επικαλεσωμαι σε ταχυ εισακουσον μου
4 L’homme au cœur pervers devra s’écarter: je ne veux rien savoir du mal.	4 οτι εξελιπον ωσει καπνος αι ημεραι μου και τα οστα μου ωσει φρυγιον συνεφρυγησαν
5 Celui qui diffame en secret son prochain, je le ferai taire. L’homme aux yeux arrogants, plein d’orgueil en son cœur, je ne le supporterai pas.	5 επληγη ωσει χορτος και εξηρανθη η καρδια μου οτι επελαθομην του φαγειν τον αρτον μου
6 Je chercherai en ce pays parmi tes fidèles ceux qui demeureront avec moi. Celui qui suit la voie parfaite, je le mettrai à mon service.	6 απο φωνης του στεναγμου μου εκολληθη το οστουν μου τη σαρκι μου
7 Je ne garderai pas dans ma maison un homme qui agit par-dessous: celui qui ment devra laisser sa place: je ne veux pas le voir.	7 ωμοιωθην πελεκανι ερημικω εγενηθην ωσει νυκτικοραξ εν οικοπεδω
8 Tous les matins je nettoierai, je supprimerai les méchants du pays, pour en finir, dans la cité de Dieu, avec tous ceux qui font le mal.	8 ηγρυπνησα και εγενηθην ωσει στρουθιον μοναζον επι δωματι
	9 ολην την ημεραν ωνειδιζον με οι εχθροι μου και οι επαινουντες με κατ' εμου ωμνυον
	10 οτι σποδον ωσει αρτον εφαγον και το πομα μου μετα κλαυθμου εκιρνων
	11 απο προσωπου της οργης σου και του θυμου σου οτι επαρας κατερραξας με
	12 αι ημεραι μου ωσει σκια εκλιθησαν και εγω ωσει χορτος εξηρανθην
	13 συ δε κυριε εις τον αιωνα μενεις και το μνημοσυνον σου εις γενεαν και γενεαν
	14 συ αναστας οικτιρησεις την σιων οτι καιρος του οικτιρησαι αυτην οτι ηκει καιρος
	15 οτι ευδοκησαν οι δουλοι σου τους λιθους αυτης και τον χουν αυτης οικτιρησουσιν
	16 και φοβηθησονται τα εθνη το ονομα κυριου και παντες οι βασιλεις της γης την δοξαν σου
	17 οτι οικοδομησει κυριος την σιων και οφθησεται εν τη δοξη αυτου
	18 επεβλεψεν επι την προσευχην των ταπεινων και ουκ εξουδενωσεν την δεησιν αυτων
	19 γραφητω αυτη εις γενεαν ετεραν και λαος ο κτιζομενος αινεσει τον κυριον
	20 οτι εξεκυψεν εξ υψους αγιου αυτου κυριος εξ ουρανου επι την γην επεβλεψεν
	21 του ακουσαι τον στεναγμον των πεπεδημενων του λυσαι τους υιους των τεθανατωμενων
	22 του αναγγειλαι εν σιων το ονομα κυριου και την αινεσιν αυτου εν ιερουσαλημ
	23 εν τω συναχθηναι λαους επι το αυτο και βασιλειας του δουλευειν τω κυριω
	24 απεκριθη αυτω εν οδω ισχυος αυτου την ολιγοτητα των ημερων μου αναγγειλον μοι
	25 μη αναγαγης με εν ημισει ημερων μου εν γενεα γενεων τα ετη σου
	26 κατ' αρχας συ κυριε την γην εθεμελιωσας και εργα των χειρων σου εισιν οι ουρανοι
	27 αυτοι απολουνται συ δε διαμενεις και παντες ως ιματιον παλαιωθησονται και ωσει περιβολαιον αλλαξεις αυτους και αλλαγησονται
	28 συ δε ο αυτος ει και τα ετη σου ουκ εκλειψουσιν
	29 οι υιοι των δουλων σου κατασκηνωσουσιν και το σπερμα αυτων εις τον αιωνα κατευθυνθησεται