Premier livre des Chroniques 21

BIBLES DES PEUPLES	LXX
1 Satan voulut jeter le trouble en Israël, aussi poussa-t-il David à recenser Israël.	1 και εστη διαβολος εν τω ισραηλ και επεσεισεν τον δαυιδ του αριθμησαι τον ισραηλ
2 David dit à Joab et aux chefs du peuple: “Allez recenser Israël depuis Bersabée jusqu’à Dan, puis revenez me faire connaître le nombre des habitants. “	2 και ειπεν ο βασιλευς δαυιδ προς ιωαβ και προς τους αρχοντας της δυναμεως πορευθητε αριθμησατε τον ισραηλ απο βηρσαβεε και εως δαν και ενεγκατε προς με και γνωσομαι τον αριθμον αυτων
3 Joab dit: “Que Yahvé multiplie son peuple par cent, mon seigneur le roi; ne sont-ils pas tous tes serviteurs? Mais pourquoi mon seigneur fait-il ce recensement? Pourquoi faire courir à Israël les risques d’une telle faute?”	3 και ειπεν ιωαβ προσθειη κυριος επι τον λαον αυτου ως αυτοι εκατονταπλασιως και οι οφθαλμοι κυριου μου του βασιλεως βλεποντες παντες τω κυριω μου παιδες ινα τι ζητει ο κυριος μου τουτο ινα μη γενηται εις αμαρτιαν τω ισραηλ
4 Cependant le roi imposa cet ordre à Joab, et Joab partit. Après avoir parcouru tout Israël, il rentra à Jérusalem.	4 το δε ρημα του βασιλεως εκραταιωθη επι τω ιωαβ και εξηλθεν ιωαβ και διηλθεν εν παντι οριω ισραηλ και ηλθεν εις ιερουσαλημ
5 Joab donna alors à David les chiffres du recensement de la population: dans tout Israël ils étaient 1 100 000 hommes capables de tirer l’épée, et Juda comptait 470 000 hommes capables de tirer l’épée.	5 και εδωκεν ιωαβ τον αριθμον της επισκεψεως του λαου τω δαυιδ και ην πας ισραηλ χιλιαι χιλιαδες και εκατον χιλιαδες ανδρων εσπασμενων μαχαιραν και ιουδας τετρακοσιαι και ογδοηκοντα χιλιαδες ανδρων εσπασμενων μαχαιραν
6 Comme Joab désapprouvait l’ordre donné par le roi, il n’avait recensé ni Lévi ni Benjamin.	6 και τον λευι και τον βενιαμιν ουκ ηριθμησεν εν μεσω αυτων οτι κατισχυσεν λογος του βασιλεως τον ιωαβ
7 Mais Dieu frappa Israël, car tout cela lui avait déplu.	7 και πονηρον εφανη εναντιον του θεου περι του πραγματος τουτου και επαταξεν τον ισραηλ
8 Alors David dit à Dieu: “J’ai commis un grave péché en agissant ainsi, mais maintenant je te supplie de me pardonner cette faute, j’ai été vraiment insensé.”	8 και ειπεν δαυιδ προς τον θεον ημαρτηκα σφοδρα οτι εποιησα το πραγμα τουτο και νυν περιελε δη την κακιαν παιδος σου οτι εματαιωθην σφοδρα
9 À ce moment Yahvé parla à Gad, le voyant de David:	9 και ελαλησεν κυριος προς γαδ ορωντα δαυιδ λεγων
10 “Va dire à David cette parole de Yahvé: Je t’offre trois possibilités, choisis-en une et j’agirai ainsi avec toi.”	10 πορευου και λαλησον προς δαυιδ λεγων ουτως λεγει κυριος τρια αιρω εγω επι σε εκλεξαι σεαυτω εν εξ αυτων και ποιησω σοι
11 Gad alla trouver David et lui dit: “Yahvé te donne à choisir:	11 και ηλθεν γαδ προς δαυιδ και ειπεν αυτω ουτως λεγει κυριος εκλεξαι σεαυτω
12 trois années de famine, ou trois mois durant lesquels tu fuiras devant l’adversaire et l’ennemi te poursuivra, ou trois jours durant lesquels l’épée de Yahvé, la peste, ravagera ta terre et l’ange destructeur de Yahvé répandra la mort sur tout Israël. Maintenant décide: Quelle réponse dois-je porter à Celui qui m’a envoyé.”	12 η τρια ετη λιμου η τρεις μηνας φευγειν σε εκ προσωπου εχθρων σου και μαχαιραν εχθρων σου του εξολεθρευσαι η τρεις ημερας ρομφαιαν κυριου και θανατον εν τη γη και αγγελος κυριου εξολεθρευων εν παση κληρονομια ισραηλ και νυν ιδε τι αποκριθω τω αποστειλαντι με λογον
13 David dit à Gad: “Le choix est difficile, mais mieux vaut tomber dans les mains de Yahvé que dans les mains des hommes, car grande est sa miséricorde.”	13 και ειπεν δαυιδ προς γαδ στενα μοι και τα τρια σφοδρα εμπεσουμαι δη εις χειρας κυριου οτι πολλοι οι οικτιρμοι αυτου σφοδρα και εις χειρας ανθρωπων ου μη εμπεσω
14 Alors Yahvé envoya la peste sur Israël et 70 000 hommes d’Israël moururent.	14 και εδωκεν κυριος θανατον εν ισραηλ και επεσον εξ ισραηλ εβδομηκοντα χιλιαδες ανδρων
15 Dieu envoya l’Ange sur Jérusalem pour la détruire, mais au moment où il allait la détruire, Yahvé regarda et revint sur sa décision; il dit à l’Ange destructeur: “Assez! Maintenant retire ta main!” L’ange de Yahvé se tenait près de l’aire d’Ornan le Jébusite.	15 και απεστειλεν ο θεος αγγελον εις ιερουσαλημ του εξολεθρευσαι αυτην και ως εξωλεθρευσεν ειδεν κυριος και μετεμεληθη επι τη κακια και ειπεν τω αγγελω τω εξολεθρευοντι ικανουσθω σοι ανες την χειρα σου και ο αγγελος κυριου εστως εν τω αλω ορνα του ιεβουσαιου
16 David leva les yeux et vit l’ange de Yahvé qui se tenait entre ciel et terre, brandissant une épée nue à la main, prêt à détruire Jérusalem. Alors David et les anciens vêtus de sacs tombèrent la face contre terre.	16 και επηρεν δαυιδ τους οφθαλμους αυτου και ειδεν τον αγγελον κυριου εστωτα ανα μεσον της γης και ανα μεσον του ουρανου και η ρομφαια αυτου εσπασμενη εν τη χειρι αυτου εκτεταμενη επι ιερουσαλημ και επεσεν δαυιδ και οι πρεσβυτεροι περιβεβλημενοι εν σακκοις επι προσωπον αυτων
17 David dit à Dieu: “N’est-ce pas moi qui ai commandé de recenser le peuple? C’est moi qui ai péché et qui ai commis le mal; mais ceux-là ne sont que le troupeau, qu’ont-ils fait? Yahvé, mon Dieu, que ta main tombe sur moi et sur ma famille, mais épargne à ton peuple cette souffrance!”	17 και ειπεν δαυιδ προς τον θεον ουκ εγω ειπα του αριθμησαι εν τω λαω και εγω ειμι ο αμαρτων κακοποιων εκακοποιησα και ταυτα τα προβατα τι εποιησαν κυριε ο θεος γενηθητω η χειρ σου εν εμοι και εν τω οικω του πατρος μου και μη εν τω λαω σου εις απωλειαν κυριε
18 L’ange de Yahvé dit alors à Gad: “David doit monter construire un autel à Yahvé sur l’aire d’Ornan le Jébusite.”	18 και αγγελος κυριου ειπεν τω γαδ του ειπειν προς δαυιδ ινα αναβη του στησαι θυσιαστηριον τω κυριω εν αλω ορνα του ιεβουσαιου
19 David monta donc selon l’ordre que lui avait donné Gad de la part de Yahvé.	19 και ανεβη δαυιδ κατα τον λογον γαδ ον ελαλησεν εν ονοματι κυριου
20 C’est alors qu’Ornan aperçut l’ange en se retournant; il se cacha avec ses quatre fils. Ornan était en train de battre le blé	20 και επεστρεψεν ορνα και ειδεν τον βασιλεα και τεσσαρες υιοι αυτου μετ' αυτου μεθαχαβιν και ορνα ην αλοων πυρους
21 quand David s’approcha de lui. Ornan leva les yeux et vit David venir vers lui, il laissa l’aire et, le visage contre terre, il rendit hommage à David.	21 και ηλθεν δαυιδ προς ορναν και ορνα εξηλθεν εκ της αλω και προσεκυνησεν τω δαυιδ τω προσωπω επι την γην
22 David dit alors à Ornan: “Vends-moi ton aire à battre pour y construire un autel à Yahvé. Vends-la moi à son vrai prix, afin que la peste se détourne du peuple.”	22 και ειπεν δαυιδ προς ορνα δος μοι τον τοπον σου της αλω και οικοδομησω επ' αυτω θυσιαστηριον τω κυριω εν αργυριω αξιω δος μοι αυτον και παυσεται η πληγη εκ του λαου
23 Ornan dit à David: “Prends-la et que mon seigneur le roi fasse comme il lui semble juste. Regarde, je donne les bœufs pour les holocaustes, les herses pour le bois et le blé pour l’oblation. Tout cela, je le donne.”	23 και ειπεν ορνα προς δαυιδ λαβε σεαυτω και ποιησατω ο κυριος μου ο βασιλευς το αγαθον εναντιον αυτου ιδε δεδωκα τους μοσχους εις ολοκαυτωσιν και το αροτρον και τας αμαξας εις ξυλα και τον σιτον εις θυσιαν τα παντα δεδωκα
24 Mais le roi David dit à Ornan: “Non, je dois te l’acheter à son vrai prix. Je ne vais pas prendre pour Yahvé ce qui est à toi et faire des holocaustes qui ne me coûtent rien!”	24 και ειπεν ο βασιλευς δαυιδ τω ορνα ουχι οτι αγοραζων αγοραζω εν αργυριω αξιω οτι ου μη λαβω α εστιν σοι κυριω του ανενεγκαι ολοκαυτωσιν δωρεαν κυριω
25 Aussi David donna donc à Ornan 600 sicles d’or pour l’aire à battre.	25 και εδωκεν δαυιδ τω ορνα εν τω τοπω αυτου σικλους χρυσιου ολκης εξακοσιους
26 David fit construire un autel à cet endroit pour Yahvé; il y fit monter la fumée des holocaustes et des sacrifices de communion. Il invoqua Yahvé qui lui répondit par le feu du ciel sur l’autel où se trouvait l’holocauste.	26 και ωκοδομησεν δαυιδ εκει θυσιαστηριον κυριω και ανηνεγκεν ολοκαυτωματα και σωτηριου και εβοησεν προς κυριον και επηκουσεν αυτω εν πυρι εκ του ουρανου επι το θυσιαστηριον της ολοκαυτωσεως και καταναλωσεν την ολοκαυτωσιν
27 Après quoi Yahvé ordonna à l’ange de remettre son épée au fourreau.	27 και ειπεν κυριος προς τον αγγελον και κατεθηκεν την ρομφαιαν εις τον κολεον
28 Voyant que Yahvé lui avait répondu à cet endroit, David continua d’y offrir des sacrifices.	28 εν τω καιρω εκεινω εν τω ιδειν τον δαυιδ οτι επηκουσεν αυτω κυριος εν τω αλω ορνα του ιεβουσαιου και εθυσιασεν εκει
29 La Demeure de Yahvé que Moïse avait faite dans le désert était alors avec l’autel des holocaustes dans le Haut-Lieu de Gabaon,	29 και σκηνη κυριου ην εποιησεν μωυσης εν τη ερημω και θυσιαστηριον των ολοκαυτωματων εν τω καιρω εκεινω εν βαμα εν γαβαων
30 mais David avait été tellement effrayé par l’épée de l’ange de Yahvé, qu’il n’y était pas allé pour consulter Dieu.	30 και ουκ ηδυνατο δαυιδ του πορευθηναι εμπροσθεν αυτου του ζητησαι τον θεον οτι κατεσπευσεν απο προσωπου της ρομφαιας αγγελου κυριου