A zsoltárok könyve 69

KÁLDI-NEOVULGÁTA	Biblia Tysiąclecia
1 A karvezetőnek. A »Liliomok« szerint. Dávidtól.	1 Kierownikowi chóru. Na melodię: Lilie... Dawidowy.
2 Szabadíts meg engem, Isten, mert a vizek immár a torkomig hatolnak!	2 Wybaw mnie, Boże, bo woda mi sięga po szyję.
3 Mélységes iszapba süllyedtem, megállni nem tudok; A tenger mélységébe estem, S a vihar elmerít engem.	3 Ugrzązłem w mule topieli i nie mam nigdzie oparcia, trafiłem na wodną głębinę i nurt wody mnie porywa.
4 Fáradtra kiáltom magamat, torkom berekedt, szemem elhomályosul, amíg Istenemre várakozom.	4 Zmęczyłem się krzykiem i ochrypło mi gardło, osłabły moje oczy, gdy czekam na Boga mojego.
5 Többen vannak, mint fejemen a hajszál, akik ok nélkül gyűlölnek engem. Hatalmasak ellenségeim, akik jogtalanul üldöznek engem. Amit el nem vettem, azt kell megfizetnem.	5 Liczniejsi są od włosów mej głowy nienawidzący mnie bez powodu; silni są moi wrogowie, nieprzyjaciele zakłamani; czyż mam oddać to, czegom nie porwał?
6 Isten, te ismered balgaságomat, és vétkeim nincsenek titokban előtted.	6 Boże, Ty znasz moją głupotę i występki moje nie są zakryte przed Tobą.
7 Ne érje szégyen miattam azokat, akik benned remélnek, Uram, Seregek Ura! Ne érje bennem szégyen azokat, akik téged keresnek, Izrael Istene.	7 Niech przeze mnie nie wstydzą się ci, co Tobie ufają, Panie, Boże Zastępów. Niech przeze mnie się nie rumienią ci, którzy Ciebie szukają, Boże Izraela!
8 Mert érted viselem gyalázatomat, érted borítja arcomat szégyen.	8 Dla Ciebie bowiem znoszę urąganie i hańba twarz mi okrywa.
9 Érted lettem testvéreim előtt idegenné, anyám fiai előtt jövevénnyé.	9 Dla braci moich stałem się obcym i cudzoziemcem dla synów mej matki.
10 Mert emészt a buzgóság házadért, gyalázóid szidalma engem ér.	10 Bo gorliwość o dom Twój mnie pożera i spadły na mnie obelgi uwłaczających Tobie.
11 Ha böjtölve siratom lelkemet, az is gyalázatomra válik.	11 Trapiłem siebie postem, a spotkały mnie za to zniewagi.
12 Ha szőrzsákot öltök, gúnyolódnak rajtam.	12 Przywdziałem wór jako szatę i pośmiewiskiem stałem się dla tamtych.
13 Ellenem beszélnek, akik a kapuban ülnek, s akik boroznak, rólam énekelnek.	13 Mówią o mnie siedzący w bramie i śpiewają pieśni ci, co piją sycerę.
14 Az én imám pedig szálljon hozzád, Uram, a kegyelem idején, ó Isten! Nagy irgalmasságodban hallgass meg engem szabadító hűséged szerint.	14 Lecz ja, o Panie, ślę moją modlitwę do Ciebie, w czasie łaskawości, o Boże; wysłuchaj mnie w Twojej wielkiej dobroci, w zbawczej Twej wierności!
15 Ragadj ki az iszapból, hogy el ne merüljek, szabadíts meg azoktól, akik gyűlölnek, és a vizek mélységéből.	15 Wyrwij mnie z bagna, abym nie zatonął, wybaw mnie od tych, co mnie nienawidzą, i z wodnej głębiny!
16 Ne merítsen el a víz vihara, a mélység el ne nyeljen, s az örvény be ne zárja száját fölöttem.	16 Niechaj mnie nurt wody nie porwie, niech nie pochłonie mnie głębia, niech otchłań nie zamknie nade mną swej paszczy!
17 Hallgass meg, Uram, hisz irgalmad kegyes; Tekints rám nagy könyörületedben.	17 Wysłuchaj mnie, Panie, bo Twoja łaska pełna jest dobroci; wejrzyj na mnie w ogromie swego miłosierdzia!
18 Ne fordítsd el szolgádtól arcodat, szorongatás gyötör, siess, hallgass meg engem!	18 Nie kryj swego oblicza przed Twoim sługą; prędko mnie wysłuchaj, bo jestem w ucisku.
19 Légy közel lelkemhez, szabadíts meg engem, ments meg ellenségeimtől.	19 Zbliż się do mnie i wybaw mnie; uwolnij mnie przez wzgląd na moich wrogów!
20 Hiszen te ismered gyalázatomat, szégyenemet, pironkodásomat. Előtted van mind, aki szorongat engem;	20 Ty znasz moją hańbę, mój wstyd i mą niesławę; wszyscy, co mnie dręczą, są przed Tobą.
21 A gyalázat megtörte a szívemet és elernyedtem. Kerestem, aki szánakozzék rajtam, de nem akadt senki sem, nem találtam senkit sem, aki vigasztalt volna engem.	21 Hańba złamała moje serce i sił mi zabrakło, na współczującego czekałem, ale go nie było, i na pocieszających, lecz ich nie znalazłem.
22 Sőt epét adtak nekem enni, szomjúságomban ecettel itattak.	22 Dali mi jako pokarm truciznę, a gdy byłem spragniony, poili mnie octem.
23 Asztaluk legyen előttük tőrré, visszafizetéssé, kelepcévé!	23 Niech stół ich stanie się dla nich pułapką, potrzaskiem - ich biesiada ofiarna.
24 Homályosodjék el szemük, hogy ne lássanak, ágyékukat tedd örökre erőtlenné!	24 Niech zaćmią się ich oczy, aby nie widzieli; spraw, by lędźwie ich zawsze się chwiały.
25 Öntsd ki rájuk haragodat, haragod heve érje utol őket!	25 Wylej na nich swoje oburzenie, niech ich ogarnie żar Twojego gniewu!
26 Lakóhelyük legyen pusztasággá, hajlékaikban senki se lakozzék!	26 Niech ich mieszkanie stanie się pustkowiem, a w ich namiotach niech braknie mieszkańców!
27 Mert üldözik, akit te sújtottál, s növelik annak fájdalmát, akit megsebeztél.	27 Bo prześladowali tego, kogoś Ty poraził i przyczynili bólu temu, któregoś ty zranił.
28 Hagyd, hogy gonoszságot gonoszságra halmozzanak, s ne jussanak igazságodra!	28 Do winy ich dodaj winę, niech nie dostąpią u Ciebie usprawiedliwienia.
29 Töröld ki őket az élők könyvéből, s ne írd őket az igazak közé!	29 Niech zostaną wymazani z księgi żyjących i niech nie będą zapisani z prawymi!
30 Én szegény vagyok és szenvedek, de fölemel, Istenem, a te segítséged.	30 Ale ja jestem nędzny i zbolały; niech pomoc Twoja, Boże, mię strzeże!
31 Énekszóval áldom Isten nevét és hálával magasztalom.	31 Pieśnią chcę chwalić imię Boga i dziękczynieniem Go wysławiać.
32 Ez kedvesebb lesz Isten előtt, mint a borjú, amelynek éppen ered a szarva és patája.	32 Milsze to Bogu niźli bawół, niż cielec, co ma [już] rogi i racice.
33 Látják majd a szegények és örvendeznek; Keressétek Istent és élni fog szívetek.	33 Patrzcie i bądźcie radośni, ubodzy, niech ożyje wasze serce, którzy szukacie Boga.
34 Mert meghallgatja az Úr a szegényeket, és nem veti meg foglyait.	34 Bo Pan wysłuchuje biednych i swoimi więźniami nie gardzi.
35 Dicsérje őt az ég és a föld, a tenger és minden, ami bennük nyüzsög.	35 Niechaj Go chwalą niebiosa i ziemia, morza i wszystko, co w nich się porusza.
36 Mert Isten megmenti Siont, s felépíti Júda városait; Ott fognak lakni, birtokba veszik.	36 Albowiem Bóg ocali Syjon i zbuduje miasta Judy: tam będą mieszkać i mieć posiadłość;
37 Szolgáinak utódai öröklik, s ott laknak majd, akik szeretik az ő nevét.	37 i potomstwo sług Jego ją odziedziczy, a miłujący Jego imię tam przebywać będę.