Księga Psalmów 78

Biblia Tysiąclecia	NOVA VULGATA
1 Pieśń pouczająca. Asafowy. Słuchaj, mój ludu, nauki mojej; nakłońcie wasze uszy na słowa ust moich.	1 Maskil. Asaph. Attendite, popule meus, doctrinam meam; inclinate aurem vestram in verba oris mei.
2 Do przypowieści otworzę me usta, wyjawię tajemnice zamierzchłego wieku.	2 Aperiam in parabolis os meum, eloquar arcana aetatis antiquae.
3 Cośmy słyszeli i cośmy poznali, i co nam opowiedzieli nasi ojcowie,	3 Quanta audivimus et cognovimus ea, et patres nostri narraverunt nobis,
4 tego nie ukryjemy przed ich synami. Opowiemy przyszłemu potomstwu chwałę Pana i Jego potęgę, i cuda, których dokonał.	4 non occultabimus a filiis eorum, generationi alteri narrantes laudes Domini et virtutes eius et mirabilia eius, quae fecit.
5 Albowiem nadał On w Jakubie przykazania i ustanowił Prawo w Izraelu, aby to, co zlecił naszym ojcom, podawali swym synom,	5 Constituit testimonium in Iacob et legem posuit in Israel; quanta mandaverat patribus nostris nota facere ea filiis suis,
6 aby to poznało przyszłe pokolenie, synowie, co się narodzą,	6 ut cognoscat generatio altera, filii, qui nascentur. Exsurgent et narrabunt filiis suis,
7 że mają pokładać nadzieję w Bogu i nie zapominać dzieł Boga, lecz strzec Jego poleceń.	7 ut ponant in Deo spem suam et non obliviscantur operum Dei et mandata eius custodiant.
8 A niech nie będą jak ich ojcowie, pokoleniem opornym, buntowniczym, pokoleniem o chwiejnym usposobieniu, którego duch nie dochowuje Bogu wierności.	8 Ne fiant sicut patres eorum, generatio rebellis et exasperans; generatio, quae non firmavit cor suum, et non fuit fidelis Deo spiritus eius.
9 Synowie Efraima, uzbrojeni w łuki, w dniu bitwy poszli w rozsypkę.	9 Filii Ephraim, intendentes et mittentes arcum, conversi sunt in die belli.
10 Nie zachowali przymierza z Bogiem i nie chcieli postępować według Jego Prawa.	10 Non custodierunt testamentum Dei et in lege eius renuerunt ambulare.
11 Zapomnieli o Jego dziełach i o cudach, które im ukazał.	11 Et obliti sunt factorum eius et mirabilium eius, quae ostendit eis.
12 Uczynił cuda przed ich ojcami w ziemi egipskiej na polu Soanu.	12 Coram patribus eorum fecit mirabilia in terra Aegypti, in campo Taneos.
13 Rozdzielił morze, a ich przeprowadził i wody ustawił jak groblę.	13 Scidit mare et perduxit eos et statuit aquas quasi in utre.
14 Przez dzień ich prowadził obłokiem, a przez całą noc blaskiem ognia.	14 Et deduxit eos in nube per diem et per totam noctem in illuminatione ignis.
15 Rozłupał skały w pustyni i jak wielką otchłanią obficie ich napoił.	15 Scidit petram in eremo et adaquavit eos velut abyssus multa.
16 Wydobył ze skały strumienie, i wylał wodę jak rzekę.	16 Et eduxit rivulos de petra et deduxit tamquam flumina aquas.
17 Lecz nadal grzeszyli przeciw Niemu, obrażali Najwyższego w kraju suchym.	17 Et apposuerunt adhuc peccare ei, in iram excitaverunt Excelsum in inaquoso.
18 Wystawiali Boga na próbę w swych sercach, żądając strawy dla swego pożądania.	18 Et tentaverunt Deum in cordibus suis, petentes escas animabus suis;
19 Mówili przeciw Bogu, rzekli: Czyż Bóg potrafi nakryć stół w pustyni?	19 et contra Deum locuti sunt, dixerunt: “ Numquid poterit Deus parare mensam in deserto? ”.
20 Oto w skałę uderzył, popłynęły wody i wytrysnęły strumienie: Czy także potrafi dać chleba albo ludowi swemu przygotować mięso?	20 Ecce percussit petram, et fluxerunt aquae, et torrentes inundaverunt. “ Numquid et panem poterit dare aut parare carnes populo suo? ”.
21 Toteż gdy Pan usłyszał, zapalił się gniewem, i ogień rozgorzał przeciw Jakubowi, "i gniew jeszcze powstał przeciw Izraelowi",	21 Ideo audivit Dominus et exarsit, et ignis accensus est in Iacob, et ira ascendit in Israel.
22 że nie uwierzyli w Boga i nie zaufali Jego pomocy.	22 Quia non crediderunt in Deo nec speraverunt in salutari eius.
23 Potem z góry wydał rozkaz chmurom i bramy nieba otworzył,	23 Verumtamen mandavit nubibus desuper et ianuas caeli aperuit;
24 i spuścił jak deszcz mannę do jedzenia: dał im zboże z nieba.	24 et pluit illis manna ad manducandum et panem caeli dedit eis:
25 Człowiek chleb mocarzy spożywał - żywności zesłał im do syta.	25 panem angelorum manducavit homo; cibaria misit eis ad abundantiam.
26 Wzbudził na niebie wicher od wschodu i mocą swą przywiódł wiatr południowy.	26 Excitavit austrum in caelo et induxit in virtute sua africum;
27 I zesłał na nich mięso, jak kurzawę, i ptaki skrzydlate, jak morski piasek.	27 et pluit super eos sicut pulverem carnes et sicut arenam maris volatilia pennata:
28 Sprawił, że pospadały na ich obóz dokoła ich namiotów.	28 et ceciderunt in medio castrorum eorum, circa tabernacula eorum.
29 Jedli więc i nasycili się w pełni, i zaspokoił ich pożądanie.	29 Et manducaverunt et saturati sunt nimis, et desiderium eorum attulit eis.
30 Jeszcze nie zaspokoili swego pożądania i pokarm był jeszcze w ich ustach,	30 Nondum recesserant a desiderio suo, adhuc escae eorum erant in ore ipsorum,
31 gdy się rozżarzył przeciw nim gniew Boży: zabił ich dostojników, a młodzieńców Izraela powalił.	31 et ira Dei ascendit super eos et occidit pingues eorum et electos Israel prostravit.
32 Jednakże nadal grzeszyli i nie wierzyli Jego cudom.	32 In omnibus his peccaverunt adhuc et non crediderunt in mirabilibus eius;
33 Szybko ich dni zakończył i lata ich nagłą zatratą.	33 et consumpsit in halitu dies eorum et annos eorum cum festinatione.
34 Gdy ich zabijał, szukali Go, nawracali się i znów szukali Boga.	34 Cum occideret eos, quaerebant eum et conversi veniebant diluculo ad eum;
35 I przypominali sobie, że Bóg jest dla nich skałą, że Bóg Najwyższy ich zbawicielem.	35 et rememorati sunt quia Deus adiutor est eorum, et Deus Excelsus redemptor eorum est.
36 Lecz oszukiwali Go swymi ustami i kłamali Mu swoim językiem.	36 Et suaserunt ei in ore suo et lingua sua mentiti sunt ei;
37 Ich serce nie trwało przy Nim, w przymierzu z Nim nie byli stali.	37 cor autem eorum non erat rectum cum eo, nec fideles erant in testamento eius.
38 On jednak litując się odpuszczał winę, a nie wytracał, i często odwracał swój gniew, i nie pobudzał całej swej zapalczywości.	38 Ipse autem est misericors et propitiatur iniquitati et non disperdit. Saepe avertit iram suam et non accendit omnem furorem suum.
39 Przypominał sobie, że są tylko ciałem i tchnieniem, które odchodzi, a nie wraca.	39 Et recordatus est quia caro sunt, spiritus vadens et non rediens.
40 Ileż razy drażnili Go na pustyni i zasmucali Go na pustkowiu!	40 Quoties exacerbaverunt eum in deserto, in iram concitaverunt eum in inaquoso!
41 I ponownie Boga wystawiali na próbę, gniewali Świętego Izraela.	41 Et reversi sunt et tentaverunt Deum et Sanctum Israel exacerbaverunt.
42 Nie pamiętali Jego ręki - dnia, w którym ich wybawił od ciemiężyciela,	42 Non sunt recordati manus eius, diei, qua redemit eos de manu tribulantis.
43 kiedy czynił w Egipcie swe znaki i swoje cuda na polu Soanu,	43 Cum posuit in Aegypto signa sua et prodigia sua in campo Taneos.
44 i rzeki ich w krew zamienił, i ich strumienie, aby pić nie mogli.	44 Convertit in sanguinem flumina eorum et rivulos eorum, ne biberent.
45 Nasłał na nich muchy, które ich kąsały, i zgubne dla nich żaby.	45 Misit in eos coenomyiam et comedit eos, ranam et perdidit eos.
46 Ich zbiory wydał owadom, a owoc ich pracy szarańczy.	46 Dedit brucho fructus eorum, labores eorum locustae.
47 Poraził gradem ich winnice, a szronem ich sykomory.	47 Occidit in grandine vineas eorum, moros eorum in pruina.
48 Ich bydło wydał na pastwę zarazy, a na pastwę choroby ich trzody.	48 Tradidit grandini iumenta eorum et greges eorum flammae ignis.
49 Zesłał na nich żar swojego gniewu: oburzenie, zapalczywość i udrękę - orszak zwiastunów klęski.	49 Misit in eos ardorem irae suae, indignationem et comminationem et angustiam, immissionem angelorum malorum.
50 Otworzył drogę dla swego gniewu: nie zachował ich od śmierci, ich życie wydał zarazie.	50 Complanavit semitam irae suae; non pepercit a morte animabus eorum et vitam eorum in peste conclusit.
51 I poraził w Egipcie wszystko pierworodne, pierwsze ich płody w namiotach Chama.	51 Percussit omne primogenitum in terra Aegypti, primitias roboris eorum in tabernaculis Cham.
52 A swój lud wyprowadził jak owce i powiódł w pustyni jak trzodę.	52 Abstulit sicut oves populum suum et perduxit eos tamquam gregem in deserto.
53 Wiódł ich bezpiecznie, tak że się nie bali, a ich wrogów przykryło morze.	53 Deduxit eos in spe, et non timuerunt, et inimicos eorum operuit mare.
54 Wprowadził ich do swej ziemi świętej, do gór, które nabyła Jego prawica;	54 Et induxit eos in fines sanctificationis suae, in montem, quem acquisivit dextera eius.
55 i wygnał przed nimi narody, a im losem wyznaczył dziedzictwo i w namiotach tamtych osadził szczepy Izraela.	55 Et eiecit a facie eorum gentes et divisit eis terram in funiculo hereditatis et habitare fecit in tabernaculis eorum tribus Israel.
56 Ale wystawiali na próbę i drażnili Boga Najwyższego, i Jego przykazań nie strzegli.	56 Et tentaverunt et exacerbaverunt Deum Excelsum et testimonia eius non custodierunt.
57 Odstępowali zdradziecko, jak ich ojcowie, byli zmienni, jak łuk zawodny.	57 Recesserunt et praevaricati sunt, quemadmodum patres eorum; conversi sunt retro ut arcus pravus.
58 Pobudzali Go do gniewu przez swoje wyżyny i wzniecali Jego zazdrość swoimi rzeźbami.	58 In iram concitaverunt eum in collibus suis et in sculptilibus suis ad aemulationem eum provocaverunt.
59 Bóg usłyszał i zapłonął gniewem, i zupełnie odrzucił Izraela.	59 Audivit Deus et exarsit et sprevit valde Israel.
60 I porzucił mieszkanie w Szilo, przybytek, gdzie mieszkał wśród ludzi.	60 Et reppulit habitaculum Silo, tabernaculum, ubi habitavit in hominibus.
61 I oddał swoją moc w niewolę, a swą chwałę w ręce nieprzyjaciół.	61 Et tradidit in captivitatem virtutem suam et pulchritudinem suam in manus inimici.
62 I wydał pod miecz swój naród, i rozjątrzył się na swoje dziedzictwo.	62 Et conclusit in gladio populum suum et in hereditatem suam exarsit.
63 Młodzieńców ich pochłonął ogień, a nad ich pannami nie śpiewano pieśni weselnych.	63 Iuvenes eorum comedit ignis, et virgines eorum non sunt desponsatae.
64 Ich kapłani poginęli od miecza, a ich wdowy nie mogły lamentować.	64 Sacerdotes eorum in gladio ceciderunt, et viduae eorum non plorabantur.
65 Lecz Pan się ocknął jak ze snu, jak wojownik winem zmożony.	65 Et excitatus est tamquam dormiens Dominus, tamquam potens crapulatus a vino.
66 I poraził od tyłu swych nieprzyjaciół: wieczystą sromotą ich okrył.	66 Et percussit inimicos suos in posteriora, opprobrium sempiternum dedit illis.
67 Odrzucił namiot Józefa i nie wybrał szczepu Efraima,	67 Et reppulit tabernaculum Ioseph et tribum Ephraim non elegit,
68 lecz wybrał pokolenie Judy, górę Syjon, którą umiłował.	68 sed elegit tribum Iudae, montem Sion, quem dilexit.
69 I wzniósł swoją świątynię, jak wysokie niebo, jak ziemię, którą ugruntował na wieki.	69 Et aedificavit sicut excelsum sanctuarium suum, sicut terram, quam fundavit in saecula.
70 Wybrał swego sługę Dawida i wziął go od owczych zagród:	70 Et elegit David servum suum et sustulit eum de gregibus ovium,
71 powołał go, gdy chodził za karmiącymi [owcami], by pasł Jakuba, lud Jego, i Izraela, Jego dziedzictwo.	71 de post fetantes accepit eum: pascere Iacob populum suum et Israel hereditatem suam.
72 On ich pasł w prawości swego serca i roztropnie prowadził swoimi rękoma.	72 Et pavit eos in innocentia cordis sui et in prudentia manuum suarum deduxit eos.