Księga Psalmów 78

Biblia Tysiąclecia	EL LIBRO DEL PUEBLO DE DIOS
1 Pieśń pouczająca. Asafowy. Słuchaj, mój ludu, nauki mojej; nakłońcie wasze uszy na słowa ust moich.	1 Poema de Asaf. Pueblo mío, escucha mi enseñanza, presta atención a las palabras de mi boca:
2 Do przypowieści otworzę me usta, wyjawię tajemnice zamierzchłego wieku.	2 yo voy a recitar un poema, a revelar enigmas del pasado.
3 Cośmy słyszeli i cośmy poznali, i co nam opowiedzieli nasi ojcowie,	3 Lo que hemos oído y aprendido, lo que nos contaron nuestros padres,
4 tego nie ukryjemy przed ich synami. Opowiemy przyszłemu potomstwu chwałę Pana i Jego potęgę, i cuda, których dokonał.	4 no queremos ocultarlo a nuestros hijos, lo narraremos a la próxima generación: son las glorias del Señor y su poder, las maravillas que él realizó.
5 Albowiem nadał On w Jakubie przykazania i ustanowił Prawo w Izraelu, aby to, co zlecił naszym ojcom, podawali swym synom,	5 El dio una norma a Jacob, estableció una ley en Israel, y ordenó a nuestros padres enseñar estas cosas a sus hijos.
6 aby to poznało przyszłe pokolenie, synowie, co się narodzą,	6 Así las aprenderán las generaciones futuras y los hijos que nacerán después; y podrán contarlas a sus propios hijos,
7 że mają pokładać nadzieję w Bogu i nie zapominać dzieł Boga, lecz strzec Jego poleceń.	7 para que pongan su confianza en Dios, para que no se olviden de sus proezas y observen sus mandamientos.
8 A niech nie będą jak ich ojcowie, pokoleniem opornym, buntowniczym, pokoleniem o chwiejnym usposobieniu, którego duch nie dochowuje Bogu wierności.	8 Así no serán como sus padres, una raza obstinada y rebelde, una raza de corazón inconstante y de espíritu infiel a Dios:
9 Synowie Efraima, uzbrojeni w łuki, w dniu bitwy poszli w rozsypkę.	9 como los arqueros de la tribu de Efraím, que retrocedieron en el momento del combate.
10 Nie zachowali przymierza z Bogiem i nie chcieli postępować według Jego Prawa.	10 Ellos no mantuvieron su alianza con Dios, se negaron a seguir su Ley;
11 Zapomnieli o Jego dziełach i o cudach, które im ukazał.	11 olvidaron sus proezas y las maravillas que les hizo ver,
12 Uczynił cuda przed ich ojcami w ziemi egipskiej na polu Soanu.	12 cuando hizo prodigios a la vista de sus padres, en la tierra de Egipto, en los campos de Tanis:
13 Rozdzielił morze, a ich przeprowadził i wody ustawił jak groblę.	13 abrió el Mar para darles paso y contuvo las aguas como un dique;
14 Przez dzień ich prowadził obłokiem, a przez całą noc blaskiem ognia.	14 de día los guiaba con la nube y de noche, con el resplandor del fuego.
15 Rozłupał skały w pustyni i jak wielką otchłanią obficie ich napoił.	15 Partió las rocas en el desierto y les dio de beber a raudales:
16 Wydobył ze skały strumienie, i wylał wodę jak rzekę.	16 sacó manantiales del peñasco, hizo correr las aguas como ríos.
17 Lecz nadal grzeszyli przeciw Niemu, obrażali Najwyższego w kraju suchym.	17 Pero volvieron a pecar contra él y a rebelarse contra el Altísimo en el desierto:
18 Wystawiali Boga na próbę w swych sercach, żądając strawy dla swego pożądania.	18 tentaron a Dios en sus corazones, pidiendo comida a su antojo.
19 Mówili przeciw Bogu, rzekli: Czyż Bóg potrafi nakryć stół w pustyni?	19 Hablaron contra Dios, diciendo: «¿Acaso tiene Dios poder suficiente para preparar una mesa en el desierto?
20 Oto w skałę uderzył, popłynęły wody i wytrysnęły strumienie: Czy także potrafi dać chleba albo ludowi swemu przygotować mięso?	20 Es verdad que cuando golpeó la roca, brotó el agua y desbordaron los torrentes; pero ¿podrá también darnos pan y abastecer de carne a su pueblo?».
21 Toteż gdy Pan usłyszał, zapalił się gniewem, i ogień rozgorzał przeciw Jakubowi, "i gniew jeszcze powstał przeciw Izraelowi",	21 El Señor, al oírlos, se indignó, y un fuego se encendió contra Jacob; su enojo se alzó contra Israel,
22 że nie uwierzyli w Boga i nie zaufali Jego pomocy.	22 porque no creyeron en Dios ni confiaron en su auxilio.
23 Potem z góry wydał rozkaz chmurom i bramy nieba otworzył,	23 Entonces mandó a las nubes en lo alto y abrió las compuertas del cielo:
24 i spuścił jak deszcz mannę do jedzenia: dał im zboże z nieba.	24 hizo llover sobre ellos el maná, les dio como alimento un trigo celestial;
25 Człowiek chleb mocarzy spożywał - żywności zesłał im do syta.	25 todos comieron en pan de ángeles, les dio comida hasta saciarlos.
26 Wzbudził na niebie wicher od wschodu i mocą swą przywiódł wiatr południowy.	26 Hizo soplar desde el cielo el viento del este, atrajo con su poder el viento del sur;
27 I zesłał na nich mięso, jak kurzawę, i ptaki skrzydlate, jak morski piasek.	27 hizo llover sobre ellos carne como polvo y pájaros como arena del mar:
28 Sprawił, że pospadały na ich obóz dokoła ich namiotów.	28 los dejó caer en medio del campamento, alrededor de sus carpas.
29 Jedli więc i nasycili się w pełni, i zaspokoił ich pożądanie.	29 Ellos comieron y se hartaron, pues les dio lo que habían pedido;
30 Jeszcze nie zaspokoili swego pożądania i pokarm był jeszcze w ich ustach,	30 pero apenas saciaron su avidez, cuando aún estaban con la boca llena,
31 gdy się rozżarzył przeciw nim gniew Boży: zabił ich dostojników, a młodzieńców Izraela powalił.	31 la ira de Dios se desató contra ellos: hizo estragos entre los más fuertes y abatió a lo mejor de Israel.
32 Jednakże nadal grzeszyli i nie wierzyli Jego cudom.	32 A pesar de todo, volvieron a pecar y no creyeron en sus maravillas;
33 Szybko ich dni zakończył i lata ich nagłą zatratą.	33 por eso él acabó sus días como un soplo, y sus años en un solo instante.
34 Gdy ich zabijał, szukali Go, nawracali się i znów szukali Boga.	34 Cuando los hacía morir, lo buscaban y se volvían a él ansiosamente;
35 I przypominali sobie, że Bóg jest dla nich skałą, że Bóg Najwyższy ich zbawicielem.	35 recordaban que Dios era su Roca, y el Altísimo, su libertador.
36 Lecz oszukiwali Go swymi ustami i kłamali Mu swoim językiem.	36 Pero lo elogiaban de labios para afuera y mentían con sus lenguas;
37 Ich serce nie trwało przy Nim, w przymierzu z Nim nie byli stali.	37 su corazón no era sincero con él y no eran fieles a su alianza.
38 On jednak litując się odpuszczał winę, a nie wytracał, i często odwracał swój gniew, i nie pobudzał całej swej zapalczywości.	38 Pero él, que es compasivo, los perdonaba en lugar de exterminarlos; una y otra vez reprimió su enojo y no dio rienda suelta a su furor:
39 Przypominał sobie, że są tylko ciałem i tchnieniem, które odchodzi, a nie wraca.	39 sabía que eran simples mortales, un soplo que pasa y ya no vuelve.
40 Ileż razy drażnili Go na pustyni i zasmucali Go na pustkowiu!	40 ¡Cuántas veces lo irritaron en el desierto y lo afligieron en medio de la soledad!
41 I ponownie Boga wystawiali na próbę, gniewali Świętego Izraela.	41 Volvían a tentar a Dios y a exasperar al Santo de Israel,
42 Nie pamiętali Jego ręki - dnia, w którym ich wybawił od ciemiężyciela,	42 sin acordarse de lo que hizo su mano, cuando los rescató de la opresión.
43 kiedy czynił w Egipcie swe znaki i swoje cuda na polu Soanu,	43 Porque él hizo portentos en Egipto y prodigios en los campos de Tanis;
44 i rzeki ich w krew zamienił, i ich strumienie, aby pić nie mogli.	44 convirtió en sangre sus canales, y también sus ríos, para que no bebieran;
45 Nasłał na nich muchy, które ich kąsały, i zgubne dla nich żaby.	45 les mandó tábanos voraces y ranas que hacían estragos.
46 Ich zbiory wydał owadom, a owoc ich pracy szarańczy.	46 Entregó sus cosechas al pulgón y el fruto de sus trabajos a las langostas;
47 Poraził gradem ich winnice, a szronem ich sykomory.	47 destruyó sus viñedos con el granizo y sus higueras con la helada;
48 Ich bydło wydał na pastwę zarazy, a na pastwę choroby ich trzody.	48 desató la peste contra el ganado y la fiebre contra los rebaños.
49 Zesłał na nich żar swojego gniewu: oburzenie, zapalczywość i udrękę - orszak zwiastunów klęski.	49 Lanzó contra ellos el ardor de su enojo, su ira, su furor y su indignación –un tropel de mensajeros de desgracias–
50 Otworzył drogę dla swego gniewu: nie zachował ich od śmierci, ich życie wydał zarazie.	50 dando así libre curso a su furor; no los quiso librar de la muerte, hizo que la peste acabara con sus vidas.
51 I poraził w Egipcie wszystko pierworodne, pierwsze ich płody w namiotach Chama.	51 Hirió a los primogénitos de Egipto, a los hijos mayores de la tierra de Cam;
52 A swój lud wyprowadził jak owce i powiódł w pustyni jak trzodę.	52 sacó a su pueblo como a un rebaño, y los guió como a ovejas por el desierto:
53 Wiódł ich bezpiecznie, tak że się nie bali, a ich wrogów przykryło morze.	53 los condujo seguros y sin temor, mientras el Mar cubría a sus adversarios.
54 Wprowadził ich do swej ziemi świętej, do gór, które nabyła Jego prawica;	54 Los llevó hasta su Tierra santa, hasta la Montaña que adquirió con su mano;
55 i wygnał przed nimi narody, a im losem wyznaczył dziedzictwo i w namiotach tamtych osadził szczepy Izraela.	55 delante de ellos expulsó a las naciones, les asignó por sorteo una herencia e instaló en sus carpas a las tribus de Israel.
56 Ale wystawiali na próbę i drażnili Boga Najwyższego, i Jego przykazań nie strzegli.	56 Pero ellos tentaron e irritaron a Dios, no observaron los preceptos del Altísimo;
57 Odstępowali zdradziecko, jak ich ojcowie, byli zmienni, jak łuk zawodny.	57 desertaron y fueron traidores como sus padres, se desviaron como un arco fallido.
58 Pobudzali Go do gniewu przez swoje wyżyny i wzniecali Jego zazdrość swoimi rzeźbami.	58 Lo afligieron con sus lugares de culto, le provocaron celos con sus ídolos:
59 Bóg usłyszał i zapłonął gniewem, i zupełnie odrzucił Izraela.	59 Dios lo advirtió y se llenó de indignación, y rechazó duramente a Israel.
60 I porzucił mieszkanie w Szilo, przybytek, gdzie mieszkał wśród ludzi.	60 Abandonó la Morada de Silo, la Carpa donde habitaba entre los hombres;
61 I oddał swoją moc w niewolę, a swą chwałę w ręce nieprzyjaciół.	61 entregó su Fortaleza al cautiverio, su Arca gloriosa en manos del enemigo
62 I wydał pod miecz swój naród, i rozjątrzył się na swoje dziedzictwo.	62 Entregó su pueblo a la espada, se enfureció contra su herencia;
63 Młodzieńców ich pochłonął ogień, a nad ich pannami nie śpiewano pieśni weselnych.	63 el fuego devoró a sus jóvenes, y no hubo canto nupcial para sus vírgenes;
64 Ich kapłani poginęli od miecza, a ich wdowy nie mogły lamentować.	64 sus sacerdotes cayeron bajo la espada, y sus viudas no pudieron celebrar el duelo.
65 Lecz Pan się ocknął jak ze snu, jak wojownik winem zmożony.	65 Pero el Señor se levantó como de un sueño, como un guerrero adormecido por el vino:
66 I poraził od tyłu swych nieprzyjaciół: wieczystą sromotą ich okrył.	66 él hirió al enemigo con la espada, le infligió una derrota completa.
67 Odrzucił namiot Józefa i nie wybrał szczepu Efraima,	67 Rechazó a los campamentos de José y no eligió a la tribu de Efraím:
68 lecz wybrał pokolenie Judy, górę Syjon, którą umiłował.	68 eligió a la tribu de Judá, a la montaña de Sión, su predilecta.
69 I wzniósł swoją świątynię, jak wysokie niebo, jak ziemię, którą ugruntował na wieki.	69 Construyó su Santuario como el cielo en lo alto, como la tierra, que cimentó para siempre;
70 Wybrał swego sługę Dawida i wziął go od owczych zagród:	70 y eligió a David, su servidor, sacándolo de entre los rebaños de ovejas.
71 powołał go, gdy chodził za karmiącymi [owcami], by pasł Jakuba, lud Jego, i Izraela, Jego dziedzictwo.	71 Cuando iba detrás de las ovejas, lo llamó para que fuera pastor de Jacob, su pueblo, y de Israel, su herencia;
72 On ich pasł w prawości swego serca i roztropnie prowadził swoimi rękoma.	72 él los apacentó con integridad de corazón y los guió con la destreza de su mano.