Księga Psalmów 78
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
Biblia Tysiąclecia | BIBBIA CEI 2008 |
---|---|
1 Pieśń pouczająca. Asafowy. Słuchaj, mój ludu, nauki mojej; nakłońcie wasze uszy na słowa ust moich. | 1 Maskil. Di Asaf.Ascolta, popolo mio, la mia legge,porgi l’orecchio alle parole della mia bocca. |
2 Do przypowieści otworzę me usta, wyjawię tajemnice zamierzchłego wieku. | 2 Aprirò la mia bocca con una parabola,rievocherò gli enigmi dei tempi antichi. |
3 Cośmy słyszeli i cośmy poznali, i co nam opowiedzieli nasi ojcowie, | 3 Ciò che abbiamo udito e conosciutoe i nostri padri ci hanno raccontato |
4 tego nie ukryjemy przed ich synami. Opowiemy przyszłemu potomstwu chwałę Pana i Jego potęgę, i cuda, których dokonał. | 4 non lo terremo nascosto ai nostri figli,raccontando alla generazione futurale azioni gloriose e potenti del Signoree le meraviglie che egli ha compiuto. |
5 Albowiem nadał On w Jakubie przykazania i ustanowił Prawo w Izraelu, aby to, co zlecił naszym ojcom, podawali swym synom, | 5 Ha stabilito un insegnamento in Giacobbe,ha posto una legge in Israele,che ha comandato ai nostri padridi far conoscere ai loro figli, |
6 aby to poznało przyszłe pokolenie, synowie, co się narodzą, | 6 perché la conosca la generazione futura,i figli che nasceranno.Essi poi si alzeranno a raccontarlo ai loro figli, |
7 że mają pokładać nadzieję w Bogu i nie zapominać dzieł Boga, lecz strzec Jego poleceń. | 7 perché ripongano in Dio la loro fiduciae non dimentichino le opere di Dio,ma custodiscano i suoi comandi. |
8 A niech nie będą jak ich ojcowie, pokoleniem opornym, buntowniczym, pokoleniem o chwiejnym usposobieniu, którego duch nie dochowuje Bogu wierności. | 8 Non siano come i loro padri,generazione ribelle e ostinata,generazione dal cuore incostantee dallo spirito infedele a Dio. |
9 Synowie Efraima, uzbrojeni w łuki, w dniu bitwy poszli w rozsypkę. | 9 I figli di Èfraim, arcieri valorosi,voltarono le spalle nel giorno della battaglia. |
10 Nie zachowali przymierza z Bogiem i nie chcieli postępować według Jego Prawa. | 10 Non osservarono l’alleanza di Dioe si rifiutarono di camminare nella sua legge. |
11 Zapomnieli o Jego dziełach i o cudach, które im ukazał. | 11 Dimenticarono le sue opere,le meraviglie che aveva loro mostrato. |
12 Uczynił cuda przed ich ojcami w ziemi egipskiej na polu Soanu. | 12 Cose meravigliose aveva fatto davanti ai loro padrinel paese d’Egitto, nella regione di Tanis. |
13 Rozdzielił morze, a ich przeprowadził i wody ustawił jak groblę. | 13 Divise il mare e li fece passare,e fermò le acque come un argine. |
14 Przez dzień ich prowadził obłokiem, a przez całą noc blaskiem ognia. | 14 Li guidò con una nube di giornoe tutta la notte con un bagliore di fuoco. |
15 Rozłupał skały w pustyni i jak wielką otchłanią obficie ich napoił. | 15 Spaccò rocce nel desertoe diede loro da bere come dal grande abisso. |
16 Wydobył ze skały strumienie, i wylał wodę jak rzekę. | 16 Fece sgorgare ruscelli dalla rupee scorrere l’acqua a fiumi. |
17 Lecz nadal grzeszyli przeciw Niemu, obrażali Najwyższego w kraju suchym. | 17 Eppure continuarono a peccare contro di lui,a ribellarsi all’Altissimo in luoghi aridi. |
18 Wystawiali Boga na próbę w swych sercach, żądając strawy dla swego pożądania. | 18 Nel loro cuore tentarono Dio,chiedendo cibo per la loro gola. |
19 Mówili przeciw Bogu, rzekli: Czyż Bóg potrafi nakryć stół w pustyni? | 19 Parlarono contro Dio,dicendo: «Sarà capace Diodi preparare una tavola nel deserto?». |
20 Oto w skałę uderzył, popłynęły wody i wytrysnęły strumienie: Czy także potrafi dać chleba albo ludowi swemu przygotować mięso? | 20 Certo! Egli percosse la rupee ne scaturì acqua e strariparono torrenti.«Saprà dare anche paneo procurare carne al suo popolo?». |
21 Toteż gdy Pan usłyszał, zapalił się gniewem, i ogień rozgorzał przeciw Jakubowi, "i gniew jeszcze powstał przeciw Izraelowi", | 21 Perciò il Signore udì e ne fu adirato;un fuoco divampò contro Giacobbee la sua ira si levò contro Israele, |
22 że nie uwierzyli w Boga i nie zaufali Jego pomocy. | 22 perché non ebbero fede in Dioe non confidarono nella sua salvezza. |
23 Potem z góry wydał rozkaz chmurom i bramy nieba otworzył, | 23 Diede ordine alle nubi dall’altoe aprì le porte del cielo; |
24 i spuścił jak deszcz mannę do jedzenia: dał im zboże z nieba. | 24 fece piovere su di loro la manna per ciboe diede loro pane del cielo: |
25 Człowiek chleb mocarzy spożywał - żywności zesłał im do syta. | 25 l’uomo mangiò il pane dei forti;diede loro cibo in abbondanza. |
26 Wzbudził na niebie wicher od wschodu i mocą swą przywiódł wiatr południowy. | 26 Scatenò nel cielo il vento orientale,con la sua forza fece soffiare il vento australe; |
27 I zesłał na nich mięso, jak kurzawę, i ptaki skrzydlate, jak morski piasek. | 27 su di loro fece piovere carne come polveree uccelli come sabbia del mare, |
28 Sprawił, że pospadały na ich obóz dokoła ich namiotów. | 28 li fece cadere in mezzo ai loro accampamenti,tutt’intorno alle loro tende. |
29 Jedli więc i nasycili się w pełni, i zaspokoił ich pożądanie. | 29 Mangiarono fino a saziarsied egli appagò il loro desiderio. |
30 Jeszcze nie zaspokoili swego pożądania i pokarm był jeszcze w ich ustach, | 30 Il loro desiderio non era ancora scomparso,avevano ancora il cibo in bocca, |
31 gdy się rozżarzył przeciw nim gniew Boży: zabił ich dostojników, a młodzieńców Izraela powalił. | 31 quando l’ira di Dio si levò contro di loro,uccise i più robusti e abbatté i migliori d’Israele. |
32 Jednakże nadal grzeszyli i nie wierzyli Jego cudom. | 32 Con tutto questo, peccarono ancorae non ebbero fede nelle sue meraviglie. |
33 Szybko ich dni zakończył i lata ich nagłą zatratą. | 33 Allora consumò in un soffio i loro giornie i loro anni nel terrore. |
34 Gdy ich zabijał, szukali Go, nawracali się i znów szukali Boga. | 34 Quando li uccideva, lo cercavanoe tornavano a rivolgersi a lui, |
35 I przypominali sobie, że Bóg jest dla nich skałą, że Bóg Najwyższy ich zbawicielem. | 35 ricordavano che Dio è la loro rocciae Dio, l’Altissimo, il loro redentore; |
36 Lecz oszukiwali Go swymi ustami i kłamali Mu swoim językiem. | 36 lo lusingavano con la loro bocca,ma gli mentivano con la lingua: |
37 Ich serce nie trwało przy Nim, w przymierzu z Nim nie byli stali. | 37 il loro cuore non era costante verso di luie non erano fedeli alla sua alleanza. |
38 On jednak litując się odpuszczał winę, a nie wytracał, i często odwracał swój gniew, i nie pobudzał całej swej zapalczywości. | 38 Ma lui, misericordioso, perdonava la colpa,invece di distruggere.Molte volte trattenne la sua irae non scatenò il suo furore; |
39 Przypominał sobie, że są tylko ciałem i tchnieniem, które odchodzi, a nie wraca. | 39 ricordava che essi sono di carne,un soffio che va e non ritorna. |
40 Ileż razy drażnili Go na pustyni i zasmucali Go na pustkowiu! | 40 Quante volte si ribellarono a lui nel deserto,lo rattristarono in quei luoghi solitari! |
41 I ponownie Boga wystawiali na próbę, gniewali Świętego Izraela. | 41 Ritornarono a tentare Dio,a esasperare il Santo d’Israele. |
42 Nie pamiętali Jego ręki - dnia, w którym ich wybawił od ciemiężyciela, | 42 Non si ricordarono più della sua mano,del giorno in cui li aveva riscattati dall’oppressione, |
43 kiedy czynił w Egipcie swe znaki i swoje cuda na polu Soanu, | 43 quando operò in Egitto i suoi segni,i suoi prodigi nella regione di Tanis. |
44 i rzeki ich w krew zamienił, i ich strumienie, aby pić nie mogli. | 44 Egli mutò in sangue i loro fiumie i loro ruscelli, perché non bevessero. |
45 Nasłał na nich muchy, które ich kąsały, i zgubne dla nich żaby. | 45 Mandò contro di loro tafani a divorarlie rane a distruggerli. |
46 Ich zbiory wydał owadom, a owoc ich pracy szarańczy. | 46 Diede ai bruchi il loro raccolto,alle locuste la loro fatica. |
47 Poraził gradem ich winnice, a szronem ich sykomory. | 47 Devastò le loro vigne con la grandine,i loro sicomòri con la brina. |
48 Ich bydło wydał na pastwę zarazy, a na pastwę choroby ich trzody. | 48 Consegnò alla peste il loro bestiame,ai fulmini le loro greggi. |
49 Zesłał na nich żar swojego gniewu: oburzenie, zapalczywość i udrękę - orszak zwiastunów klęski. | 49 Scatenò contro di loro l’ardore della sua ira,la collera, lo sdegno, la tribolazione,e inviò messaggeri di sventure. |
50 Otworzył drogę dla swego gniewu: nie zachował ich od śmierci, ich życie wydał zarazie. | 50 Spianò la strada alla sua ira:non li risparmiò dalla mortee diede in preda alla peste la loro vita. |
51 I poraził w Egipcie wszystko pierworodne, pierwsze ich płody w namiotach Chama. | 51 Colpì ogni primogenito in Egitto,nelle tende di Cam la primizia del loro vigore. |
52 A swój lud wyprowadził jak owce i powiódł w pustyni jak trzodę. | 52 Fece partire come pecore il suo popoloe li condusse come greggi nel deserto. |
53 Wiódł ich bezpiecznie, tak że się nie bali, a ich wrogów przykryło morze. | 53 Li guidò con sicurezza e non ebbero paura,ma i loro nemici li sommerse il mare. |
54 Wprowadził ich do swej ziemi świętej, do gór, które nabyła Jego prawica; | 54 Li fece entrare nei confini del suo santuario,questo monte che la sua destra si è acquistato. |
55 i wygnał przed nimi narody, a im losem wyznaczył dziedzictwo i w namiotach tamtych osadził szczepy Izraela. | 55 Scacciò davanti a loro le gentie sulla loro eredità gettò la sorte,facendo abitare nelle loro tendele tribù d’Israele. |
56 Ale wystawiali na próbę i drażnili Boga Najwyższego, i Jego przykazań nie strzegli. | 56 Ma essi lo tentarono,si ribellarono a Dio, l’Altissimo,e non osservarono i suoi insegnamenti. |
57 Odstępowali zdradziecko, jak ich ojcowie, byli zmienni, jak łuk zawodny. | 57 Deviarono e tradirono come i loro padri,fallirono come un arco allentato. |
58 Pobudzali Go do gniewu przez swoje wyżyny i wzniecali Jego zazdrość swoimi rzeźbami. | 58 Lo provocarono con le loro alture sacree con i loro idoli lo resero geloso. |
59 Bóg usłyszał i zapłonął gniewem, i zupełnie odrzucił Izraela. | 59 Dio udì e s’infiammò,e respinse duramente Israele. |
60 I porzucił mieszkanie w Szilo, przybytek, gdzie mieszkał wśród ludzi. | 60 Abbandonò la dimora di Silo,la tenda che abitava tra gli uomini; |
61 I oddał swoją moc w niewolę, a swą chwałę w ręce nieprzyjaciół. | 61 ridusse in schiavitù la sua forza,il suo splendore in potere del nemico. |
62 I wydał pod miecz swój naród, i rozjątrzył się na swoje dziedzictwo. | 62 Diede il suo popolo in preda alla spadae s’infiammò contro la sua eredità. |
63 Młodzieńców ich pochłonął ogień, a nad ich pannami nie śpiewano pieśni weselnych. | 63 Il fuoco divorò i suoi giovani migliori,le sue fanciulle non ebbero canti nuziali. |
64 Ich kapłani poginęli od miecza, a ich wdowy nie mogły lamentować. | 64 I suoi sacerdoti caddero di spadae le loro vedove non fecero il lamento. |
65 Lecz Pan się ocknął jak ze snu, jak wojownik winem zmożony. | 65 Ma poi il Signore si destò come da un sonno,come un eroe assopito dal vino. |
66 I poraził od tyłu swych nieprzyjaciół: wieczystą sromotą ich okrył. | 66 Colpì alle spalle i suoi avversari,inflisse loro una vergogna eterna. |
67 Odrzucił namiot Józefa i nie wybrał szczepu Efraima, | 67 Rifiutò la tenda di Giuseppe,non scelse la tribù di Èfraim, |
68 lecz wybrał pokolenie Judy, górę Syjon, którą umiłował. | 68 ma scelse la tribù di Giuda,il monte Sion che egli ama. |
69 I wzniósł swoją świątynię, jak wysokie niebo, jak ziemię, którą ugruntował na wieki. | 69 Costruì il suo tempio alto come il cielo,e come la terra, fondata per sempre. |
70 Wybrał swego sługę Dawida i wziął go od owczych zagród: | 70 Egli scelse Davide suo servoe lo prese dagli ovili delle pecore. |
71 powołał go, gdy chodził za karmiącymi [owcami], by pasł Jakuba, lud Jego, i Izraela, Jego dziedzictwo. | 71 Lo allontanò dalle pecore madriper farne il pastore di Giacobbe, suo popolo,d’Israele, sua eredità. |
72 On ich pasł w prawości swego serca i roztropnie prowadził swoimi rękoma. | 72 Fu per loro un pastore dal cuore integroe li guidò con mano intelligente. |