Baruh 3

Biblija Hrvatski	Biblia Tysiąclecia
1 Svevladaru Gospode, Bože Izraelov, tebi viče duša tjeskobna, duh uznemiren:	1 Panie wszechwładny, Boże Izraela, dusza w ucisku i duch zgnębiony woła do Ciebie.
2 Čuj, Gospode, i smiluj se jer smo sagriješili pred tobom.	2 Wysłuchaj, Panie, zmiłuj się, ponieważ zgrzeszyliśmy przed Tobą.
3 Ti vladaš vječito, a mi propadamo bez prestanka.	3 Ty trwasz na wieki, a my nic nie znaczymy.
4 Gospode svemogući, Bože Izraelov, čuj, dakle, molitvu samrtnika Izraelovih, sinova onih koji su protiv tebe sagriješili, koji nisu slušali glasa Gospoda, Boga svojega, pa zato navališe na nas nevolje.	4 Panie wszechwładny, Boże Izraela, wysłuchaj modlitwy umarłych Izraela i synów tych, którzy grzeszyli wobec Ciebie, którzy nie słuchali głosu Pana, Boga swego. Stąd przylgnęły do nas te nieszczęścia.
5 Ne spominji se opačina naših otaca, već se spomeni u ovo vrijeme ruke svoje i imena svoga.	5 Nie pamiętaj o grzechach przodków naszych, lecz pomnij obecnie na ramię Twe i imię Twoje.
6 Da, ti si Gospod, Bog naš, i mi te hoćemo slaviti, Gospode.	6 Tak, boś Ty Pan i Bóg nasz, przeto chwalić Cię będziemy, Panie!
7 Ta zato si nam u srce usadio strah svoj da bismo zazvali ime tvoje i da bismo te proslavili u izgnanstvu uklonivši iz srca svu zloću naših otaca, koji su sagriješili pred tobom.	7 Dlatego bowiem dałeś bojaźń Twą sercom naszym, abyśmy wzywali imienia Twego i żebyśmy Cię chwalili na wygnaniu naszym, ponieważ odwracamy od serc naszych wszelką niegodziwość przodków, którzy grzeszyli przed Tobą.
8 Evo nas još danas u ovom izgnanstvu kamo si nas raspršio na užas, prokletstvo i pokaranje zbog svih opačina naših.'«	8 Oto my dzisiaj na wygnaniu, gdzie rozproszyłeś nas na pośmiewisko, przekleństwo i za karę za wszystkie niegodziwości przodków, którzy odstąpili od Pana, Boga naszego.
9 Čuj, Izraele, životne propise, prisluhni da naučiš mudrost.	9 Bądź posłuszny, Izraelu, przykazaniom życiodajnym, nakłoń ucha, by poznać mądrość.
10 Zašto, o Izraele, zašto si u zemlji neprijateljâ i zašto stariš u tuđini,	10 Cóż się to stało, Izraelu, że jesteś w kraju nieprzyjaciół, wynędzniały w ziemi obcej,
11 onečišćujuć' se mrtvacima, ubrojen među one koji su u podzemlju?	11 uważany za nieczystego na równi z umarłymi, zaliczony do tych, co schodzą do Szeolu?
12 Zato što si vrelo mudrosti ostavio!	12 Opuściłeś źródło mądrości.
13 Da si Božjim hodio putem, zauvijek bi prebivao u miru.	13 Gdybyś chodził po drodze Bożej, mieszkałbyś w pokoju na wieki.
14 Nauči stoga gdje je mudrost, gdje snaga, gdje li razboritost, pa da ujedno spoznaš u čemu je dugovječnost i život i gdje je svjetlost očinja i mir.	14 Naucz się, gdzie jest mądrość, gdzie jest siła i rozum, a poznasz równocześnie, gdzie jest długie i szczęśliwe życie, gdzie jest światłość dla oczu i pokój.
15 Ali tko je otkrio prebivalište mudrosti, tko li prodro u njene riznice?	15 Lecz któż znalazł jej miejsce lub kto wszedł do jej skarbców?
16 Gdje su vladari narodâ, gdje gospodari zvijeri zemaljskih,	16 Gdzież są zwierzchnicy narodów i panujący nad zwierzętami ziemi,
17 gdje oni koji se igrahu pticâ nebeskih i oni koji zgrtahu srebro i zlato – u što se ljudi uzdaju – te ne bijaše kraja zgrtanju njihovu?	17 ci, co igrają z ptakami powietrznymi, ci, co gromadzą srebro i złoto, w których ludzie złożyli ufność, a nie ma końca nabywaniu tych rzeczy,
18 I gdje su oni koji s tolikim trudom srebro kovahu da im djela nitko natkriliti ne može?	18 którzy obrabiają srebro, trudzą się, tak że prawie nie kończy się ich praca?
19 Iščezli su, otišli u podzemlje! Na njihovo mjesto dođoše drugi.	19 Zniknęli i do Szeolu zstąpili, a inni stanęli na ich miejsce.
20 Mlađi ugledaše svjetlo dana, nastaniše zemlju, no puta mudrosti ni oni ne otkriše;	20 Młodsi ujrzeli światło i zamieszkali na ziemi, ale drogi mądrości nie pojęli,
21 staza njenih ni oni ne razumješe, ne doumiše joj se – sinovi njeni daleko ostadoše od puta njezina.	21 nie poznali jej ścieżek ani jej nie uchwycili, a synowie ich od drogi swej daleko odeszli.
22 Nije se čulo o njoj u Kanaanu niti se vidjela u Temanu;	22 Nie słyszano o niej w Kanaanie ani w Temanie jej nie widziano.
23 ni sinovi Hagarini što zemsku umnost ištu, ni trgovci iz Midjana i Teme, ni pjesnici priča, ni istraživači umnosti ne spoznaše puta mudrosti, ne dovinuše se staza njezinih.	23 Synowie Hagar ubiegają się o mądrość tej ziemi, kupcy Merranu i Temanu, opowiadający baśnie i poszukiwacze wiedzy, drogi mądrości nie znają ani nie pamiętają o jej ścieżkach.
24 Kako je veliko, o Izraele, kako je veliko Božje prebivalište i kako je prostrano mjesto posjeda njegova?	24 O Izraelu, jakże wielki jest dom Boga, jakże obszerne miejsce posiadłości Jego!
25 Veliko i bezgranično, visoko – neizmjerno!	25 Wielki i nie mający końca, wysoki i niezmierzony.
26 Ondje se rodiše divovi, čuveni od davnine, rastom golemi, vješti u boju;	26 Tam urodzili się olbrzymi, sławni od początku, wielcy, biegli w walce.
27 ali njih ne izabra Bog niti im povjeri put spoznanja;	27 Ale nie tych wybrał Bóg ani im nie dał drogi do mądrości.
28 izginuše jer ne imaše mudrosti, izginuše sa svoje ludosti.	28 Zginęli dlatego, że mądrości nie mieli, zginęli z powodu swej nierozwagi.
29 Tko se na nebo pope, pa da je dohvati – na oblake, pa da je skine?	29 Któż wstąpił do nieba, aby ją wziąć, któż ją z obłoków sprowadził?
30 Tko prebrodi more da bi je otkrio pa da je kupi za najčistije zlato?	30 Któż przeprawił się przez morze, a znalazł ją i przywiózł ją w zamian za najlepsze złoto?
31 Nitko ne zna njezina puta i nitko njezine staze ne shvaća.	31 Nie ma nikogo, kto by znał jej drogę i kto by rozpoznał jej ścieżkę.
32 Sveznajući – samo je on poznaje, svojim je umom proniče: on koji je za sva vremena sazdao zemlju i svu je životinjama naselio;	32 Lecz zna ją Wszechwiedzący i wynajdzie ją swoją mądrością. Ten, który na czas bezkresny urządził ziemię i napełnił ją stworzeniami czworonożnymi,
33 on koji pošalje svjetlost, i ona, gle, pođe; natrag je zovne, i dršćuć' ona ga posluša.	33 wysłał światło i poszło, wezwał je, a ono posłuchało Go ze drżeniem.
34 Zvijezde mu veselo sjaju na svojim postajama;	34 Gwiazdy radośnie świecą na swoich strażnicach.
35 zovne li ih, one mu odgovore: »Evo nas!« – i radosno sjaju svom Stvoritelju.	35 Wezwał je. Odpowiedziały: "Jesteśmy". Z radością świecą swemu Stwórcy.
36 On je naš Bog: nitko se drugi s njim usporedit' ne može.	36 On jest Bogiem naszym. I żaden inny nie może z Nim się równać.
37 On je pronikao sav put spoznaje i predao je sluzi svom Jakovu – Izraelu, svome ljubimcu.	37 Zbadał wszystkie drogi mądrości i dał ją słudze swemu, Jakubowi, i Izraelowi, umiłowanemu swojemu.
38 Potom se ona na zemlji pojavila, među ljudima udomila.	38 Potem ukazała się ona na ziemi i zaczęła przebywać wśród ludzi.