SCRUTATIO

Petak, 31 Listopad 2025 - Beato Alessio (Oleksa) Zaryckyj ( Letture di oggi)

Psalmi 44


font
Biblija HrvatskiBiblia Tysiąclecia
1 Zborovođi.
Sinova Korahovih. Poučna pjesma.
1 Kierownikowi chóru. Synów Koracha. Pieśń pouczająca.
2 Bože, ušima svojim slušasmo,
očevi nam pripovijedahu naši,
o djelu koje si izveo u danima njihovim –
u danima davnim.
2 Boże, słyszeliśmy na własne uszy: ojcowie nasi nam opowiedzieli o czynie, którego za ich dni dokonałeś, za dni starożytnych.
3 Rukom si svojom izagnao pogane, a njih posadio,
iskorijenio narode, a njih raširio.
3 Ty własną ręką wygnałeś pogan, a ich zasadziłeś, starłeś narody, a im dałeś przestrzeń.
4 Mačem svojim oni zemlju ne zauzeše
niti im mišica njihova donese pobjedu,
već desnica tvoja i tvoja mišica
i lice tvoje milosno jer si ih ljubio.
4 Bo nie zdobyli kraju swoim mieczem ani ich nie ocaliło własne ramię, lecz prawica i ramię Twoje, i światło Twego oblicza, boś ich umiłował.
5 Ti, o moj Kralju i Bože moj,
ti si dao pobjede Jakovu.
5 Ty, o mój Boże, jesteś moim Królem, który Jakubowi zapewniałeś ocalenie.
6 Po tebi dušmane svoje odbismo,
u tvome imenu zgazismo one
koji se na nas digoše.
6 Dzięki Tobie nacieramy na naszych wrogów i naszych napastników depczemy w imię Twoje.
7 U svoj se lûk nisam pouzdavao,
nit’ me mač moj spašavao.
7 Bo nie zaufałem mojemu łukowi ani mój miecz mnie nie ocalił;
8 Nego ti, ti si nas spasio od dušmana,
ti si postidio one koji nas mrze.
8 lecz Ty nas wybawiłeś od wrogów i zawstydziłeś Tych, co nas nienawidzą.
9 Dičili smo se Bogom u svako doba
i tvoje ime slavili svagda.
9 W każdym czasie chlubimy się Bogiem i sławimy bez przerwy Twe imię.
10 A sad si nas odbacio i posramio nas
i više ne izlaziš, Bože, sa četama našim.
10 A jednak odrzuciłeś nas i zawstydziłeś, i nie wyruszasz już z naszymi wojskami;
11 Pustio si da pred dušmanima uzmaknemo,
i opljačkaše nas mrzitelji naši.
11 sprawiłeś, że ustępujemy przed wrogiem, a ci, co nas nienawidzą, łup sobie zdobyli.
12 Dao si nas k’o ovce na klanje
i rasuo nas među neznabošce.
12 Na rzeź nas wydałeś jak owce i rozproszyłeś nas między pogan.
13 U bescjenje si puk svoj prodao
i obogatio se nisi prodajom.
13 Swój lud sprzedałeś za bezcen i niewiele zyskałeś na tej sprzedaży.
14 Učinio si nas ruglom susjedima našim,
na podsmijeh i igračku onima oko nas.
14 Wystawiłeś nas na wzgardę sąsiadom, na śmiech i urąganie naszego otoczenia.
15 Na porugu smo neznabošcima,
narodi kimaju glavom nad nama.
15 Uczyniłeś nas przedmiotem przysłowia wśród pogan, ludy potrząsają głową nad nami.
16 Svagda mi je sramota moja pred očima
i stid mi lice pokriva
16 Wciąż przede mną jest moja zniewaga i wstyd mi twarz okrywa,
17 zbog pogrdne graje podrugljivaca,
zbog osvetljiva dušmanina.
17 na głos miotającego obelgi i szyderstwa, wobec wroga i mściciela.
18 Sve nas to snađe iako te nismo zaboravili
niti povrijedili Saveza tvoga,
18 Wszystko to na nas przyszło, a jednak myśmy nie zapomnieli o Tobie i nie złamaliśmy Twego przymierza,
19 niti nam se srce odmetnulo od tebe,
niti nam je noga s tvoje skrenula staze,
19 ani serce nasze się nie odwróciło i kroki nasze nie zboczyły z Twej ścieżki,
20 kad si nas smrvio u boravištu šakalskom
i smrtnim nas zavio mrakom.
20 kiedy nas starłeś w miejscu szakali i okryłeś nas mrokiem.
21 Da smo i zaboravili ime Boga našega,
da smo ruke k tuđem bogu podigli:
21 Gdybyśmy zapomnieli imię Boga naszego i wyciągali ręce do obcego boga,
22 zar Bog toga ne bi saznao?
Ta on poznaje tajne srdaca!
22 czyżby Bóg tego nie dostrzegł, On, który zna tajniki serca?
23 Ali zbog tebe ubijaju nas dan za danom,
i mi smo im k’o ovce za klanje.
23 Lecz to przez wzgląd na Ciebie ciągle nas mordują, mają nas za owce na rzeź przeznaczone.
24 Preni se! Što spavaš, Gospode?
Probudi se! Ne odbacuj nas dovijeka!
24 Ocknij się! Dlaczego śpisz, Panie? Przebudź się! Nie odrzucaj na zawsze!
25 Zašto lice svoje sakrivaš,
zaboravljaš bijedu i nevolju našu?
25 Dlaczego ukrywasz Twoje oblicze? Zapominasz o nędzy i ucisku naszym?
26 Jer duša nam se u prah raspala,
trbuh nam se uza zemlju prilijepio.
26 Albowiem dusza nasza pogrążyła się w prochu, a ciało do ziemi.
27 Ustani, u pomoć nam priteci,
izbavi nas radi ljubavi svoje!
27 Powstań, przyjdź nam na pomoc i wyzwól nas przez swą łaskawość!