Psalmi 106

Biblija Hrvatski	Biblia Tysiąclecia
1 Aleluja! Hvalite Jahvu jer je dobar, jer je vječna ljubav njegova!	1 Alleluja. Chwalcie Pana, bo dobry, bo na wieki Jego łaskawość.
2 Tko će izreć’ djela moći Jahvine, tko li mu iskazat’ sve pohvale?	2 Któż opowie dzieła potęgi Pana, ogłosi wszystkie Jego pochwały?
3 Blaženi što drže naredbe njegove i čine pravo u svako doba!	3 Szczęśliwi, którzy strzegą przykazań, w każdym czasie czynią to, co sprawiedliwe.
4 Sjeti me se, Jahve, po dobroti prema svome puku, pohodi me spasenjem svojim	4 Pamiętaj o nas, Panie, gdyż masz upodobanie w swym ludzie. Przyjdź nam z pomocą,
5 da uživam sreću izabranih tvojih, da se radujem radosti naroda tvoga, da tvojom se baštinom ponosim.	5 abyśmy ujrzeli szczęście Twych wybranych, radowali się radością Twojego ludu, chlubili się razem z Twoim dziedzictwem.
6 Zgriješismo kao oci naši, činismo bezakonje, bezbožno radismo.	6 Zgrzeszyliśmy, wraz z naszymi przodkami, popełniliśmy nieprawość, żyliśmy występnie.
7 Oci naši u Egiptu, nehajni za čudesa tvoja, ne spominjahu se velike ljubavi tvoje, već na Svevišnjeg digoše se na Crvenom moru.	7 Ojcowie nasi w Egipcie nie pojęli Twych cudów, nie pamiętali ogromu łask Twoich, lecz zbuntowali się przeciw Najwyższemu nad Morzem Czerwonym.
8 Al’ on ih izbavi rad’ imena svoga da pokaže silu svoju.	8 Ale ocalił ich przez wzgląd na swoje imię, aby objawić swoją potęgę.
9 Zapovjedi Crvenome moru, i presahnu ono, provede ih izmeđ’ válâ kao kroz pustinju.	9 Zgromił Morze Czerwone i wyschło, i poprowadził ich przez fale jakby przez pustynię.
10 Iz ruku mrzitelja njih izbavi, oslobodi iz ruku dušmana.	10 I ocalił ich z ręki ciemięzcy, i z ręki przeciwnika uwolnił.
11 I prekriše vode neprijatelje njine, ne ostade nijednoga od njih.	11 Wody pokryły ich wrogów: ani jeden z nich nie pozostał.
12 Vjerovahu riječima njegovim i hvale mu pjevahu.	12 Słowom więc Jego uwierzyli i śpiewali Jemu pochwały.
13 Zaboraviše brzo djela njegova, ne uzdaše se u volju njegovu.	13 Szybko o dziełach Jego zapomnieli: na Jego radę nie czekali.
14 Pohlepi se daše u pustinji, iskušavahu Boga u samoći.	14 Pałali żądzą na pustyni, na próbę wystawiali Boga na odludziu.
15 I dade im što iskahu, al’ u duše njine on groznicu posla.	15 Uczynił zadość ich żądaniu, lecz zesłał na nich zarazę.
16 Zavidješe tada Mojsiju u taboru, Aronu, kog posveti Jahve.	16 Zazdrościli Mojżeszowi w obozie, Aaronowi, świętemu Pańskiemu.
17 Otvori se zemlja, Datana proždrije, Abiramovo pokri mnoštvo.	17 Otwarła się ziemia i połknęła Datana, i nakryła zgraje Abirama.
18 Oganj pade na sve mnoštvo njino i zlotvore plamen sažga.	18 I ogień zapłonął przeciw ich zgrai, i płomień spalił bezecnych.
19 Načiniše tele na Horebu, klanjahu se liku od zlata slivenu.	19 U stóp Horebu zrobili cielca i oddawali pokłon ulanemu posągowi.
20 Zamijeniše Slavu svoju likom bika što proždire travu.	20 Zamienili swą Chwałę na wizerunek cielca jedzącego siano.
21 Zaboraviše Boga, koji ih izbavi u Egiptu znamenja čineći	21 Zapomnieli o Bogu, który ich ocalił, który wielkich rzeczy dokonał w Egipcie,
22 i čudesa u Kamovoj zemlji i strahote na Crvenome moru.	22 dziwów - w krainie Chama, zdumiewających - nad Morzem Czerwonym.
23 Već namisli da ih satre, al’ Mojsije, izabranik njegov, zauze se za njih da srdžbu mu odvrati, te ih ne uništi.	23 Postanowił ich zatem wytracić, gdyby nie Mojżesz, Jego wybraniec: on wstawił się do Niego, aby gniew Jego odwrócić, by ich nie wyniszczył.
24 Prezreše oni zemlju željkovanu ne vjerujuć’ njegovoj riječi.	24 I wzgardzili wspaniałą ziemią, nie uwierzyli Jego słowu.
25 Mrmljahu pod šatorima svojim, ne poslušaše glasa Jahvina.	25 Ale szemrali w swoich namiotach, nie słuchali głosu Pańskiego.
26 Zakle se tada podignutom rukom: sve će ih pokosit’ u pustinji,	26 I przysiągł im z ręką podniesioną, że powali ich na pustyni,
27 potomstvo njino međ’ narode razbacat’, njih razasut’ po zemljama.	27 że ich potomstwo rozproszy wśród ludów, że ich rozsypie po krajach.
28 Posvetiše se Baal Peoru i jedoše žrtve bogova mrtvih.	28 Potem przystali do Baal-Peora, spożywali z ofiar dla [bogów] umarłych.
29 Razjariše ga nedjelima svojim, i on na njih pošast baci.	29 Drażnili Go swymi postępkami i spadła na nich plaga.
30 Al’ se Pinhas diže, sud izvrši i pošasti nesta tada.	30 Lecz powstał Pinchas, odbył sąd i zaraza ustąpiła.
31 U zasluge to mu uđe u sva pokoljenja dovijeka.	31 Uznano mu to za czyn sprawiedliwy z pokolenia na pokolenie, na zawsze.
32 Razjariše ga opet kraj voda meripskih, i Mojsija zlo pogodi zbog njih,	32 Rozdrażnili Go znowu przy wodach Meriba; przez nich nieszczęście spotkało Mojżesza,
33 jer mu duh već ogorčiše, nesmotrenu riječ izusti.	33 bo rozgoryczyli jego ducha i nierozważnie powiedział swymi wargami.
34 I ne istrijebiše naroda za koje im Jahve bješe naredio.	34 Nie wytracili narodów, jak im to Pan nakazał.
35 S poganima miješahu se, naučiše djela njina.	35 Lecz się zmieszali z poganami i nauczyli się ich uczynków;
36 Štovahu likove njihove, koji im postaše zamka.	36 poczęli czcić ich bałwany, które się stały dla nich pułapką.
37 Žrtvovahu sinove svoje i svoje kćeri zlodusima.	37 I składali w ofierze swych synów i swoje córki złym duchom.
38 Prolijevahu krv nevinu, krv sinova i kćeri svojih, koje žrtvovahu likovima kanaanskim. Zemlja bješe krvlju okaljana,	38 I krew niewinną przelali: "krew synów swoich i córek, które złożyli w ofierze posągom kananejskim". I ziemia krwią się skalała,
39 djelima se svojim uprljaše, učiniše preljub svojim nedjelima.	39 a oni się splamili swoimi czynami i swoimi występkami dopuścili się wiarołomstwa.
40 Na svoj narod Jahve srdžbom planu, zgadi mu se njegova baština.	40 Gniew Pana zapłonął przeciw Jego ludowi, tak iż poczuł wstręt do swego dziedzictwa.
41 Predade ih u ruke pogana te vladahu njima mrzitelji njini.	41 I wydał ich w ręce pogan, a zapanowali nad nimi ich przeciwnicy.
42 Mučili ih neprijatelji i tlačili rukom svojom.	42 Ich wrogowie znęcali się nad nimi; pod ręką ich doznawali ucisku.
43 Prečesto ih izbavljaše, al’ ga razjariše naumima svojim: pokošeni bjehu za bezakonja svoja.	43 Wielokrotnie ich uwalniał, oni zaś sprzeciwiali się Jego planom, ginęli zatem przez swe nieprawości.
44 On pogleda opet na nevolju njinu kad njihove molitve začu	44 Lecz wejrzał na ich utrapienie, gdy wysłuchiwał ich błagań.
45 i sjeti se svog saveza s njima, sažali se na njih u velikom milosrđu svome.	45 I wspomniał dla ich dobra na swoje przymierze i pożałował [ich] w swej wielkiej łaskawości.
46 Učini da nađu milost u onih što ih bjehu zarobili.	46 I wzbudził dla nich litość u wszystkich, co ich uprowadzili w niewolę.
47 Spasi nas, Jahve, Bože naš, i saberi nas od bezbožnih naroda da slavimo tvoje sveto ime, da se tvojom slavom ponosimo.	47 Ratuj nas, Panie, Boże nasz, zgromadź spośród narodów, abyśmy wielbili święte imię Twoje i dumni byli z Twej chwały.
48 Blagoslovljen Jahve, Bog Izraelov, od vijeka dovijeka! I sav narod neka kaže: »Amen! Aleluja!«	48 Błogosławiony Pan, Bóg Izraela, od wieków na wieki! A cały lud niech powie: Amen! Alleluja!