Isaia (اشعياء) 2

SMITH VAN DYKE	STUTTGARTENSIA-DELITZSCH
1 الامور التي رآها اشعياء بن آموص من جهة يهوذا واورشليم	1 הַדָּבָר אֲשֶׁר חָזָה יְשַׁעְיָהוּ בֶּן־אָמֹוץ עַל־יְהוּדָה וִירוּשָׁלִָם
2 ويكون في آخر الايام ان جبل بيت الرب يكون ثابتا في راس الجبال ويرتفع فوق التلال وتجري اليه كل الامم.	2 וְהָיָה ׀ בְּאַחֲרִית הַיָּמִים נָכֹון יִהְיֶה הַר בֵּית־יְהוָה בְּרֹאשׁ הֶהָרִים וְנִשָּׂא מִגְּבָעֹות וְנָהֲרוּ אֵלָיו כָּל־הַגֹּויִם
3 وتسير شعوب كثيرة ويقولون هلم نصعد الى جبل الرب الى بيت اله يعقوب فيعلّمنا من طرقه ونسلك في سبله لانه من صهيون تخرج الشريعة ومن اورشليم كلمة الرب.	3 וְהָלְכוּ עַמִּים רַבִּים וְאָמְרוּ לְכוּ ׀ וְנַעֲלֶה אֶל־הַר־יְהוָה אֶל־בֵּית אֱלֹהֵי יַעֲקֹב וְיֹרֵנוּ מִדְּרָכָיו וְנֵלְכָה בְּאֹרְחֹתָיו כִּי מִצִּיֹּון תֵּצֵא תֹורָה וּדְבַר־יְהוָה מִירוּשָׁלִָם
4 فيقضي بين الامم وينصف لشعوب كثيرين فيطبعون سيوفهم سككا ورماحهم مناجل. لا ترفع امة على امة سيفا ولا يتعلمون الحرب فيما بعد	4 וְשָׁפַט בֵּין הַגֹּויִם וְהֹוכִיחַ לְעַמִּים רַבִּים וְכִתְּתוּ חַרְבֹותָם לְאִתִּים וַחֲנִיתֹותֵיהֶם לְמַזְמֵרֹות לֹא־יִשָּׂא גֹוי אֶל־גֹּוי חֶרֶב וְלֹא־יִלְמְדוּ עֹוד מִלְחָמָה׃ פ
5 يا بيت يعقوب هلم فنسلك في نور الرب.	5 בֵּית יַעֲקֹב לְכוּ וְנֵלְכָה בְּאֹור יְהוָה
6 فانك رفضت شعبك بيت يعقوب لانهم امتلأوا من المشرق وهم عائفون كالفلسطينيين ويصافحون اولاد الاجانب.	6 כִּי נָטַשְׁתָּה עַמְּךָ בֵּית יַעֲקֹב כִּי מָלְאוּ מִקֶּדֶם וְעֹנְנִים כַּפְּלִשְׁתִּים וּבְיַלְדֵי נָכְרִים יַשְׂפִּיקוּ
7 وامتلأت ارضهم فضة وذهبا ولا نهاية لكنوزهم وامتلأت ارضهم خيلا ولا نهاية لمركباتهم.	7 וַתִּמָּלֵא אַרְצֹו כֶּסֶף וְזָהָב וְאֵין קֵצֶה לְאֹצְרֹתָיו וַתִּמָּלֵא אַרְצֹו סוּסִים וְאֵין קֵצֶה לְמַרְכְּבֹתָיו
8 وامتلأت ارضهم اوثانا. يسجدون لعمل ايديهم لما صنعته اصابعهم.	8 וַתִּמָּלֵא אַרְצֹו אֱלִילִים לְמַעֲשֵׂה יָדָיו יִשְׁתַּחֲווּ לַאֲשֶׁר עָשׂוּ אֶצְבְּעֹתָיו
9 وينخفض الانسان وينطرح الرجل فلا تغفر لهم	9 וַיִּשַּׁח אָדָם וַיִּשְׁפַּל־אִישׁ וְאַל־תִּשָּׂא לָהֶם
10 ادخل الى الصخرة واختبئ في التراب من امام هيبة الرب ومن بهاء عظمته.	10 בֹּוא בַצּוּר וְהִטָּמֵן בֶּעָפָר מִפְּנֵי פַּחַד יְהוָה וּמֵהֲדַר גְּאֹנֹו
11 توضع عينا تشامخ الانسان وتخفض رفعة الناس ويسمو الرب وحده في ذلك اليوم	11 עֵינֵי גַּבְהוּת אָדָם שָׁפֵל וְשַׁח רוּם אֲנָשִׁים וְנִשְׂגַּב יְהוָה לְבַדֹּו בַּיֹּום הַהוּא׃ ס
12 فان لرب الجنود يوما على كل متعظم وعال وعلى كل مرتفع فيوضع	12 כִּי יֹום לַיהוָה צְבָאֹות עַל כָּל־גֵּאֶה וָרָם וְעַל כָּל־נִשָּׂא וְשָׁפֵל
13 وعلى كل ارز لبنان العالي المرتفع وعلى كل بلوط باشان	13 וְעַל כָּל־אַרְזֵי הַלְּבָנֹון הָרָמִים וְהַנִּשָּׂאִים וְעַל כָּל־אַלֹּונֵי הַבָּשָׁן
14 وعلى كل الجبال العالية وعلى كل التلال المرتفعة	14 וְעַל כָּל־הֶהָרִים הָרָמִים וְעַל כָּל־הַגְּבָעֹות הַנִּשָּׂאֹות
15 وعلى كل برج عال وعلى كل سور منيع	15 וְעַל כָּל־מִגְדָּל גָּבֹהַ וְעַל כָּל־חֹומָה בְצוּרָה
16 وعلى كل سفن ترشيش وعلى كل الاعلام البهجة.	16 וְעַל כָּל־אֳנִיֹּות תַּרְשִׁישׁ וְעַל כָּל־שְׂכִיֹּות הַחֶמְדָּה
17 فيخفض تشامخ الانسان وتوضع رفعة الناس ويسمو الرب وحده في ذلك اليوم.	17 וְשַׁח גַּבְהוּת הָאָדָם וְשָׁפֵל רוּם אֲנָשִׁים וְנִשְׂגַּב יְהוָה לְבַדֹּו בַּיֹּום הַהוּא
18 وتزول الاوثان بتمامها.	18 וְהָאֱלִילִים כָּלִיל יַחֲלֹף
19 ويدخلون في مغاير الصخور وفي حفائر التراب من امام هيبة الرب ومن بهاء عظمته عند قيامه ليرعب الارض.	19 וּבָאוּ בִּמְעָרֹות צֻרִים וּבִמְחִלֹּות עָפָר מִפְּנֵי פַּחַד יְהוָה וּמֵהֲדַר גְּאֹונֹו בְּקוּמֹו לַעֲרֹץ הָאָרֶץ
20 في ذلك اليوم يطرح الانسان اوثانه الفضية واوثانه الذهبية التي عملوها له للسجود للجرذان والخفافيش	20 בַּיֹּום הַהוּא יַשְׁלִיךְ הָאָדָם אֵת אֱלִילֵי כַסְפֹּו וְאֵת אֱלִילֵי זְהָבֹו אֲשֶׁר עָשׂוּ־לֹו לְהִשְׁתַּחֲוֹת לַחְפֹּר פֵּרֹות וְלָעֲטַלֵּפִים
21 ليدخل في نقر الصخور وفي شقوق المعاقل من امام هيبة الرب ومن بهاء عظمته عند قيامه ليرعب الارض.	21 לָבֹוא בְּנִקְרֹות הַצֻּרִים וּבִסְעִפֵי הַסְּלָעִים מִפְּנֵי פַּחַד יְהוָה וּמֵהֲדַר גְּאֹונֹו בְּקוּמֹו לַעֲרֹץ הָאָרֶץ
22 كفوا عن الانسان الذي في انفه نسمة لانه ماذا يحسب	22 חִדְלוּ לָכֶם מִן־הָאָדָם אֲשֶׁר נְשָׁמָה בְּאַפֹּו כִּי־בַמֶּה נֶחְשָׁב הוּא׃ פ
	23 וּבְנֵי צִיֹּון גִּילוּ וְשִׂמְחוּ בַּיהוָה אֱלֹהֵיכֶם כִּי־נָתַן לָכֶם אֶת־הַמֹּורֶה לִצְדָקָה וַיֹּורֶד לָכֶם גֶּשֶׁם מֹורֶה וּמַלְקֹושׁ בָּרִאשֹׁון
	24 וּמָלְאוּ הַגֳּרָנֹות בָּר וְהֵשִׁיקוּ הַיְקָבִים תִּירֹושׁ וְיִצְהָר
	25 וְשִׁלַּמְתִּי לָכֶם אֶת־הַשָּׁנִים אֲשֶׁר אָכַל הָאַרְבֶּה הַיֶּלֶק וְהֶחָסִיל וְהַגָּזָם חֵילִי הַגָּדֹול אֲשֶׁר שִׁלַּחְתִּי בָּכֶם
	26 וַאֲכַלְתֶּם אָכֹול וְשָׂבֹועַ וְהִלַּלְתֶּם אֶת־שֵׁם יְהוָה אֱלֹהֵיכֶם אֲשֶׁר־עָשָׂה עִמָּכֶם לְהַפְלִיא וְלֹא־יֵבֹשׁוּ עַמִּי לְעֹולָם
	27 וִידַעְתֶּם כִּי בְקֶרֶב יִשְׂרָאֵל אָנִי וַאֲנִי יְהוָה אֱלֹהֵיכֶם וְאֵין עֹוד וְלֹא־יֵבֹשׁוּ עַמִּי לְעֹולָם׃ ס