1 - Una risposta dolce calma l'ira e una parola aspra desta la collera. | 1 Η γλυκεια αποκρισις καταπραυνει θυμον? αλλ' ο λυπηρος λογος διεγειρει οργην. |
2 La lingua dei saggi rimbellisce la scienza e la bocca degli sciocchi proferisce scempiaggini. | 2 Η γλωσσα των σοφων καλλωπιζει την γνωσιν? το στομα δε των αφρονων εξερευγεται μωριαν. |
3 In ogni luogo gli occhi di Dioosservano i buoni ed i cattivi. | 3 Οι οφθαλμοι του Κυριου ειναι εν παντι τοπω, παρατηρουντες κακους και αγαθους. |
4 La lingua soave è l'albero della vita, ma la lingua senza freno mette in costernazione lo spirito. | 4 Η υγιαινουσα γλωσσα ειναι δενδρον ζωης? η δε διεστραμμενη, συντριψις εις το πνευμα. |
5 Lo stolto deride gli ammonimenti di suo padre, ma chi fa tesoro delle correzioni diventerà più accorto. In somma giustizia, somma virtù; ma i progetti degli empi saranno abbattuti. | 5 Ο αφρων καταφρονει την διδασκαλιαν του πατρος αυτου? ο δε φυλαττων ελεγχον ειναι φρονιμος. |
6 La casa del giusto ha un fornimento copioso, e nei proventi dell'empio c'è lo scompiglio. | 6 Εν τω οικω του δικαιου ειναι θησαυρος πολυς? εις δε το εισοδημα του ασεβους διασκορπισμος. |
7 Le labbra dei saggi spanderanno la scienza, ma il cuore degli stolti, non farà il simile. | 7 Τα χειλη των σοφων διαδιδουσι γνωσιν? αλλ' η καρδια των αφρονων δεν ειναι ουτως. |
8 Le vittime degli empi sono in abominio al Signore e i voti dei buoni gli sono graditi. | 8 Η θυσια των ασεβων ειναι βδελυγμα εις τον Κυριον? αλλ' η δεησις των ευθεων ευπροσδεκτος εις αυτον. |
9 La via dell'empio è in abominio a Dio e il seguace della giustizia egli ama. | 9 Βδελυγμα ειναι εις τον Κυριον η οδος του ασεβους? αγαπα δε τον θηρευοντα την δικαιοσυνην. |
10 Brutta lezione toccherà a chi lascia la via della vita; chi odia la correzione morrà. | 10 Η διδασκαλια ειναι δυσαρεστος εις τον εγκαταλειποντα την οδον? ο μισων τον ελεγχον θελει τελευτησει. |
11 L'Inferno e la Perdizione sono nella presenza di Dio; quanto più i cuori dei figli degli uomini? | 11 Ο αδης και η απωλεια ειναι εμπροσθεν του Κυριου? ποσω μαλλον αι καρδιαι των υιων των ανθρωπων; |
12 Lo schernitore non ama chi lo riprende e dai saggi non ci va. | 12 Ο χλευαστης δεν αγαπα τον ελεγχοντα αυτον, ουδε θελει υπαγει προς τους σοφους. |
13 Cuore allegro rischiara la faccia e la tristezza dell'animo abbatte lo spirito. | 13 Καρδια ευφραινομενη ιλαρυνει το προσωπον? υπο δε της λυπης της καρδιας καταθλιβεται το πνευμα. |
14 Il cuor dell'intelligente cerca la scienza, e la bocca degli stolti si pasce di fatuità. | 14 Η καρδια του συνετου ζητει γνωσιν? το δε στομα των αφρονων βοσκει μωριαν. |
15 Tutti i giorni del povero sono brutti; però un animo tranquillo è come un banchetto perpetuo. | 15 Πασαι αι ημεραι του τεθλιμμενου ειναι κακαι? ο δε ευφραινομενος την καρδιαν εχει ευωχιαν παντοτεινην. |
16 Meglio il poco col timor di Dio, che grandi tesori e che non saziano. | 16 Καλητερον το ολιγον εν φοβω Κυριου, παρα θησαυροι πολλοι και ταραχη εν αυτοις. |
17 Meglio essere invitati ad un pasto di legumi, dove regna l'amore, che ad un pranzo di carne di vitello, dove c'è odio. | 17 Καλητερον ξενισμος λαχανων μετα αγαπης, παρα μοσχος σιτευτος μετα μισους. |
18 L'uomo iracondo suscita le risse, ed il longanime acquieta quelle accese. | 18 Ο θυμωδης ανθρωπος διεγειρει μαχας? ο δε μακροθυμος καταπαυει εριδας. |
19 La via del pigro è come una siepe di spine, e il cammino dei buoni è senza inciampi. | 19 Η οδος του οκνηρου ειναι ως πεφραγμενη απο ακανθας? αλλ' η οδος των ευθεων ειναι εξωμαλισμενη. |
20 Il figlio saggio rallegra il padre, e l'uomo stolto disprezza sua madre. | 20 Υιος σοφος ευφραινει πατερα? ο δε μωρος ανθρωπος καταφρονει την μητερα αυτου. |
21 La follia è gioia per l'insensato, ma l'uomo prudente va dritto al suo cammino. | 21 Η μωρια ειναι χαρα εις τον ενδεη φρενων? ο δε συνετος ανθρωπος περιπατει ορθως. |
22 I disegni falliscono dove manca il consiglio; e dove abbondano i consiglieri riescono. | 22 Οπου συμβουλιον δεν υπαρχει, οι σκοποι ματαιονονται? εν δε τω πληθει των συμβουλων στερεονονται. |
23 L'uomo gode nel sentenziare di propria bocca, e un discorso opportuno è cosa ottima. | 23 Χαρα εις τον ανθρωπον δια την αποκρισιν του στοματος αυτου, και λογος εν καιρω, ποσον καλος ειναι. |
24 Il sentiero della vita è al disopra [per il] savioper evitare l'Inferno che è giù in fondo. | 24 Η οδος της ζωης εις τον συνετον ειναι προς τα ανω, δια να εκκλινη απο του αδου κατω. |
25 Il Signore abbatterà la casa dei superbie fisserà i termini della vedova. | 25 Ο Κυριος καταστρεφει τον οικον των υπερηφανων? στερεονει δε το οριον της χηρας. |
26 Abominio di Dio sono i pensieri cattivi, e il parlar casto è approvato da Lui come il più bello. | 26 Οι λογισμοι του πονηρου ειναι βδελυγμα εις τον Κυριον? των δε καθαρων οι λογοι ευαρεστοι. |
27 Scompiglia la sua casa chi segue l'avarizia; chi invece odia i regali, vivrà. Per la misericordia e per la fede si purificano i peccati; e col timor del Signore ognuno evita il male. | 27 Ο δωροληπτης ταραττει τον οικον αυτου? αλλ' οστις μισει τα δωρα θελει ζησει. |
28 La mente del giusto medita l'obbedienza ed il labbro degli empi ribocca di malvagità. | 28 Η καρδια του δικαιου προμελετα δια να αποκριθη? το δε στομα των ασεβων εξερευγεται κακα. |
29 Il Signore è lontano dai malvagi, ma esaudirà le preghiere dei giusti. | 29 Ο Κυριος ειναι μακραν απο των ασεβων? εισακουει δε της δεησεως των δικαιων. |
30 Il lume degli occhi allieta l'animo, e la buona fama impingua le ossa. | 30 Το φως των οφθαλμων ευφραινει την καρδιαν? και η καλη φημη παχυνει τα οστα. |
31 L'orecchio che dà ascolto ai salutari ammonimentidimorerà in mezzo ai saggi. | 31 Το ωτιον, το οποιον ακουει τον ελεγχον της ζωης, διατριβει μεταξυ των σοφων. |
32 Chi rigetta la disciplina, disprezza l'anima sua; e chi è arrendevole alle correzioni ha senno. | 32 Οστις απωθει την διδασκαλιαν, αποστρεφεται την ψυχην αυτου? αλλ' οστις ακουει τον ελεγχον, αποκτα συνεσιν. |
33 Timor del Signore, regola di sapienza e innanzi alla gloria va l'umiltà. | 33 Ο φοβος του Κυριου ειναι διδασκαλια σοφιας? και η ταπεινωσις προπορευεται της δοξης. |