Cantico 1
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
NOVA VULGATA | LXX |
---|---|
1 Canticum Canticorum Salomonis. | 1 ασμα ασματων ο εστιν τω σαλωμων |
2 Osculetur me osculo oris sui! Nam meliores sunt amores tui vino: | 2 φιλησατω με απο φιληματων στοματος αυτου οτι αγαθοι μαστοι σου υπερ οινον |
3 in fragrantiam unguentorum tuorum optimorum. Oleum effusum nomen tuum; ideo adulescentulae dilexerunt te. | 3 και οσμη μυρων σου υπερ παντα τα αρωματα μυρον εκκενωθεν ονομα σου δια τουτο νεανιδες ηγαπησαν σε |
4 Trahe me post te. Curramus! Introducat me rex in cellaria sua; exsultemus et laetemur in te memores amorum tuorum super vinum; recte diligunt te. | 4 ειλκυσαν σε οπισω σου εις οσμην μυρων σου δραμουμεν εισηνεγκεν με ο βασιλευς εις το ταμιειον αυτου αγαλλιασωμεθα και ευφρανθωμεν εν σοι αγαπησομεν μαστους σου υπερ οινον ευθυτης ηγαπησεν σε |
5 Nigra sum sed formosa, filiae Ierusalem, sicut tabernacula Cedar, sicut pelles Salma. | 5 μελαινα ειμι και καλη θυγατερες ιερουσαλημ ως σκηνωματα κηδαρ ως δερρεις σαλωμων |
6 Nolite me considerare quod fusca sim, quia decoloravit me sol. Filii matris meae irati sunt mihi; posuerunt me custodem in vineis, vineam meam non custodivi. | 6 μη βλεψητε με οτι εγω ειμι μεμελανωμενη οτι παρεβλεψεν με ο ηλιος υιοι μητρος μου εμαχεσαντο εν εμοι εθεντο με φυλακισσαν εν αμπελωσιν αμπελωνα εμον ουκ εφυλαξα |
7 Indica mihi, tu, quem diligit anima mea, ubi pascas, ubi cubes in meridie, ne vagari incipiam post greges sodalium tuorum. | 7 απαγγειλον μοι ον ηγαπησεν η ψυχη μου που ποιμαινεις που κοιταζεις εν μεσημβρια μηποτε γενωμαι ως περιβαλλομενη επ' αγελαις εταιρων σου |
8 Si ignoras, o pulcherrima inter mulieres, egredere et abi post vestigia gregum et pasce haedos tuos iuxta tabernacula pastorum. | 8 εαν μη γνως σεαυτην η καλη εν γυναιξιν εξελθε συ εν πτερναις των ποιμνιων και ποιμαινε τας εριφους σου επι σκηνωμασιν των ποιμενων |
9 Equae in curribus pharaonis assimilavi te, amica mea. | 9 τη ιππω μου εν αρμασιν φαραω ωμοιωσα σε η πλησιον μου |
10 Pulchrae sunt genae tuae inter inaures, collum tuum inter monilia. | 10 τι ωραιωθησαν σιαγονες σου ως τρυγονες τραχηλος σου ως ορμισκοι |
11 Inaures aureas faciemus tibi vermiculatas argento. | 11 ομοιωματα χρυσιου ποιησομεν σοι μετα στιγματων του αργυριου |
12 Dum esset rex in accubitu suo, nardus mea dedit odorem suum. | 12 εως ου ο βασιλευς εν ανακλισει αυτου ναρδος μου εδωκεν οσμην αυτου |
13 Fasciculus myrrhae dilectus meus mihi, qui inter ubera mea commoratur. | 13 αποδεσμος της στακτης αδελφιδος μου εμοι ανα μεσον των μαστων μου αυλισθησεται |
14 Botrus cypri dilectus meus mihi in vineis Engaddi. | 14 βοτρυς της κυπρου αδελφιδος μου εμοι εν αμπελωσιν εγγαδδι |
15 Ecce tu pulchra es, amica mea, ecce tu pulchra es: oculi tui columbarum. | 15 ιδου ει καλη η πλησιον μου ιδου ει καλη οφθαλμοι σου περιστεραι |
16 Ecce tu pulcher es, dilecte mi, et decorus. Lectulus noster floridus, | 16 ιδου ει καλος ο αδελφιδος μου και γε ωραιος προς κλινη ημων συσκιος |
17 tigna domorum nostrarum cedrina, laquearia nostra cupressina. | 17 δοκοι οικων ημων κεδροι φατνωματα ημων κυπαρισσοι |