Shir ha-Shirim (שיר השירים ) - Cantico dei Cantici 20

MODERN HEBREW BIBLE	Biblia Tysiąclecia
1 ויען צפר הנעמתי ויאמר	1 Wtedy zabrał głos Sofar z Naamy i rzekł:
2 לכן שעפי ישיבוני ובעבור חושי בי	2 Zaprawdę, odpowiedź moją dyktuje niepokój wywołany wewnętrznym wzburzeniem.
3 מוסר כלמתי אשמע ורוח מבינתי יענני	3 Słuchając łajań złośliwych, duch mądry gotuje odpowiedź.
4 הזאת ידעת מני עד מני שים אדם עלי ארץ	4 Czyż nie wiesz? Od dawien dawna, odkąd jest człowiek na ziemi,
5 כי רננת רשעים מקרוב ושמחת חנף עדי רגע	5 radość występnych jest krótka, szczęście niewiernego trwa chwilkę,
6 אם יעלה לשמים שיאו וראשו לעב יגיע	6 choć w pysze chce sięgać po niebo i głową dotykać obłoków.
7 כגללו לנצח יאבד ראיו יאמרו איו	7 Na zawsze zaginie jak mierzwa, obecni powiedzą: A gdzież on?
8 כחלום יעוף ולא ימצאוהו וידד כחזיון לילה	8 Jak sen przeminął, nie można go znaleźć - znikł niby nocne marzenie.
9 עין שזפתו ולא תוסיף ולא עוד תשורנו מקומו	9 Choć goni go oko, nie sięgnie, to miejsce nie ujrzy go więcej.
10 בניו ירצו דלים וידיו תשבנה אונו	10 Synowie zwracają mienie ubogim, jego ręce oddają bogactwa.
11 עצמותיו מלאו עלומו ועמו על עפר תשכב	11 Jego kości tak pełne były krzepy: wraz z nim ją kładą do prochu.
12 אם תמתיק בפיו רעה יכחידנה תחת לשונו	12 Słodkie zło w jego ustach, chętnie je miał pod językiem,
13 יחמל עליה ולא יעזבנה וימנענה בתוך חכו	13 trzymał i nie chciał wypuścić, język do niego przykleił.
14 לחמו במעיו נהפך מרורת פתנים בקרבו	14 Pokarm spleśniał mu w trzewiach, żołądek zawiera truciznę;
15 חיל בלע ויקאנו מבטנו יורשנו אל	15 dobra sam połknął i zwrócił: Bóg wyrzucił je z niego.
16 ראש פתנים יינק תהרגהו לשון אפעה	16 Wchłaniał on jad padalców, zabije go język żmijowy.
17 אל ירא בפלגות נהרי נחלי דבש וחמאה	17 Nie spojrzy na wody płynące, choć płyną miodem i śmietaną.
18 משיב יגע ולא יבלע כחיל תמורתו ולא יעלס	18 Zwrócił swój zysk nie połknięty. Nie cieszy go złupione bogactwo.
19 כי רצץ עזב דלים בית גזל ולא יבנהו	19 Skrzywdził, zasmucił ubogich, domy zagrabiał, nie stawiał;
20 כי לא ידע שלו בבטנו בחמודו לא ימלט	20 nie zaznał spokoju w swym wnętrzu, nie uratował się swoim skarbem.
21 אין שריד לאכלו על כן לא יחיל טובו	21 Nic nie uszło jego chciwości, stąd jego dobra nietrwałe.
22 במלאות שפקו יצר לו כל יד עמל תבואנו	22 Poczuje głód mimo obfitości, owładnie nim siła nieszczęścia.
23 יהי למלא בטנו ישלח בו חרון אפו וימטר עלימו בלחומו	23 Gdy będzie czym wnętrze napełnić, Bóg ześle na niego żar swego gniewu, wyleje nań fale swej zapalczywości.
24 יברח מנשק ברזל תחלפהו קשת נחושה	24 Uciekł przed bronią żelazną, przebije go łuk brązowy.
25 שלף ויצא מגוה וברק ממררתו יהלך עליו אמים	25 Przeszyje go, wyjdzie mu z grzbietu, błysk ostrza - z wątroby, owładnie nim przerażenie.
26 כל חשך טמון לצפוניו תאכלהו אש לא נפח ירע שריד באהלו	26 Ciemność jak skarb zachowana, nie wzniecony ogień go strawi, zniszczy, co skryte w namiocie.
27 יגלו שמים עונו וארץ מתקוממה לו	27 Niebo odsłoni przewiny, ziemia dlań wrogiem się stanie.
28 יגל יבול ביתו נגרות ביום אפו	28 Rozdrapią mu skarby w jego domu, rozpłyną się w dzień Jego gniewu.
29 זה חלק אדם רשע מאלהים ונחלת אמרו מאל	29 To los odstępcy od Boga, dziedzictwo przez Boga przyznane.