ΠΑΡΟΙΜΙΑΙ - Proverbi - Proverbs 8
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
LXX | VULGATA |
---|---|
1 συ την σοφιαν κηρυξεις ινα φρονησις σοι υπακουση | 1 Numquid non sapientia clamitat, et prudentia dat vocem suam ? |
2 επι γαρ των υψηλων ακρων εστιν ανα μεσον δε των τριβων εστηκεν | 2 In summis excelsisque verticibus supra viam, in mediis semitis stans, |
3 παρα γαρ πυλαις δυναστων παρεδρευει εν δε εισοδοις υμνειται | 3 juxta portas civitatis, in ipsis foribus loquitur, dicens : |
4 υμας ω ανθρωποι παρακαλω και προιεμαι εμην φωνην υιοις ανθρωπων | 4 O viri, ad vos clamito, et vox mea ad filios hominum. |
5 νοησατε ακακοι πανουργιαν οι δε απαιδευτοι ενθεσθε καρδιαν | 5 Intelligite, parvuli, astutiam, et insipientes, animadvertite. |
6 εισακουσατε μου σεμνα γαρ ερω και ανοισω απο χειλεων ορθα | 6 Audite, quoniam de rebus magnis locutura sum, et aperientur labia mea ut recta prædicent. |
7 οτι αληθειαν μελετησει ο φαρυγξ μου εβδελυγμενα δε εναντιον εμου χειλη ψευδη | 7 Veritatem meditabitur guttur meum, et labia mea detestabuntur impium. |
8 μετα δικαιοσυνης παντα τα ρηματα του στοματος μου ουδεν εν αυτοις σκολιον ουδε στραγγαλωδες | 8 Justi sunt omnes sermones mei : non est in eis pravum quid, neque perversum ; |
9 παντα ενωπια τοις συνιουσιν και ορθα τοις ευρισκουσι γνωσιν | 9 recti sunt intelligentibus, et æqui invenientibus scientiam. |
10 λαβετε παιδειαν και μη αργυριον και γνωσιν υπερ χρυσιον δεδοκιμασμενον ανθαιρεισθε δε αισθησιν χρυσιου καθαρου | 10 Accipite disciplinam meam, et non pecuniam ; doctrinam magis quam aurum eligite : |
11 κρεισσων γαρ σοφια λιθων πολυτελων παν δε τιμιον ουκ αξιον αυτης εστιν | 11 melior est enim sapientia cunctis pretiosissimis, et omne desiderabile ei non potest comparari. |
12 εγω η σοφια κατεσκηνωσα βουλην και γνωσιν και εννοιαν εγω επεκαλεσαμην | 12 Ego sapientia, habito in consilio, et eruditis intersum cogitationibus. |
13 φοβος κυριου μισει αδικιαν υβριν τε και υπερηφανιαν και οδους πονηρων μεμισηκα δε εγω διεστραμμενας οδους κακων | 13 Timor Domini odit malum : arrogantiam, et superbiam, et viam pravam, et os bilingue, detestor. |
14 εμη βουλη και ασφαλεια εμη φρονησις εμη δε ισχυς | 14 Meum est consilium et æquitas ; mea est prudentia, mea est fortitudo. |
15 δι' εμου βασιλεις βασιλευουσιν και οι δυνασται γραφουσιν δικαιοσυνην | 15 Per me reges regnant, et legum conditores justa decernunt ; |
16 δι' εμου μεγιστανες μεγαλυνονται και τυραννοι δι' εμου κρατουσι γης | 16 per me principes imperant, et potentes decernunt justitiam. |
17 εγω τους εμε φιλουντας αγαπω οι δε εμε ζητουντες ευρησουσιν | 17 Ego diligentes me diligo, et qui mane vigilant ad me, invenient me. |
18 πλουτος και δοξα εμοι υπαρχει και κτησις πολλων και δικαιοσυνη | 18 Mecum sunt divitiæ et gloria, opes superbæ et justitia. |
19 βελτιον εμε καρπιζεσθαι υπερ χρυσιον και λιθον τιμιον τα δε εμα γενηματα κρεισσω αργυριου εκλεκτου | 19 Melior est enim fructus meus auro et lapide pretioso, et genimina mea argento electo. |
20 εν οδοις δικαιοσυνης περιπατω και ανα μεσον τριβων δικαιωματος αναστρεφομαι | 20 In viis justitiæ ambulo, in medio semitarum judicii : |
21 ινα μερισω τοις εμε αγαπωσιν υπαρξιν και τους θησαυρους αυτων εμπλησω αγαθων [21α] εαν αναγγειλω υμιν τα καθ' ημεραν γινομενα μνημονευσω τα εξ αιωνος αριθμησαι | 21 ut ditem diligentes me, et thesauros eorum repleam. |
22 κυριος εκτισεν με αρχην οδων αυτου εις εργα αυτου | 22 Dominus possedit me in initio viarum suarum antequam quidquam faceret a principio. |
23 προ του αιωνος εθεμελιωσεν με εν αρχη | 23 Ab æterno ordinata sum, et ex antiquis antequam terra fieret. |
24 προ του την γην ποιησαι και προ του τας αβυσσους ποιησαι προ του προελθειν τας πηγας των υδατων | 24 Nondum erant abyssi, et ego jam concepta eram : necdum fontes aquarum eruperant, |
25 προ του ορη εδρασθηναι προ δε παντων βουνων γεννα με | 25 necdum montes gravi mole constiterant : ante colles ego parturiebar. |
26 κυριος εποιησεν χωρας και αοικητους και ακρα οικουμενα της υπ' ουρανον | 26 Adhuc terram non fecerat, et flumina, et cardines orbis terræ. |
27 ηνικα ητοιμαζεν τον ουρανον συμπαρημην αυτω και οτε αφωριζεν τον εαυτου θρονον επ' ανεμων | 27 Quando præparabat cælos, aderam ; quando certa lege et gyro vallabat abyssos ; |
28 ηνικα ισχυρα εποιει τα ανω νεφη και ως ασφαλεις ετιθει πηγας της υπ' ουρανον | 28 quando æthera firmabat sursum, et librabat fontes aquarum ; |
29 και ισχυρα εποιει τα θεμελια της γης | 29 quando circumdabat mari terminum suum, et legem ponebat aquis, ne transirent fines suos ; quando appendebat fundamenta terræ : |
30 ημην παρ' αυτω αρμοζουσα εγω ημην η προσεχαιρεν καθ' ημεραν δε ευφραινομην εν προσωπω αυτου εν παντι καιρω | 30 cum eo eram, cuncta componens. Et delectabar per singulos dies, ludens coram eo omni tempore, |
31 οτε ευφραινετο την οικουμενην συντελεσας και ενευφραινετο εν υιοις ανθρωπων | 31 ludens in orbe terrarum ; et deliciæ meæ esse cum filiis hominum. |
32 νυν ουν υιε ακουε μου | 32 Nunc ergo, filii, audite me : beati qui custodiunt vias meas. |
33 - | 33 Audite disciplinam, et estote sapientes, et nolite abjicere eam. |
34 μακαριος ανηρ ος εισακουσεται μου και ανθρωπος ος τας εμας οδους φυλαξει αγρυπνων επ' εμαις θυραις καθ' ημεραν τηρων σταθμους εμων εισοδων | 34 Beatus homo qui audit me, et qui vigilat ad fores meas quotidie, et observat ad postes ostii mei. |
35 αι γαρ εξοδοι μου εξοδοι ζωης και ετοιμαζεται θελησις παρα κυριου | 35 Qui me invenerit, inveniet vitam, et hauriet salutem a Domino. |
36 οι δε εις εμε αμαρτανοντες ασεβουσιν τας εαυτων ψυχας και οι μισουντες με αγαπωσιν θανατον | 36 Qui autem in me peccaverit, lædet animam suam ; omnes qui me oderunt diligunt mortem. |