Scrutatio

Domenica, 28 aprile 2024 - San Luigi Maria Grignion da Montfort ( Letture di oggi)

Premier livre de Samuel 20


font
JERUSALEMNOVA VULGATA
1 S'étant enfui des cellules qui sont à Rama, David vint dire en face à Jonathan: "Qu'ai-je donc fait,quelle a été ma faute, quel a été mon crime envers ton père pour qu'il en veuille à ma vie?"1 Fugit autem David de Naioth, quae est in Rama, veniensque locutus est coram Ionathan: “ Quid feci? Quae est iniquitas mea et quod peccatum meum in patrem tuum, quia quaerit animam meam? ”.
2 Il lui répondit: "Loin de toi cette pensée! Tu ne mourras pas. Mon père n'entreprend aucunechose, importante ou non, sans m'en faire la confidence. Pourquoi mon père m'aurait-il caché cette affaire? C'estimpossible!"2 Qui dixit ei: “ Absit, non morieris; neque enim faciet pater meus quidquam grande vel parvum, nisi prius indicaverit mihi; hoc ergo celavit me pater meus tantummodo? Nequaquam erit istud ”.
3 David fit ce serment: "Ton père sait très bien que j'ai ta faveur et il s'est dit: Que Jonathan nesache rien, de peur qu'il n'en soit peiné. Mais, aussi vrai que vit Yahvé et que tu vis toi-même, il n'y a qu'un pasentre moi et la mort."3 Et rursum respondit David et ait: “ Scit profecto pater tuus quia inveni gratiam in oculis tuis et dixit: “Nesciat hoc Ionathan, ne forte tristetur”. Quinimmo vivit Dominus, et vivit anima tua, quia uno tantum gradu ego morsque dividimur ”.
4 Jonathan dit à David: "Que veux-tu que je fasse pour toi?"4 Et ait Ionathan ad David: “ Quid desiderat anima tua, ut faciam tibi? ”.
5 David répondit à Jonathan: "C'est demain la nouvelle lune et je devrais m'asseoir avec le roi pourmanger, mais tu me laisseras partir et je me cacherai dans la campagne jusqu'au soir.5 Dixit autem David ad Ionathan: “ Ecce neomenia est crastino, et ego ex more sedere soleo iuxta regem ad vescendum; dimitte ergo me, ut abscondar in agro usque ad vesperam diei tertiae.
6 Si ton père remarque mon absence, tu diras: David m'a demandé avec instance la permission defaire une course à Bethléem, sa ville, car on y célèbre le sacrifice annuel pour tout le clan.6 Si requisierit me pater tuus, respondebis ei: “Rogavit me David, ut iret celeriter in Bethlehem civitatem suam, quia victimae annuae ibi sunt universis contribulibus eius”.
7 S'il dit: C'est bien, ton serviteur est sauf, mais s'il se met en colère, sache que le malheur estdécidé de sa part.7 Si dixerit: “Bene”, pax erit servo tuo; si autem fuerit iratus, scito quia malum decretum est ab eo.
8 Montre ta bonté envers ton serviteur, puisque tu l'as uni à toi dans un pacte au nom de Yahvé, et,si je suis en faute, fais-moi mourir toi-même; pourquoi m'amener jusqu'à ton père?"8 Fac ergo misericordiam in servum tuum, quia foedus Domini me famulum tuum tecum inire fecisti; si autem est in me aliqua iniquitas, tu me interfice et ad patrem tuum ne introducas me ”.
9 Jonathan reprit: "Loin de toi cette pensée! Si je savais vraiment que mon père est décidé à fairevenir sur toi un malheur, est-ce que je ne t'avertirais pas?"9 Et ait Ionathan: “ Absit hoc a te; neque enim fieri potest ut, si certo cognovero malum decretum esse a patre meo contra te, non annuntiem tibi ”.
10 David demanda à Jonathan: "Qui m'avertira si ton père te répond durement?"10 Responditque David ad Ionathan: “ Quis nuntiabit mihi, si quid forte responderit tibi pater tuus dure? ”.
11 Jonathan dit à David: "Viens, sortons dans la campagne", et ils sortirent tous deux dans lacampagne.11 Et ait Ionathan ad David: “ Veni, egrediamur foras in agrum ”. Cumque exissent ambo in agrum,
12 Jonathan dit à David: "Par Yahvé, Dieu d'Israël! je sonderai mon père demain à la même heure:s'il en va bien pour David et si je n'envoie pas t'en faire confidence,12 ait Ionathan ad David: “ Vivit Dominus, Deus Israel, investigabo sententiam patris mei hoc fere tempore cras vel perendie; et si aliquid boni fuerit super David, et non statim miserim ad te et notum tibi fecerim,
13 que Yahvé fasse à Jonathan ce mal et qu'il ajoute encore cet autre! S'il paraît bon à mon pèred'amener le malheur sur toi, je t'en ferai confidence et je te laisserai aller; tu partiras sain et sauf, et que Yahvésoit avec toi comme il fut avec mon père!13 haec faciat Dominus in Ionathan et haec augeat! Si autem perseveraverit patris mei malitia adversum te, hoc quoque notum faciam tibi et dimittam te, ut vadas in pace. Et sit Dominus tecum, sicut fuit cum patre meo.
14 Si je suis encore vivant, puisses-tu me témoigner une bonté de Yahvé; si je meurs,14 Et, si vixero, facies mihi misericordiam Domini; si vero mortuus fuero,
15 ne retire jamais ta bonté à ma maison. Quand Yahvé supprimera de la face de la terre lesennemis de David,15 non auferas misericordiam tuam a domo mea usque in sempiternum, quando eradicaverit Dominus inimicos David unumquemque de terra ”.
16 que le nom de Jonathan ne sois pas supprimé avec la maison de Saül, sinon Yahvé endemandera compte à David"16 Pepigit ergo foedus Ionathan cum domo David dicens: “ Requirat Dominus de manu inimicorum David! ”.
17 Jonathan prêta de nouveau serment à David, parce qu'il l'aimait de toute son âme.17 Et addidit Ionathan ut faceret David iurare per dilectionem suam erga illum; sicut animam enim suam, ita diligebat eum.
18 Jonathan lui dit: "C'est demain la nouvelle lune et on remarquera ton absence, car ta place seravide.18 Dixitque ad eum Ionathan: “ Cras neomenia est, et requireris;
19 Après-demain, on remarquera beaucoup ton absence, tu iras à l'endroit où tu t'étais caché le jourde l'affaire, tu t'assiéras à côté de ce tertre que tu sais.19 vacua erit enim sessio tua. Perendie descendes festinus et venies in locum, ubi abscondisti te in die facti illius; et sedebis iuxta acervum illum.
20 Pour moi, après-demain, je lancerai des flèches de ce côté-là comme pour tirer à la cible.20 Et ego tres sagittas mittam iuxta eum et iaciam quasi exercens me ad signum.
21 J'enverrai le servant: Va! Trouve la flèche. Si je dis au servant: La flèche est en deçà de toi,prends-la, viens, c'est que cela va bien pour toi et qu'il n'y a rien, aussi vrai que Yahvé est vivant.21 Mittam quoque et puerum dicens ei: “Vade et affer mihi sagittas”.
22 Mais si je dis au garçon: La flèche est au-delà de toi, pars, car c'est Yahvé qui te renvoie.22 Si dixero puero: “Ecce sagittae intra te sunt, tolle eas”, tu veni ad me, quia pax tibi est, et nihil est mali, vivit Dominus. Si autem sic locutus fuero puero: “Ecce sagittae ultra te sunt”, vade, quia dimisit te Dominus.
23 Quant à la parole que nous avons échangée, moi et toi, Yahvé est témoin pour toujours entrenous deux."23 De verbo autem, quod locuti fuimus, ego et tu, sit Dominus inter me et te usque in sempiternum ”.
24 Donc David se cacha dans la campagne. La nouvelle lune arriva et le roi se mit à table pourmanger.24 Absconditus est ergo David in agro; et venit neomenia, et sedit rex ad mensam ad comedendum.
25 Le roi s'assit à sa place habituelle, la place contre le mur, Jonathan se mit en face, Abner s'assità côté de Saül et la place de David resta inoccupée.25 Cumque sedisset rex super cathedram suam secundum consuetudinem, quae erat iuxta parietem, sedit Ionathan ex adverso, et sedit Abner ex latere Saul; vacuusque apparuit locus David.
26 Cependant, Saül ne dit rien ce jour-là; il pensa: "C'est un accident, il n'est pas pur."26 Et non est locutus Saul quidquam in die illa; cogitabat enim quod forte evenisset ei, ut non esset mundus nec purificatus.
27 Le lendemain de la nouvelle lune, le second jour, la place de David resta inoccupée et Saül dit àson fils Jonathan: "Pourquoi le fils de Jessé n'est-il venu au repas ni hier ni aujourd'hui?"27 Cumque illuxisset dies secunda post neomeniam, rursum vacuus apparuit locus David; dixitque Saul ad Ionathan filium suum: “ Cur non venit filius Isai nec heri nec hodie ad vescendum? ”.
28 Jonathan répondit à Saül: "David m'a demandé avec instance la permission d'aller à Bethléem.28 Et respondit Ionathan Sauli: “ Rogavit me obnixe, ut iret in Bethlehem,
29 Il m'a dit: Laisse-moi partir, je te prie, car nous avons un sacrifice de clan à la ville et mes frèresm'ont réclamé; maintenant, si j'ai acquis ta faveur, laisse-moi m'échapper, que j'aille voir mes frères. Voilàpourquoi il n'est pas venu à la table du roi."29 et ait: “Dimitte me, quoniam sacrificium familiae est in civitate, et frater meus ipse accersivit me; nunc ergo, si inveni gratiam in oculis tuis, vadam cito et videbo fratres meos”. Ob hanc causam non venit ad mensam regis ”.
30 Saül s'enflamma de colère contre Jonathan et il lui dit: "Fils d'une dévoyée! Ne sais-je pas quetu prends parti pour le fils de Jessé, à ta honte et à la honte de la nudité de ta mère?30 Iratus autem Saul adversum Ionathan dixit ei: “ Fili mulieris perversae, numquid ignoro quia diligis filium Isai in confusionem tuam et in confusionem nuditatis matris tuae?
31 Aussi longtemps que le fils de Jessé vivra sur la terre, tu ne seras pas en sécurité ni ta royauté.Maintenant, fais-le chercher et amène-le-moi, car il est passible de mort."31 Omnibus enim diebus, quibus filius Isai vixerit super terram, non stabilieris tu neque regnum tuum; itaque iam nunc mitte et adduc eum ad me, quia filius mortis est ”.
32 Jonathan répliqua à son père et lui dit: "Pourquoi mourrait-il. Qu'a-t-il fait?"32 Respondens autem Ionathan Sauli patri suo ait: “ Quare morietur? Quid fecit? ”.
33 Alors Saül brandit sa lance contre lui pour le frapper, et Jonathan comprit que la mort de Davidétait chose décidée de la part de son père.33 Et arripuit Saul lanceam, ut percuteret eum; et intellexit Ionathan quod definitum esset patri suo, ut interficeret David.
34 Jonathan se leva de table échauffé de colère, et il ne mangea rien ce second jour du mois parcequ'il était peiné au sujet de David, parce que son père l'avait insulté.34 Surrexit ergo Ionathan a mensa in ira furoris et non comedit in die neomeniae secunda panem; contristatus est enim super David, eo quod confudisset eum pater suus.
35 Le lendemain matin, Jonathan sortit dans la campagne pour le rendez-vous avec David; il étaitaccompagné d'un jeune servant.35 Cumque illuxisset mane, venit Ionathan in agrum ad locum constitutum a David et puer parvulus cum eo;
36 Il dit à son servant: "Cours et trouve les flèches que je vais tirer." Le servant courut et Jonathantira la flèche de manière à le dépasser.36 et ait ad puerum suum: “ Vade et affer mihi sagittas, quas ego iacio ”. Cumque puer cucurrisset, iecit sagittam trans puerum.
37 Quand le servant arriva vers l'endroit de la flèche qu'il avait tirée, Jonathan lui cria: "Est-ce quela flèche n'est pas au-delà de toi?"37 Venit itaque puer ad locum sagittae, quam miserat Ionathan, et clamavit Ionathan post tergum pueri et ait: “ Ecce ibi est sagitta porro ultra te ”.
38 Jonathan cria encore au servant: "Vite! Dépêche-toi, ne t'arrête pas." Le servant de Jonathanramassa la flèche et l'apporta à son maître.38 Clamavitque Ionathan post tergum pueri: “ Festina velociter, ne steteris ”. Sustulit autem puer Ionathae sagittam et attulit ad dominum suum
39 Le servant ne se doutait de rien, seuls Jonathan et David savaient de quoi il s'agissait.39 et quid ageretur penitus ignorabat, tantummodo enim Ionathan et David rem noverant.
40 Jonathan remit les armes à son servant et lui dit: "Va et porte cela à la ville."40 Dedit igitur Ionathan arma sua puero et dixit ei: “ Vade, defer in civitatem ”.
41 Tandis que le servant rentrait, David se leva d'à côté du tertre, il tomba la face contre terre et seprosterna trois fois, puis ils s'embrassèrent l'un l'autre et ils pleurèrent ensemble abondamment.41 Cumque abisset puer, surrexit David de latere acervi et cadens pronus in terram adoravit tertio; et osculantes alterutrum fleverunt pariter, David autem amplius.
42 Jonathan dit à David: "Va en paix. Quant au serment que nous avons juré tous les deux par lenom de Yahvé, que Yahvé soit témoin pour toujours entre moi et toi, entre ma descendance et la tienne."42 Dixit ergo Ionathan ad David: “ Vade in pace; iuravimus enim ambo in nomine Domini dicentes: Dominus erit inter me et te et inter semen meum et semen tuum usque in sempiternum ”.