Deutéronome 32

JERUSALEM	LXX
1 Cieux, prêtez l'oreille, et je parlerai; terre, écoute ce que je vais dire!	1 προσεχε ουρανε και λαλησω και ακουετω γη ρηματα εκ στοματος μου
2 Que ma doctrine ruisselle comme la pluie, que ma parole tombe comme la rosée, comme lesondées sur l'herbe verdoyante, comme les averses sur le gazon!	2 προσδοκασθω ως υετος το αποφθεγμα μου και καταβητω ως δροσος τα ρηματα μου ωσει ομβρος επ' αγρωστιν και ωσει νιφετος επι χορτον
3 Car je vais invoquer le nom de Yahvé; vous, magnifiez notre Dieu.	3 οτι ονομα κυριου εκαλεσα δοτε μεγαλωσυνην τω θεω ημων
4 Il est le Rocher, son oeuvre est parfaite, car toutes ses voies sont le Droit. C'est un Dieufidèle et sans iniquité, il est Justice et Rectitude.	4 θεος αληθινα τα εργα αυτου και πασαι αι οδοι αυτου κρισεις θεος πιστος και ουκ εστιν αδικια δικαιος και οσιος κυριος
5 Ils se sont corrompus, eux qu'il avait engendrés sans tare, génération fourbe et tortueuse.	5 ημαρτοσαν ουκ αυτω τεκνα μωμητα γενεα σκολια και διεστραμμενη
6 Est-ce là ce que vous rendez à Yahvé? Peuple insensé, dénué de sagesse! N'est-ce pas lui tonpère, qui t'a procréé, lui qui t'a fait et par qui tu subsistes?	6 ταυτα κυριω ανταποδιδοτε ουτω λαος μωρος και ουχι σοφος ουκ αυτος ουτος σου πατηρ εκτησατο σε και εποιησεν σε και εκτισεν σε
7 Rappelle-toi les jours d'autrefois, considère les années, d'âge en âge. Interroge ton père, qu'ilte l'apprenne; tes anciens, qu'ils te le disent.	7 μνησθητε ημερας αιωνος συνετε ετη γενεας γενεων επερωτησον τον πατερα σου και αναγγελει σοι τους πρεσβυτερους σου και ερουσιν σοι
8 Quand le Très-Haut donna aux nations leur héritage, quand il répartit les fils d'homme, il fixales limites des peuples suivant le nombre des fils de Dieu;	8 οτε διεμεριζεν ο υψιστος εθνη ως διεσπειρεν υιους αδαμ εστησεν ορια εθνων κατα αριθμον αγγελων θεου
9 mais le lot de Yahvé, ce fut son peuple, Jacob fut sa part d'héritage.	9 και εγενηθη μερις κυριου λαος αυτου ιακωβ σχοινισμα κληρονομιας αυτου ισραηλ
10 Au pays du désert, il le trouve, dans la solitude lugubre de la steppe. Il l'entoure, il l'élève, ille garde comme la prunelle de son oeil.	10 αυταρκησεν αυτον εν γη ερημω εν διψει καυματος εν ανυδρω εκυκλωσεν αυτον και επαιδευσεν αυτον και διεφυλαξεν αυτον ως κοραν οφθαλμου
11 Tel un aigle qui veille sur son nid, plane au-dessus de ses petits; il déploie ses ailes et leprend, il le soutient sur son pennage.	11 ως αετος σκεπασαι νοσσιαν αυτου και επι τοις νεοσσοις αυτου επεποθησεν διεις τας πτερυγας αυτου εδεξατο αυτους και ανελαβεν αυτους επι των μεταφρενων αυτου
12 Yahvé est seul pour le conduire; point de dieu étranger avec lui.	12 κυριος μονος ηγεν αυτους και ουκ ην μετ' αυτων θεος αλλοτριος
13 Il lui fait chevaucher les hauteurs de la terre, il le nourrit des produits des montagnes, il luifait goûter le miel du rocher et l'huile de la pierre dure;	13 ανεβιβασεν αυτους επι την ισχυν της γης εψωμισεν αυτους γενηματα αγρων εθηλασαν μελι εκ πετρας και ελαιον εκ στερεας πετρας
14 le lait caillé des vaches et le lait des brebis avec la graisse des pâturages, les béliers, race duBashân, et les boucs avec la graisse des grains du froment, et pour boisson le sang de la grappe qui fermente.	14 βουτυρον βοων και γαλα προβατων μετα στεατος αρνων και κριων υιων ταυρων και τραγων μετα στεατος νεφρων πυρου και αιμα σταφυλης επιον οινον
15 Jacob a mangé, il s'est rassasié, Yeshurûn s'est engraissé et il a regimbé. (Tu as engraissé,épaissi, élargi.) Il a repoussé le Dieu qui l'avait fait et déshonoré le Rocher, son salut.	15 και εφαγεν ιακωβ και ενεπλησθη και απελακτισεν ο ηγαπημενος ελιπανθη επαχυνθη επλατυνθη και εγκατελιπεν θεον τον ποιησαντα αυτον και απεστη απο θεου σωτηρος αυτου
16 Ils l'ont rendu jaloux avec des étrangers, ils l'ont irrité par des abominations.	16 παρωξυναν με επ' αλλοτριοις εν βδελυγμασιν αυτων εξεπικραναν με
17 Ils sacrifiaient à des démons qui ne sont pas Dieu, à des dieux qu'ils ne connaissaient pas, àdes nouveaux venus d'hier que leurs pères n'avaient pas redoutés.	17 εθυσαν δαιμονιοις και ου θεω θεοις οις ουκ ηδεισαν καινοι προσφατοι ηκασιν ους ουκ ηδεισαν οι πατερες αυτων
18 (Tu oublies le Rocher qui t'a mis au monde, tu ne te souviens plus du Dieu qui t'aengendré!)	18 θεον τον γεννησαντα σε εγκατελιπες και επελαθου θεου του τρεφοντος σε
19 Yahvé l'a vu, et dans sa colère il a rejeté ses fils et ses filles.	19 και ειδεν κυριος και εζηλωσεν και παρωξυνθη δι' οργην υιων αυτου και θυγατερων
20 Il a dit: Je vais leur cacher ma face et je verrai ce qu'il adviendra d'eux. Car c'est unegénération pervertie, des fils sans fidélité.	20 και ειπεν αποστρεψω το προσωπον μου απ' αυτων και δειξω τι εσται αυτοις επ' εσχατων οτι γενεα εξεστραμμενη εστιν υιοι οις ουκ εστιν πιστις εν αυτοις
21 Ils m'ont rendu jaloux avec un néant de dieu, ils m'ont irrité par leurs êtres de rien; eh bien!moi, je les rendrai jaloux avec un néant de peuple, je les irriterai au moyen d'une nation stupide!	21 αυτοι παρεζηλωσαν με επ' ου θεω παρωργισαν με εν τοις ειδωλοις αυτων καγω παραζηλωσω αυτους επ' ουκ εθνει επ' εθνει ασυνετω παροργιω αυτους
22 Oui, un feu a jailli de ma colère, il brûlera jusqu'aux profondeurs du shéol; il dévorera laterre et ce qu'elle produit, il embrasera la base des montagnes.	22 οτι πυρ εκκεκαυται εκ του θυμου μου καυθησεται εως αδου κατω καταφαγεται γην και τα γενηματα αυτης φλεξει θεμελια ορεων
23 Je lancerai sur eux les calamités, j'épuiserai contre eux mes flèches.	23 συναξω εις αυτους κακα και τα βελη μου συντελεσω εις αυτους
24 Ils seront affaiblis par la faim, dévorés par la peste et par un amer fléau. J'enverrai contreeux la dent des bêtes avec le venin des reptiles.	24 τηκομενοι λιμω και βρωσει ορνεων και οπισθοτονος ανιατος οδοντας θηριων αποστελω εις αυτους μετα θυμου συροντων επι γης
25 Au-dehors l'épée emportera les fils, au-dedans régnera l'épouvante. Périront ensemble jeunehomme et jeune fille, enfant à la mamelle et vieillard chenu.	25 εξωθεν ατεκνωσει αυτους μαχαιρα και εκ των ταμιειων φοβος νεανισκος συν παρθενω θηλαζων μετα καθεστηκοτος πρεσβυτου
26 J'ai dit: Je les réduirais bien en poussière, j'abolirais leur souvenir parmi les hommes,	26 ειπα διασπερω αυτους παυσω δη εξ ανθρωπων το μνημοσυνον αυτων
27 si je ne craignais l'arrogance de l'ennemi. Que leurs adversaires ne s'y trompent pas! Qu'ilsne disent pas: "Notre main l'emporte, et Yahvé n'y est pour rien."	27 ει μη δι' οργην εχθρων ινα μη μακροχρονισωσιν και ινα μη συνεπιθωνται οι υπεναντιοι μη ειπωσιν η χειρ ημων η υψηλη και ουχι κυριος εποιησεν ταυτα παντα
28 Car c'est une nation aux vues courtes, privée de discernement.	28 οτι εθνος απολωλεκος βουλην εστιν και ουκ εστιν εν αυτοις επιστημη
29 S'ils étaient sages, certes ils aboutiraient, ils sauraient discerner leur avenir.	29 ουκ εφρονησαν συνιεναι ταυτα καταδεξασθωσαν εις τον επιοντα χρονον
30 Comment donc un seul homme en met-il mille en fuite, et comment deux en poursuivent-ils10.000, sinon parce que leur Rocher les a vendus et que Yahvé les a livrés?	30 πως διωξεται εις χιλιους και δυο μετακινησουσιν μυριαδας ει μη ο θεος απεδοτο αυτους και κυριος παρεδωκεν αυτους
31 Mais leur rocher n'est pas comme notre Rocher; ce n'est pas à nos ennemis d'intercéder pournous.	31 οτι ουκ εστιν ως ο θεος ημων οι θεοι αυτων οι δε εχθροι ημων ανοητοι
32 Car leur vigne vient de la vigne de Sodome et des plantations de Gomorrhe: leurs raisinssont raisins vénéneux, leurs grappes sont amères;	32 εκ γαρ αμπελου σοδομων η αμπελος αυτων και η κληματις αυτων εκ γομορρας η σταφυλη αυτων σταφυλη χολης βοτρυς πικριας αυτοις
33 leur vin est un venin de serpent, un violent poison de vipère.	33 θυμος δρακοντων ο οινος αυτων και θυμος ασπιδων ανιατος
34 Mais lui, n'est-il pas à l'abri près de moi, scellé dans mes trésors?	34 ουκ ιδου ταυτα συνηκται παρ' εμοι και εσφραγισται εν τοις θησαυροις μου
35 A moi la vengeance et la rétribution, pour le temps où leur pied trébuchera. Car il estproche, le jour de leur ruine; leur destin se précipite!	35 εν ημερα εκδικησεως ανταποδωσω εν καιρω οταν σφαλη ο πους αυτων οτι εγγυς ημερα απωλειας αυτων και παρεστιν ετοιμα υμιν
36 (Car Yahvé va faire droit à son peuple, il va prendre en pitié ses serviteurs.) Car il va voirque leur vigueur s'épuise, qu'il ne reste plus ni libre, ni serf.	36 οτι κρινει κυριος τον λαον αυτου και επι τοις δουλοις αυτου παρακληθησεται ειδεν γαρ παραλελυμενους αυτους και εκλελοιποτας εν επαγωγη και παρειμενους
37 Alors il dira: Où sont leurs dieux, rocher où ils cherchaient refuge,	37 και ειπεν κυριος που εισιν οι θεοι αυτων εφ' οις επεποιθεισαν επ' αυτοις
38 ceux qui mangeaient la graisse de leurs sacrifices, buvaient le vin de leurs libations? Qu'ilsse lèvent et vous secourent, qu'ils soient au-dessus de vous votre abri!	38 ων το στεαρ των θυσιων αυτων ησθιετε και επινετε τον οινον των σπονδων αυτων αναστητωσαν και βοηθησατωσαν υμιν και γενηθητωσαν υμιν σκεπασται
39 Voyez maintenant que moi, moi je Le suis et que nul autre avec moi n'est Dieu! C'est moiqui fais mourir et qui fais vivre; quand j'ai frappé, c'est moi qui guéris (et personne ne délivre de ma main).	39 ιδετε ιδετε οτι εγω ειμι και ουκ εστιν θεος πλην εμου εγω αποκτενω και ζην ποιησω παταξω καγω ιασομαι και ουκ εστιν ος εξελειται εκ των χειρων μου
40 Oui, je lève ma main vers le ciel et je dis: Aussi vrai que je vis pour toujours,	40 οτι αρω εις τον ουρανον την χειρα μου και ομουμαι τη δεξια μου και ερω ζω εγω εις τον αιωνα
41 quand j'aurai aiguisé mon épée fulgurante. Ma main saisira le Droit. Je rendrai la pareille àmes adversaires, je paierai de retour ceux qui me haïssent.	41 οτι παροξυνω ως αστραπην την μαχαιραν μου και ανθεξεται κριματος η χειρ μου και ανταποδωσω δικην τοις εχθροις και τοις μισουσιν με ανταποδωσω
42 J'enivrerai de sang mes flèches et mon épée se repaîtra de chair: sang des blessés et descaptifs, têtes échevelées de l'ennemi.	42 μεθυσω τα βελη μου αφ' αιματος και η μαχαιρα μου καταφαγεται κρεα αφ' αιματος τραυματιων και αιχμαλωσιας απο κεφαλης αρχοντων εχθρων
43 Cieux, exultez avec lui, et que les fils de Dieu l'adorent! Nations, exultez avec son peuple,et que tous les envoyés de Dieu affirment sa force! Car il vengera le sang de ses serviteurs, il rendra la pareille àses adversaires, il paiera de retour ceux qui le haïssent et purifiera la terre de son peuple.	43 ευφρανθητε ουρανοι αμα αυτω και προσκυνησατωσαν αυτω παντες υιοι θεου ευφρανθητε εθνη μετα του λαου αυτου και ενισχυσατωσαν αυτω παντες αγγελοι θεου οτι το αιμα των υιων αυτου εκδικαται και εκδικησει και ανταποδωσει δικην τοις εχθροις και τοις μισουσιν ανταποδωσει και εκκαθαριει κυριος την γην του λαου αυτου
44 Moïse vint avec Josué fils de Nûn, et prononça aux oreilles du peuple toutes les paroles dece cantique.	44 και εγραψεν μωυσης την ωδην ταυτην εν εκεινη τη ημερα και εδιδαξεν αυτην τους υιους ισραηλ και εισηλθεν μωυσης και ελαλησεν παντας τους λογους του νομου τουτου εις τα ωτα του λαου αυτος και ιησους ο του ναυη
45 Quand Moïse eut achevé de prononcer ces paroles à l'adresse de tout Israël,	45 και συνετελεσεν μωυσης λαλων παντι ισραηλ
46 il leur dit: "Soyez bien attentifs à toutes ces paroles; je les prends à témoin aujourd'huicontre vous, et vous prescrirez à vos fils de les garder, en mettant en pratique toutes les paroles de cette Loi.	46 και ειπεν προς αυτους προσεχετε τη καρδια επι παντας τους λογους τουτους ους εγω διαμαρτυρομαι υμιν σημερον α εντελεισθε τοις υιοις υμων φυλασσειν και ποιειν παντας τους λογους του νομου τουτου
47 Ce n'est pas pour vous une vaine parole car elle est votre vie, et c'est par elle que vousvivrez de longs jours sur la terre dont vous allez prendre possession en passant le Jourdain."	47 οτι ουχι λογος κενος ουτος υμιν οτι αυτη η ζωη υμων και ενεκεν του λογου τουτου μακροημερευσετε επι της γης εις ην υμεις διαβαινετε τον ιορδανην εκει κληρονομησαι αυτην
48 Yahvé parla à Moïse, ce même jour, et lui dit:	48 και ελαλησεν κυριος προς μωυσην εν τη ημερα ταυτη λεγων
49 "Monte sur cette montagne des Abarim, sur le mont Nebo, au pays de Moab, face à Jéricho,et regarde le pays de Canaan que je donne en propriété aux Israélites.	49 αναβηθι εις το ορος το αβαριν τουτο ορος ναβαυ ο εστιν εν γη μωαβ κατα προσωπον ιεριχω και ιδε την γην χανααν ην εγω διδωμι τοις υιοις ισραηλ εις κατασχεσιν
50 Meurs sur la montagne où tu seras monté, et tu seras réuni aux tiens, comme Aaron tonfrère, mort sur la montagne de Hor, fut réuni aux siens.	50 και τελευτα εν τω ορει εις ο αναβαινεις εκει και προστεθητι προς τον λαον σου ον τροπον απεθανεν ααρων ο αδελφος σου εν ωρ τω ορει και προσετεθη προς τον λαον αυτου
51 Parce que vous m'avez été infidèles au milieu des Israélites aux eaux de Meriba-Cadès,dans le désert de Cîn, parce que vous n'avez pas manifesté ma sainteté au milieu des Israélites,	51 διοτι ηπειθησατε τω ρηματι μου εν τοις υιοις ισραηλ επι του υδατος αντιλογιας καδης εν τη ερημω σιν διοτι ουχ ηγιασατε με εν τοις υιοις ισραηλ
52 c'est du dehors seulement que tu verras le pays, mais tu n'y pourras entrer, en ce pays que jedonne aux Israélites."DeutéronomeDeutéronome	52 οτι απεναντι οψη την γην και εκει ουκ εισελευση