Évangile selon Marc 12

JERUSALEM	GREEK BIBLE
1 Il se mit à leur parler en paraboles: "Un homme planta une vigne, l'entoura d'une clôture, y creusa unpressoir et y bâtit une tour; puis il la loua à des vignerons et partit en voyage.	1 Και ηρχισε να λεγη προς αυτους δια παραβολων? Ανθρωπος τις εφυτευσεν αμπελωνα και περιεβαλεν εις αυτον φραγμον και εσκαψεν υποληνιον και ωκοδομησε πυργον, και εμισθωσεν αυτον εις γεωργους και απεδημησε.
2 Il envoya un serviteur aux vignerons, le moment venu, pour recevoir d'eux une part des fruits de lavigne.	2 Και εν τω καιρω των καρπων απεστειλε προς τους γεωργους δουλον, δια να λαβη παρα των γεωργων απο του καρπου του αμπελωνος.
3 Mais ils se saisirent de lui, le battirent et le renvoyèrent les mains vides.	3 Εκεινοι δε πιασαντες αυτον εδειραν και απεπεμψαν κενον.
4 De nouveau, il leur envoya un autre serviteur: celui-là aussi, ils le frappèrent à la tête et le couvrirentd'outrages.	4 Και παλιν απεστειλε προς αυτους αλλον δουλον? και εκεινον λιθοβολησαντες, επληγωσαν την κεφαλην αυτου και απεπεμψαν ητιμωμενον.
5 Et il en envoya un autre: celui-là, ils le tuèrent; puis beaucoup d'autres: ils battirent les uns, tuèrentles autres.	5 Και παλιν απεστειλεν αλλον? και εκεινον εφονευσαν, και πολλους αλλους, τους μεν εδειραν, τους δε εφονευσαν.
6 Il lui restait encore quelqu'un, un fils bien-aimé; il le leur envoya le dernier, en se disant: Ilsrespecteront mon fils.	6 Ετι λοιπον εχων ενα υιον, αγαπητον αυτου, απεστειλε και αυτον προς αυτους εσχατον, λεγων οτι θελουσιν εντραπη τον υιον μου.
7 Mais ces vignerons se dirent entre eux: Celui-ci est l'héritier; venez, tuons-le, et l'héritage sera ànous.	7 Εκεινοι δε οι γεωργοι ειπον προς αλληλους οτι ουτος ειναι ο κληρονομος? ελθετε, ας φονευσωμεν αυτον, και θελει εισθαι ημων η κληρονομια.
8 Et le saisissant, ils le tuèrent et le jetèrent hors de la vigne.	8 Και πιασαντες αυτον εφονευσαν και ερριψαν εξω του αμπελωνος.
9 Que fera le maître de la vigne? Il viendra, fera périr les vignerons et donnera la vigne à d'autres.	9 Τι λοιπον θελει καμει ο κυριος του αμπελωνος; Θελει ελθει και απολεσει τους γεωργους και θελει δωσει τον αμπελωνα εις αλλους.
10 Et n'avez-vous pas lu cette Ecriture: La pierre qu'avaient rejetée les bâtisseurs, c'est elle qui estdevenue pierre de faîte;	10 Ουδε την γραφην ταυτην δεν ανεγνωσατε, Ο λιθος, τον οποιον απεδοκιμασαν οι οικοδομουντες, ουτος εγεινε κεφαλη γωνιας?
11 c'est là l'oeuvre du Seigneur et elle est admirable à nos yeux?"	11 παρα Κυριου εγεινεν αυτη και ειναι θαυμαστη εν οφθαλμοις ημων.
12 Ils cherchaient à l'arrêter, mais ils eurent peur de la foule. Ils avaient bien compris, en effet, quec'était pour eux qu'il avait dit la parabole. Et le laissant, ils s'en allèrent.	12 Και εζητουν να πιασωσιν αυτον και εφοβηθησαν τον οχλον? επειδη ενοησαν οτι προς αυτους ειπε την παραβολην? και αφησαντες αυτον ανεχωρησαν.
13 Ils lui envoient alors quelques-uns des Pharisiens et des Hérodiens pour le prendre au piège dans saparole.	13 Και αποστελλουσι προς αυτον τινας των Φαρισαιων και των Ηρωδιανων, δια να παγιδευσωσιν αυτον εις λογον.
14 Ils viennent et lui disent: "Maître, nous savons que tu es véridique et que tu ne te préoccupes pas dequi que ce soit; car tu ne regardes pas au rang des personnes, mais tu enseignes en toute vérité la voie de Dieu.Est-il permis ou non de payer l'impôt à César? Devons-nous payer, oui ou non?"	14 Και εκεινοι ελθοντες, λεγουσι προς αυτον? Διδασκαλε, εξευρομεν οτι εισαι αληθης και δεν σε μελει περι ουδενος? διοτι δεν βλεπεις εις προσωπον ανθρωπων, αλλ' επ' αληθειας την οδον του Θεου διδασκεις. Ειναι συγκεχωρημενον να δωσωμεν δασμον εις τον Καισαρα, η ουχι; να δωσωμεν η να μη δωσωμεν;
15 Mais lui, sachant leur hypocrisie, leur dit: "Pourquoi me tendez-vous un piège? Apportez-moi undenier, que je le voie."	15 Ο δε γνωρισας την υποκρισιν αυτων, ειπε προς αυτους? τι με πειραζετε; φερετε μοι δηναριον δια να ιδω.
16 Ils en apportèrent un et il leur dit: "De qui est l'effigie que voici? Et l'inscription?" Ils lui dirent: "DeCésar."	16 Και εκεινοι εφεραν. Και λεγει προς αυτους? Τινος ειναι η εικων αυτη και η επιγραφη; οι δε ειπον προς αυτον? Του Καισαρος.
17 Alors Jésus leur dit: "Rendez à César ce qui est à César et à Dieu ce qui est à Dieu." Et ils étaientfort surpris à son sujet.	17 Και αποκριθεις ο Ιησους ειπε προς αυτους? Αποδοτε τα του Καισαρος εις τον Καισαρα και τα του Θεου εις τον Θεον. Και εθαυμασαν δι' αυτον.
18 Alors viennent à lui des Sadducéens - de ces gens qui disent qu'il n'y a pas de résurrection - et ilsl'interrogeaient en disant:	18 Και ερχονται προς αυτον Σαδδουκαιοι, οιτινες λεγουσιν οτι δεν ειναι αναστασις, και ηρωτησαν αυτον, λεγοντες?
19 "Maître, Moïse a écrit pour nous: Si quelqu'un a un frère qui meurt en laissant une femme sansenfant, que ce frère prenne la femme et suscite une postérité à son frère.	19 Διδασκαλε, ο Μωυσης μας εγραψεν οτι εαν αποθανη τινος ο αδελφος και αφηση γυναικα και τεκνα δεν αφηση, να λαβη ο αδελφος αυτου την γυναικα αυτου και να εξαναστηση σπερμα εις τον αδελφον αυτου.
20 Il y avait sept frères. Le premier prit femme et mourut sans laisser de postérité.	20 Ησαν λοιπον επτα αδελφοι. Και ο πρωτος ελαβε γυναικα, και αποθνησκων δεν αφηκε σπερμα?
21 Le second prit la femme et mourut aussi sans laisser de postérité, et de même le troisième;	21 και ελαβεν αυτην ο δευτερος και απεθανε, και ουδε αυτος αφηκε σπερμα? και ο τριτος ωσαυτως.
22 et aucun des sept ne laissa de postérité. Après eux tous, la femme aussi mourut.	22 Και ελαβον αυτην οι επτα, και δεν αφηκαν σπερμα. Τελευταια παντων απεθανε και η γυνη.
23 A la résurrection, quand ils ressusciteront, duquel d'entre eux sera-t-elle la femme? Car les septl'auront eue pour femme."	23 Εν τη αναστασει λοιπον, οταν αναστηθωσι, τινος αυτων θελει εισθαι γυνη; διοτι και οι επτα ελαβον αυτην γυναικα.
24 Jésus leur dit: "N'êtes-vous pas dans l'erreur, en ne connaissant ni les Ecritures ni la puissance deDieu?	24 Και αποκριθεις ο Ιησους, ειπε προς αυτους? Δεν πλανασθε δια τουτο, μη γνωριζοντες τας γραφας μηδε την δυναμιν του Θεου;
25 Car, lorsqu'on ressuscite d'entre les morts, on ne prend ni femme ni mari, mais on est comme desanges dans les cieux.	25 Διοτι οταν αναστηθωσιν εκ νεκρων ουτε νυμφευουσιν ουτε νυμφευονται, αλλ' ειναι ως αγγελοι οι εν τοις ουρανοις.
26 Quant au fait que les morts ressuscitent, n'avez-vous pas lu dans le Livre de Moïse, au passage duBuisson, comment Dieu lui a dit: Je suis le Dieu d'Abraham, le Dieu d'Isaac et le Dieu de Jacob?	26 Περι δε των νεκρων οτι ανιστανται, δεν ανεγνωσατε εν τη βιβλω του Μωυσεως, πως ειπε προς αυτον ο Θεος επι της βατου, λεγων, Εγω ειμαι ο Θεος του Αβρααμ και ο Θεος του Ισαακ και ο Θεος του Ιακωβ;
27 Il n'est pas un Dieu de morts, mais de vivants. Vous êtes grandement dans l'erreur!"	27 Δεν ειναι ο Θεος νεκρων, αλλα Θεος ζωντων? σεις λοιπον πλανασθε πολυ.
28 Un scribe qui les avait entendus discuter, voyant qu'il leur avait bien répondu, s'avança et luidemanda: "Quel est le premier de tous les commandements?"	28 Και προσελθων εις των γραμματεων, οστις ηκουσεν αυτους συζητουντας, γνωριζων οτι καλως απεκριθη προς αυτους, ηρωτησεν αυτον? Ποια εντολη ειναι πρωτη πασων;
29 Jésus répondit: "Le premier c'est: Ecoute, Israël, le Seigneur notre Dieu est l'unique Seigneur,	29 Ο δε Ιησους απεκριθη προς αυτον οτι πρωτη πασων των εντολων ειναι? Ακουε Ισραηλ, Κυριος ο Θεος ημων ειναι εις Κυριος?
30 et tu aimeras le Seigneur ton Dieu de tout ton coeur, de toute ton âme, de tout ton esprit et de touteta force.	30 και θελεις αγαπα Κυριον τον Θεον σου εξ ολης της καρδιας σου, και εξ ολης της ψυχης σου, και εξ ολης της διανοιας σου, και εξ ολης της δυναμεως σου? αυτη ειναι η πρωτη εντολη.
31 Voici le second: Tu aimeras ton prochain comme toi-même. Il n'y a pas de commandement plusgrand que ceux-là."	31 Και δευτερα ομοια, αυτη? Θελεις αγαπα τον πλησιον σου ως σεαυτον. Μεγαλητερα τουτων αλλη εντολη δεν ειναι.
32 Le scribe lui dit: "Fort bien, Maître, tu as eu raison de dire qu'Il est unique et qu'il n'y en a pasd'autre que Lui;	32 Και ειπε προς αυτον ο γραμματευς? Καλως, Διδασκαλε, αληθως ειπας οτι ειναι εις Θεος, και δεν ειναι αλλος εκτος αυτου?
33 l'aimer de tout son coeur, de toute son intelligence et de toute sa force, et aimer le prochain commesoi-même, vaut mieux que tous les holocaustes et tous les sacrifices."	33 και το να αγαπα τις αυτον εξ ολης της καρδιας και εξ ολης της συνεσεως και εξ ολης της ψυχης και εξ ολης της δυναμεως, και το να αγαπα τον πλησιον ως εαυτον, ειναι πλειοτερον παντων των ολοκαυτωματων και των θυσιων.
34 Jésus, voyant qu'il avait fait une remarque pleine de sens, lui dit: "Tu n'es pas loin du Royaume deDieu." Et nul n'osait plus l'interroger.	34 Και ο Ιησους, ιδων αυτον οτι φρονιμως απεκριθη, ειπε προς αυτον? Δεν εισαι μακραν απο της βασιλειας του Θεου. Και ουδεις πλεον ετολμα να ερωτηση αυτον.
35 Prenant la parole, Jésus disait en enseignant dans le Temple: "Comment les scribes peuvent-ils direque le Christ est fils de David?	35 Και αποκριθεις ο Ιησους, ελεγε διδασκων εν τω ιερω? Πως λεγουσιν οι γραμματεις οτι ο Χριστος ειναι υιος του Δαβιδ;
36 C'est David lui-même qui a dit par l'Esprit Saint: Le Seigneur a dit à mon Seigneur: Siège à madroite, jusqu'à ce que j'aie mis tes ennemis dessous tes pieds.	36 Διοτι αυτος ο Δαβιδ ειπε δια του Πνευματος του Αγιου? Ειπεν ο Κυριος προς τον Κυριον μου, Καθου εκ δεξιων μου, εωσου θεσω τους εχθρους σου υποποδιον των ποδων σου.
37 David en personne l'appelle Seigneur; comment alors peut-il être son fils?" Et la foule nombreusel'écoutait avec plaisir.	37 Αυτος λοιπον ο Δαβιδ λεγει αυτον Κυριον? και ποθεν ειναι υιος αυτου; Και ο πολυς οχλος ηκουεν αυτον ευχαριστως.
38 Il disait encore dans son enseignement: "Gardez-vous des scribes qui se plaisent à circuler enlongues robes, à recevoir les salutations sur les places publiques,	38 Και ελεγε προς αυτους εν τη διδαχη αυτου? Προσεχετε απο των γραμματεων, οιτινες θελουσι να περιπατωσιν εστολισμενοι και αγαπωσι τους ασπασμους εν ταις αγοραις
39 à occuper les premiers sièges dans les synagogues et les premiers divans dans les festins,	39 και πρωτοκαθεδριας εν ταις συναγωγαις και τους πρωτους τοπους εν τοις δειπνοις.
40 qui dévorent les biens des veuves, et affectent de faire de longues prières. Ils subiront, ceux-là, unecondamnation plus sévère."	40 Οιτινες κατατρωγουσι τας οικιας των χηρων, και τουτο επι προφασει οτι καμνουσι μακρας προσευχας? ουτοι θελουσι λαβει μεγαλητεραν καταδικην.
41 S'étant assis face au Trésor, il regardait la foule mettre de la petite monnaie dans le Trésor, etbeaucoup de riches en mettaient abondamment.	41 Και καθησας ο Ιησους απεναντι του γαζοφυλακιου, εθεωρει πως ο οχλος εβαλλε χαλκον εις το γαζοφυλακιον. Και πολλοι πλουσιοι εβαλλον πολλα?
42 Survint une veuve pauvre qui y mit deux piécettes, soit un quart d'as.	42 και ελθουσα μια χηρα πτωχη εβαλε δυο λεπτα, τουτεστιν, ενα κοδραντην.
43 Alors il appela à lui ses disciples et leur dit: "En vérité, je vous le dis, cette veuve, qui est pauvre, amis plus que tous ceux qui mettent dans le Trésor.	43 Και προσκαλεσας τους μαθητας αυτου, λεγει προς αυτους? Αληθως σας λεγω οτι η χηρα αυτη η πτωχη εβαλε περισσοτερον παντων, οσοι εβαλον εις το γαζοφυλακιον?
44 Car tous ont mis de leur superflu, mais elle, de son indigence, a mis tout ce qu'elle possédait, tout cequ'elle avait pour vivre."	44 διοτι παντες εκ του περισσευοντος εις αυτους εβαλον? αυτη ομως εκ του υστερηματος αυτης εβαλε παντα οσα ειχεν, ολην την περιουσιαν αυτης.