Livre d'Ézéchiel 3

JERUSALEM	LXX
1 Il me dit: "Fils d'homme, ce qui t'est présenté, mange-le; mange ce volume et va parler à la maisond'Israël."	1 και ειπεν προς με υιε ανθρωπου καταφαγε την κεφαλιδα ταυτην και πορευθητι και λαλησον τοις υιοις ισραηλ
2 J'ouvris la bouche et il me fit manger ce volume,	2 και διηνοιξα το στομα μου και εψωμισεν με την κεφαλιδα
3 puis il me dit: "Fils d'homme, nourris-toi et rassasie-toi de ce volume que je te donne." Je lemangeai et, dans ma bouche, il fut doux comme du miel.	3 και ειπεν προς με υιε ανθρωπου το στομα σου φαγεται και η κοιλια σου πλησθησεται της κεφαλιδος ταυτης της δεδομενης εις σε και εφαγον αυτην και εγενετο εν τω στοματι μου ως μελι γλυκαζον
4 Alors il me dit: "Fils d'homme, va-t'en vers la maison d'Israël et tu leur porteras mes paroles.	4 και ειπεν προς με υιε ανθρωπου βαδιζε εισελθε προς τον οικον του ισραηλ και λαλησον τους λογους μου προς αυτους
5 Ce n'est pas vers un peuple au parler obscur et à la langue difficile que tu es envoyé, c'est vers lamaison d'Israël.	5 διοτι ου προς λαον βαθυχειλον και βαρυγλωσσον συ εξαποστελλη προς τον οικον του ισραηλ
6 Ce n'est pas vers des peuples nombreux, au parler obscur et à la langue difficile, dont tun'entendrais pas les paroles - si je t'envoyais vers eux, ils t'écouteraient -	6 ουδε προς λαους πολλους αλλοφωνους η αλλογλωσσους ουδε στιβαρους τη γλωσση οντας ων ουκ ακουση τους λογους αυτων και ει προς τοιουτους εξαπεστειλα σε ουτοι αν εισηκουσαν σου
7 mais la maison d'Israël ne veux pas t'écouter car elle ne veut pas m'écouter. Toute la maisond'Israël n'est que fronts endurcis et coeurs obstinés.	7 ο δε οικος του ισραηλ ου μη θελησωσιν εισακουσαι σου διοτι ου βουλονται εισακουειν μου οτι πας ο οικος ισραηλ φιλονεικοι εισιν και σκληροκαρδιοι
8 Voici que je rends ton visage aussi dur que leur visage, et ton front aussi dur que leur front;	8 και ιδου δεδωκα το προσωπον σου δυνατον κατεναντι των προσωπων αυτων και το νεικος σου κατισχυσω κατεναντι του νεικους αυτων
9 je rends ton front dur comme le diamant, qui est plus dur que le roc. N'aie pas peur d'eux, sois sanscrainte devant eux, car c'est une engeance de rebelles."	9 και εσται δια παντος κραταιοτερον πετρας μη φοβηθης απ' αυτων μηδε πτοηθης απο προσωπου αυτων διοτι οικος παραπικραινων εστιν
10 Puis il me dit: "Fils d'homme, toutes les paroles que je te dirai, reçois-les dans ton coeur, écoutede toutes tes oreilles,	10 και ειπεν προς με υιε ανθρωπου παντας τους λογους ους λελαληκα μετα σου λαβε εις την καρδιαν σου και τοις ωσιν σου ακουε
11 et va-t'en vers les exilés, vers les fils de ton peuple pour leur parler. Tu leur diras: Ainsi parle leSeigneur Yahvé, qu'ils écoutent ou qu'ils n'écoutent pas."	11 και βαδιζε εισελθε εις την αιχμαλωσιαν προς τους υιους του λαου σου και λαλησεις προς αυτους και ερεις προς αυτους ταδε λεγει κυριος εαν αρα ακουσωσιν εαν αρα ενδωσιν
12 L'esprit m'enleva et j'entendis derrière moi le bruit d'un grand tremblement: "Bénie soit la gloirede Yahvé au lieu de son séjour!"	12 και ανελαβεν με πνευμα και ηκουσα κατοπισθεν μου φωνην σεισμου μεγαλου ευλογημενη η δοξα κυριου εκ του τοπου αυτου
13 C'était le bruit que faisaient les ailes des animaux, battant l'une contre l'autre, et le bruit des rouesà côté d'eux, et le bruit d'un grand tremblement.	13 και ειδον φωνην πτερυγων των ζωων πτερυσσομενων ετερα προς την ετεραν και φωνη των τροχων εχομενη αυτων και φωνη του σεισμου
14 Et l'esprit m'enleva et me prit; j'allai amer, l'esprit enfiévré, et la main de Yahvé pesait fortementsur moi.	14 και το πνευμα εξηρεν με και ανελαβεν με και επορευθην εν ορμη του πνευματος μου και χειρ κυριου εγενετο επ' εμε κραταια
15 J'arrivai à Tell Abib, chez les exilés installés près du fleuve Kebar; c'est là qu'ils habitaient, et j'yrestai sept jours, frappé de stupeur, au milieu d'eux.	15 και εισηλθον εις την αιχμαλωσιαν μετεωρος και περιηλθον τους κατοικουντας επι του ποταμου του χοβαρ τους οντας εκει και εκαθισα εκει επτα ημερας αναστρεφομενος εν μεσω αυτων
16 Or, au bout de sept jours, la parole de Yahvé me fut adressée en ces termes:	16 και εγενετο μετα τας επτα ημερας λογος κυριου προς με λεγων
17 "Fils d'homme, je t'ai fait guetteur pour la maison d'Israël. Lorsque tu entendras une parole de mabouche, tu les avertiras de ma part.	17 υιε ανθρωπου σκοπον δεδωκα σε τω οικω ισραηλ και ακουση εκ στοματος μου λογον και διαπειληση αυτοις παρ' εμου
18 Si je dis au méchant: Tu vas mourir, et que tu ne l'avertis pas, si tu ne parles pas pour avertir leméchant d'abandonner sa conduite mauvaise afin qu'il vive, le méchant, lui, mourra de sa faute, mais c'est à toique je demanderai compte de son sang.	18 εν τω λεγειν με τω ανομω θανατω θανατωθηση και ου διεστειλω αυτω ουδε ελαλησας του διαστειλασθαι τω ανομω αποστρεψαι απο των οδων αυτου του ζησαι αυτον ο ανομος εκεινος τη αδικια αυτου αποθανειται και το αιμα αυτου εκ χειρος σου εκζητησω
19 Si au contraire tu as averti le méchant et qu'il ne s'est pas converti de sa méchanceté et de samauvaise conduite, il mourra, lui, de sa faute, mais toi, tu auras sauvé ta vie.	19 και συ εαν διαστειλη τω ανομω και μη αποστρεψη απο της ανομιας αυτου και της οδου αυτου ο ανομος εκεινος εν τη αδικια αυτου αποθανειται και συ την ψυχην σου ρυση
20 Lorsque le juste se détournera de sa justice pour commettre le mal et que je mettrai un piègedevant lui, c'est lui qui mourra; parce que tu ne l'auras pas averti, il mourra de son péché et on ne se souviendraplus de la justice qu'il a pratiquée, mais je te demanderai compte de son sang.	20 και εν τω αποστρεφειν δικαιον απο των δικαιοσυνων αυτου και ποιηση παραπτωμα και δωσω την βασανον εις προσωπον αυτου αυτος αποθανειται οτι ου διεστειλω αυτω και εν ταις αμαρτιαις αυτου αποθανειται διοτι ου μη μνησθωσιν αι δικαιοσυναι αυτου ας εποιησεν και το αιμα αυτου εκ της χειρος σου εκζητησω
21 Si au contraire tu as averti le juste de ne pas pécher et qu'il n'a pas péché, il vivra parce qu'il auraété averti, et toi, tu auras sauvé ta vie."	21 συ δε εαν διαστειλη τω δικαιω του μη αμαρτειν και αυτος μη αμαρτη ο δικαιος ζωη ζησεται οτι διεστειλω αυτω και συ την σεαυτου ψυχην ρυση
22 C'est là que la main de Yahvé fut sur moi; il me dit: "Lève-toi, sors dans la vallée, et là, je vais teparler."	22 και εγενετο επ' εμε χειρ κυριου και ειπεν προς με αναστηθι και εξελθε εις το πεδιον και εκει λαληθησεται προς σε
23 Je me levai et je sortis dans la vallée, et voilà que la gloire de Yahvé y était arrêtée, semblable à lagloire que j'avais vue au bord du fleuve Kebar, et je tombai la face contre terre.	23 και ανεστην και εξηλθον εις το πεδιον και ιδου εκει δοξα κυριου ειστηκει καθως η ορασις και καθως η δοξα ην ειδον επι του ποταμου του χοβαρ και πιπτω επι προσωπον μου
24 Alors l'esprit entra en moi, il me fit tenir debout et me parla. Il me dit: "Va t'enfermer dans tamaison.	24 και ηλθεν επ' εμε πνευμα και εστησεν με επι ποδας μου και ελαλησεν προς με και ειπεν μοι εισελθε και εγκλεισθητι εν μεσω του οικου σου
25 Toi, fils d'homme, voici qu'on va te mettre des liens, on t'en ligotera et tu ne sortiras plus aumilieu d'eux.	25 και συ υιε ανθρωπου ιδου δεδονται επι σε δεσμοι και δησουσιν σε εν αυτοις και ου μη εξελθης εκ μεσου αυτων
26 Je ferai coller ta langue à ton palais, tu seras muet, et tu ne seras plus pour eux celui quiréprimande, car c'est une engeance de rebelles.	26 και την γλωσσαν σου συνδησω και αποκωφωθηση και ουκ εση αυτοις εις ανδρα ελεγχοντα διοτι οικος παραπικραινων εστιν
27 Et lorsque je te parlerai, je t'ouvrirai la bouche et tu leur diras: Ainsi parle le Seigneur Yahvé;quiconque veut écouter, qu'il écoute, et quiconque ne le veut pas, qu'il n'écoute pas, car c'est une engeance derebelles."	27 και εν τω λαλειν με προς σε ανοιξω το στομα σου και ερεις προς αυτους ταδε λεγει κυριος ο ακουων ακουετω και ο απειθων απειθειτω διοτι οικος παραπικραινων εστιν