Livre d'Ézéchiel 2

JERUSALEM	LXX
1 Il me dit: "Fils d'homme, tiens-toi debout, je vais te parler."	1 και ειπεν προς με υιε ανθρωπου στηθι επι τους ποδας σου και λαλησω προς σε
2 L'esprit entra en moi comme il m'avait été dit, il me fit tenir debout et j'entendis celui qui meparlait.	2 και ηλθεν επ' εμε πνευμα και ανελαβεν με και εξηρεν με και εστησεν με επι τους ποδας μου και ηκουον αυτου λαλουντος προς με
3 Il me dit: "Fils d'homme, je t'envoie vers les Israélites, vers les rebelles qui se sont rebellés contremoi. Eux et leurs pères se sont révoltés contre moi jusqu'à ce jour.	3 και ειπεν προς με υιε ανθρωπου εξαποστελλω εγω σε προς τον οικον του ισραηλ τους παραπικραινοντας με οιτινες παρεπικραναν με αυτοι και οι πατερες αυτων εως της σημερον ημερας
4 Les fils ont la tête dure et le coeur obstiné, je t'envoie vers eux pour leur dire: Ainsi parle leSeigneur Yahvé.	4 και ερεις προς αυτους ταδε λεγει κυριος
5 Qu'ils écoutent ou qu'ils n'écoutent pas, c'est une engeance de rebelles, ils sauront qu'il y a unprophète parmi eux.	5 εαν αρα ακουσωσιν η πτοηθωσιν διοτι οικος παραπικραινων εστιν και γνωσονται οτι προφητης ει συ εν μεσω αυτων
6 Pour toi, fils d'homme, n'aie pas peur d'eux, n'aie pas peur de leurs paroles s'ils te contredisent et teméprisent et si tu es assis sur des scorpions. N'aie pas peur de leurs paroles, ne crains pas leurs regards, car c'estune engeance de rebelles.	6 και συ υιε ανθρωπου μη φοβηθης αυτους μηδε εκστης απο προσωπου αυτων διοτι παροιστρησουσι και επισυστησονται επι σε κυκλω και εν μεσω σκορπιων συ κατοικεις τους λογους αυτων μη φοβηθης και απο προσωπου αυτων μη εκστης διοτι οικος παραπικραινων εστιν
7 Tu leur porteras mes paroles, qu'ils écoutent ou qu'ils n'écoutent pas, car c'est une engeance derebelles.	7 και λαλησεις τους λογους μου προς αυτους εαν αρα ακουσωσιν η πτοηθωσιν διοτι οικος παραπικραινων εστιν
8 Et toi, fils d'homme, écoute ce que je vais te dire, ne sois pas rebelle comme cette engeance derebelles. Ouvre la bouche et mange ce que je vais te donner."	8 και συ υιε ανθρωπου ακουε του λαλουντος προς σε μη γινου παραπικραινων καθως ο οικος ο παραπικραινων χανε το στομα σου και φαγε α εγω διδωμι σοι
9 Je regardai, et voici qu'une main était tendue vers moi, tenant un volume roulé.	9 και ειδον και ιδου χειρ εκτεταμενη προς με και εν αυτη κεφαλις βιβλιου
10 Il le déploya devant moi: il était écrit au recto et au verso; il y était écrit: "Lamentations,gémissements et plaintes."	10 και ανειλησεν αυτην ενωπιον εμου και εν αυτη γεγραμμενα ην τα οπισθεν και τα εμπροσθεν και εγεγραπτο εις αυτην θρηνος και μελος και ουαι