Livre d'Ézéchiel 19

JERUSALEM	LXX
1 Et toi, prononce une complainte sur les princes d'Israël.	1 και συ λαβε θρηνον επι τον αρχοντα του ισραηλ
2 Tu diras: Qu'était ta mère? Une lionne parmi des lions; couchée parmi les lionceaux, ellenourrissait ses petits.	2 και ερεις τι η μητηρ σου σκυμνος εν μεσω λεοντων εγενηθη εν μεσω λεοντων επληθυνεν σκυμνους αυτης
3 Elle éleva un de ses petits, il devint un jeune lion, il apprit à déchirer sa proie, il dévora deshommes.	3 και απεπηδησεν εις των σκυμνων αυτης λεων εγενετο και εμαθεν του αρπαζειν αρπαγματα ανθρωπους εφαγεν
4 Les nations en entendirent parler, il fut pris dans leur fosse; on l'emmena avec des crocs au paysd'Egypte.	4 και ηκουσαν κατ' αυτου εθνη εν τη διαφθορα αυτων συνελημφθη και ηγαγον αυτον εν κημω εις γην αιγυπτου
5 Elle vit que son attente était déçue, déçue son espérance. Elle prit un autre de ses petits, en fit unjeune lion.	5 και ειδεν οτι απωσται απ' αυτης και απωλετο η υποστασις αυτης και ελαβεν αλλον εκ των σκυμνων αυτης λεοντα εταξεν αυτον
6 Il rôda parmi les lions, il devint un jeune lion; il apprit à déchirer sa proie, il dévora des hommes.	6 και ανεστρεφετο εν μεσω λεοντων λεων εγενετο και εμαθεν αρπαζειν αρπαγματα ανθρωπους εφαγεν
7 Il démolit leurs palais, il détruisit leurs villes; le pays et ses habitants furent consternés au bruit deson rugissement.	7 και ενεμετο τω θρασει αυτου και τας πολεις αυτων εξηρημωσεν και ηφανισεν γην και το πληρωμα αυτης απο φωνης ωρυματος αυτου
8 On dressa contre lui les nations, les provinces environnantes; elles étendirent sur lui leur filet, ilfut pris dans leur fosse.	8 και εδωκαν επ' αυτον εθνη εκ χωρων κυκλοθεν και εξεπετασαν επ' αυτον δικτυα αυτων εν διαφθορα αυτων συνελημφθη
9 Avec des crocs ils le mirent en cage, ils le menèrent au roi de Babylone, ils le menèrent dans deslieux escarpés, pour qu'on n'entendît plus sa voix sur les montagnes d'Israël.	9 και εθεντο αυτον εν κημω και εν γαλεαγρα ηλθεν προς βασιλεα βαβυλωνος και εισηγαγεν αυτον εις φυλακην οπως μη ακουσθη η φωνη αυτου επι τα ορη του ισραηλ
10 Ta mère était semblable à une vigne, plantée au bord de l'eau. Elle était féconde et feuillue, grâceà l'abondance de l'eau.	10 η μητηρ σου ως αμπελος ως ανθος εν ροα εν υδατι πεφυτευμενη ο καρπος αυτης και ο βλαστος αυτης εγενετο εξ υδατος πολλου
11 Elle eut des ceps puissants qui devinrent des sceptres royaux; sa taille s'éleva jusqu'au milieu desnuages; on l'admira pour sa hauteur et la quantité de ses branches.	11 και εγενετο αυτη ραβδος ισχυος επι φυλην ηγουμενων και υψωθη τω μεγεθει αυτης εν μεσω στελεχων και ειδεν το μεγεθος αυτης εν πληθει κληματων αυτης
12 Mais elle a été arrachée avec fureur et jetée à terre; le vent d'est a desséché son fruit, elle a étébrisée, son cep puissant a séché, le feu l'a dévoré.	12 και κατεκλασθη εν θυμω επι γην ερριφη και ανεμος ο καυσων εξηρανεν τα εκλεκτα αυτης εξεδικηθη και εξηρανθη η ραβδος ισχυος αυτης πυρ ανηλωσεν αυτην
13 La voici plantée au désert, au pays sec et aride,	13 και νυν πεφυτευκαν αυτην εν τη ερημω εν γη ανυδρω
14 et le feu est sorti de son cep, il a dévoré ses tiges et son fruit. Elle n'aura plus son sceptrepuissant, son sceptre royal. C'est une complainte; elle servit de complainte.	14 και εξηλθεν πυρ εκ ραβδου εκλεκτων αυτης και κατεφαγεν αυτην και ουκ ην εν αυτη ραβδος ισχυος φυλη εις παραβολην θρηνου εστιν και εσται εις θρηνον