Livre d'Isaïe 59

JERUSALEM	LXX
1 Non, la main de Yahvé n'est pas trop courte pour sauver, ni son oreille trop dure pour entendre.	1 μη ουκ ισχυει η χειρ κυριου του σωσαι η εβαρυνεν το ους αυτου του μη εισακουσαι
2 Mais ce sont vos fautes qui ont creusé un abîme entre vous et votre Dieu. Vos péchés ont fait qu'ilvous cache sa face et refuse de vous entendre.	2 αλλα τα αμαρτηματα υμων διιστωσιν ανα μεσον υμων και του θεου και δια τας αμαρτιας υμων απεστρεψεν το προσωπον αυτου αφ' υμων του μη ελεησαι
3 Car vos mains sont souillées par le sang et vos doigts par le crime, vos lèvres ont proféré lemensonge, votre langue médite le mal.	3 αι γαρ χειρες υμων μεμολυμμεναι αιματι και οι δακτυλοι υμων εν αμαρτιαις τα δε χειλη υμων ελαλησεν ανομιαν και η γλωσσα υμων αδικιαν μελετα
4 Nul n'accuse à juste titre, nul ne plaide de bonne foi. On se confie au néant, on profère la fausseté, onconçoit la peine, on enfante le mal.	4 ουδεις λαλει δικαια ουδε εστιν κρισις αληθινη πεποιθασιν επι ματαιοις και λαλουσιν κενα οτι κυουσιν πονον και τικτουσιν ανομιαν
5 Ils ont fait éclore des oeufs de vipère, ils tissent des toiles d'araignée. Qui mange de leurs oeufs enmeurt; écrasés, il en sort un serpent.	5 ωα ασπιδων ερρηξαν και ιστον αραχνης υφαινουσιν και ο μελλων των ωων αυτων φαγειν συντριψας ουριον ευρεν και εν αυτω βασιλισκος
6 Leurs toiles ne feront pas un vêtement, ils ne pourront se vêtir de leurs oeuvres; leurs oeuvres sont desoeuvres mauvaises, les actes de violence sont dans leurs mains.	6 ο ιστος αυτων ουκ εσται εις ιματιον ουδε μη περιβαλωνται απο των εργων αυτων τα γαρ εργα αυτων εργα ανομιας
7 Leurs pieds courent au mal; ils ont hâte de verser le sang innocent. Leurs pensées sont des penséesmauvaises, ravage et destruction sont sur leur chemin.	7 οι δε ποδες αυτων επι πονηριαν τρεχουσιν ταχινοι εκχεαι αιμα και οι διαλογισμοι αυτων διαλογισμοι αφρονων συντριμμα και ταλαιπωρια εν ταις οδοις αυτων
8 Ils n'ont pas connu la voie de la paix, le droit ne suit pas leurs traces, ils se font des sentiers tortueux,quiconque les suit ignore la paix.	8 και οδον ειρηνης ουκ οιδασιν και ουκ εστιν κρισις εν ταις οδοις αυτων αι γαρ τριβοι αυτων διεστραμμεναι ας διοδευουσιν και ουκ οιδασιν ειρηνην
9 Aussi le droit reste loin de nous, la justice ne nous atteint pas. Nous attendions la lumière et voici lesténèbres, la clarté, et nous marchons dans l'obscurité.	9 δια τουτο απεστη η κρισις απ' αυτων και ου μη καταλαβη αυτους δικαιοσυνη υπομειναντων αυτων φως εγενετο αυτοις σκοτος μειναντες αυγην εν αωρια περιεπατησαν
10 Nous tâtonnons comme des aveugles cherchant un mur, comme privés d'yeux nous tâtonnons. Noustrébuchons en plein midi comme au crépuscule, parmi les bien-portants nous sommes comme des morts.	10 ψηλαφησουσιν ως τυφλοι τοιχον και ως ουχ υπαρχοντων οφθαλμων ψηλαφησουσιν και πεσουνται εν μεσημβρια ως εν μεσονυκτιω ως αποθνησκοντες στεναξουσιν
11 Nous grognons tous comme des ours, comme des colombes nous ne faisons que gémir; nousattendons le jugement, et rien! le salut, et il demeure loin de nous.	11 ως αρκος και ως περιστερα αμα πορευσονται ανεμειναμεν κρισιν και ουκ εστιν σωτηρια μακραν αφεστηκεν αφ' ημων
12 Car nombreux sont nos crimes contre toi, nos péchés témoignent contre nous. Oui, nos crimes noussont présents et nous reconnaissons nos fautes:	12 πολλη γαρ ημων η ανομια εναντιον σου και αι αμαρτιαι ημων αντεστησαν ημιν αι γαρ ανομιαι ημων εν ημιν και τα αδικηματα ημων εγνωμεν
13 nous révolter, renier Yahvé, cesser de suivre notre Dieu; proférer violence et révolte, concevoir etméditer le mensonge.	13 ησεβησαμεν και εψευσαμεθα και απεστημεν απο οπισθεν του θεου ημων ελαλησαμεν αδικα και ηπειθησαμεν εκυομεν και εμελετησαμεν απο καρδιας ημων λογους αδικους
14 On repousse le jugement, on tient éloignée la justice, car la vérité a trébuché sur la place publique, etla droiture ne trouve point d'accès.	14 και απεστησαμεν οπισω την κρισιν και η δικαιοσυνη μακραν αφεστηκεν οτι καταναλωθη εν ταις οδοις αυτων η αληθεια και δι' ευθειας ουκ ηδυναντο διελθειν
15 La vérité a disparu; ceux qui s'abstiennent du mal sont dépouillés. Yahvé l'a vu, il a jugé mauvaisqu'il n'y ait plus de jugement.	15 και η αληθεια ηρται και μετεστησαν την διανοιαν του συνιεναι και ειδεν κυριος και ουκ ηρεσεν αυτω οτι ουκ ην κρισις
16 Il a vu qu'il n'y avait personne, il s'est étonné que nul n'intervînt, alors son bras devint son secours, etsa justice, son appui.	16 και ειδεν και ουκ ην ανηρ και κατενοησεν και ουκ ην ο αντιλημψομενος και ημυνατο αυτους τω βραχιονι αυτου και τη ελεημοσυνη εστηρισατο
17 Il a revêtu comme cuirasse la justice, sur sa tête le casque du salut, il a revêtu comme tunique deshabits de vengeance, il s'est drapé de la jalousie comme d'un manteau.	17 και ενεδυσατο δικαιοσυνην ως θωρακα και περιεθετο περικεφαλαιαν σωτηριου επι της κεφαλης και περιεβαλετο ιματιον εκδικησεως και το περιβολαιον
18 Selon les oeuvres il rétribue, fureur pour les adversaires, châtiment pour les ennemis, aux îles ilpaiera leur salaire.	18 ως ανταποδωσων ανταποδοσιν ονειδος τοις υπεναντιοις
19 Et l'on craindra, depuis l'Occident, le nom de Yahvé, et depuis le Levant sa gloire, car il viendracomme un torrent resserré, chassé par le souffle de Yahvé.	19 και φοβηθησονται οι απο δυσμων το ονομα κυριου και οι απ' ανατολων ηλιου το ονομα το ενδοξον ηξει γαρ ως ποταμος βιαιος η οργη παρα κυριου ηξει μετα θυμου
20 Alors un rédempteur viendra à Sion, pour ceux qui se détournent de leur crime, en Jacob. Oracle deYahvé.	20 και ηξει ενεκεν σιων ο ρυομενος και αποστρεψει ασεβειας απο ιακωβ
21 Et moi, voici mon alliance avec eux, dit Yahvé: mon esprit qui est sur toi et mes paroles que j'aimises dans ta bouche ne s'éloigneront pas de ta bouche, ni de la bouche de ta descendance, ni de la bouche de ladescendance de ta descendance, dit Yahvé, dès maintenant et à jamais.	21 και αυτη αυτοις η παρ' εμου διαθηκη ειπεν κυριος το πνευμα το εμον ο εστιν επι σοι και τα ρηματα α εδωκα εις το στομα σου ου μη εκλιπη εκ του στοματος σου και εκ του στοματος του σπερματος σου ειπεν γαρ κυριος απο του νυν και εις τον αιωνα