Livre de Néhémie 13

JERUSALEM	GREEK BIBLE
1 En ce temps-là, on lut au peuple dans le livre de Moïse et l'on y trouva écrit: "L'Ammonite et leMoabite ne seront pas admis à l'assemblée de Dieu, et cela pour toujours,	1 Εν τη ημερα εκεινη ανεγνωσθη εν τω βιβλιω του Μωυσεως εις τα ωτα του λαου? και ευρεθη γεγραμμενον εν αυτω, οτι οι Αμμωνιται και οι Μωαβιται δεν επρεπε να εισελθωσιν εις την συναγωγην του Θεου εως αιωνος?
2 car ils ne sont pas venus à la rencontre des Israélites avec le pain et l'eau. Ils soudoyèrent contreeux Balaam, pour les maudire, mais notre Dieu changea la malédiction en bénédiction."	2 διοτι δεν προυπηντησαν τους υιους Ισραηλ μετα αρτου και μετα υδατος, αλλ' εμισθωσαν τον Βαλααμ εναντιον αυτων, δια να καταρασθη αυτους? πλην ο Θεος ημων ετρεψε την καταραν εις ευλογιαν.
3 Dès qu'on eut entendu la Loi, on exclut d'Israël tout élément étranger.	3 Και ως ηκουσαν τον νομον, εχωρισαν απο του Ισραηλ παντα αλλογενη.
4 Mais auparavant, le prêtre Elyashib avait été préposé aux salles du Temple de notre Dieu. Lié àTobiyya,	4 Προ τουτου δε Ελιασειβ ο ιερευς, οστις ειχε την επιστασιαν των οικηματων του οικου του Θεου ημων, ειχε συγγενευσει μετα του Τωβια?
5 il lui avait aménagé une salle spacieuse, où l'on plaçait précédemment les offrandes, l'encens, lesustensiles, la dîme du blé, du vin et de l'huile, c'est-à-dire les parts des lévites, des chantres et des portiers et cequ'on prélevait pour les prêtres.	5 και ειχεν ετοιμασει δι' αυτον μεγα οικημα, οπου προτερον εθετον τας εξ αλφιτων προσφορας, το λιβανιον και τα σκευη και τα δεκατα του σιτου, του οινου και του ελαιου, το διατεταγμενον των Λευιτων και των ψαλτωδων και των πυλωρων και τας προσφορας των ιερεων.
6 J'étais, durant tout cela, absent de Jérusalem, car dans la trente-deuxième année d'Artaxerxès, roide Babylone, j'étais parti auprès du roi; mais, au bout d'un certain temps, je demandai au roi un congé	6 Πλην εν πασι τουτοις εγω δεν ημην εν Ιερουσαλημ? διοτι εν τω τριακοστω δευτερω ετει Αρταξερξου του βασιλεως της Βαβυλωνος ηλθον προς τον βασιλεα και μεθ' ημερας τινας εζητησα παρα του βασιλεως,
7 et revins à Jérusalem. J'appris alors la mauvaise action qu'avait faite Elyashib en faveur deTobiyya, en lui aménageant une salle dans le parvis du Temple de Dieu.	7 και ηλθον εις Ιερουσαλημ και εμαθον το κακον, το οποιον ο Ελιασειβ εκαμε χαριν του Τωβια, ετοιμασας εις αυτον οικημα εν ταις αυλαις του οικου του Θεου.
8 Cela me déplut fort: je jetai donc à la rue, hors de la salle, tout le mobilier de Tobiyya,	8 Και δυσηρεστηθην πολυ? και ερριψα εξω του οικηματος παντα τα σκευη του οικου του Τωβια.
9 et j'ordonnai qu'on purifiât les salles; puis j'y fis réintégrer les ustensiles du Temple de Dieu, lesoffrandes et l'encens.	9 Και προσεταξα, και εκαθαρισαν τα οικηματα? και επανεφερα εκει τα σκευη του οικου του Θεου, τας εξ αλφιτων προσφορας και το λιβανιον.
10 J'appris également que les parts des lévites ne rentraient plus et que les lévites et les chantreschargés du service s'étaient enfuis chacun vers son champ.	10 Και εμαθον οτι τα μεριδια των Λευιτων δεν εδοθησαν εις αυτους? διοτι οι Λευιται και οι ψαλτωδοι, οι ποιουντες το εργον, εφυγον εκαστος εις τον αγρον αυτου.
11 Aussi tançai-je les magistrats en ces termes: "Pourquoi le Temple de Dieu est-il à l'abandon?" Jeles rassemblai donc et les rétablis dans leur fonction.	11 Και επεπληξα τους προεστωτας και ειπα, Δια τι εγκατελειφθη ο οικος του Θεου; Και εσυναξα αυτους και αποκατεστησα αυτους εις την θεσιν αυτων.
12 Alors tout Juda apporta aux magasins la dîme du blé, du vin et de l'huile.	12 Τοτε εφερε πας ο Ιουδας εις τας αποθηκας το δεκατον του σιτου και του οινου και του ελαιου.
13 Je préposai aux magasins le prêtre Shélémya, le scribe Sadoq, Pedaya, l'un des lévites, et, pourles assister, Hanân, fils de Zakkur, fils de Mattanya, car ils passaient pour intègres; leur office fut de faire lesdistributions à leurs frères.	13 Και κατεστησα φυλακας επι των αποθηκων, Σελεμιαν τον ιερεα και Σαδωκ τον γραμματεα και εκ των Λευιτων? τον Φεδαιαν? και πλησιον αυτων, Αναν τον υιον του Ζακχουρ, υιου του Ματθανια? διοτι ελογιζοντο πιστοι? το εργον δε αυτων ητο να διανεμωσιν εις τους αδελφους αυτων.
14 Pour cela, souviens-toi de moi, mon Dieu: n'efface pas les actes de piété que j'ai accomplis pourle Temple de mon Dieu et ses observances.	14 Μνησθητι μου, Θεε μου, περι τουτου, και μη εξαλειψης τα ελεη μου, τα οποια εκαμα εις τον οικον του Θεου μου και εις τας τελετας αυτου.
15 En ces jours-là, je vis en Juda des gens qui foulaient au pressoir, le jour du sabbat; d'autresapportaient des gerbes de blé, les chargeaient sur des ânes, avec du vin, des raisins, des figues et toutes sortes defardeaux, qu'ils voulaient introduire à Jérusalem le jour du sabbat: je les avertis de ne point vendre de denrées.	15 Εν εκειναις ταις ημεραις ειδον τινας εν Ιουδα ληνοπατουντας εν σαββατω και εισφεροντας δραγματα και επιφορτιζοντας επι ονους, και οινον, σταφυλια και συκα και παν ειδος φορτιων, τα οποια εφερον εις Ιερουσαλημ την ημεραν του σαββατου? και διεμαρτυρηθην εν τη ημερα, καθ' ην επωλουν τροφιμα.
16 A Jérusalem même, des Tyriens, qui habitaient là, apportaient du poisson et des marchandisesde tout genre pour les vendre aux Judéens le jour du sabbat.	16 Και οι Τυριοι, οι κατοικουντες εν αυτη, εφερον ιχθυας και παν ειδος ωνιων και επωλουν εν σαββατω εις τους υιους Ιουδα και εν Ιερουσαλημ.
17 Aussi tançai-je les grands de Juda, leur déclarant: "Quelle chose exécrable vous faites là, enprofanant le jour du sabbat!	17 Και επεπληξα τους προκριτους του Ιουδα και ειπα προς αυτους, Τι ειναι το πραγμα τουτο το κακον, το οποιον σεις καμνετε, βεβηλουντες την ημεραν του σαββατου;
18 N'est-ce pas ainsi qu'ont agi vos pères? Alors notre Dieu fit venir tout ce malheur sur nous et surcette ville. Et vous, vous accroissez la Colère contre Israël en profanant le sabbat."	18 δεν εκαμνον ουτως οι πατερες σας, και εφερεν ο Θεος ημων παντα ταυτα τα κακα εφ' ημας και επι την πολιν ταυτην; αλλα σεις επαναφερετε οργην επι τον Ισραηλ, βεβηλουντες το σαββατον.
19 Aussi, dès que l'ombre eut gagné les portes de Jérusalem, juste avant le sabbat, j'ordonnai lafermeture des battants et je dis qu'on ne les rouvre qu'après le sabbat. Je postai quelques-uns de mes gens auxportes pour qu'aucun fardeau n'entrât le jour du sabbat.	19 Δια τουτο, οτε ηρχιζε να συσκοταζη εις τας πυλας της Ιερουσαλημ προ του σαββατου, ειπα, και εκλεισαν τας πυλας, και προσεταξα να μη ανοιχθωσιν εως μετα το σαββατον? και κατεστησα επι τας πυλας τινας εκ των υπηρετων μου, δια να μη εισελθη φορτιον την ημεραν του σαββατου.
20 Une fois ou deux, des marchands, des trafiquants en tous genres de marchandises passèrent lanuit hors de Jérusalem,	20 Και διενυκτερευσαν οι εμποροι και οι πωληται παντος ειδους ωνιων εξω της Ιερουσαλημ απαξ και δις.
21 mais je les avertis, leur déclarant: "Pourquoi passer la nuit aux abords du mur? Si vousrecommencez, je mettrai la main sur vous!" Depuis ce moment, ils ne sont plus venus le jour du sabbat.	21 Τοτε διεμαρτυρηθην εναντιον αυτων και ειπα προς αυτους, Δια τι διανυκτερευετε εμπροσθεν του τειχους; εαν δευτερωσητε, θελω βαλει χειρα επανω σας. Εκτοτε δεν ηλθον εν σαββατω.
22 J'ordonnai aux lévites de se purifier et de venir surveiller les portes, pour qu'on observâtsaintement le jour du sabbat. Pour cela aussi souviens-toi de moi, mon Dieu, et prends-moi en pitié, selon tagrande miséricorde!	22 Και ειπα προς τους Λευιτας να καθαριζωνται και να ερχωνται να φυλαττωσι τας πυλας, δια να αγιαζωσι την ημεραν του σαββατου. Μνησθητι μου, Θεε μου, και περι τουτου, και ελεησον με κατα το πληθος του ελεους σου.
23 En ces jours-là encore, je vis des Juifs qui avaient épousé des femmes Ashdodites, ammonitesou moabites.	23 Προσετι εν ταις ημεραις εκειναις ειδον τους Ιουδαιους τους λαβοντας γυναικας Αζωτιας, Αμμωνιτιδας και Μωαβιτιδας?
24 Quant à leurs enfants, la moitié parlait l'Ashdodien ou la langue de tel ou tel peuple, mais nesavait plus parler le juif.	24 και τα τεκνα αυτων λαλουντα ημισυ Αζωτιστι, και μη εξευροντα να λαλησωσιν Ιουδαιστι αλλα κατα την γλωσσαν διαφορων λαων.
25 Je les tançai et les maudis, en frappai plusieurs, leur arrachai les cheveux et les adjurai de parDieu: "Vous ne devez pas donner vos filles à leurs fils, ni prendre pour femmes aucune de leurs filles, pour vosfils ou pour vous-mêmes!	25 Και επεπληξα αυτους και κατηρασθην αυτους, και ερραβδισα τινας εξ αυτων και ετριχομαδησα αυτους, και ωρκισα αυτους εις τον Θεον, λεγων, Δεν θελετε δωσει τας θυγατερας σας εις τους υιους αυτων, και δεν θελετε λαβει εκ των θυγατερων αυτων εις τους υιους σας η εις εαυτους?
26 N'est-ce pas en cela qu'a péché Salomon, roi d'Israël? Parmi tant de nations, aucun roi ne lui futsemblable; il était aimé de son Dieu; Dieu l'avait fait roi sur tout Israël. Même lui, les femmes étrangèresl'entraînèrent à pécher!	26 δεν ημαρτησεν ουτω Σολομων ο βασιλευς του Ισραηλ; καιτοι μεταξυ πολλων εθνων δεν υπηρξε βασιλευς ομοιος αυτου, οστις ητο αγαπωμενος υπο του Θεου αυτου, και εκαμεν αυτον ο Θεος βασιλεα επι παντα τον Ισραηλ? αλλ' ομως και αυτον αι ξεναι γυναικες εκαμον να αμαρτηση?
27 Faudra-t-il entendre dire que vous commettez aussi ce grand crime: trahir notre Dieu en vousmariant avec des femmes étrangères?"	27 θελομεν λοιπον συγκατανευσει εις εσας να καμνητε απαν τουτο το μεγα κακον, να γινησθε παραβαται εναντιον εις τον Θεον ημων λαμβανοντες ξενας γυναικας;
28 L'un des fils de Yoyada, fils d'Elyashib, le grand prêtre, était le gendre de Sânballat, le Horonite.Je le chassai loin de moi.	28 Και εις εκ των υιων του Ιωαδα, υιου του Ελιασειβ του ιερεως του μεγαλου, ητο γαμβρος Σαναβαλλατ του Ορωνιτου? οθεν απεδιωξα αυτον απ' εμπροσθεν μου.
29 Souviens-toi de ces gens, mon Dieu, pour l'avilissement causé au sacerdoce et à l'alliance desprêtres et lévites.	29 Μνησθητι αυτων, Θεε μου, διοτι εβεβηλωσαν την ιερατειαν και την διαθηκην της ιερατειας και των Λευιτων.
30 Je les purifiai donc de tout élément étranger. J'établis, pour les prêtres et les lévites, lesrèglements qui délimitaient à chacun sa tâche.	30 Και εκαθαρισα αυτους απο παντων των ξενων, και διωρισα φυλακας εκ των ιερεων και των Λευιτων, εκαστον εις τα εργα αυτου?
31 J'en établis également pour les livraisons du bois à dates fixées, et pour les prémices. Souviens-toi de moi, mon Dieu, pour mon bonheur!	31 και δια την προσφοραν των ξυλων εν καιροις ωρισμενοις, και δια τας απαρχας. Μνησθητι μου, Θεε μου, επ' αγαθω.