Livre de la Genèse 43

JERUSALEM	LXX
1 Mais la famine pesait sur le pays	1 ο δε λιμος ενισχυσεν επι της γης
2 et lorsqu'ils eurent achevé de manger le grain qu'ils avaient apporté d'Egypte, leur père leur dit:"Retournez et achetez-nous un peu de vivres."	2 εγενετο δε ηνικα συνετελεσαν καταφαγειν τον σιτον ον ηνεγκαν εξ αιγυπτου και ειπεν αυτοις ο πατηρ αυτων παλιν πορευθεντες πριασθε ημιν μικρα βρωματα
3 Juda lui répondit: "Cet homme nous a expressément avertis:Vous ne serez pas admis en maprésence à moins que votre frère ne soit avec vous.	3 ειπεν δε αυτω ιουδας λεγων διαμαρτυρια διαμεμαρτυρηται ημιν ο ανθρωπος λεγων ουκ οψεσθε το προσωπον μου εαν μη ο αδελφος υμων ο νεωτερος μεθ' υμων η
4 Si tu es prêt à laisser notre frère avec nous, nous descendrons et t'achèterons des vivres,	4 ει μεν ουν αποστελλεις τον αδελφον ημων μεθ' ημων καταβησομεθα και αγορασωμεν σοι βρωματα
5 mais si tu ne le laisses pas partir, nous ne descendrons pas, car cet homme nous a dit: Vous neserez pas admis en ma présence à moins que votre frère ne soit avec vous."	5 ει δε μη αποστελλεις τον αδελφον ημων μεθ' ημων ου πορευσομεθα ο γαρ ανθρωπος ειπεν ημιν λεγων ουκ οψεσθε μου το προσωπον εαν μη ο αδελφος υμων ο νεωτερος μεθ' υμων η
	6 ειπεν δε ισραηλ τι εκακοποιησατε με αναγγειλαντες τω ανθρωπω ει εστιν υμιν αδελφος
7 "C'est, répondirent-ils, que l'homme s'est enquis de nous et de notre famille en demandant: Votrepère est-il encore vivant, avez-vous un frère? Et nous l'avons informé en conséquence. Pouvions-nous savoirqu'il dirait: Amenez votre frère?"	7 οι δε ειπαν ερωτων επηρωτησεν ημας ο ανθρωπος και την γενεαν ημων λεγων ει ετι ο πατηρ υμων ζη ει εστιν υμιν αδελφος και απηγγειλαμεν αυτω κατα την επερωτησιν ταυτην μη ηδειμεν ει ερει ημιν αγαγετε τον αδελφον υμων
8 Alors Juda dit à son père Israël: "Laisse aller l'enfant avec moi. Allons, mettons-nous en route pourque nous conservions la vie et ne mourions pas, nous-mêmes avec toi et les personnes à notre charge.	8 ειπεν δε ιουδας προς ισραηλ τον πατερα αυτου αποστειλον το παιδαριον μετ' εμου και ανασταντες πορευσομεθα ινα ζωμεν και μη αποθανωμεν και ημεις και συ και η αποσκευη ημων
9 Je me porte garant pour lui et tu m'en demanderas compte: s'il m'arrive de ne pas te le ramener etde ne pas le remettre devant tes yeux, j'en porterai la faute pendant toute ma vie.	9 εγω δε εκδεχομαι αυτον εκ χειρος μου ζητησον αυτον εαν μη αγαγω αυτον προς σε και στησω αυτον εναντιον σου ημαρτηκως εσομαι προς σε πασας τας ημερας
10 Si nous n'avions pas tant tardé, nous serions déjà revenus pour la seconde fois!"	10 ει μη γαρ εβραδυναμεν ηδη αν υπεστρεψαμεν δις
11 Alors leur père Israël leur dit: "Puisqu'il le faut, faites donc ceci: dans vos bagages prenez desmeilleurs produits du pays pour les apporter en présent à cet homme, un peu de baume et un peu de miel, de lagomme adragante et du ladanum, des pistaches et des amandes.	11 ειπεν δε αυτοις ισραηλ ο πατηρ αυτων ει ουτως εστιν τουτο ποιησατε λαβετε απο των καρπων της γης εν τοις αγγειοις υμων και καταγαγετε τω ανθρωπω δωρα της ρητινης και του μελιτος θυμιαμα και στακτην και τερεμινθον και καρυα
12 Prenez avec vous une seconde somme d'argent et rapportez l'argent qui a été remis à l'entrée devos sacs à blé: c'était peut-être une méprise.	12 και το αργυριον δισσον λαβετε εν ταις χερσιν υμων το αργυριον το αποστραφεν εν τοις μαρσιπποις υμων αποστρεψατε μεθ' υμων μηποτε αγνοημα εστιν
13 Prenez votre frère et partez, retournez auprès de cet homme.	13 και τον αδελφον υμων λαβετε και ανασταντες καταβητε προς τον ανθρωπον
14 Qu'El Shaddaï vous fasse trouver miséricorde auprès de cet homme et qu'il vous laisse ramenervotre autre frère et Benjamin. Pour moi, que je perde mes enfants si je dois les perdre!"	14 ο δε θεος μου δωη υμιν χαριν εναντιον του ανθρωπου και αποστειλαι τον αδελφον υμων τον ενα και τον βενιαμιν εγω μεν γαρ καθα ητεκνωμαι ητεκνωμαι
15 Nos gens prirent donc ce présent, le double d'argent avec eux, et Benjamin; ils partirent etdescendirent en Egypte et ils se présentèrent devant Joseph.	15 λαβοντες δε οι ανδρες τα δωρα ταυτα και το αργυριον διπλουν ελαβον εν ταις χερσιν αυτων και τον βενιαμιν και ανασταντες κατεβησαν εις αιγυπτον και εστησαν εναντιον ιωσηφ
16 Quand Joseph les vit avec Benjamin, il dit à son intendant:"Conduis ces gens à la maison, abatsune bête et apprête-là, car ces gens mangeront avec moi à midi."	16 ειδεν δε ιωσηφ αυτους και τον βενιαμιν τον αδελφον αυτου τον ομομητριον και ειπεν τω επι της οικιας αυτου εισαγαγε τους ανθρωπους εις την οικιαν και σφαξον θυματα και ετοιμασον μετ' εμου γαρ φαγονται οι ανθρωποι αρτους την μεσημβριαν
17 L'homme fit comme Joseph avait commandé et conduisit nos gens à la maison de Joseph.	17 εποιησεν δε ο ανθρωπος καθα ειπεν ιωσηφ και εισηγαγεν τους ανθρωπους εις τον οικον ιωσηφ
18 Nos gens eurent peur parce qu'on les conduisait à la maison de Joseph et ils dirent: "C'est à causede l'argent qui s'est retrouvé la première fois dans nos sacs à blé qu'on nous emmène: on va nous assaillir, tombersur nous et nous prendre pour esclaves, avec nos ânes."	18 ιδοντες δε οι ανθρωποι οτι εισηχθησαν εις τον οικον ιωσηφ ειπαν δια το αργυριον το αποστραφεν εν τοις μαρσιπποις ημων την αρχην ημεις εισαγομεθα του συκοφαντησαι ημας και επιθεσθαι ημιν του λαβειν ημας εις παιδας και τους ονους ημων
19 Ils s'approchèrent de l'intendant de Joseph et lui parlèrent à l'entrée de la maison:	19 προσελθοντες δε προς τον ανθρωπον τον επι του οικου ιωσηφ ελαλησαν αυτω εν τω πυλωνι του οικου
20 "Pardon, Monseigneur! dirent-ils, nous sommes descendus une première fois pour acheter desvivres	20 λεγοντες δεομεθα κυριε κατεβημεν την αρχην πριασθαι βρωματα
21 et, lorsque nous sommes arrivés au campement pour la nuit et que nous avons ouvert nos sacs àblé, voici que l'argent de chacun se trouvait à l'entrée de son sac, notre argent bien compté, et nous le rapportonsavec nous.	21 εγενετο δε ηνικα ηλθομεν εις το καταλυσαι και ηνοιξαμεν τους μαρσιππους ημων και τοδε το αργυριον εκαστου εν τω μαρσιππω αυτου το αργυριον ημων εν σταθμω απεστρεψαμεν νυν εν ταις χερσιν ημων
22 Nous avons apporté une autre somme pour acheter des vivres. Nous ne savons pas qui a mis notreargent dans nos sacs à blé."	22 και αργυριον ετερον ηνεγκαμεν μεθ' εαυτων αγορασαι βρωματα ουκ οιδαμεν τις ενεβαλεν το αργυριον εις τους μαρσιππους ημων
23 Mais il répondit: "Soyez en paix et n'ayez pas peur! C'est votre Dieu et le Dieu de votre père quivous a mis un trésor dans vos sacs à blé; votre argent m'est bien parvenu" et il leur amena Siméon.	23 ειπεν δε αυτοις ιλεως υμιν μη φοβεισθε ο θεος υμων και ο θεος των πατερων υμων εδωκεν υμιν θησαυρους εν τοις μαρσιπποις υμων το δε αργυριον υμων ευδοκιμουν απεχω και εξηγαγεν προς αυτους τον συμεων
24 L'homme introduisit nos gens dans la maison de Joseph, il leur apporta de l'eau pour qu'ils selavent les pieds et il donna du fourrage à leurs ânes.	24 και ηνεγκεν υδωρ νιψαι τους ποδας αυτων και εδωκεν χορτασματα τοις ονοις αυτων
25 Ils disposèrent le présent en attendant que Joseph vienne pour midi, car ils avaient appris qu'ilsprendraient là leur repas.	25 ητοιμασαν δε τα δωρα εως του ελθειν ιωσηφ μεσημβριας ηκουσαν γαρ οτι εκει μελλει αρισταν
26 Quand Joseph rentra à la maison, ils lui offrirent le présent qu'ils avaient avec eux et seprosternèrent à terre.	26 εισηλθεν δε ιωσηφ εις την οικιαν και προσηνεγκαν αυτω τα δωρα α ειχον εν ταις χερσιν αυτων εις τον οικον και προσεκυνησαν αυτω επι προσωπον επι την γην
27 Mais il les salua amicalement et demanda: "Comment se porte votre vieux père dont vous m'avezparlé, est-il encore envie?"	27 ηρωτησεν δε αυτους πως εχετε και ειπεν αυτοις ει υγιαινει ο πατηρ υμων ο πρεσβυτερος ον ειπατε ετι ζη
28 Ils répondirent: "Ton serviteur, notre père, se porte bien, il est encore en vie" et ilss'agenouillèrent et se prosternèrent.	28 οι δε ειπαν υγιαινει ο παις σου ο πατηρ ημων ετι ζη και ειπεν ευλογητος ο ανθρωπος εκεινος τω θεω και κυψαντες προσεκυνησαν αυτω
29 Levant les yeux, Joseph vit son frère Benjamin, le fils de sa mère, et demanda: "Est-ce là votreplus jeune frère, dont vous m'avez parlé?" Et s'adressant à lui: "Que Dieu te fasse grâce, mon fils."	29 αναβλεψας δε τοις οφθαλμοις ιωσηφ ειδεν βενιαμιν τον αδελφον αυτου τον ομομητριον και ειπεν ουτος ο αδελφος υμων ο νεωτερος ον ειπατε προς με αγαγειν και ειπεν ο θεος ελεησαι σε τεκνον
30 Et Joseph se hâta de sortir, car ses entrailles s'étaient émues pour son frère et les larmes luivenaient aux yeux: il entra dans sa chambre et là, il pleura.	30 εταραχθη δε ιωσηφ συνεστρεφετο γαρ τα εντερα αυτου επι τω αδελφω αυτου και εζητει κλαυσαι εισελθων δε εις το ταμιειον εκλαυσεν εκει
31 S'étant lavé le visage, il revint et, se contenant, il ordonna: "Servez le repas."	31 και νιψαμενος το προσωπον εξελθων ενεκρατευσατο και ειπεν παραθετε αρτους
32 On le servit à part, eux à part et à part aussi les Egyptiens qui mangeaient chez lui, car lesEgyptiens ne peuvent pas prendre leurs repas avec les Hébreux: ils ont cela en horreur.	32 και παρεθηκαν αυτω μονω και αυτοις καθ' εαυτους και τοις αιγυπτιοις τοις συνδειπνουσιν μετ' αυτου καθ' εαυτους ου γαρ εδυναντο οι αιγυπτιοι συνεσθιειν μετα των εβραιων αρτους βδελυγμα γαρ εστιν τοις αιγυπτιοις
33 Ils étaient placés en face de lui, chacun à son rang, de l'aîné au plus jeune, et nos gens seregardaient avec étonnement.	33 εκαθισαν δε εναντιον αυτου ο πρωτοτοκος κατα τα πρεσβεια αυτου και ο νεωτερος κατα την νεοτητα αυτου εξισταντο δε οι ανθρωποι εκαστος προς τον αδελφον αυτου
34 Mais lui leur fit porter, de son plat, des portions d'honneur, et la portion de Benjamin surpassaitcinq fois celle de tous les autres. Avec lui ils burent et s'enivrèrent.	34 ηραν δε μεριδας παρ' αυτου προς αυτους εμεγαλυνθη δε η μερις βενιαμιν παρα τας μεριδας παντων πενταπλασιως προς τας εκεινων επιον δε και εμεθυσθησαν μετ' αυτου