1 Εαν λοιπον υπαρχη τις παρηγορια εν Χριστω η τις παραμυθια αγαπης, η τις κοινωνια Πνευματος η σπλαγχνα τινα και οικτιρμοι, | 1 So if in Christ there is anything that will move you, any incentive in love, any fel owship in the Spirit, anywarmth or sympathy -- I appeal to you, |
2 καμετε πληρη την χαραν μου, να φρονητε το αυτο, εχοντες την αυτην αγαπην, οντες ομοψυχοι και ομοφρονες, | 2 make my joy complete by being of a single mind, one in love, one in heart and one in mind. |
3 μη πραττοντες μηδεν εξ αντιζηλιας η κενοδοξιας, αλλ' εν ταπεινοφροσυνη θεωρουντες αλληλους υπερεχοντας εαυτων. | 3 Nothing is to be done out of jealousy or vanity; instead, out of humility of mind everyone should givepreference to others, |
4 Μη αποβλεπετε εκαστος τα εαυτου, αλλ' εκαστος και τα των αλλων. | 4 everyone pursuing not selfish interests but those of others. |
5 Το αυτο δε φρονημα εστω εν υμιν, το οποιον ητο και εν τω Χριστω Ιησου, | 5 Make your own the mind of Christ Jesus: |
6 οστις εν μορφη Θεου υπαρχων, δεν ενομισεν αρπαγην το να ηναι ισα με τον Θεον, | 6 Who, being in the form of God, did not count equality with God something to be grasped. |
7 αλλ' εαυτον εκενωσε λαβων δουλου μορφην, γενομενος ομοιος με τους ανθρωπους, | 7 But he emptied himself, taking the form of a slave, becoming as human beings are; and being in everyway like a human being, |
8 και ευρεθεις κατα το σχημα ως ανθρωπος, εταπεινωσεν εαυτον γενομενος υπηκοος μεχρι θανατου, θανατου δε σταυρου. | 8 he was humbler yet, even to accepting death, death on a cross. |
9 Δια τουτο και ο Θεος υπερυψωσεν αυτον και εχαρισεν εις αυτον ονομα το υπερ παν ονομα, | 9 And for this God raised him high, and gave him the name which is above al other names; |
10 δια να κλινη εις το ονομα του Ιησου παν γονυ επουρανιων και επιγειων και καταχθονιων, | 10 so that al beings in the heavens, on earth and in the underworld, should bend the knee at the name ofJesus |
11 και πασα γλωσσα να ομολογηση οτι ο Ιησους Χριστος ειναι Κυριος εις δοξαν Θεου Πατρος. | 11 and that every tongue should acknowledge Jesus Christ as Lord, to the glory of God the Father. |
12 Ωστε, αγαπητοι μου, καθως παντοτε υπηκουσατε, ουχι ως εν τη παρουσια μου μονον, αλλα τωρα πολυ περισσοτερον εν τη απουσια μου, μετα φοβου και τρομου εργαζεσθε την εαυτων σωτηριαν? | 12 So, my dear friends, you have always been obedient; your obedience must not be limited to timeswhen I am present. Now that I am absent it must be more in evidence, so work out your salvation in fear andtrembling. |
13 διοτι ο Θεος ειναι ο ενεργων εν υμιν και το θελειν και το ενεργειν κατα την ευδοκιαν αυτου. | 13 It is God who, for his own generous purpose, gives you the intention and the powers to act. |
14 Πραττετε τα παντα χωρις γογγυσμων και αμφισβητησεων, | 14 Let your behaviour be free of murmuring and complaining |
15 δια να γινησθε αμεμπτοι και ακεραιοι, τεκνα Θεου αμωμητα εν μεσω γενεας σκολιας και διεστραμμενης, μεταξυ των οποιων λαμπετε ως φωστηρες εν τω κοσμω, | 15 so that you remain faultless and pure, unspoilt children of God surrounded by a deceitful andunderhand brood, shining out among them like bright stars in the world, |
16 κρατουντες τον λογον της ζωης, δια καυχημα μου εν τη ημερα του Χριστου, οτι δεν ετρεξα εις ματην ουδε εις ματην εκοπιασα. | 16 proffering to it the Word of life. Then I shall have reason to be proud on the Day of Christ, for it wil notbe for nothing that I have run the race and toiled so hard. |
17 Αλλ' εαν και προσφερω εμαυτον σπονδην επι της θυσιας και λειτουργιας της πιστεως σας, χαιρω και συγχαιρω μετα παντων υμων? | 17 Indeed, even if my blood has to be poured as a libation over your sacrifice and the offering of yourfaith, then I shal be glad and join in your rejoicing- |
18 ωσαυτως δε και σεις χαιρετε και συγχαιρετε μετ' εμου. | 18 and in the same way, you must be glad and join in my rejoicing. |
19 Ελπιζω δε επι τον Κυριον Ιησουν να πεμψω προς εσας ταχεως τον Τιμοθεον, δια να ευφραινωμαι και εγω μαθων την καταστασιν σας? | 19 I hope, in the Lord Jesus, to send Timothy to you soon, so that my mind may be set at rest when I hearhow you are. |
20 διοτι δεν εχω ουδενα ισοψυχον, οστις να μεριμνηση γνησιως περι της καταστασεως σας? | 20 There is nobody else that I can send who is like him and cares as sincerely for your well-being; |
21 επειδη παντες ζητουσι τα εαυτων, ουχι τα του Ιησου Χριστου? | 21 they al want to work for themselves, not for Jesus Christ. |
22 γνωριζετε δε την δοκιμασιαν αυτου, οτι ως τεκνον μετα του πατρος εδουλευσε μετ' εμου εις το ευαγγελιον. | 22 But you know what sort of person he has proved himself, working with me for the sake of the gospellike a son with his father. |
23 Τουτον λοιπον ελπιζω να πεμψω ευθυς, καθως ιδω το τελος των υποθεσεων μου? | 23 That is the man, then, that I am hoping to send to you immediately I can make out what is going tohappen to me; |
24 πεποιθα δε επι τον Κυριον οτι και εγω θελω ελθει ταχεως. | 24 but I am confident in the Lord that I shal come myself, too, before long. |
25 Εστοχασθην ομως αναγκαιον να πεμψω προς εσας τον Επαφροδιτον τον αδελφον και συνεργον και συστρατιωτην μου, απεσταλμενον δε απο σας και υπηρετησαντα εις την χρειαν μου, | 25 Nevertheless I thought it essential to send to you Epaphroditus, my brother and fel ow-worker andcompanion-in-arms since he came as your representative to look after my needs; |
26 επειδη επεποθει ολους εσας και ελυπειτο, διοτι ηκουσατε οτι ησθενησε. | 26 because he was missing you al and was worrying because you had heard that he was il . |
27 Και τωοντι ησθενησε μεχρι θανατου? αλλ' ο Θεος ηλεησεν αυτον, ουχι δε αυτον μονον, αλλα και εμε, δια να μη λαβω λυπην επι λυπην. | 27 Indeed he was seriously il and nearly died; but God took pity on him -- and not only on him but also onme, to spare me one grief on top of another. |
28 Οθεν επεμψα αυτον μετα περισσοτερας σπουδης, δια να χαρητε ιδοντες αυτον παλιν, και εγω να εχω ολιγωτεραν λυπην. | 28 So I am sending him back as promptly as I can so that you wil have the joy of seeing him again, andthat wil be some comfort to me in my distress. |
29 Δεχθητε λοιπον αυτον εν Κυριω μετα πασης χαρας και τιματε τους τοιουτους, | 29 Welcome him in the Lord, then, with al joy; hold people like him in honour, |
30 επειδη δια το εργον του Χριστου επλησιασε μεχρι θανατου, καταφρονησας την ζωην αυτου, δια να αναπληρωση την ελλειψιν υμων της εις εμε υπηρεσιας. | 30 because it was for Christ's work that he came so near to dying, risking his life to do the duty to mewhich you could not do yourselves. |