1 Εαν λοιπον υπαρχη τις παρηγορια εν Χριστω η τις παραμυθια αγαπης, η τις κοινωνια Πνευματος η σπλαγχνα τινα και οικτιρμοι, | 1 If there be therefore any consolation in Christ, if any comfort of love, if any fellowship of the Spirit, if any bowels and mercies, |
2 καμετε πληρη την χαραν μου, να φρονητε το αυτο, εχοντες την αυτην αγαπην, οντες ομοψυχοι και ομοφρονες, | 2 Fulfil ye my joy, that ye be likeminded, having the same love, being of one accord, of one mind. |
3 μη πραττοντες μηδεν εξ αντιζηλιας η κενοδοξιας, αλλ' εν ταπεινοφροσυνη θεωρουντες αλληλους υπερεχοντας εαυτων. | 3 Let nothing be done through strife or vainglory; but in lowliness of mind let each esteem other better than themselves. |
4 Μη αποβλεπετε εκαστος τα εαυτου, αλλ' εκαστος και τα των αλλων. | 4 Look not every man on his own things, but every man also on the things of others. |
5 Το αυτο δε φρονημα εστω εν υμιν, το οποιον ητο και εν τω Χριστω Ιησου, | 5 Let this mind be in you, which was also in Christ Jesus: |
6 οστις εν μορφη Θεου υπαρχων, δεν ενομισεν αρπαγην το να ηναι ισα με τον Θεον, | 6 Who, being in the form of God, thought it not robbery to be equal with God: |
7 αλλ' εαυτον εκενωσε λαβων δουλου μορφην, γενομενος ομοιος με τους ανθρωπους, | 7 But made himself of no reputation, and took upon him the form of a servant, and was made in the likeness of men: |
8 και ευρεθεις κατα το σχημα ως ανθρωπος, εταπεινωσεν εαυτον γενομενος υπηκοος μεχρι θανατου, θανατου δε σταυρου. | 8 And being found in fashion as a man, he humbled himself, and became obedient unto death, even the death of the cross. |
9 Δια τουτο και ο Θεος υπερυψωσεν αυτον και εχαρισεν εις αυτον ονομα το υπερ παν ονομα, | 9 Wherefore God also hath highly exalted him, and given him a name which is above every name: |
10 δια να κλινη εις το ονομα του Ιησου παν γονυ επουρανιων και επιγειων και καταχθονιων, | 10 That at the name of Jesus every knee should bow, of things in heaven, and things in earth, and things under the earth; |
11 και πασα γλωσσα να ομολογηση οτι ο Ιησους Χριστος ειναι Κυριος εις δοξαν Θεου Πατρος. | 11 And that every tongue should confess that Jesus Christ is Lord, to the glory of God the Father. |
12 Ωστε, αγαπητοι μου, καθως παντοτε υπηκουσατε, ουχι ως εν τη παρουσια μου μονον, αλλα τωρα πολυ περισσοτερον εν τη απουσια μου, μετα φοβου και τρομου εργαζεσθε την εαυτων σωτηριαν? | 12 Wherefore, my beloved, as ye have always obeyed, not as in my presence only, but now much more in my absence, work out your own salvation with fear and trembling. |
13 διοτι ο Θεος ειναι ο ενεργων εν υμιν και το θελειν και το ενεργειν κατα την ευδοκιαν αυτου. | 13 For it is God which worketh in you both to will and to do of his good pleasure. |
14 Πραττετε τα παντα χωρις γογγυσμων και αμφισβητησεων, | 14 Do all things without murmurings and disputings: |
15 δια να γινησθε αμεμπτοι και ακεραιοι, τεκνα Θεου αμωμητα εν μεσω γενεας σκολιας και διεστραμμενης, μεταξυ των οποιων λαμπετε ως φωστηρες εν τω κοσμω, | 15 That ye may be blameless and harmless, the sons of God, without rebuke, in the midst of a crooked and perverse nation, among whom ye shine as lights in the world; |
16 κρατουντες τον λογον της ζωης, δια καυχημα μου εν τη ημερα του Χριστου, οτι δεν ετρεξα εις ματην ουδε εις ματην εκοπιασα. | 16 Holding forth the word of life; that I may rejoice in the day of Christ, that I have not run in vain, neither laboured in vain. |
17 Αλλ' εαν και προσφερω εμαυτον σπονδην επι της θυσιας και λειτουργιας της πιστεως σας, χαιρω και συγχαιρω μετα παντων υμων? | 17 Yea, and if I be offered upon the sacrifice and service of your faith, I joy, and rejoice with you all. |
18 ωσαυτως δε και σεις χαιρετε και συγχαιρετε μετ' εμου. | 18 For the same cause also do ye joy, and rejoice with me. |
19 Ελπιζω δε επι τον Κυριον Ιησουν να πεμψω προς εσας ταχεως τον Τιμοθεον, δια να ευφραινωμαι και εγω μαθων την καταστασιν σας? | 19 But I trust in the Lord Jesus to send Timotheus shortly unto you, that I also may be of good comfort, when I know your state. |
20 διοτι δεν εχω ουδενα ισοψυχον, οστις να μεριμνηση γνησιως περι της καταστασεως σας? | 20 For I have no man likeminded, who will naturally care for your state. |
21 επειδη παντες ζητουσι τα εαυτων, ουχι τα του Ιησου Χριστου? | 21 For all seek their own, not the things which are Jesus Christ's. |
22 γνωριζετε δε την δοκιμασιαν αυτου, οτι ως τεκνον μετα του πατρος εδουλευσε μετ' εμου εις το ευαγγελιον. | 22 But ye know the proof of him, that, as a son with the father, he hath served with me in the gospel. |
23 Τουτον λοιπον ελπιζω να πεμψω ευθυς, καθως ιδω το τελος των υποθεσεων μου? | 23 Him therefore I hope to send presently, so soon as I shall see how it will go with me. |
24 πεποιθα δε επι τον Κυριον οτι και εγω θελω ελθει ταχεως. | 24 But I trust in the Lord that I also myself shall come shortly. |
25 Εστοχασθην ομως αναγκαιον να πεμψω προς εσας τον Επαφροδιτον τον αδελφον και συνεργον και συστρατιωτην μου, απεσταλμενον δε απο σας και υπηρετησαντα εις την χρειαν μου, | 25 Yet I supposed it necessary to send to you Epaphroditus, my brother, and companion in labour, and fellowsoldier, but your messenger, and he that ministered to my wants. |
26 επειδη επεποθει ολους εσας και ελυπειτο, διοτι ηκουσατε οτι ησθενησε. | 26 For he longed after you all, and was full of heaviness, because that ye had heard that he had been sick. |
27 Και τωοντι ησθενησε μεχρι θανατου? αλλ' ο Θεος ηλεησεν αυτον, ουχι δε αυτον μονον, αλλα και εμε, δια να μη λαβω λυπην επι λυπην. | 27 For indeed he was sick nigh unto death: but God had mercy on him; and not on him only, but on me also, lest I should have sorrow upon sorrow. |
28 Οθεν επεμψα αυτον μετα περισσοτερας σπουδης, δια να χαρητε ιδοντες αυτον παλιν, και εγω να εχω ολιγωτεραν λυπην. | 28 I sent him therefore the more carefully, that, when ye see him again, ye may rejoice, and that I may be the less sorrowful. |
29 Δεχθητε λοιπον αυτον εν Κυριω μετα πασης χαρας και τιματε τους τοιουτους, | 29 Receive him therefore in the Lord with all gladness; and hold such in reputation: |
30 επειδη δια το εργον του Χριστου επλησιασε μεχρι θανατου, καταφρονησας την ζωην αυτου, δια να αναπληρωση την ελλειψιν υμων της εις εμε υπηρεσιας. | 30 Because for the work of Christ he was nigh unto death, not regarding his life, to supply your lack of service toward me. |