1 Υιε μου, προσεχε εις την σοφιαν μου, κλινον το ωτιον σου εις την συνεσιν μου? | 1 Figlio mio, dà retta alla mia sapienza, porgi l'orecchio alla mia prudenza; |
2 δια να τηρης φρονησιν και τα χειλη σου να φυλαττωσι γνωσιν. | 2 onde tu custodisca i pensieri, e le tue labbra mantengano la disciplina. Non credere all'inganno della donna; |
3 Διοτι τα χειλη της αλλοτριας γυναικος σταζουσιν ως κηρηθρα μελιτος, και ο ουρανισκος αυτης ειναι μαλακωτερος ελαιου? | 3 perchè le labbra della meretrice stillano miele, e più morbida dell'olio è la sua bocca; |
4 το τελος ομως αυτης ειναι πικρον ως αψινθιον, οξυ ως μαχαιρα διστομος. | 4 ma alla fine è amara come l'assenzio o acuta come spada a due tagli, |
5 Οι ποδες αυτης καταβαινουσιν εις θανατον? τα βηματα αυτης καταντωσιν εις τον αδην. | 5 i suoi piedi portano alla morte e i suoi passi vanno a finire all'inferno. |
6 δια να μη γνωρισης την οδον της ζωης, αι πορειαι αυτης ειναι αστατοι και ουχι ευδιαγνωστοι. | 6 Non batte la via della vita, i suoi passi sono incerti e investigabili. |
7 Ακουσατε μου λοιπον τωρα, τεκνα, και μη αποστραφητε τους λογους του στοματος μου. | 7 Or dunque, ascoltami, figlio mio, e non ti scostare dai miei suggerimenti. |
8 Απομακρυνον την οδον σου απ' αυτης, και μη πλησιασης εις την θυραν του οικου αυτης, | 8 Tienti lontano da lei nel tuo cammino, non ti avvicinare alla porta della sua casa; |
9 δια να μη δωσης την τιμην σου εις αλλους και τα ετη σου εις τους ανελεημονας? | 9 per non dare a stranieri il tuo onore, e i tuoi anni al crudele; |
10 δια να μη χορτασθωσι ξενοι απο της περιουσιας σου και οι κοποι σου ελθωσιν εις οικον αλλοτριου, | 10 se non vuoi che gli stranieri si sazino dei tuoi beni e le tue fatiche vadano a finire in casa d'altri; |
11 και συ στεναζης εις τα εσχατα σου, οταν η σαρξ σου και το σωμα σου καταναλωθωσι, | 11 per non essere costretto alla fine a gemere, quando avrai consunte le tue carni e il tuo corpo, |
12 και λεγης, Πως εμισησα την παιδειαν, και η καρδια μου κατεφρονησε τους ελεγχους, | 12 O a dire: « Perchè ebbi in odio la disciplina, e il mio cuore non prese in paco le correzioni? |
13 και δεν υπηκουσα εις την φωνην των διδασκοντων με, ουδε εκλινα το ωτιον μου εις τους νουθετουντας με. | 13 Perchè non ascoltai la voce dei miei educatori e non diedi retta ai maestri? |
14 Παρ' ολιγον επεσον εις παν κακον, εν μεσω της συναξεως και της συναγωγης. | 14 Per poco non giunsi ai colmo del male davanti al popolo e all'assemblea! » |
15 Πινε υδατα εκ της δεξαμενης σου και πηγαζοντα εκ του φρεατος σου? | 15 Bevi l'acqua della tua cisterna, l'acqua viva del tuo pozzo; |
16 Ας εκχεωνται εξω αι πηγαι σου, και τα ρυακια των υδατων σου εις τας πλατειας? | 16 le tue fonti si diramino al di fuori, le tue acque si spandano sulle piazze. |
17 σου μονου ας ηναι αυτα, και ουχι ξενων μετα σου? | 17 Restane unico padrone, non ci fare entrare teco gli altri. |
18 η πηγη σου ας ηναι ευλογημενη? και ευφραινου μετα της γυναικος της νεοτητος σου. | 18 Sia benedetta la tua fonte, la sposa della tua gioventù sia la tua gioia; |
19 Ας ηναι εις σε ως ελαφος ερασμια και δορκας κεχαριτωμενη? ας σε ποτιζωσιν οι μαστοι αυτης εν παντι καιρω? ευφραινου παντοτε εις την αγαπην αυτης. | 19 cerva carissima, graziosa gazzella, le sue carezze sian sempre il tuo incanto e t'affascini continuamente il suo amore. |
20 Και δια τι, υιε μου, θελεις θελγεσθαι υπο ξενης και θελεις εναγκαλιζεσθαι κολπον αλλοτριας; | 20 Perchè, o figlio mio, ti lasci sedurre da una straniera e ti dai in braccio ad una sconosciuta? |
21 Διοτι του ανθρωπου αι οδοι ειναι ενωπιον των οφθαλμων του Κυριου, και σταθμιζει πασας τας πορειας αυτου. | 21 Il Signore osserva la condotta dell'uomo ed esamina ogni suo passo. |
22 Αι ιδιαι αυτου ανομιαι θελουσι συλλαβει τον ασεβη, και με τα σχοινια της αμαρτιας αυτου θελει σφιγγεσθαι. | 22 E l'empio resta nella rete delle sue iniquità, legato dalle funi dei suoi peccati. |
23 Ουτος θελει αποθανει απαιδευτος και εκ του πληθους της αφροσυνης αυτου θελει περιπλανασθαι. | 23 Egli morrà per mancanza di disciplina e sarà rovinato dalla sua grande stoltezza. |