ΠΑΡΟΙΜΙΑΙ - Proverbi - Proverbs 5

GREEK BIBLE	DOUAI-RHEIMS
1 Υιε μου, προσεχε εις την σοφιαν μου, κλινον το ωτιον σου εις την συνεσιν μου?	1 My son, attend to my wisdom, and incline thy ear to my prudence.
2 δια να τηρης φρονησιν και τα χειλη σου να φυλαττωσι γνωσιν.	2 That thou mayst keep thoughts, and thy lips may preserve instruction. Mind not the deceit of a woman.
3 Διοτι τα χειλη της αλλοτριας γυναικος σταζουσιν ως κηρηθρα μελιτος, και ο ουρανισκος αυτης ειναι μαλακωτερος ελαιου?	3 For the lips of a harlot are like a honeycomb dropping, and her throat is smoother than oil.
4 το τελος ομως αυτης ειναι πικρον ως αψινθιον, οξυ ως μαχαιρα διστομος.	4 But her end is bitter as wormwood, and sharp as a two-edged sword.
5 Οι ποδες αυτης καταβαινουσιν εις θανατον? τα βηματα αυτης καταντωσιν εις τον αδην.	5 Her feet go down into death, and her steps go in as far as hell.
6 δια να μη γνωρισης την οδον της ζωης, αι πορειαι αυτης ειναι αστατοι και ουχι ευδιαγνωστοι.	6 They walk not by the path of life, her steps are wandering, and unaccountable.
7 Ακουσατε μου λοιπον τωρα, τεκνα, και μη αποστραφητε τους λογους του στοματος μου.	7 Now therefore, my son, hear me, and depart not from the words of my mouth.
8 Απομακρυνον την οδον σου απ' αυτης, και μη πλησιασης εις την θυραν του οικου αυτης,	8 Remove thy way far from her, and come not nigh the doors of her house.
9 δια να μη δωσης την τιμην σου εις αλλους και τα ετη σου εις τους ανελεημονας?	9 Give not thy honour to strangers, and thy years to the cruel.
10 δια να μη χορτασθωσι ξενοι απο της περιουσιας σου και οι κοποι σου ελθωσιν εις οικον αλλοτριου,	10 Lest strangers be filled with thy strength, and thy labours be in another man's house,
11 και συ στεναζης εις τα εσχατα σου, οταν η σαρξ σου και το σωμα σου καταναλωθωσι,	11 And thou mourn it the last, when thou shalt have spent thy flesh and thy body, and say:
12 και λεγης, Πως εμισησα την παιδειαν, και η καρδια μου κατεφρονησε τους ελεγχους,	12 Why have I hated instruction, and my heart consented not to reproof,
13 και δεν υπηκουσα εις την φωνην των διδασκοντων με, ουδε εκλινα το ωτιον μου εις τους νουθετουντας με.	13 And have not heard the voice of them that taught me, and have not indined my ear to masters?
14 Παρ' ολιγον επεσον εις παν κακον, εν μεσω της συναξεως και της συναγωγης.	14 I have almost been in all evil, in the midst of the church and of the congregation.
15 Πινε υδατα εκ της δεξαμενης σου και πηγαζοντα εκ του φρεατος σου?	15 Drink water out of thy own cistern, and the streams of thy own well:
16 Ας εκχεωνται εξω αι πηγαι σου, και τα ρυακια των υδατων σου εις τας πλατειας?	16 Let thy fountains be conveyed abroad, and in the streets divide thy waters.
17 σου μονου ας ηναι αυτα, και ουχι ξενων μετα σου?	17 Keep them to thyself alone, neither let strangers be partakers with thee.
18 η πηγη σου ας ηναι ευλογημενη? και ευφραινου μετα της γυναικος της νεοτητος σου.	18 Let thy vein be blessed, and rejoice with the wife of thy youth:
19 Ας ηναι εις σε ως ελαφος ερασμια και δορκας κεχαριτωμενη? ας σε ποτιζωσιν οι μαστοι αυτης εν παντι καιρω? ευφραινου παντοτε εις την αγαπην αυτης.	19 Let her be thy dearest hind, and most agreeable fawn: let her breasts inebriate thee at all times; he thou delighted continually with her love.
20 Και δια τι, υιε μου, θελεις θελγεσθαι υπο ξενης και θελεις εναγκαλιζεσθαι κολπον αλλοτριας;	20 Why art thou seduced, my son, by a strange woman, and art cherished in the bosom of another ?
21 Διοτι του ανθρωπου αι οδοι ειναι ενωπιον των οφθαλμων του Κυριου, και σταθμιζει πασας τας πορειας αυτου.	21 The Lord beholdeth the ways of man, and considereth all his steps.
22 Αι ιδιαι αυτου ανομιαι θελουσι συλλαβει τον ασεβη, και με τα σχοινια της αμαρτιας αυτου θελει σφιγγεσθαι.	22 His own iniquities catch the wicked, and he is fast bound with the ropes of his own sins.
23 Ουτος θελει αποθανει απαιδευτος και εκ του πληθους της αφροσυνης αυτου θελει περιπλανασθαι.	23 He shall die, because he hath not received instruction, and in the multitude of his folly he shall be deceived.