ΠΑΡΟΙΜΙΑΙ - Proverbi - Proverbs 15

GREEK BIBLE	NOVA VULGATA
1 Η γλυκεια αποκρισις καταπραυνει θυμον? αλλ' ο λυπηρος λογος διεγειρει οργην.	1 Responsio mollis frangit iram, sermo durus suscitat furorem.
2 Η γλωσσα των σοφων καλλωπιζει την γνωσιν? το στομα δε των αφρονων εξερευγεται μωριαν.	2 Lingua sapientium stillat scientiam, os fatuorum ebullit stultitiam.
3 Οι οφθαλμοι του Κυριου ειναι εν παντι τοπω, παρατηρουντες κακους και αγαθους.	3 In omni loco oculi Domini contemplantur malos et bonos.
4 Η υγιαινουσα γλωσσα ειναι δενδρον ζωης? η δε διεστραμμενη, συντριψις εις το πνευμα.	4 Lingua placabilis lignum vitae, sed obliquitas in ea conteret spiritum.
5 Ο αφρων καταφρονει την διδασκαλιαν του πατρος αυτου? ο δε φυλαττων ελεγχον ειναι φρονιμος.	5 Stultus irridet disciplinam patris sui; qui autem custodit increpationes, astutior fiet.
6 Εν τω οικω του δικαιου ειναι θησαυρος πολυς? εις δε το εισοδημα του ασεβους διασκορπισμος.	6 In domo iusti divitiae plurimae, et in fructibus impii conturbatio.
7 Τα χειλη των σοφων διαδιδουσι γνωσιν? αλλ' η καρδια των αφρονων δεν ειναι ουτως.	7 Labia sapientium disseminabunt scientiam; cor stultorum non rectum erit.
8 Η θυσια των ασεβων ειναι βδελυγμα εις τον Κυριον? αλλ' η δεησις των ευθεων ευπροσδεκτος εις αυτον.	8 Victimae impiorum abominabiles Domino; vota iustorum grata sunt ei.
9 Βδελυγμα ειναι εις τον Κυριον η οδος του ασεβους? αγαπα δε τον θηρευοντα την δικαιοσυνην.	9 Abominatio est Domino via impii; qui sequitur iustitiam, diligetur.
10 Η διδασκαλια ειναι δυσαρεστος εις τον εγκαταλειποντα την οδον? ο μισων τον ελεγχον θελει τελευτησει.	10 Admonitio mala deserenti viam; qui increpationes odit, morietur.
11 Ο αδης και η απωλεια ειναι εμπροσθεν του Κυριου? ποσω μαλλον αι καρδιαι των υιων των ανθρωπων;	11 Infernus et Perditio coram Domino, quanto magis corda filiorum hominum!
12 Ο χλευαστης δεν αγαπα τον ελεγχοντα αυτον, ουδε θελει υπαγει προς τους σοφους.	12 Non amat derisor eum, qui se corripit, nec ad sapientes graditur.
13 Καρδια ευφραινομενη ιλαρυνει το προσωπον? υπο δε της λυπης της καρδιας καταθλιβεται το πνευμα.	13 Cor gaudens exhilarat faciem, in maerore animi deicitur spiritus.
14 Η καρδια του συνετου ζητει γνωσιν? το δε στομα των αφρονων βοσκει μωριαν.	14 Cor sapientis quaerit doctrinam, et os stultorum pascitur stultitia.
15 Πασαι αι ημεραι του τεθλιμμενου ειναι κακαι? ο δε ευφραινομενος την καρδιαν εχει ευωχιαν παντοτεινην.	15 Omnes dies pauperis mali; hilaris autem corde quasi iuge convivium.
16 Καλητερον το ολιγον εν φοβω Κυριου, παρα θησαυροι πολλοι και ταραχη εν αυτοις.	16 Melius est parum cum timore Domini quam thesauri magni cum sollicitudine.
17 Καλητερον ξενισμος λαχανων μετα αγαπης, παρα μοσχος σιτευτος μετα μισους.	17 Melius est demensum holerum cum caritate quam vitulus saginatus cum odio.
18 Ο θυμωδης ανθρωπος διεγειρει μαχας? ο δε μακροθυμος καταπαυει εριδας.	18 Vir iracundus provocat rixas; qui patiens est, mitigat lites.
19 Η οδος του οκνηρου ειναι ως πεφραγμενη απο ακανθας? αλλ' η οδος των ευθεων ειναι εξωμαλισμενη.	19 Iter pigrorum quasi saepes spinarum, via sollertium complanata.
20 Υιος σοφος ευφραινει πατερα? ο δε μωρος ανθρωπος καταφρονει την μητερα αυτου.	20 Filius sapiens laetificat patrem, et stultus homo despicit matrem suam.
21 Η μωρια ειναι χαρα εις τον ενδεη φρενων? ο δε συνετος ανθρωπος περιπατει ορθως.	21 Stultitia gaudium sensu carenti; et vir prudens dirigit gressus suos.
22 Οπου συμβουλιον δεν υπαρχει, οι σκοποι ματαιονονται? εν δε τω πληθει των συμβουλων στερεονονται.	22 Dissipantur cogitationes, ubi non est consilium; ubi vero sunt plures consiliarii, confirmantur.
23 Χαρα εις τον ανθρωπον δια την αποκρισιν του στοματος αυτου, και λογος εν καιρω, ποσον καλος ειναι.	23 Laetatur homo in responsione oris sui, et sermo opportunus est optimus.
24 Η οδος της ζωης εις τον συνετον ειναι προς τα ανω, δια να εκκλινη απο του αδου κατω.	24 Semita vitae sursum est viro erudito, ut declinet de inferno deorsum.
25 Ο Κυριος καταστρεφει τον οικον των υπερηφανων? στερεονει δε το οριον της χηρας.	25 Domum superborum demolietur Dominus et firmos faciet terminos viduae.
26 Οι λογισμοι του πονηρου ειναι βδελυγμα εις τον Κυριον? των δε καθαρων οι λογοι ευαρεστοι.	26 Abominatio Domini cogitationes malae, et purus sermo pulcherrimus.
27 Ο δωροληπτης ταραττει τον οικον αυτου? αλλ' οστις μισει τα δωρα θελει ζησει.	27 Conturbat domum suam, qui sectatur avaritiam; qui autem odit munera, vivet.
28 Η καρδια του δικαιου προμελετα δια να αποκριθη? το δε στομα των ασεβων εξερευγεται κακα.	28 Mens iusti meditatur, ut respondeat; os impiorum redundat malis.
29 Ο Κυριος ειναι μακραν απο των ασεβων? εισακουει δε της δεησεως των δικαιων.	29 Longe est Dominus ab impiis et orationes iustorum exaudiet.
30 Το φως των οφθαλμων ευφραινει την καρδιαν? και η καλη φημη παχυνει τα οστα.	30 Lux oculorum laetificat animam, fama bona impinguat ossa.
31 Το ωτιον, το οποιον ακουει τον ελεγχον της ζωης, διατριβει μεταξυ των σοφων.	31 Auris, quae audit increpationes vitae, in medio sapientium commorabitur.
32 Οστις απωθει την διδασκαλιαν, αποστρεφεται την ψυχην αυτου? αλλ' οστις ακουει τον ελεγχον, αποκτα συνεσιν.	32 Qui abicit disciplinam, despicit animam suam; qui autem acquiescit increpationibus, possessor est cordis.
33 Ο φοβος του Κυριου ειναι διδασκαλια σοφιας? και η ταπεινωσις προπορευεται της δοξης.	33 Timor Domini disciplina sapientiae, et gloriam praecedit humilitas.