ΨΑΛΜΟΙ - Salmi - Psalms 73
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
GREEK BIBLE | EINHEITSUBERSETZUNG BIBEL |
---|---|
1 Ψαλμος του Ασαφ.>> Αγαθος τωοντι ειναι ο Θεος εις τον Ισραηλ, εις τους καθαρους την καρδιαν. | 1 [Ein Psalm Asafs.] Lauter Güte ist Gott für Israel, für alle Menschen mit reinem Herzen. |
2 Εμου δε, οι ποδες μου σχεδον εκλονισθησαν? παρ' ολιγον ωλισθησαν τα βηματα μου. | 2 Ich aber - fast wären meine Füße gestrauchelt, beinahe wäre ich gefallen. |
3 Διοτι εζηλευσα τους μωρους, βλεπων την ευτυχιαν των ασεβων. | 3 Denn ich habe mich über die Prahler ereifert, als ich sah, dass es diesen Frevlern so gut ging. |
4 Επειδη δεν ειναι λυπαι εις τον θανατον αυτων, αλλ' η δυναμις αυτων ειναι στερεα. | 4 Sie leiden ja keine Qualen, ihr Leib ist gesund und wohlgenährt. |
5 Δεν ειναι εν κοποις, ως οι αλλοι ανθρωποι? ουδε μαστιγονονται μετα των λοιπων ανθρωπων. | 5 Sie kennen nicht die Mühsal der Sterblichen, sind nicht geplagt wie andere Menschen. |
6 δια τουτο περικυκλονει αυτους η υπερηφανια ως περιδεραιον? η αδικια σκεπαζει αυτους ως ιματιον. | 6 Darum ist Hochmut ihr Halsschmuck, wie ein Gewand umhüllt sie Gewalttat. |
7 Οι οφθαλμοι αυτων εξεχουσιν εκ του παχους? εξεπερασαν τας επιθυμιας της καρδιας αυτων. | 7 Sie sehen kaum aus den Augen vor Fett, ihr Herz läuft über von bösen Plänen. |
8 Εμπαιζουσι και λαλουσιν εν πονηρια καταδυναστειαν? λαλουσιν υπερηφανως. | 8 Sie höhnen, und was sie sagen, ist schlecht; sie sind falsch und reden von oben herab. |
9 Θετουσιν εις τον ουρανον το στομα αυτων, και η γλωσσα αυτων διατρεχει την γην. | 9 Sie reißen ihr Maul bis zum Himmel auf und lassen auf Erden ihrer Zunge freien Lauf. |
10 Δια τουτο θελει στραφη ενταυθα ο λαος αυτου? και υδατα ποτηριου πληρους εκθλιβονται δι' αυτους. | 10 Darum wendet sich das Volk ihnen zu und schlürft ihre Worte in vollen Zügen. |
11 Και λεγουσι, Πως γνωριζει ταυτα ο Θεος; και υπαρχει γνωσις εν τω Υψιστω; | 11 Sie sagen: «Wie sollte Gott das merken? Wie kann der Höchste das wissen?» |
12 Ιδου, ουτοι ειναι ασεβεις και ευτυχουσι διαπαντος? αυξανουσι τα πλουτη αυτων. | 12 Wahrhaftig, so sind die Frevler: Immer im Glück, häufen sie Reichtum auf Reichtum. |
13 Αρα, ματαιως εκαθαρισα την καρδιαν μου και ενιψα εν αθωοτητι τας χειρας μου. | 13 Also hielt ich umsonst mein Herz rein und wusch meine Hände in Unschuld. |
14 Διοτι εμαστιγωθην ολην την ημεραν και ετιμωρηθην πασαν αυγην. | 14 Und doch war ich alle Tage geplagt und wurde jeden Morgen gezüchtigt. |
15 Αν ειπω, Θελω ομιλει ουτως? ιδου, εξυβριζω εις την γενεαν των υιων σου. | 15 Hätte ich gesagt: «Ich will reden wie sie», dann hätte ich an deinen Kindern Verrat geübt. |
16 Και εστοχασθην να εννοησω τουτο, πλην μ' εφανη δυσκολον? | 16 Da sann ich nach, um das zu begreifen; es war eine Qual für mich, |
17 εωσου εισελθων εις το αγιαστηριον του Θεου, ενοησα τα τελη αυτων. | 17 bis ich dann eintrat ins Heiligtum Gottes und begriff, wie sie enden. |
18 Συ βεβαιως εθεσας αυτους εις τοπους ολισθηρους? ερριψας αυτους εις κρημνον. | 18 Ja, du stellst sie auf schlüpfrigen Grund, du stürzt sie in Täuschung und Trug. |
19 Πως δια μιας κατηντησαν εις ερημωσιν Ηφανισθησαν, απωλεσθησαν υπο αιφνιδιου ολεθρου. | 19 Sie werden plötzlich zunichte, werden dahingerafft und nehmen ein schreckliches Ende, |
20 Ως ονειρον εξεγειρομενου Κυριε, οταν εγερθης, θελεις αφανισει την εικονα αυτων. | 20 wie ein Traum, der beim Erwachen verblasst, dessen Bild man vergisst, wenn man aufsteht. |
21 Ουτως εκαιετο η καρδια μου, και τα νεφρα μου εβασανιζοντο? | 21 Mein Herz war verbittert, mir bohrte der Schmerz in den Nieren; |
22 και εγω ημην ανοητος και δεν εγνωριζον? κτηνος ημην ενωπιον σου. | 22 ich war töricht und ohne Verstand, war wie ein Stück Vieh vor dir. |
23 Εγω ομως ειμαι παντοτε μετα σου? συ με επιασας απο της δεξιας μου χειρος. | 23 Ich aber bleibe immer bei dir, du hältst mich an meiner Rechten. |
24 Δια της συμβουλης σου θελεις με οδηγησει και μετα ταυτα θελεις με προσλαβει εν δοξη. | 24 Du leitest mich nach deinem Ratschluss und nimmst mich am Ende auf in Herrlichkeit. |
25 Τινα αλλον εχω εν τω ουρανω; και επι της γης δεν θελω αλλον παρα σε. | 25 Was habe ich im Himmel außer dir? Neben dir erfreut mich nichts auf der Erde. |
26 Ητονησεν η σαρξ μου και η καρδια μου? αλλ' ο Θεος ειναι η δυναμις της καρδιας μου και η μερις μου εις τον αιωνα. | 26 Auch wenn mein Leib und mein Herz verschmachten, Gott ist der Fels meines Herzens und mein Anteil auf ewig. |
27 Διοτι, ιδου, οσοι απομακρυνονται απο σου, θελουσιν απολεσθη? συ εξωλοθρευσας παντας τους εκκλινοντας απο σου. | 27 Ja, wer dir fern ist, geht zugrunde; du vernichtest alle, die dich treulos verlassen. |
28 Αλλα δι' εμε, το να προσκολλωμαι εις τον Θεον ειναι το αγαθον μου? εθεσα την ελπιδα μου επι Κυριον τον Θεον, δια να κηρυττω παντα τα εργα σου. | 28 Ich aber - Gott nahe zu sein ist mein Glück. Ich setze auf Gott, den Herrn, mein Vertrauen. Ich will all deine Taten verkünden. |