ΙΩΒ - Giobbe - Job 13

GREEK BIBLE	EINHEITSUBERSETZUNG BIBEL
1 Ιδου, ταυτα παντα ειδεν ο οφθαλμος μου? το ωτιον μου ηκουσε και ενοησε ταυτα.	1 Seht, all das hat mein Auge gesehen, mein Ohr gehört und wohl gemerkt.
2 Καθως γνωριζετε σεις, γνωριζω και εγω? δεν ειμαι κατωτερος υμων.	2 Was ihr wisst, weiß ich auch; ich falle nicht ab im Vergleich mit euch.
3 Αλλ' ομως θελω λαλησει προς τον Παντοδυναμον, και επιθυμω να διαλεχθω μετα του Θεου.	3 Doch ich will zum Allmächtigen reden, mit Gott zu rechten ist mein Wunsch.
4 Σεις δε εισθε εφευρεται ψευδους? εισθε παντες ιατροι ανωφελεις.	4 Ihr aber seid nur Lügentüncher, untaugliche Ärzte alle.
5 Ειθε να εσιωπατε πανταπασι και τουτο ηθελεν εισθαι εις εσας σοφια.	5 Dass ihr endlich schweigen wolltet; das würde Weisheit für euch sein.
6 Ακουσατε τωρα τους λογους μου, και προσεξατε εις τας δικαιολογιας των χειλεων μου.	6 Hört doch meinen Rechtsbeweis, merkt auf die Streitreden meiner Lippen!
7 Θελετε λαλει αδικα υπερ του Θεου; και θελετε προφερει δολια υπερ αυτου;	7 Wollt ihr für Gott Verkehrtes reden und seinetwegen Lügen sprechen?
8 Θελετε καμει προσωποληψιαν υπερ αυτου; θελετε δικολογησει υπερ του Θεου;	8 Wollt ihr für ihn Partei ergreifen, für Gott den Rechtsstreit führen?
9 Ειναι καλον να σας εξιχνιαση; η καθως ανθρωπος περιγελα ανθρωπον, θελετε περιγελα αυτον;	9 Ginge es gut, wenn er euch durchforschte, könnt ihr ihn täuschen, wie man Menschen täuscht?
10 Εξαπαντος θελει σας εξελεγξει, εαν κρυφιως προσωποληπτητε.	10 In harte Zucht wird er euch nehmen, wenn ihr heimlich Partei ergreift.
11 Το μεγαλειον αυτου δεν θελει σας τρομαξει, και ο φοβος αυτου πεσει εφ' υμας;	11 Wird seine Hoheit euch nicht schrecken, nicht Schrecken vor ihm euch überfallen?
12 τα απομνημονευματα σας ισοδυναμουσι με κονιορτον, τα προπυργια σας με προπυργια χωματος.	12 Eure Merksätze sind Sprüche aus Staub, eure Schilde Schilde aus Lehm.
13 Σιωπησατε, αφησατε με, δια να λαλησω εγω, και ας ελθη επ' εμε ο, τι δηποτε.	13 Schweigt vor mir, damit ich reden kann. Dann komme auf mich, was mag.
14 δια τι πιανω τας σαρκας μου με τους οδοντας μου και βαλλω την ζωην μου εις την χειρα μου;	14 Meinen Leib nehme ich zwischen die Zähne, in meine Hand leg ich mein Leben.
15 Και αν με θανατονη, εγω θελω ελπιζει εις αυτον? πλην θελω υπερασπισθη τας οδους μου ενωπιον αυτου.	15 Er mag mich töten, ich harre auf ihn; doch meine Wege verteidige ich vor ihm.
16 Αυτος μαλιστα θελει εισθαι η σωτηρια μου? διοτι δεν θελει ελθει ενωπιον αυτου υποκριτης.	16 Schon das wird mir zum Heile dienen, kein Ruchloser kommt ja vor sein Angesicht.
17 Ακροασθητε προσεκτικως τον λογον μου, και την παραστασιν μου με τα ωτα σας.	17 Hört nun genau auf meine Rede, was ich erkläre vor euren Ohren.
18 Ιδου τωρα, διεταξα την κρισιν μου? εξευρω οτι εγω θελω δικαιωθη.	18 Seht, ich bringe den Rechtsfall vor; ich weiß, ich bin im Recht.
19 Τις ειναι εκεινος οστις θελει αντιδιαλεχθη μετ' εμου, δια να σιωπησω τωρα και να εκπνευσω;	19 Wer ist es, der mit mir streitet? Gut, dann will ich schweigen und verscheiden.
20 Μονον δυο μη καμης εις εμε? τοτε δεν θελω κρυφθη απο του προσωπου σου?	20 Zwei Dinge nur tu mir nicht an, dann verberge ich mich nicht vor dir:
21 την χειρα σου απομακρυνον απ' εμου? και ο φοβος σου ας μη με τρομαξη.	21 Zieh deine Hand von mir zurück; nicht soll die Angst vor dir mich schrecken.
22 Επειτα καλεσον, και εγω θελω αποκριθη? η ας λαλησω, και αποκριθητι μοι.	22 Dann rufe und ich will Rede stehen oder ich rede und du antworte mir!
23 Ποσαι ειναι αι ανομιαι μου και αι αμαρτιαι μου; φανερωσον μοι το εγκλημα μου και την αμαρτιαν μου.	23 Wie viel habe ich an Sünden und Vergehen? Meine Schuld und mein Vergehen sag mir an!
24 Δια τι κρυπτεις το προσωπον σου και με θεωρεις ως εχθρον σου;	24 Warum verbirgst du dein Angesicht und siehst mich an als deinen Feind?
25 Θελεις κατατριψει φυλλον φερομενον υπο του ανεμου; και θελεις κατατρεξει αχυρον ξηρον;	25 Verwehtes Laub willst du noch scheuchen, dürre Spreu noch forttreiben?
26 Διοτι γραφεις πικριας εναντιον μου, και αποδιδεις εις εμε τας ανομιας της νεοτητος μου?	26 Denn Bitterkeit verschreibst du mir, teilst mir die Sünden meiner Jugend zu.
27 και βαλλεις τους ποδας μου εις δεσμα, και παραφυλαττεις πασας τας οδους μου? σημειονεις τα ιχνη των ποδων εμου?	27 In den Block legst du meine Füße, du überwachst auch alle meine Pfade und zeichnest einen Strich um meiner Füße Sohlen.
28 οστις φθειρεται ως πραγμα σεσηπος, ως ενδυμα σκωληκοβρωτον.	28 Er selbst zerfällt wie Verfaultes, dem Kleide gleich, das die Motte fraß.