1 Ιδου, ταυτα παντα ειδεν ο οφθαλμος μου? το ωτιον μου ηκουσε και ενοησε ταυτα. | 1 Oui, tout cela mes yeux l’ont vu, mes oreilles l’ont entendu et compris. |
2 Καθως γνωριζετε σεις, γνωριζω και εγω? δεν ειμαι κατωτερος υμων. | 2 Ce que vous savez, moi aussi je le sais, je ne suis pas inférieur à vous. |
3 Αλλ' ομως θελω λαλησει προς τον Παντοδυναμον, και επιθυμω να διαλεχθω μετα του Θεου. | 3 Mais je voudrais parler au Tout-Puissant et faire à Dieu mes remontrances. |
4 Σεις δε εισθε εφευρεται ψευδους? εισθε παντες ιατροι ανωφελεις. | 4 Car peut-être vous êtes des charlatans, et vous venez avec de faux remèdes. |
5 Ειθε να εσιωπατε πανταπασι και τουτο ηθελεν εισθαι εις εσας σοφια. | 5 Vous devriez vous taire pour de bon, et c’est alors que vous seriez des sages. |
6 Ακουσατε τωρα τους λογους μου, και προσεξατε εις τας δικαιολογιας των χειλεων μου. | 6 Écoutez plutôt ma critique, et soyez attentifs aux raisons que j’apporte. |
7 Θελετε λαλει αδικα υπερ του Θεου; και θελετε προφερει δολια υπερ αυτου; | 7 Allez-vous défendre Dieu avec des mensonges, le justifier avec des bêtises? |
8 Θελετε καμει προσωποληψιαν υπερ αυτου; θελετε δικολογησει υπερ του Θεου; | 8 Voulez-vous prendre son parti et prendre en mains sa cause? |
9 Ειναι καλον να σας εξιχνιαση; η καθως ανθρωπος περιγελα ανθρωπον, θελετε περιγελα αυτον; | 9 C’est alors qu’il pourrait vous examiner, et vous ne l’auriez pas: lui n’est pas un humain. |
10 Εξαπαντος θελει σας εξελεγξει, εαν κρυφιως προσωποληπτητε. | 10 Soyez sûrs qu’il vous punira si, en secret, vous avez choisi votre camp. |
11 Το μεγαλειον αυτου δεν θελει σας τρομαξει, και ο φοβος αυτου πεσει εφ' υμας; | 11 Est-ce que sa majesté vous laisse sans crainte? son épouvante n’est-elle jamais tombée sur vous? |
12 τα απομνημονευματα σας ισοδυναμουσι με κονιορτον, τα προπυργια σας με προπυργια χωματος. | 12 Vos vieux refrains ne sont que poussière, vos murailles sont des murs de boue. |
13 Σιωπησατε, αφησατε με, δια να λαλησω εγω, και ας ελθη επ' εμε ο, τι δηποτε. | 13 Faites-moi le silence car je veux parler, peu importe ce qui m’arrivera! |
14 δια τι πιανω τας σαρκας μου με τους οδοντας μου και βαλλω την ζωην μου εις την χειρα μου; | 14 Je vais jouer le tout pour le tout, je mets ma vie dans la balance. |
15 Και αν με θανατονη, εγω θελω ελπιζει εις αυτον? πλην θελω υπερασπισθη τας οδους μου ενωπιον αυτου. | 15 Il peut me tuer, je n’ai pas peur, je veux défendre devant lui ma façon de voir. |
16 Αυτος μαλιστα θελει εισθαι η σωτηρια μου? διοτι δεν θελει ελθει ενωπιον αυτου υποκριτης. | 16 Cela peut-être me sauvera, car un traître n’irait pas se présenter. |
17 Ακροασθητε προσεκτικως τον λογον μου, και την παραστασιν μου με τα ωτα σας. | 17 Écoutez bien mes paroles, et comprenez mes explications. |
18 Ιδου τωρα, διεταξα την κρισιν μου? εξευρω οτι εγω θελω δικαιωθη. | 18 J’ai mis en forme mes arguments, et je sais que j’ai raison. |
19 Τις ειναι εκεινος οστις θελει αντιδιαλεχθη μετ' εμου, δια να σιωπησω τωρα και να εκπνευσω; | 19 Si quelqu’un est capable de me répliquer, je n’aurai plus qu’à me taire et mourir. |
20 Μονον δυο μη καμης εις εμε? τοτε δεν θελω κρυφθη απο του προσωπου σου? | 20 Mais toi, Seigneur, épargne-moi sur deux points, et je ne me cacherai plus devant toi: |
21 την χειρα σου απομακρυνον απ' εμου? και ο φοβος σου ας μη με τρομαξη. | 21 que ta main cesse de me frapper, que ta terreur cesse de m’épouvanter. |
22 Επειτα καλεσον, και εγω θελω αποκριθη? η ας λαλησω, και αποκριθητι μοι. | 22 Puis explique-toi et je répondrai, ou c’est moi qui parlerai et tu me reprendras. |
23 Ποσαι ειναι αι ανομιαι μου και αι αμαρτιαι μου; φανερωσον μοι το εγκλημα μου και την αμαρτιαν μου. | 23 Combien ai-je de dettes et de fautes? Fais-moi connaître ma faute et mon péché! |
24 Δια τι κρυπτεις το προσωπον σου και με θεωρεις ως εχθρον σου; | 24 Pourquoi me caches-tu ta face et me regardes-tu comme ton ennemi? |
25 Θελεις κατατριψει φυλλον φερομενον υπο του ανεμου; και θελεις κατατρεξει αχυρον ξηρον; | 25 Aimes-tu effrayer la feuille livrée au vent, persécuter une paille sèche? |
26 Διοτι γραφεις πικριας εναντιον μου, και αποδιδεις εις εμε τας ανομιας της νεοτητος μου? | 26 Pourquoi alors rédiger contre moi tes griefs et me reprocher mes fautes de jeunesse? |
27 και βαλλεις τους ποδας μου εις δεσμα, και παραφυλαττεις πασας τας οδους μου? σημειονεις τα ιχνη των ποδων εμου? | 27 Tu m’empêches d’aller où je veux, tu surveilles toutes mes démarches et tu relèves les traces de mes pas! |
28 οστις φθειρεται ως πραγμα σεσηπος, ως ενδυμα σκωληκοβρωτον. | 28 Il se défait comme un bois vermoulu, comme un habit mangé aux mites. |