Livre de Daniel 10

BIBLES DES PEUPLES	LXX
1 En la troisième année de Cyrus roi de Perse, une parole fut révélée à Daniel, appelé Baltsasar: une parole sûre qui se référait à une grande épreuve. Daniel comprit la parole et reçut l’explication de la vision.	1 εν τω ενιαυτω τω πρωτω κυρου του βασιλεως περσων προσταγμα εδειχθη τω δανιηλ ος επεκληθη το ονομα βαλτασαρ και αληθες το οραμα και το προσταγμα και το πληθος το ισχυρον διανοηθησεται το προσταγμα και διενοηθην αυτο εν οραματι
2 En ce temps-là, moi Daniel, je faisais un deuil de trois semaines.	2 εν ταις ημεραις εκειναις εγω δανιηλ ημην πενθων τρεις εβδομαδας
3 Pendant ces trois semaines je n’ai pas mangé de bons plats, je me suis privé de viande et de vin et j’ai renoncé à tout parfum.	3 αρτον επιθυμιων ουκ εφαγον και κρεας και οινος ουκ εισηλθεν εις το στομα μου ελαιον ουκ ηλειψαμην εως του συντελεσαι με τας τρεις εβδομαδας των ημερων
4 Le vingt-quatrième jour du premier mois j’étais au bord du grand fleuve, le Tigre.	4 και εγενετο τη ημερα τη τεταρτη και εικαδι του μηνος του πρωτου και εγω ημην επι του χειλους του ποταμου του μεγαλου ος εστι τιγρης
5 Comme je levais les yeux, je vis un homme habillé de lin qui portait une ceinture d’or brillant.	5 και ηρα τους οφθαλμους μου και ειδον και ιδου ανθρωπος εις ενδεδυμενος βυσσινα και την οσφυν περιεζωσμενος βυσσινω και εκ μεσου αυτου φως
6 Son corps semblait de pierres précieuses, son visage avait l’aspect de l’éclair, ses yeux étaient comme des lampes de feu, ses bras et ses jambes avaient l’éclat du bronze poli et ses paroles résonnaient comme le vacarme d’une foule.	6 και το σωμα αυτου ωσει θαρσις και το προσωπον αυτου ωσει ορασις αστραπης και οι οφθαλμοι αυτου ωσει λαμπαδες πυρος και οι βραχιονες αυτου και οι ποδες ωσει χαλκος εξαστραπτων και φωνη λαλιας αυτου ωσει φωνη θορυβου
7 Moi, Daniel, j’étais seul à contempler cette vision; les hommes qui étaient avec moi n’avaient rien vu, mais une grande frayeur s’abattit sur eux et ils coururent se cacher.	7 και ειδον εγω δανιηλ την ορασιν την μεγαλην ταυτην και οι ανθρωποι οι οντες μετ' εμου ουκ ειδοσαν την ορασιν ταυτην και φοβος ισχυρος επεπεσεν επ' αυτους και απεδρασαν εν σπουδη
8 Je restai seul à contempler cette grande vision. J’étais là sans forces, mon visage avait changé de couleur et j’avais perdu tous mes moyens.	8 και εγω κατελειφθην μονος και ειδον την ορασιν την μεγαλην ταυτην και ουκ εγκατελειφθη εν εμοι ισχυς και ιδου πνευμα επεστραφη επ' εμε εις φθοραν και ου κατισχυσα
9 J’entendis ce qu’on disait et en l’entendant je tombai évanoui le visage contre terre.	9 και ουκ ηκουσα την φωνην λαλιας αυτου εγω ημην πεπτωκως επι προσωπον μου επι την γην
10 Alors une main me toucha et me fit trembler de tous mes membres.	10 και ιδου χειρα προσηγαγε μοι και ηγειρε με επι των γονατων επι τα ιχνη των ποδων μου
11 L’homme me dit: “Daniel, prends au sérieux les paroles que je te dis et tiens-toi debout; j’ai été envoyé vers toi car tu es aimé de Dieu.” Quand il m’eut parlé ainsi, je pus me tenir debout bien que tremblant.	11 και ειπεν μοι δανιηλ ανθρωπος ελεεινος ει διανοηθητι τοις προσταγμασιν οις εγω λαλω επι σε και στηθι επι του τοπου σου αρτι γαρ απεσταλην επι σε και εν τω λαλησαι αυτον μετ' εμου το προσταγμα τουτο εστην τρεμων
12 Puis il ajouta: “N’aie pas peur Daniel, car depuis le premier jour où tu as pris à cœur de comprendre et de t’humilier sous le regard de ton Dieu, tes paroles ont été entendues et c’est pour cela que je suis venu en personne.	12 και ειπεν προς με μη φοβου δανιηλ οτι απο της ημερας της πρωτης ης εδωκας το προσωπον σου διανοηθηναι και ταπεινωθηναι εναντιον κυριου του θεου σου εισηκουσθη το ρημα σου και εγω εισηλθον εν τω ρηματι σου
13 “Le prince du royaume de Perse m’a résisté pendant 21 jours, mais Michel, l’un des premiers princes, est venu à mon aide; je l’ai laissé lutter contre le roi de Perse	13 και ο στρατηγος βασιλεως περσων ανθειστηκει εναντιον μου εικοσι και μιαν ημεραν και ιδου μιχαηλ εις των αρχοντων των πρωτων επηλθε βοηθησαι μοι και αυτον εκει κατελιπον μετα του στρατηγου του βασιλεως περσων
14 et je suis venu t’expliquer ce qui adviendra à ton peuple à la fin des jours. Car cette vision encore est pour ces jours-là.”	14 και ειπεν μοι ηλθον υποδειξαι σοι τι υπαντησεται τω λαω σου επ' εσχατου των ημερων ετι γαρ ορασις εις ημερας
15 À ces mots j’ai baissé la tête vers le sol et je suis resté sans parole.	15 και εν τω αυτον λαλησαι μετ' εμου τα προσταγματα ταυτα εδωκα το προσωπον μου επι την γην και εσιωπησα
16 Mais un personnage d’allure humaine me toucha les lèvres. J’ouvris la bouche pour parler et je dis à celui qui se tenait devant moi: “Mon seigneur, cette vision m’a rempli d’angoisse et m’a fait perdre tous mes moyens.	16 και ιδου ως ομοιωσις χειρος ανθρωπου ηψατο μου των χειλεων και ηνοιξα το στομα μου και ελαλησα και ειπα τω εστηκοτι απεναντι μου κυριε και ως ορασις απεστραφη επι το πλευρον μου επ' εμε και ουκ ην εν εμοι ισχυς
17 Je ne suis que le serviteur de mon seigneur, comment pourrais-je parler à mon seigneur alors que je suis sans forces et que le souffle me manque?”	17 και πως δυνησεται ο παις λαλησαι μετα του κυριου αυτου και εγω ησθενησα και ουκ εστιν εν εμοι ισχυς και πνευμα ου κατελειφθη εν εμοι
18 De nouveau, le personnage qui ressemblait à un homme me toucha et me réconforta.	18 και προσεθηκε και ηψατο μου ως ορασις ανθρωπου και κατισχυσε με
19 Il me dit: “N’aie pas peur, toi qui es aimé de Dieu, que la paix soit avec toi. Courage, courage!” Et pendant qu’il me parlait, je sentais mes forces qui revenaient. Je lui dis: “Que mon seigneur parle encore, car il m’a réconforté.”	19 και ειπε μοι ανθρωπος ελεεινος ει μη φοβου υγιαινε ανδριζου και ισχυε και εν τω λαλησαι αυτον μετ' εμου ισχυσα και ειπα λαλησατω ο κυριος μου οτι ενισχυσε με
20 Il ajouta: “Sais-tu pourquoi je venu vers toi? Je vais t’annoncer ce qui est écrit dans le livre de vérité. Et puis je retournerai combattre le prince de Perse et ensuite viendra le prince de Yavan;	20 και ειπεν προς με γινωσκεις τι ηλθον προς σε και νυν επιστρεψω διαμαχεσθαι μετα του στρατηγου βασιλεως των περσων και εγω εξεπορευομην και ιδου στρατηγος ελληνων εισεπορευετο
21 personne ne m’aide contre eux sinon Michel, votre prince.”	21 και μαλα υποδειξω σοι τα πρωτα εν απογραφη αληθειας και ουθεις ην ο βοηθων μετ' εμου υπερ τουτων αλλ' η μιχαηλ ο αγγελος